Forum Ogrodnicze Oaza

Gosiu, pokaż cebulowe kwitnienia, tak dużo cebul posadziłaś jesienią, więc pewnie pięknie jest.
U mnie, jak zwykle, nornice przetrzebiły cebule , ale coś tam zostało na pociechę.

No tak... dawno mnie tu nie było
Ale jakoś i chęci sposobności brakuje... na ogrodowanie...
Jak jest chęć - nie ma czasu lub pogody... i na odwrót...
Malowanie musi poczekać na lepszą aurę, zdjęcia też...
Choć pewnie chwasty cieszą się z deszczu i wkrótce stanę przed dylematem... w wyniku którego znów nie będzie ani zdjęć, ani malowania
Co do sadzonych jesienią cebulowych, to skupione są głównie na jednej rabacie... efekt rzeczywiście jest przyjemny dla oka...
Poza tym nie ma za bardzo czego pokazywać... wszystko już było...
Pąki na wisterii też można zaliczyć do byłych ... przymrozek w nocy z poniedziałku na wtorek pozbawił mnie złudzeń...
A miało być tak pięknie... ten pierwszy raz...
Jedyny pozytyw to świadomość, że jednaj tkwi w niej potencjał... może kiedyś doczekam?

gorzata wrote: Ale naprawdę robienie zdjęć jest całkiem miłym pretekstem do przerwy w plewieniu, zwłaszcza dla tych, co przerwy na innego rodzaju zajęcie nie potrzebują

Martulu... zasadniczo pielę przed zdjęciami ot, taka drobna niedoskonałość...
Ale zdjęcia zrobiłam - i tylko zdjęcia, bo choć słońce wyglądało zza chmur, to zimnica była przeokrutna...
Dwa ostatnie poranki znów pod znakiem białych dachów... gdybym jeszcze miała jakieś nadzieje, co do wisterii
Gdzie ta wiosna?

Duże grupy kolorystyczne bardzo mi się podobają, te białe i buraczkowe (?) tulipany wyglądają przepięknie.
I tak powinnam sadzić na moich rozległych włościach, ale czasem rozum przegrywa z chęcią posiadania różnorodności.
Chwastów nie widzę, ale to pewnie, jak zwykle, siewki klonowe, małe, wymagające anielskiej cierpliwości .

Mnie już różnorodność nie pociąga i teraz co roku będę dosadzać duże grupy jednej odmiany.
Co roku, bo cebule mają skłonność do wypuszczania w drugim roku tylko liści, a w trzecim - zanikają całkowicie...
Zresztą... może to jest jakiś sposób, żeby mieć wiele odmian na niewielkiej powierzchni?

Łany tulipanów u Ciebie doskonałe , widać myszowate nie zapędzają się w Twoje rejony. masz szczęście
A kwiatów wisterii szkoda , kolejna szansa za rok

Pięknie
Tak powinien wyglądać ogród pokazowy sprzedawcy cebul , nie ma bata żeby się nie skusić

Nawet nie widać, że pomiędzy tymi grupami są azalie
Nie do końca wszystkie narcyzy zgrały się w czasie kwitnienia z tulipanami, z przodu są również krokusy i hiacynty, stąd trochę szczypioru

gorzata wrote: Cóż, nobody's perfect, jak to mówią
I jeszcze ta przypadłość nielubienia różnorodności
Mi też się duże grupy podobają, ale żeby zaraz pozbawiać się tylu fajnych odmian i ograniczać do kilku?
To nie po mojemu, ale szanuję odmienność
Oglądałam przed chwilą program o boreliozie i widziałam krętki... Jak tam sytuacja na froncie walki z nimi?

Krętka nie widziałam, ale paru krętaczy i owszem
Nieprzyzwoicie wysprzątane do tych zdjęć GorzatkoMał droga, nieprzyzwoicie... Co do zgrania czasu kwitnienia, to ogród zazwyczaj nie szczyci się punktualnością kolei wiedeńskiej Nie kończąca się przygoda... wolna/szybka jazda bez trzymanki. A masowy atak tulipanów to jest coś!

