Forum Ogrodnicze Oaza

Ale..... jak Ci zazdroszczę tego oczka w ogrodzie,,,o jej....to moje marzenie...
I żabki masz....wspaniałe miejsce...
Róża Satina przecudna
A ta ostatnia pysznogłówka jest jasno fioletowa ? ....śliczna
Mój mózg też woła o pomoc do nieba....ale u mnie już jest fajny wiatr ,co prawda od czasu do czasu...ale jest,liczę że przywieje jakiś deszcz

Wandziu,

oczy jak oczy , ale ta mina ! Uśmiech to nie jest , ale i obojętność też nie.Ważniak straszny.
Ogłaszam konkurs na opis miny Kleofasa .

Siedzę na wodzie i myślę sobie ,że żabie życie piękne jest.
Za bardzo to ja tu się nie narobię, czasami pogoni mnie tylko pies.
Rywali nie widać, bo same kobiety : Hortensja, Klara – wybieram jak chcę
Nie wiedzą o sobie, fartownie mam obie rozanielone wdziękiem mem.
Nawet gdy znudzą się mym rechotaniem -cóż za zmartwienie ? Wielka mi rzecz… !
Bo Klementyna to też dziewczyna , a ja na żółwice też jestem pies.
I obojętne mi jej pochodzenie , ważne że razem spędzamy czas
I tak wszystko jak zwykle ujdzie mi płazem, bo życie jest piękne i żyje się raz!

Wendko trafiłam do Twojego ogrodu i jestem szczęśliwa z tego powodu..... jest tu tak pięknie.... wspaniałe bujne rabaty pełne wszelakiego kwiecia. Mnóstwo roślin które kocham.... lilii, róż, jeżówek, pysznogłówek.... i wielu, wielu innych. Jeśli można, będę tu zaglądała i syciła oczy pięknymi widokami

Baaardzo mi się podoba różowa Anabelka, jeszcze takiej nie widziałam, ale ja mało widziałam Żaby jak najbardziej w ogrodzie być powinny, w dużych ilościach, u mnie są jeszcze zaskrońce co bardzo mnie cieszy.
No i ta fioletowa pysznogłówka

Zaniemówiłam i w tym niemym zachwycie spaceruję. Na żółwia się natknęłam, w pierwszej chwili pomyślałam O! Napoleon! ale nie, to Klementyna Parę żabią mijałam także... gdzie tam mojemu ropuchowi do takiej damy!!! Zanurzę się więc ponownie w kwiecie...

Cóż to u Ciebie tak cicho ,za murem ? Wita nas tylko piękny ogród ,a ogrodniczka się skryła w półcieniu .Piękna kępa pysznogłówki ,też sobie taką sprawię .Pozdrawiam

Ogród już dodałam sobie do ulubionych. witaj! Pięknie u Ciebie. Tylko dlaczego taka cisza?

No właśnie... czyżby ogród zasnął snem zimowym ? Halooo...
Prosimy o nowe relacje .

Dwukrotnie umknął mi zredagowany tekst. Pomknął gdzieś w czeluście nieznane by pomnożyć bezużyteczne a może dając miejsce nowym myślom.
Podejmuję więc kolejne próby.

Nie zasnął.
Ogród trwa. Nawet bez mego wspomagania. Może pamięta moje zachwyty, wdzięczność mu okazywaną? Rozgląda się zadziwiony. Zima miała być przecie - według kalendarza. Kalendarz nieaktualny czy coś umknęło niedopatrzone?
Tymczasem ja skuliłam się, w węzełek zasupłałam, by mniejszą powierzchnią dotrwać lepszych dni
Dziękuję, że stale pamiętacie, zaglądacie.

Ogród w cieniu nagich olch wygląda teraz tak:

Ogród mimo aury bardziej jesiennej niż zimowo-wiosennej nie jest smutny dzięki zielonym akcentom .To jest to czego u mnie brakuje i muszę to nadrobić.Czy ta roślina na kiju to bukszpan ?

A za westchnień głębszych pare spowije się gęstym dywanem.
O takim,
albo bardzo podobnym,
tu nad rowem:














Dryopteris affinis 'Crispa' w asyście Lykkefund i kokoryczek




Dryopteris filix-mas 'Linearis Polydactylon' chwilę po starcie

Tak, Andrzeju, to bukszpan prowadzony jakby na nóżce - jednej, własnej Pozostałe obok niego rosłą cięte pilnie w kule. Jeden, najwyższy, gdyby go nie ograniczać - byłby jedynym gościem na moim tarasie, ma jakieś 16-18 lat, mniejszy jest rówieśnikiem nóżkowego:





To jeszcze kilka kolorów:




Stale zielona 'Crispa'


i ledwie oszroniona w styczniu

Och, klimaty nad rowem urokliwe wielce , ogrody cienia mają piękną duszę . Opowiedz coś jeszcze o tych klimatycznych zakątkach

Wiesiu, o tym cienistym miejscu najpiękniej opowiada Kolega Maj - jest konkretny, nie szczędzi kolorów i bogactwa. Gdyby tylko zechciał ślimaki zatrzymać w lesie za płotem.

za tawułą jest rów i cienisty zakątek - jeden z czterech

Mimo odwiedzających Cię roślinnych żarłoków kolega Maj zaprezentował się bogato nie ujawniając roślinnych uszczerbków Chętnie przejdę się tą ścieżką dalej by zwiedzić kolejne zakątki

Te uszczerbki psują mi krew zaraz potem, mniej więcej od końca czerwca. Budzą we mnie wcześniej nieujawnione "krwawe żądze".
A póki co jeszcze wspomnienia przeszłego maja:

Kilka dni potem był już gęsto utkany dywan:













to samo miejsce jak z poprzedniego postu, tylko w innym świetle