Forum Ogrodnicze Oaza

Nie wiem jaka to strefa rzekomo u mnie , jedyna jaka w tej chwili mnie zaprząta i to wcale nie na moje życzenie, to strefa upałów . U nas zupełnie jak we Włoszech temperaturowo, tylko okoliczności przyrody jakby inne

A do jakiegoś Ogrodu Botanicznego nas Pani zabierze?
Mają tam w ogóle czy już im wszystko wyschło?
Fajne takie objazdowe wczasy
Jeszcze zauważę, że pani rzeźbiona inne ułożenie nóżek miała I fryzurkę bardziej wymyślną O innych różnicach zmilczę

Pani kochana... jakby Pani wiedziała, jak gorąca była ta terakota, na której przyszło mi pozować, w życiu by Pani nie pomyślała o położeniu tam gołej nogi
Ja pomyślałam, więc wiem!
Resztę szczegółów rzeczywiście lepiej przemilczeć
Ogrodów Botanicznych nie odnotowałam, może jakieś ogrody przy willach wiejskich możnych rodów by się znalazły, ale tego akurat nie planujemy...
Dziś branżowa wycieczka... w temacie... rzeźbiarstwo

Markitko... Ty tylko zimy masz nie od kompletu, reszta południowoeuropejska a okoliczności przyrody masz takie, że niech się ogrody południa schowają!

Szczerze mówiąc wolę bardziej syberyjskie klimaty sprzed lat w moim regionie , w zimie zimno i śnieg, a lato umiarkowanie gorące . Ale chyba to se ne wrati

Markitko... włoski trawnik wyklucza syberyjskie klimaty a że kiedyś było lepiej... hmmm... czy my się aby nie starzejemy, skoro te słowa cisną nam się na usta?

Martulu... per te:

Nie - nie byłam... kwestia priorytetów
Wzdłuż naszej dzisiejszej trasy kilometrami ciągnęły się takie... kombinaty jak Vannucci Piante czy Vivai Sandro Bruschi... imponujące!

My zaś poszliśmy we włoską klasykę...

Carrara... i jej marmury - nie mające sobie, podobno, równych

Pietrasanta...

i Pisa...

W drodze powrotnej pogoda się załamała...

ale wieczorem, między jedną burzą a drugą - odwiedziliśmy jeszcze Caprese Michelangelo - miejsce urodzin artysty, którego bardzo lubię i którego tropami będziemy podążać przez dwa kolejne dni we Florencji

Terakotę to się w łazience kładzie i wtedy się nie nagrzewa A marmury z Carrary się tak nie nagrzewają? Tak pytam, bo skoro twierdzisz, że się starzejemy
Dziękuję za drogowskaz , oczywiście skręciliście w prawo... Rzeźby leżące i stojące bardzo ciekawe...Mężowież zwłaszcza M.
Idee Edwarda Nożycorękiego wciąż we Włoszech żywe? Biedne drzewka
Jakie cudowne załamanie pogody! Nasza pogoda się nie poddaje...

Mężowież ma to co najlepsze - z wieży i z mężczyzny!
Pojechaliśmy prosto... tam był kierunek autostrada

Rozumiem że zaganiani zwiedzaniem ale może jakieś fotki z kolejnych miejsc

Kasiu... plan kolejnych dni był tak napięty, że od rana do wieczora mieliśmy czas zajęty zwiedzaniem... i zwiedzaniem i włóczeniem się... i kolacyjkami przy winie też
Wróciliśmy wczoraj wieczorem... prosto z Wenecji... teraz trzeba ogarnąć rzeczywistość... tym bardziej, że jutro wraca z Mazur kolejna waliza prania - wraz z właścicielką
Żeby nie było za łatwo, pod naszą nieobecność dokonała żywota pralka - na szczęście jest internet, więc można było nabyć nową zdalnie... inaczej załamałabym się nad tą powakacyjną górą prania... tym bardziej, że dziecię na miejscu też doprodukowało swoje...

Ogród, choć podlewany, wygląda podobno żałośnie... M zabronił mi wchodzić, bo będę płakać
Myślę, że tak naprawdę wiosna pokaże właściwy rozmiar strat... a jak nie... urządzę ogród na nowo

Gosiu co do podlewania to na u mnie na działce woda jest zakręcana od 9 do 17 , dużo roślin też wygląda marnie bo nie zawsze jestem w stanie pojechac i podlac, od wczoraj nocujemy wiec moze nadrobie lanie wody

U mnie w studni pokazało się dno więc nie ma mowy o podlewaniu. I tym sposobem prawdopodobnie pozbyłam się kilku azalii

My za to planujemy zrobić przynajmniej osobne podłączenie wody w piwnicy, do podlewania właśnie, dzięki czemu ciśnienie będzie lepsze i stanie z wężem bardziej efektywne...
Azalie, nawet jeśli przeżyją, to z przyszłorocznego kwitnienia nici
Trudno... są gorsze nieszczęścia na świecie... nie czas żałować róż...

