Forum Ogrodnicze Oaza

Dorotko... wierzę na słowo ale u mnie w rodzinie to takie genetyczne uwarunkowanie... przekazywane w linii kobiecej... tylko po mnie ewidentnie mała wyrwa w tradycji się zrobiła, a nie kusi mnie posiadanie jeszcze jednej córki... może w kolejnym pokoleniu umiłowanie ładu ujawni się ze zdwojoną siłą?

Kasiu... znalazłaś? Pokażesz swoje wytwory po uszyciu?

Iwonko... cieszę się, mam nadzieję, że sprawi córce przyjemność co najmniej taką samą, jak mi - tworzenie jej

Fajne te "nadwyżki"
Co do zamiłowania do... bałaganu lub porządku - to najlepiej obrazowało to wspólne biurko moich 2 córek - na jednej części było pedantycznie porządnie, a na drugiej - jakby ciągle wybuchał granat - a rodziców obie te panny miały tych samych...i wydawało mi się, że wychowujemy tak samo

Gosiu moje to słabe podróbki Twoich oryginałów :

Chudy rosołek byłby z takiej kurki Fajnie, że Tobie też szycie sprawia przyjemność!
U nas dziś aura zrobiła psikusa - ale pozytywnego... w miejsce prognozowanego zachmurzenia, od rana na niebie królowało słonko...
Wprawdzie do pewnego momentu podziwiane przez rolety, bo z Młodą, która ma obecnie rekolekcje (a na religię nie chodzi) pozwoliłyśmy sobie na spanie do oporu... inna rzecz, że w ostatnich dniach przychodzi mi to bez trudu
Ale po śniadanku, w południe wyszłyśmy na rekonesans do ogródka i tam pozostałyśmy przez następne trzy godziny, niespiesznie porządkując to i owo...
Na więcej zabrakło kory - i sił...
Po obiedzie padłam na kolejne dwie godziny...
Nie mogę złapać rytmu...

Trochę popstrykałyśmy...
Wy udacie, że nie widzicie milionów klonowych siewek, a ja zapewnię Was, że część z nich odeszła już w niebyt po tej sesji zdjęciowej choć pewnie jutro będzie ich dwukrotnie więcej

Śliczna wiosna, udane zdjęcia!
Obie Panie się dziś spisały
Jak ja bym chciała woooolneeee!

Zamiast podziwiać cudne krokusy, na każdym zdjęciu szukam klonów, żeby się przekonać, czy faktycznie jest ich tak dużo . No i po co Ci to było

Gorzaciu ściągnęłaś mnie do siebie tą śliczną kolorową wiosną a że kloniki wyłażą jak najęte to co, u mnie też jest ich miliony i choć z nimi walczę to kiełkują następne

Ważne że troszkę się przewietrzyłaś i załapałaś na wiosenne słoneczko

Śliczna wiosna, taka słoneczna u mnie słabo z kwiatkami więc na pociesznie uszyłam sobie królika z którego nawet jestem dumna

Bo i jest z czego! Kapitalny!
A wiesz, że nigdy ich nie szyłam? Inna rzecz, że chyba w pewnym momencie życia widywałam ich aż nadto...
Dobrych kilkanaście lat temu, kiedy nikt jeszcze u nas nie słyszał o Tildach, moja mama dorwała w Empiku, za niemałe wówczas pieniądze coś, co okazało się skarbnicą pomysłów - kanadyjski, zdaje się, magazyn Country Sampler...
A że moja rodzicielka ma niezaprzeczalny talent w rękach, na podstawie zdjęć wykonała swoje wersje tych cudów - w tym właśnie mnóstwo zajączków... chłopców w ogrodniczkach i dziewczynki w czepeczkach...
Sporo było zamówień... oczywiście, jak to zwykle bywa, w domu nie ostał się żaden ja zresztą, będąc już wówczas samodzielną mężatką (czy to nie oksymoron?), też się nie załapałam...

