Forum Ogrodnicze Oaza

Haniu- ja sobie usilnie wmawiam, że zima jest fajna.. ładna i w ogóle piękna- a u Ciebie w wątku przypominam sobie, dlaczego jej nie cierpię I całe wmawianie ... trafił Jednak samopoczucia się nie oszuka

Dobrze, że psina sąsiadów sylwestrowe hałasy spędzi z właścicielami- byłoby Tobie ciężko okiełznać 2 wystraszone psiaki.. To co- od 3go jesteś Ciocią Ja już straciłam funkcję, bo sąsiedzi przyjechali.

Widzisz co narobiłaś, Hanko malkontentko?
Ależ Wy lubicie się samoudręczać

Trudno, wracam do host

Przypomniałam po co nam zima żeby pozbyć się roztoczy. Jutro od rana akcja wietrzenia- pościel, dywaniki, chodniki, futrzaki, pluszaki... wszystko to czego nie powinno się często prać, albo w ogóle nie powinno.
Już ok -10^oC skutecznie je unicestwia, bo potem to trzeba czekać aż + 50^oC się przydarzy

Siberia, a hosty to wirtualnie hodujesz, czy masz jakiś ogród zimowy?

Tak bardzo juz nie dosypie, bo od Sylwestra odwilż się szykuje , co z kolei mnie martwi, bo taka zima jak teraz jest idealna, trochę śniegu i trochę mrozu .
Szafirkami się nie martw, one ZAWSZE wypuszczają szczypiorki jesienią , pamiętam jak mnie dziewczyny uświadamiały, bo się tak samo zamartwiałam i przykrywałam biedne roślinki
Tak więc dziewczyny, nie marudzić, zdjęcia robić, bo jak znowu chlapa przyjdzie to zatęsknicie za tym czystym śnieżkiem

Marta , cieszę się z odwilży. Każdemu coś tam bardziej bądż mniej pasuje. Też bym nie chciała mrozu bez kołderki, ale teraz jest strasznie ciężki ten śnieg, a właściwie taki jakiś lód, nie mogłam go zrzucić, wszystko pęka, jak szkło. Dziękuję za info o szafirkach , przykryłam je trochę igłami. Bardzo czekam na kwiatki, pierwszy raz w życiu zebrałam się na taką odwagę, kupiłam sporo cebul i czekam. Zdjęcia robię i robić będę w ramach poskramiania kury.
Krzysiu, wietrzę, wietrzę. Na szczęście większość jest pierna.
Siberko
Moniśka, przykro mi, że zniszczyłam tak misternie zbudowaną sieć zimowego oszukaństwa, nie poprawię się wcale

Nie poprawiaj się, nie poprawiaj.. jestem z Tobą!

Też mam ten sam problem ze śniegiem- radośnie poszłam w Święta z miotłą strącać z gałezi a tu niespodzianka- coś, co z daleka wydawało się puchem, było lodową skorupą

Jak byłam malutka, to Mama mi śpiewała piosenkę:
Mroźna zima, śniegu łączka
Bardzo szkoda mi zajączka
zając śpi, a śnieżek prószy
jeszcze mu zaprószy uszy

Nie lubiłam zimy bo marzłam "od zawsze" i bardzo się martwiłam o zająca

Jedno fajne wspomnienie mam z zimy- Mama nie pozwalała mi jeśc lodów, bo często chorowałam, więc zrywałam sople lodu, chowałam się przy samej ścianie domu, żeby Mama mnie nie widziała i oblizywałam. Kiepski był ze mnie strateg, bo Mama i tak mnie przyłapała- wzięła sopel lodu do domu, rozpuściła w szklance i pokazała, jakie to brudne jest- nie pamiętam dokładnie, ale chyba mnie przekonała. Fajne było robienie orła na śniegu i lepienie bałwanów- im byłam starsza, tym gorzej znosiłam zimę.
Ja jestem w lato urodzona i zimę powinnam przeczekiwać w piekarniku kuchennym

Haniu-nie dajmy się jednak zimie!!! Razem przeczekamy i będzie czas szybciej płynął

Haneczko, dzień dobry w przedostatni dzień 2014

Jak się dziś masz?

Wstaje ładny dzień, zapowiada się, że będzie nam towarzyszyło słońce - uśmiechnij się!

Wiem, że zima nie sprzyja zwyżkom nastroju, sama jej nie lubię, ale ostatnio odkrywam pozytywne strony białego i mroźnego i rzeczywiście przyznaję, że znacznie lepszy ten stan, niż plucha i ciemność.

