Forum Ogrodnicze Oaza

Zbiory rewelacyjne zwłaszcza, że o tej porze.
Czytałam książkę "Potęga podświadomości" i przyznam, że dosyć ciężko mi szło.
Musiałam skupiać się na czytaniu i czasem gdy już byłam w połowie strony wracałam do pierwszego wiersza, żeby zrozumieć sens tego co czytam. Niemniej pozycja ciekawa.

Dorota, to prawda, że ta książka jest "ciężko" napisana. Kiedyś czytałam znacznie lepszą ale za nic nie mogę skojarzyć tytułu

Ja czytałam też Potęgę teraźniejszości ale zostawiłam w połowie.
Może kiedyś dojrzeję, żeby do niej wrócić.

Jak przebrnę przez tą któą czytam, to spróbuję Zima długa, może dam radę

Tak mi się jakoś kłopoty i choroby ostatni przeplatają,że od kilku miesięcy nie chce mi się nawet we własnych wątkach pisać Uwielbiam zdjęcia z twojego ogrodu na wsi,podziwiam zapał i ogrom pracy ,którą już tam włożyłaś i mocno trzymam kciuki za realizację marzeń

Bejka, przykro mi, że dręczą Cię kłopoty Pogoń je precz gdzieś daleko i zaproś do siebie uśmiechnięte szczęście Trzymam kciuki, żeby było lepiej

A u mnie na wsi smutki. Jakoś tak smutno na ogrodzie. Teren za duży i za dużo drzew liściastych a za mało iglaków. Trochę iglaków posadziłam ale na razie to same malizny i zieleni nie dają, za to wielkie klony straszą teraz łysymi gałęziami W mieście jakoś weselej teraz jest. Za to na wsi spokojnie, można medytować i do drzew się przytulać Zależy co kto lubi

A Ty co byś wolała?

Ewuniu jest tyle pięknych drzew ,że nie sposób wybrać Bardzo podobają mi się niektóre odmiany buków i klony,a z kłujaków chyba najbardziej sosny,zwłaszcza takie pokręcone o ciekawie powyginanych konarach i długich igłach mam też świerki ale i mój stosunek do tych drzew jest taki trochę emocjonalny Są jak dla mnie takie trochę posępne i smutne...wiem głupie to ale tak je odbieram

A wiesz, że ja o świerkach myślę podobnie? Kiedyś byłam w starym świerkowym lesie. Strasznie było I do tej pory to pamiętam Kupiłam różne sosny, z długimi igłami, niebieskie i takie które mają ciekawy pokrój. Świerki chyba tylko 2 i daglezję. Zobaczymy ile przeżyje. Było chyba 12 a 2 już padły Liściastych nie dosadzam, chyba że mają małe liście. Dosadziłam wierzby i akacje i karaganę i oliwniki.

Ja na wiosnę planuję zakup dwóch niedużych drzewek które dadzą troszkę cienia na rabatach najchętniej o ciekawych kolorowych liściach i żeby mi na potwory nie wyrosły bo miejscówka blisko domu Chodzą też za mną kaliny japońskie i czarny bez takie odmiany o ciemno bordowych liściach
Do strat ogrodowych podchodzę coraz spokojniej ,chociaż na liliowce to się w tym roku naprawdę wkurzyłam Jeszcze takich strat nie miałam jak po tej dziwnej zimie której prawie nie było

Kupiłam sobie książkę Wędrówka przez słońce - taka o współczesnym niewolnictwie,zmuszania do prostytucji itd..myślę sobie na weekend jak znalazł.Po przeczytaniu kilku stron stwierdziłam,że stres i nerwy mi niepotrzebne i chyba wrócę do....dzieci z Bullerbyn
Warto mieć iglaki, u mnie teraz one dają kolor, reszta już ponura

Bejka, u mnie w tym roku też straciłam parę liliowców w tym niestety te od Ciebie nie wszystkie przeżyły i kilka innych. Też nie mogłam przeboleć A do tego śliczne nowo zakupione lilie, którymi się cieszyłam jedno kwitnienie. Z 7 została 1 szt. Dobrze, że inne okazały się odporniejsze. Postanowiłam, że nie powtarzam zakupów roślin, któe mi wymarzły. Tylko budlejek mi żal bo one takie ładne i tyle motyli na nich siada... Nad morzem widziałam ogromny krzak budlei ale tam inny klimat

Kalinę japońską pagodową mam już ale straszliwie wolno przyrasta. Czarny bez Black lace Eve za to rośnie coraz piękniejszy Polecam, chociaż wygląda na to , że mały to on nie będzie Ale jest śliczny i dobrze znosi cięcie i do tego ma różowe kwiaty i jadalne owoce. Same zalety


Olu, takich dołujących książek lepiej nie czytać. Człowiek tylko doła łapie. Ja tak miałam po kilku filmach i to polskich do tego. Książkę łatwiej odłożyć, z kina jakoś trudniej uciec Ale nie lubię ani czytać ani oglądać jak komuś krzywda się dzieje. W sumie może to chowanie głowy w piasek... ale też wolę lżejszą lekturę Ja na smutki mam "Lesia" Chmielewskiej albo "Konopielkę" Radlińskiego

A iglaków u mnie będzie przybywać

Mam koleżanke, która chodzi tylko na takie bardzo trudne filmy. Kiedyś zabrała mnie na Porozmawiajmy o Kewinie. Straszny film.
Teraz już jej mówie, że ja chodzę tylko na komedie, nie mam ochoty dołować się jeszcze w czasie wolnym bo w pracy mam trudno, a życie tez czasem dowali.
Ksiązki tez staram się czytać bardziej na luzie
Ostatnio czytałam o trawieniu
Całkiem fajnie się czytało

Gosiu - zgadzam się z Tobą, życie dostarcza wystarczająco dużo trosk, żeby jeszcze w kinie się stresować Z książkami jest lepiej - jak nie odpowiada to się ją zamyka

A mi teraz mój fizoterapeuta polecił książkę prof. Nieumywakina "Woda utleniona na straży zdrowia" Początek trudny do przejścia bo biochemiczny ale ciekawa. A jak mam jej dosyć to przeplatam lżejszą lekturą albo robieniem bombek np. i innego rękodzieła

Ja tez nie lubię zbyt ,,ciężkich" książek i filmów.Zycie jest czasami ciężkie to po co mi się dołować.Ewuś masz racje takie rękodzieła to fajna odskocznia.A Twoje to już śliczności.Pozdrowionka

Kasiu, miło że wpadłaś, chociaż jakoś mało aktywna jestem ostatnio na forum

Zajęta byłam robieniem bombek. Pięknie wyszły ale oddałam do Galerii i nie zrobiłam ani jednego zdjęcia A pięknie wyszły Trudno, za rok zrobię następne W końcu to sama przyjemność

Ewuś mi tez czasu na wszystko brakuje.Ale że zdjęć nie zrobiłaś jak do galerii poszły to zapewne śliczne były.

Ach, bo to zawsze odwlekałam: a to zrobię jak polakieruję, a to wieczór i światło nie takie aż wreszcie zapakowałam i zawiozłam. Za rok będą nowe i pewnie ładniejsze, bo w końcu wprawy przybywa a koronek mi jeszcze zostało Ale że ciała dałam to prawda
Za to latarenkę świąteczną pstryknęłam:

Przekupiłaś mnie tą latarenką
Cuuudna