Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu - a te albinosy to też "dzikusy"?
Pewnie większość kończy jako pokarm na przykład węży (a może się mylę?). Tym niemniej, szanse przeżycia takich laboratoryjnych w naturalnym środowisku...jak je oceniasz?

Mina Kacperka - bezcenna.

Marzenko, i ja mam spokojniejszą głowę i trochę czystsze sumienie, że udało się zwrócić Naturze te kilkanaście mysich istnień, choć zawsze w głębi serca będzie żal tych, którym nie było to dane. Codziennie "monitoruję" zawartość żywołapki, więc mam nadzieję, że jeszcze kilka gryzaków uratujemy.
Odnośnie zmiany mojej lokalizacji na forum: napiszę Ci szczerze - jej powodem na pewno nie jest nowa praca. Jesteś bardzo inteligentną i bystrą dziewczyną, więc domyślisz się właściwej przyczyny ...a reszta niech będzie milczeniem

Anusiu - los myszy hodowlanych jest przesądzony i jeśli mogę, to nie chciałabym o tym pisać - szczegóły są zbyt drastyczne; dotyczy to także świnek morskich i mysich noworodków. Wśród moich mięsożernych podopiecznych są jedynie te gady, które mogę skarmiać szarańczą lub świerszczami ( np. agamy, kameleony, legwany ) lub mięsem i rybami ( żółwie wodne orlicje i lądowe olbrzymie ).
Natomiast cała reszta czworonożnego towarzystwa odżywia się po wegetariańsku, a wybór warzyw i owoców jest zaiste imponujący, a najsmaczniejsze są jabłka .

Jak oceniam szanse przeżycia takich myszy hodowlanych ( laboratoryjne kojarzą mi się raczej z białym umaszczeniem, a tymczasem u nas te hodowlane są wielobarwne ) ?
Hmmmm, gryzonie są raczej grupą, która błyskawicznie adaptuje się do gwałtownych zmian w środowisku - inaczej ich populacje nie byłyby tak liczne. Inną kwestią jest ich niespotykana płodność i liczba potomstwa w miocie. Myślę, że nagłe przeniesienie w środowisko naturalne mogłoby zredukować ich ilość ( stres, szok termiczny - chociaż "zima" jest łagodna i nie powinny mieć kłopotów ze znalezieniem pokarmu i miejsc schronienia, obecność bezpańskich kotów, drapieżnych ptaków, etc ), ale w efekcie końcowym tak czy inaczej zadziałałoby prawo natury: kto silniejszy, ten przeżyje.

Aniu pozwól, że opiszę w Twoim wątku historię jaskółki. W ostatnią niedzielę sierpnia ub. roku( handlową ) wpadła do mnie koleżanka z pudełkiem w którym było maleńkie pisklątko jaskółki. Znalazła je w swojej sieni gdzie od lat mają gniazda jaskółki na przybitych do ściany deseczkach a drzwi na zewnątrz są ciągle otwarte. Koleżanka zajrzała do gniazda, z którego wypadło pisklę i znalazła tam dwa martwe pisklaki. Po prostu w sierpniu jaskółki miały trzeci wylęg ale przestały karmić młode no bo same musiały nabrać sił przed odlotem.
To maleńkie pisklątko w pudełku było ledwie żywe z głodu. Koleżanka najpierw napoiła je glukozą, poczytała czym karmić i pojechała 15 km do sklepu aby kupić jedzenie. Przez kilka dni koleżanka miała jeszcze urlop to bez pudełka z jaskółką nigdzie się nie ruszała, nawet jak gdzieś jechała samochodem to z tym pisklakiem bo karmienie i pojenie trzeba było robić co 2 godziny. Urlop się skończył ale jaskółka sama nie umiała wziąć jedzenia więc ja jeździłam dwa razy dziennie i karmiłam pęsetą.
Jaskółka niby zwykły ptaszek a witała krzykiem jak się wchodziło do domu i od razu siadała na ramieniu, szczebiotała, delikatnie skubała włosy. Była już całkiem sprawna w lataniu wokół domu ale niestety upolował ją krogulec i to na oczach koleżanki. Zostały nam krótkie filmiki nagrane telefonem i zdjęcia