Bardzo zaciekawiło mnie, w którym momencie swojego życia widywałaś aż nadto królików Już myślałam o jakiejś hodowli...
Ale sprawa się wyjąsniła, a nawet dwie Już wiemy, po kim te skłonności do szycia
A mama nadal coś szyje czy jej przeszło?
Tak pytam z ciekawości, czy i dla Ciebie jest nadzieja!
Bardzo wiosennie w Wielokątach, a wątek ogrodowy będzie?

Pierwsze - tak, drugie - nie

artam wrote: O ile tata mojej mamy był zawodowym ogrodnikiem, to jej mama - krawcową
I wszystko jasne!
Dziadkowie z drugiej strony chyba nie mieli tak silnych genów, bo nie mam zadatków ani na taksówkarza, ani na gospodynię domową
Co do wątku ogrodowego, to będzie tak jak w ubiegłym roku - w Gorzatkowie przeplatać się będą wszystkie tematy...
Pod warunkiem, że będę miała chęć pisać, bo z tym bywa różnie...
Na razie dręczy mnie dylemat, co lepsze: być szczupłą z depresją, czy pulchniejszą - bez niej? Bo chyba to jest niestety powiązane - przynajmniej w moim przypadku... i bardzo przykre dla mnie...

Ponieważ miało być również ogrodowo, to przyznam się, że wykorzystałam ostatnie chwile pogody na rozsypanie pozostałej kory...
Dziewięć osiemdziesięciolitrowych worków czekało od przedwczoraj... ale czwartek przeleciał mi na terminowej, papierkowej robocie i nijak nie dało się tego pogodzić z dokończeniem prac ogrodowych...
Powiem Wam jedno: rozsypywanie kory przy takim wietrze jest sporym wyzwaniem
Może gdybym tych wściekle żółtych worów nie widziała z okna, darowałabym sobie... ale sama nakazałam je ułożyć w tym miejscu, więc nie było odwrotu...
Z grubsza zrobione... musi tak zostać, tym bardziej, że wkrótce puste powierzchnie zapełnią się tym, co siedzi jeszcze w ukryciu pod ziemią...
Choć na przykład przedogródkowe hosty już wystawiają kły!
Słonko cudne... pszczółki i trzmiele myszkują w kwiatkach... ale wywiało mnie do domu... jeszcze mnie uszy pieką od wiatru

U mnie też od wczoraj urywa głowę . Jakieś tam prace porządkowe, to jeszcze daje się wykonywać, ale powtórzyć oprysku Promanalem już mi się nie udało

Miło czytać, że działasz w ogródku, nie ważne dużo czy mało, liczy się chęć....bądź pulchna bez depresji, zdecydowanie......

Najgorzej to być pulchną i z depresją - nie idźmy tą drogą .
Wiatr pomagał mi grabić, zaparłam się uprzątnąć taty podwórko przy takim wietrze .

Pytanie, czego łatwiej się pozbyć?
Nie będę się zastanawiać, bo właśnie opędzlowałam słoiczek (malutki ) konfitury z malin... ale to przecież owoce, prawda?
Wiatr zamiatał, oj, tak! Wzięłam się jeszcze za odklonowanie paska pod budynkiem, gdzie mamy nasadzone małe iglaczki i wysypaną korę... nasiało się tam paskudztwa niemiłosiernie... odrzucałam zatem siewki na chodnik za siebie, a wiatr zwiewał je w jeden koniec...

Pulchna w pluchę obrasta puchem A jak już przypomina dechę to ma deprechę...
Pierwszy dzień wiosny, psze GorzatkiMał. I znów wszystko się zaczyna. I wszystko może się zdarzyć. Cud, cud na wyciągnięcie ręki. Cud gdzie okiem nie spojrzeć. Ech !
Ps
Do twarzy Ci z Dżoncią . A kłęby kłaków w kozaczkach wielce podnoszą nastrój. Nie? No, to może chociaż ciśnienie