Dziś szaro raczej nie będzie - wyciągaj Kubusia na ogród i cykaj ostatnie w tym roku ujęcia

Dobrego dnia!

Ja też latem urodzona lubię ciepełko, ale ten biały puszek sprawia że jakoś tak jaśniej na świecie Cykaj więc urokliwe zakątki ogrodowe, bo przyjdzie plucha i stracą nieco na uroku Moje fotki będą chyba dopiero po Nowym Roku, bo muszę najpierw ogarnąć to co zastałam w domu po powrocie a czeka mnie sylwester w gronie znajomych i nie wiem czy zdążę, bo ręce mi już opadły

To ja już teraz wiem dlaczego lubię zimę,rodzona byłam w lutym i wszystkie nasze dzieciaki są z "zimowego chowu" wspominacie orła? bardzo proszę

Witam Wszystkich, słoneczko zaszczyciło nas swoją upragnioną obecnością. Jak dobrze przez kilka godzin nie widzieć tylko burości, szarości i ciemności

Romuś, teraz rozumiem, skąd Twoje zamiłowanie do pani Z. Orzeł wspaniały
Pikutku, szukałam urokliwych zakątków, i pewnie bym jeszcze coś wypatrzyła, ale nie wiem, jak zabezpieczyć ręce. Tak szybko marzną na sople, że nie mogę utrzymać aparatu. Masz rację, jak przyjdzie plucha będzie ponuro. A światło bardzo potrzebne, tak dawno nie było słoneczka Powodzenia w przygotowaniach do szaleństw sylwestrowych, zdążysz na pewno. Nie denerwuj się
Agunia, słoneczko jest i tutaj . Myślałam, że znowu dowcipnie nie zdąży zajrzeć przed końcem dnia, ale jest i wszystko aż iskrzy, błyszczy, świeci, migocze, połyskuje i nabiera uroku. Nawet ja to przyznaję Uśmiechnęłam się najszerzej na Twój pomysł wyciągnięcia Kubusia do ogrodu Dobry żart, powiedziałby mój rozespany pies. Łypnie kontrolnie, jak ja wychodzę i chrapie dalej. Byłam, pstryknęłam i ręce mi zamarzły Czy Ty masz jakieś specjalne rękawiczki? Ten plener w lutym to spore wyzwanie 'termiczne' i największy problem miałabym z rękami. Poradż coś
Moniśka, jak się czujesz? Może Tobie też uda się wyprawa do ogrodu i kilka zdjęć? Na pewno masz ładne miejsca do pokazania, a w słońcu świat wygląda lepiej i cieplej, i choć to złudzenie, to jakże miłe . Może coś pokombinujesz w sprawie wiosennych ogrodowych koncepcji? Przyjemne zajęcie i rozgrzewające! Z soplami rzeczywiście miałaś pomysł znakomity, cierpliwa Twoja Mama...Przeczekamy, pewnie, że przeczekamy a na wiosnę wszystko będzie dużo lepsze i szczęśliwsze . Przykre chwile zostaną w starym roku. I znowu zaczniemy od nowa

Tak jest dzisiaj

hanya wrote:
Naprawdę?? Haneczko, nie przypuszczałabym, że tak się sprawy mają! Sara jest zgoła inna - nie ma możliwości, by bez niej wyjść na ogród. Mam nieodparte wrażenie, że ona mi wręcz w myślach czyta, a gdy się choćby skieruję w stronę aparatu, to jest niemożliwe ujadanie (ten pies miał nie szczekać!) i pierwsza stoi w drzwiach wyjściowych. Pies-wariat, mówię Ci!
A jak się cieszy, gdy na prawdziwy spacer idziemy!
Kubuś się ewidentnie rozleniwił

Przepięknie jest dziś, co najlepiej obrazuje Twoje zdjęcie sosen na tle nieboskłonu...

Jaki mam sposób na ręce?
Będąc w plenerze pracuję głównie ze statywem, więc z zasady ręce marzną mniej.
Trzeba mieć rękawiczki termiczne i sprawa załatwiona.
Ciepłe buty, czapa na głowie, dłuższa kurtka z bielizną termo pod spodem i ciepłą bluzą.
Da się żyć, skoro ja - zmarzlak pierwszej wody - żyję i lubię to
Nadmienię, że jednak jako urodzona zimą, mogę przejawiać pewne skłonności do sympatii tej pory roku, co ostatnio sama ze zdziwieniem obserwuję

Miłego popołudnia!
Dziś znowu będzie cudowny zachód słońca...