Elżuniu - dziękuję Ci za ten bardzo przykry i smutny wpis, ale z drugiej strony niezwykle edukacyjny, choć nie do końca akceptowalny przez większość wrażliwych ludzi....
Natura rządzi się swoimi prawami i zauważ - jakakolwiek ingerencja człowieka w Jej kodeks kończy się najczęściej katastrofą. Wielki procent zwierząt instynktownie wie, kiedy planować lęgi i jak opiekować się potomstwem. Na przykład bociany w obliczu głodu spowodowanego suszą redukują ilość piskląt wyrzucając je z gniazda; samica gryzoni wiedząc, że nie będzie w stanie wykarmić całego miotu, zjada oseski. Zdarzają się przypadki porzucenia potomstwa z różnych przyczyn i choć nam, jako Homo sapiens wydaje się to okrutne, jest w istocie bardzo rozsądne z punktu widzenia biologii danego gatunku. Musimy tylko ( ? ) zrozumieć "prawo dżungli" i nauczyć się rozumieć zwierzęta. Po co to piszę ?

Taki jest człowiek w odruchu współczucia i chęci ratowania zdrowia i życia zwierzęcia. Niestety, powinniśmy liczyć się z tym, że ingerując w cykl życia innych i zaburzając jego odwieczny rytm, doprowadzamy ( czasami nieświadomie ) do nieuniknionych konsekwencji. W prawdziwym życiu ta jaskółeczka nie miałaby najmniejszej szansy na przeżycie - tak czy inaczej skończyłaby swoje piękne życie w szponach lub pazurach drapieżnika lub z głodu ( późną jesienią ).
Tak miało być.

Bardzo współczuję Tobie i koleżance, ponieważ znam ból rozstania ze zwierzęciem ...

Aniu dziękuję moja ulubiona piosenka a raczej pieśń.
Rozstanie z bliskimi czy ze zwierzętami jest tak samo ciężkie a już jak trzeba podjąć tę ostateczną decyzję to trudno to usunąć z pamięci( musiałam uśpić 19 letnią kotkę i do dzisiaj pamiętam pożegnanie ).
Ale trzeba żyć dalej i teraz mam małą suczkę Kikę, która jak na mnie spojrzy tymi swoimi czekoladowymi oczkami to niczego jej nie jestem w stanie odmówić tj. spacerków nawet trzy razy dziennie oraz smakołyków za co obrywam od weterynarza w związku z nadwagą.

Zawitałam i ja Aniu do Twojego wątku.
Kilka słów z uprawy bakłażana.Nasionka do kiełkowa wyłożyłam na waciki 30.I.O dziwo wszystkie nasionka pokazały kiełki w ciągu 3-5 dni.W kiełkowaniu jako pierwsze pokazały kiełki nasionka od Galki i z czego się cieszę pierwszy raz pozyskane moje.Są już w ziemi i pokazują się pierwsze "kolanka".




Pepino,którego nasionka były na waciku od 1.01 są w dalszym ciągu bardzo delikatne,ale wyglądają zdrowo.Może potrzebują trochę czasu na wzmocnienie się.




Zostały mi dwie odmiany papryczek ostrych do pikowania.Te,które dostały już swoje lokum nabierają tempa.






Takie lokum ma maja sałata.Pomieszczenie nie ogrzewana,z często otwartym oknem,z dostępem do światła/okno dachowe północne/

Marychna, jak ja się cieszę, że Ciebie tu widzę
Zapraszam zawsze, kiedy tylko będziesz miała ochotę odwiedzić "adasiowe" progi, a nam będzie bardzo miło oglądać Twoje rozsady i warzywa, które - co tu dużo mówić - należą do najpiękniejszych, jakie miałam okazję oglądać ...
Dziękuję za odwiedziny


Zaintrygowało mnie podłoże, w jakim rosną Twoje rozsady - wygląda na bardzo pulchne i przewiewne.... co to jest Marysiu ?

