Forum Ogrodnicze Oaza

Najlepszego ... dla Mamy.
Przed tygodniem, u mnie w ogrodzie, był organizowany trochę "starszy" jubileusz

Oczywiście, że "być", Gosiu, ale i "mieć' nie zawadzi .
Inna sprawa, że w dzisiejszych czasach jest coraz więcej "dobra" w sklepach za małe pieniądze
i często kupuje się bez większego zastanowienia, czy naprawdę jest to potrzebne ?.
Mnie bardzo nudzą wyprawy do galerii, czasem towarzyszę, jeśli już muszę.
Grześ zmężniał i do boku ktoś mu się przykleił

A propos... odbierałam wczoraj tort z cukierni... podałam kwitek... pani sprzedająca odczytała "60 lat" (zamówiony napis na torcie) i pomknęła na zaplecze, tymczasem... stojąca za mną pani, która zdawała się... hmmm... mieć niewielki kontakt z rzeczywistością, gwałtownie wychyliła się do mnie i rzuciła: "60 lat? Piękny wiek!"
Ja już nie wiem, co o tym myśleć, zwłaszcza że mam świeżą farbę na włosach

Grześ wreszcie ujawnił Justynę mamy nadzieję, że kiedyś przywiezie Ją i przedstawi szerszemu gronu, prawda?
Nie gryziemy!

Haha, ta Pani musiała być mocno odklejona
Dziś się dowiedziałam, że jutro doba będzie o sekundę dłuższa. Nie wiem co zrobić z tym nadmiarem czasu Pomysły?

Doprawdy, nie mam pojęcia, jak wykorzystać to dobrodziejstwo
Ty pewnie pośpisz sekundę dłużej?

Skoro jutro ta sekunda dodana, to wyjdzie na to, że chyba nieco dłużej popracuję... ujjjjj Ale jak dłużej popracuję, to będę miała porobione
Oj, każdy jest jakiś inny. Dla tego tak ciekawie nam się żyje Na przykład teraz w awatarze Gorzata z ludzką twarzą A był maszkaron

A swoją drogą... pozwolę sobie postawić tezę, iż minimalizm jest po prostu jednym z trendów, które widzimy w ostatnim czasie we wszelkich możliwych i niemożliwych nośnikach informacji. Pokazał się ten nurt w urządzaniu wnętrz- tych domowych, ogrodowych... i tych ludzkich Więc pełni przesytu który nas bombarduje ze wszech stron- bierzemy go jak swój.Zaspokaja nasze obecne potrzeby, więc jest nasz. Dają nam ukojenie skandynawskie ( cokolwiek to znaczy) wnętrza, w ogrodach pojawiają się namiastki naturalistycznej łączki, wybieramy styl życia slow...
Oglądałam jakiś reportaż z RPA - i tak na prawdę nie treść mnie poruszyła, ale to, że Bohater - taki Gość przez duże G miał wszystkie swoje rzeczy w szafce mającej 4 niewielkie półki... To było wszystko czego potrzebował. Mój racjonalny M mój zachwyt sprowadził na ziemię stwierdzeniem, że tam jest trochę inny klimat
I tak idea idą... a życie pisze swoje scenariusze. Takie dyktando...
A ja pomimo zachwytu nad minimalizmem tkwię w oku cyklonu, jak Wasza Anula nie przymierzając

Ja tam bym nie chciała takich tortów... Choć wyglądają na dobre... Wolałabym być, a nie mieć sześćdziesięciu czy osiemdziesięciu pięciu lat! Jak to będzie? Ale skoro ta doba o jedną sekundę przyrasta, to zawsze później człowiek zacznie się starzeć, nie?

Ja to bym nie chciała mieć nawet tych lat, które mam .
Tort jagodowo-jogurtowy - mniam i nawet wyrzutów sumienia nie mam.
W kwestii zmniejszenia konsumpcji poczyniłam pewne postępy - obiecałam sobie nie kupić kosmetyku zanim poprzedni całkiem 'nie wyjdzie" .

Mieć czy być - oto jest pytanie...
Ciekawą tezę postawiła Iza i trudno mi się nie zgodzić z takim podejściem - rzeczywiście jest moda na minimalizm, i to nie w kontekście ilości bibelotów na półkach, ale stylu życia w ogóle.
Wydaje mi się, że będąc na początku swojego dorosłego życia, mamy tendencje do gromadzenia: począwszy od ciuchów, po zachłyśnięcie się różnego rodzaju doczesnymi dobrami...
Mając na karku swoje lata, ilość rzeczy i spraw zaczyna wadzić, a wręcz nas przytłaczać.
Jakie ja mam podejście? oczywiście, wolę być... czerpać z energii jaką daje przyroda.
Ale niestety, konsumpcjonizm, zwłaszcza dopóki pracujemy w dużym mieście, nas szerokim łukiem nijak nie chce omijać...

Mam dziś lekko depresyjny humor, w ogóle.
Nie bardzo wytłumaczalny namacalnie - bardziej to cholerne tempo życia mi uwiera...

Mimo wszystko, dobrego!