Kubuś to leniwiec pierwszej klasy i to jeszcze jeden powód mojej dla niego nieskończonej miłości Jak do nas przyszedł był grudzień 2012. Mieszkał na podwórku w poprzednim miejscu i nie bardzo umiał sobie poradzić w domu. Moja biedna starowinka Gapcia temperowała nastolatka, ale było ciężko. On ciągle chciał wychodzić I oczywiście ja z nim, bo chciał się bawić. Mówię Ci Agusiu, to było coś okropnego Mróz siarczysty, a tu dzień w dzień ok 21, Kubuś zaprasza na spacerek. Na zewnątrz od razu łapał konewkę i hulaj dusza, a ja za nim, bo trzeba było o konewkę walczyć. 10-litrowa konewka robiła łomot, że koniec świata. Wszyscy sąsiedzi już wiedzieli, co to za hałas i śmiechu było sporo. Teraz usiadłam sobie i widać, co robię a Kubuniek obok chrapie na kanapie. Cudowne psisko.
Muszę kupić takie rękawiczki i to natychmiast! Wyobraż sobie, że zachodu słońca nie widać tutaj, ściana lasu ogranicza widok. Słońce teraz jest tak nisko, że tylko w niewielu miejscach prześwieca między drzewami. Ale tak pięknie układają się cienie i smugi światła, że można patrzeć bez końca.
Sarcia cieszy się ze spaceru, ale pewnie też liczy na zdjęcia! Obiecałaś, że pokażesz koty.

Miałyście dziś słońce, fajnie, u mnie buro i -10*
Tak naprawdę to wstąpiłam Haniu po radę, gotuję właśnie swój pierwszy w życiu bigos i nie wiem na jakim etapie dodaje się wino . Mam w tej chwili wszystkie mięsa już w środku od kwadransa.

Haniu, cieszę się że i u Ciebie świat się roziskrzył

Nie mogę się doczekać nowego roku- jak zawsze nowe nadzieje, że może będzie lżej, z przewagą radości nad smutkami.. Ja bym tylko chciała, żeby wszyscy byli zdrowi a drobne problemy były na tyle drobne, żeby szybko o nich zapominać i z uśmiechem brnąć dalej..

Byłam w hodowli- piesków nie ma do sprzedania Nagłaskałam się i naprzytulałam całą wesołą gromadkę i z bólem serca wróciłam do domu.

Moniś, jaka szkoda, że nie było psinki, ale najważniejsze, że Ty zdrowiejesz . To cudownie, zobaczysz, że uspokoisz do końca emocje i problemy też wtedy będą mniejsze. Wielka bużka

Martuś, na samym końcu, po wszystkich składnikach i jeszcze pyrkać go ok.40 min. Jak masz maderę, to jeszcze lepiej by było

Mam czerwone wytrawne, nie wiedziałam, że madera lepsza ...Pyrkać pod przykryciem, czy bez?

Pyrkam bez przykrycia, zagęszcza się i ładnie pozbywa niedoskonałych aromatów. Przepraszam, że zapytam, ale wiesz, że po trzecim podgrzaniu jest najlepszy? Czy dawałaś śliwki suszone albo powidła? O miodzie wiesz na pewno, ładnie dodaje smaczku, sosik łapie super konsystencję, tylko nie wolno przesłodzić Jakby co, gryczany najlepszy
Czerwone wytrawne bardzo ok. Madera droga, raz miałam. Pisałam tak, na wszelki wypadek.

Haneczko, dziecko kochane

Przepraszam, że wtrącę się, być może bez sensu, ale przypomniał mi się bigos mojego przyjaciela lekarza, co prawda świąteczny, upichcony "na bogato", z dużymi kawałkami kilku rodzajów mięsiwa, boczku, suszonymi śliwkami, powidłami, miodem, winkiem .... generalnie pachniał zabójczo, wyglądał obłędnie, a smakował .... wiesz, ja ubóstwiam słodkości, ale ... tym razem ... równie dobrze mógł startować w konkursie na Cukiernika Roku

Nie znam wynalazku termicznych rękawiczek ... a nie powiem ... przydałyby się i to bardzo Poproszę o więcej szczegółów !

Hanusiu, o domku dla murarek, psich perypetiach i świątecznych kubkach naśmiecę u siebie, a tymczasem pozwól, że na Twoje ręce prześlę noworoczne serdeczności - aby ten własnoręcznie wykonany Ciasteczkowy Zegar odmierzał Tobie, rodzince, wszystkim skrzydlatym i czworonożnym gościom Twojego ogrodu tylko radosne, pełne humoru, optymizmu, radości i zdrowia godziny i abyś w każdym dniu mogła cieszyć się słońcem, dobrą myślą i przyjaznymi istotkami dookoła