U mnie siewki sałat mają zdecydowanie gorsze warunki do rozwoju. Ponieważ zaczęły tłumnie wybiegać, zapakowałam je do pojemnika wyścielonego folią bąbelkową i cienką warstwą styropianu i nakryłam przezroczystą kuwetką pozyskaną po pomidorach ( z Netto, jakaś czekoladowa odmiana, całkiem smaczna jak na tę porę roku ). Taki "domek" umieściłam na zewnętrznym parapecie, wśród gałęzi iglaków, które miały stanowić zimową dekorację i dodatkowo zabezpieczyć przed chłodem resztki pelargonii.
Zima tego roku jaka jest, każdy widzi, więc na kikutkach pelargonii pojawiły się zielone listki.
Ale wracajmy do sałatek - otóż po tygodniu całodobowego przebywania na świeżym powietrzu wybieganie się skończyło. Tak czy inaczej czeka mnie rychłe pikowanie ( jeśli sprawdzi się prognozowany na ten tydzień spadek temperatury ), zabiorę rozsadę do domu, choćby tylko na noc.

Ostatnie zawirowania zawodowe sprawiły, że zaniedbałam kilka odmian ostrych papryczek - siedzą nieszczęsne w jednym kubeczku ... wstyd wielki ... Obiecałam im poprawę warunków lokalowych w nadchodzący weekend, ponieważ mam wolne !!!!! .
Dostałam dzisiaj w prezencie nasiona bardzo ciekawej papryki Chiltepin - uznawanej za pramatkę wszystkich ostrych papryk, pochodzącą z Ameryki Południowej. Miałam okazję uprawiać podobną w ubiegłym roku, jednak z nasion pozyskanych z okrągłego pomarańczowego owocu uzyskałam papryczki w identycznym kolorze, ale odbiegające wielce od oryginału kształtem. Natomiast ostrość była .... cóż, porażająca
Nowe nasiona w ilości 4 sztuk spoczęły w kiełkowniku - miejmy nadzieję, że któreś z nich się obudzi.

Kurczę, powiem Wam jedno, Ludeczkowie .... tęsknię już za słońcem i ustabilizowaną pogodą; od paru dni za oknem widzę tylko szarość, czuję zimną mżawkę na twarzy, coraz ciaśniej owijam się ciepłymi swetrami, ponieważ silny wiatr wciska się w każdy zakamarek, ale na pocieszenie chrupię "sałatkę żółwia Berenika" - niesamowicie poprawia nastrój i humor

Tęsknię też za zmasowanym wysiewem pomidorów ... oprócz tradycyjnych wiosennych nowalijkowych wysiewów właśnie tych pomidorowych brakuje mi teraz najbardziej, a do przełomu marca/kwietnia jeszcze daleko, daleko ....

Róże, pigwowiec całe w pączkach ....

Nawet mięta zachowała swój jesienny pokrój i wygląda całkiem nieźle, jak na początek lutego ...

Aniu od kilku lat do rozsady i pikowania używam ziemi tej firmy.

Dziękuję ! To, że jest specjalistyczne, to od razu widać po urodzie i kondycji Twoich rozsad
Wiesz, jeśli znajdziesz odrobinę czasu, to poprosiłabym Cię o specyfikację tego podłoża - ciekawi mnie, z jakiego "materiału" się składa ?
I zadam jeszcze odwieczne pytanie dotyczące nawożenia - kiedy zaczynasz nawozić maluchy i czym ? Marysiu, pozwalam zadać sobie to pytanie przede wszystkim w imieniu wszystkich początkujących, chociaż .... nie jest powiedziane, że sama kiedyś nie skorzystam z Twojego doświadczenia ....

p.s. czy Aura jest tożsama z firmą Hollas ?

Aniu, bardzo się cieszę, że tutaj trafiłam, wiem, że czeka na mnie lektura w miłym towarzystwie.
Zmroziło mnie Twoje wstawanie o 5 rano, ja jestem sowa a ta godzina to środek nocy.