Ja długie lata swojego dorosłego życia byłam na 'mieć', jakkolwiek to zabrzmi. Tak jak pisze Agnieszka - wielkie miasto, młodość, kariera i człowiek łatwo się może zachłysnąć chęcią posiadania - więcej, jeszcze więcej, lepiej, drożej...I może trzeba w swoim życiu taki etap zaliczyć, żeby w 'pewnym wieku' docenić 'być', czyli małe przyjemności, kontakt z naturą, miłość do zwierząt, pomoc potrzebującym, rezygnację z pewnych, już dziś to wiem, kompletnie niepotrzebnych rzeczy
I ja już jestem etap dalej niż Agnieszka - nie uwiera mi tempo życia, bo się zwyczajnie z tego trybu 'wypisałam'. Wiem, że jestem szczęściarą, że mogłam i chciałam zrezygnować z wielu rzeczy, z wielkiego miasta, pracy w dużej firmie, z tych znajomych, którzy nie zrozumieli naszych decyzji. Jest, oczywiście, cena, którą za to zapłaciłam, ale -już to wiem - warto było!
Dla tej harmonii, dla tego spokoju, dla poczucia, że ja nic nie muszę. Wiele natomiast mogę, n.p. pracować charytatywnie, o czym dziesięć lat wcześniej nawet bym w swoim zabieganym życiu nie pomyślała...Uprawiać ogród, który daje mi tyle radości i satysfakcji
Miłego dnia

Dobra... ja już nic nie piszę... bo zamiast wygrzebywać się z doła, znów w niego wpadnę...

Być czy mieć? - takie dwa pytania...



Chyba żadna skrajność nie jest dobra, a złoty środek? Hmmm... szczęśliwy ten, komu udało się go znaleźć
Uparcie jednak dążę do niego, przynajmniej na pewnych płaszczyznach...

aleb-azi wrote: Nigdy nie twierdziłam, że jestem klasyczną pięknością, ale żeby aż tak?

Proszę mi tu w żadne doły nie wpadać... ja z wczorajszego trochę wylazłam.

Dodam tylko, że dążę do stanu, który osiągnęła Dala... na razie nie widzę możliwości, by stało się to tak szybko, jakbym sobie życzyła, ale wierzę, że kiedyś się ziści... Chyba, że nie wytrzymam i zmienię coś natychmiast - tyle, że to raczej nie miałoby nic wspólnego z rozsądkiem.

Jaka pogoda tu i tam?

U mnie świeci...

Świeci... grzeje... klima hula a roboty masa! Spadam!

Moją dodatkową sekundę poświęciłam na czytanie książki przed snem
Pogoda jak na lato przystało, słońce, choć dość obiecujące chmury się pokazały koło południa, ale przeszły bezefektywnie.
W ramach dyskusji na tematy egzystencjalne, uważam że pewne rzeczy warto mieć, a w niektórych miejscach warto być

I u mnie podobnie: słonecznie i ciepło, choć nie upalnie... trochę chmurek... takie lato lubię, choć, oczywiście, nie miałabym nic przeciwko temu, żeby co kilka nocy przynajmniej, spadł deszcz
Nastroju nie popsuły mi nawet boleśnie poranione w wielu miejscach stopy - skutek powrotu z pracy w sandałkach, ubiegłorocznych wprawdzie, ale jednak... nieprzewidywalnych... do bólu... nomen omen...
Przyjemnie było spędzić popołudnie w ogrodzie, czytając książkę, popijając pyszną schłodzoną herbatę, albo po prostu leniuchując leżąc z głową na mężowskich kolanach
Nawet chwaścika nie wyrwałam (na swoje usprawiedliwienie dodam, że wczorajszy wieczór spędziłam właśnie na pracach pielęgnacyjnych w ogrodzie), delektowałam się po prostu faktem bycia we właściwym miejscu i czasie
Stworzyłam sobie ogród, w którym się relaksuję, a nie tylko pracuję (nawet jeśli ta praca jest przyjemna)... ale gdybym od początku tylko się relaksowała, nie wyglądałby on tak, jak teraz ... czyli na wszystko w życiu przychodzi czas...

elsi wrote:
A ja bym chciała MIEĆ tych lat trochę mniej... i BYĆ
Zapowiadają afrykańskie upały... przecież my mamy klimat umiarkowany...zwariowac można.

Trzeba było nie wracać z pracy! Swoją drogą, cóż to za madejowe sandałki?
I jaka mądrość życiowa bije z ostatnich słów Na pewno lepiej jest relaksować się w pięknym miejscu, ale piękne miejsce samo bez pracy się nie stworzy... Czyli kolejność była właściwa

Witam gorąco!
Za oknem 30 stopni, lazur nieba z pojedynczymi obłoczkami - wymarzona pogoda aby... posiedzieć w domu
To znaczy... jeśli jest taka możliwość, bo jeśli zaplanowało się na dzisiaj przycinanie żywopłotu i innych krzewów, to nie ma zmiłuj...
Dlatego od rana ja udaję boginię ogniska domowego machając żelazkiem i warząc strawę a M tnie... na ten przykład: bez... bez... asekuracji

Chyba powinnam mówić do niego... Kotku

No dobrze... mówiłam, że jest gorąco? Mówiłam...
Wieczorna randka z wężem mnie zatem nie minie... ale ogród musi dostać chociaż trochę wody (niestety, z uwagi na niskie ciśnienie w sieci, nie ma opcji zamocowania węża na czymś i zajęcia się czymś innym - trzeba ciurkać pod każdą roślinkę )
A najbliższe opady prognozowane są na poniedziałkowe popołudnie... oby!

gorzata wrote: Ale przecież wlazł na płotek
No cóż jeszcze można powiedzieć? Dobra z Ciebie kobieta i żona!
A co na jutro pani zaplanowała, bo jutro ma być chyba jeszcze większy upał?