Wypadałoby czasami pojawić się u siebie...
Krętki? Mogłabym po amerykańsku odpowiedzieć, że wszystko ok, ale... po pierwsze, niezgodne to z tradycją narodową a po drugie - z prawdą...
Jak to w tej chorobie: raz jest lepiej, raz gorzej, raz nawala to, raz tamto...
Udało się farmakologicznie ustabilizować serce i nastrój... gorsza sprawa ze stroną neurologiczną i przewlekłym, wędrującym od jednego stawu do drugiego, bólem...
Środki dostępne bez recepty niestety nie działają, a staram się nie nadużywać mocniejszych medykamentów, zatem bywa niefajnie... obecnie jestem właśnie po takiej ciężkiej nocy i przedpołudniu, że się złamałam i łyknęłam coś, co działa... w miarę...
No ale jakoś trzeba żyć...

Wraz z lekką zwyżką nastroju, przyszła chęć na zmiany... choć, jak to zwykle u mnie, bez rewolucji, raczej kosmetyka.
Otoczenie dziwnym trafem podlega konsekwentnemu ujednoliceniu
Skończył się remont klatki schodowej...

A ostatnio naszło mnie na kuchnię

Czekam jeszcze na zamówione białe fronty do szafek...

Ogród żyje swoim życiem, pogoda nas nie rozpieszcza, ostatnie tygodnie obfitowały w opady, dlatego ograniczam się raczej do niezbędnych zabiegów...
Staram się nie zauważać strat, które wywołało ubiegłoroczne lato... ale dwie spore tuje pójdą pod siekierę kwitnienie azalii więcej (?) niż skromne... gdyby nie dokupione jesienią egzemplarze, byłoby kiepsko...
Wisteria po przymrozkach zakwitła jedną (!) kiścią... w dziwnie ciemnym odcieniu...
Troszkę dziś popieliłam i przy okazji coś tam cyknęłam telefonem...

Co za odmiana po zimie, kolory, soczystość zieleni, porządek....... , tylko te bóle nie potrzebne, gdyby dało sie ich pozbyć....

Jakby się czepiać szczegółów, to może jakieś straty i są,
ale ogólnie jest dobrze; zielono z plamami koloru [tulipany], spokojnie.
Moja wisteria także będzie kwitła jedną kiścią, tym samym jej los został przesądzony
Czyżby ławka dostała nowe siedzisko? . Zauważyłam też firaneczkę w drzwiach domku .
Kuchnia zaczyna pasować do reszty .
Gosiu, czasem trzeba farmakologicznie się wspomóc, by niepotrzebnie nie cierpieć.
Najważniejsze, że wiesz, co jest, jak wroga się zlokalizuje to można walczyć skuteczniej.

W przypadku mojej wisterii ten rok nie zaważy na niczym, Elu... więcej: pokazała, że ma potencjał a pierwszy raz... cóż... nie zawsze bywa tym najlepszym
Ławki przemalowałam, ale farba okazała się badziewna i obłazi, więc czeka je kolejny lifting...

Ewa... kolory w ogrodzie, jak widać na załączonych obrazkach, toleruję, jednak we wnętrzach wolę stonowane barwy...
Niestety, wyzdrowienia nikt mi nie zagwarantuje, co najwyżej zaleczenie, ale jak już wspominałam, nie porywam się na to... zresztą w większości objawy związane są z pewnymi zmianami, które już zaszły i tego nie cofniemy...
Jakoś to będzie

Ogród żyje i jest ładnie, coś wypadło robiąc miejsce na coś innego i tak też jest dobrze.
Za bielą w domu nie przepadam, ale u Ciebie wygląda to całkiem fajnie.
Niestety z niektórymi chorobami musimy żyć i jakoś tolerować ich objawy, wytrwałości życzę

Dawno nie rozmawiałyśmy, Gorzatko, już nawet miałam chęć chwycić za telefon, po samopoczuciowy i ogrodowy update
Czytam, że czujesz się różnie, ale sporo chyba pracujesz w ogrodzie i dzięki temu nastrój raczej zwyżkuje.
W końcu maj mamy, a to nie jest taki tam bylejaki miesiąc Jak Ci akebia cudnie kwitnie! i w ogóle, busz.
Kuchnia mi się podoba, a zwłaszcza dodatki
No to miłego i trzymaj się tam!

Majka... w naszych, śląskich, realiach, biel jest kolorem wielce niepraktycznym... ale jakoś daję radę
Wystarczy, że charakter mam mroczny

Aga... trzymam się, sama wiesz, jak to jest w b... czasem się idzie po równym, a czasem pod górkę... byleby nie spadać po równi pochyłej...
Na rewolucje takie jak Twoja nie miałabym: a) sił, b) środków, c) umiejętności stworzenia koncepcji, ale przyjemnie jest też od czasu do czasu po prostu wyrwać jakiegoś chwasta

Miłej środy życzę - u nas słońce!