U nas grzmi od godziny, ale o deszczu można co najwyżej pomarzyć

Wróćmy zatem do wakacyjnych wspomnień... może Florencja? W poniedziałkowy poranek zostawiliśmy samochód w miejskim garażu, podręczny bagaż w pokoju hotelowym i do wtorkowego późnego popołudnia eksplorowaliśmy zaułki starówki... z przerwą na sen... jeśli ktoś będzie się wybierał, dajcie znać - nie polecę Wam naszego hotelu...
Sama Florencja natomiast - bez zarzutu

Ostatnio było miejsce narodzin Michała Anioła, tym razem - miejsce jego ostatniego spoczynku...

w kościele Santa Croce

Zwiedziliśmy również Casa Buonarotti - położoną nieopodal kamieniczkę, należącą niegdyś do rodziny rzeźbiarza, obecnie mieści się tam niewielkie muzeum, w posiadaniu którego znajdują się dwie rzeźby z czasów, kiedy młody Buonarotti stawiał pierwsze kroki w sztuce wydobywania z kamienia postaci (kto czytał Udrękę i ekstazę Irvinga Stone'a, ten wie, o czy piszę )

Bitwa Centaurów

i Madonna z Dzieciątkiem

Podążając śladami najznamienitszego dłuta Florencji, nie mogliśmy pominąć jednej z najsłynniejszych rzeźb - Dawida...
Na Piazza della Signoria dumnie pręży się kopia...

my zaliczyliśmy również Galleria dell'Accademia, gdzie wyeksponowany jest oryginał...

Ponte Vecchio - specyficzny most i... bardzo wartościowy, biorąc pod uwagę ilość skupionych na nim sklepików jubilerskich...

Wieczorny rzut oka na Duomo...

Mozaika na kopule Baptysterium...

i poranna wspinaczka na Campanile di Giotto, skąd rozciąga się widok na dachy Florencji...

... i muzea... muzea... taka Galleria Palatina w Palazzo Pitti na przykład...

We środę pożegnaliśmy, nie bez żalu, naszą wiejską chatkę na toskańskim pagórku i wyruszyliśmy na północ - do Wenecji...
Taki przytup na koniec urlopu... dobrze jest czasem trafić na promocyjną ofertę hotelu z odpowiednim wyprzedzeniem i potem poczuć się przez dwie noce... jak w Wenecji

Chyba nie trzeba słów...

Wspaniała wycieczka i wspaniałe zdjęcia Zwłaszcza góry

I - wbrew pozorom - góry są mniej męczące, niż miasta

Byłam w ogrodzie... no cóż... gdyby był to wątek ogrodowy, poprosiłabym o jego zamknięcie, bo to, co zobaczyłam, jest jednoznaczne z końcem sezonu...
Od jutra wielkie sprzątanie... i czekamy do wiosny... nie rozpaczam, jednak liczę się ze sporymi stratami...

Piękne zdjęcia z wakacji, budzą miłe wspomnienia... Proszę, napisz, że Wenecja Ci się podobała Ja byłam zachwycona, ale wszyscy inni, z którymi rozmawiałam na ten temat byli rozczarowani tym miastem
Też chyba zamknę wątek ogrodowy, szkoda gadać

Ja, po chwili, poszłam do ogrodu jeszcze raz... i zaczęłam sprzątanie tym bardziej, że trzeba się było czymś zająć w oczekiwaniu na telefon - odbieraliśmy dziecię po powrocie z Augustowa...
Najbardziej żal mi hortensji kosmatej 'Hot Chocolate' , z magnolii gwiaździstej zostały tylko suszki brązowe... azalie chyba się podniosą, ale nie zakwitną na wiosnę... no i generalnie większość roślin potraciła liście...
Jedyna pociecha, że dziś solidnie polało i można złapać oddech... co dotyczy zarówno ludzi jak i roślin...

Maryś... z tą Wenecją to dziwna sprawa... byłam tam po raz drugi... za pierwszym razem była to zorganizowana wycieczka w chorwackiego Rovinja, w 2010 : o świcie prom, potem małym stateczkiem dowieziono nas na Plac Św. Marka, kilka godzin samopas, taksówka wodna do przystani i powrót...
Byliśmy z dziećmi, łaziliśmy uliczkami, wszystko było drogie jak jasna ch*** trudno było się dogadać po angielsku, nie mieliśmy żadnego planu, co chcielibyśmy zobaczyć... i wróciliśmy rozczarowani
Tegoroczny wyjazd odczarował to miasto... mieliśmy jakieś cele, ale poruszaliśmy się spontanicznie, bez mapy, ciągle się gubiliśmy, ale to było fajne (zwłaszcza wieczorem po kilku kieliszkach wina ) - reasumując: podobało nam się!

Powtórzę za Marysią ... piękne zdjęcia, wspomnienia ożyły . Widziałam i Florencję i Wenecję - dawno temu, ale jakoś niewiele się zmieniło . Florencja wtedy zrobiła na mnie większe wrażenie. Byłam oczarowana tym miastem . Wenecja wydała mi się "przereklamowana". Nie wiem dlaczego, może za wiele oczekiwałam?

Niemniej jednak obydwa miasta z chęcią zobaczyłabym ponownie .

Gosiu, nie liczyłabym strat zbyt pochopnie . Rośliny często przecież zrzucają liście właśnie po to, żeby się ratować . Mam nadzieję, że w przypadku Twojego ogrodu właśnie tak było .