Karinko ..

Z wczesnym wstawaniem nie miałam nigdy problemów, jako "skowronek" - pobudka nawet w dni wolne od pracy jest odtrąbiona najpóźniej o godz. 7.00. Z drugiej strony mam wielu znajomych, dla których dzień rozpoczyna się od godz. 13-14
Wstawanie o tak wczesnej porze, zwłaszcza zimą, może nie należy do przyjemności, ale wraz z wydłużającym się dniem, kompletnie przestaje przeszkadzać - przynajmniej idąc pieszo do pracy, mam komfort pustej dzielnicy i ulicy, czego nie można powiedzieć o drodze powrotnej.
Chociaż od kilku dni, kiedy rankiem wchodzę na teren Zoo, jest jeszcze ciemno, ale już wita mnie świergolenie kosa. Czasami powitanie bywa bardziej ...hmm.... oszałamiające: nigdy wcześniej nie sądziłam, że "dzień dobry" w wykonaniu osła potrafi przestraszyć

Ponieważ zobowiązałam się do reanimacji roślin doniczkowych dekorujących wnętrze pawilonów, muszę pamiętać, aby zabrać ze sobą spryskiwacz z wiadomą zawartością - nie mogę używać żadnej chemii ze względu na zwierzaki. Myślę, że na początek nasze PW wystarczy, a pod koniec lutego wejdę z nawozami. Sytuacja bytowa większości roślin jest utrudniona za sprawą wysokiej temperatury i bardzo wysokiej wilgotności. Kiedy nastanie pora letnia będę miała okazję przekonać się, jaki mikroklimat panuje w szklarni ...
Fizyczna praca w takich warunkach z pewnością nie będzie należała do najłatwiejszych.

Póki co - na powitanie Karinki zakwitł dereń ( Kousa, chyba ... )

Piękne powitanie, dziękuję. Jutro " rano" muszę zobaczyć co słychać u mojego derenia, może w końcu po 5 latach będzie miał owoce.

Ja tak jak Karinka, mogę siedzieć po nocy a wstawanie o godz. 7 to masakra 7 stycznia jechaliśmy z mężem do szpitala do Wrocławia na 7,30 więc trzeba było wstać o 5 To normalnie horror był do końca dnia.
Derenia Kousa wiele lat temu chciałam koniecznie kupić ale nigdzie nie dostałam no i zapomniała o swoim chciejstwie. I jest powód do poszukiwań po dużych centrach ogrodniczych co bardzo lubię
Aniu moja sałata wysiana do perlitu strasznie się wyciągnęła więc przepikowałam ją do dużej donicy i wniosłam na dwór pod zadaszenie koło kominka. Jutro przeniosę donicę pod folię i nakryję dodatkowo bo ma być ochłodzenie.

Dotarłam i ja do twojego miejsca na tym forum. Przyznam się szczerze, że kopara mi opadła. Myślałam, że może coś nabroiłam jakimś wpisem (jeśli tak, to nieświadomie ) przepraszam
Jeśli pozwolisz, od czasu do czasu zajrzę tu.
Dużo nauczyłam się, czytając zmagania człowieka z naturą, a ujarzmić pole, aby wydało plon dla niektórych jest nie lada wyczynem, nie ukrywam - dla mnie też.

Nadeszła chwila prawdy ... ów dereń rośnie sobie w poznańskim Ogrodzie Botanicznym - co roku, w dniach 1-5 maja odbywa się uroczyste otwarcie Ogrodu dla zwiedzających, połączone z kiermaszem roślin i okolicznościowymi imprezami.
Bogactwo oferty roślin jest naprawdę imponujące, ( ceny także ), ale można znaleźć ciekawe byliny: kwiaty, zioła, trawy, drzewka i krzewy, a także niesamowitą paletę pelargonii i rozmaitych cebulek ( dwa czy trzy lata temu zgromadziłam drogą kupna małą kolekcję lilii ).

Natomiast u mnie na działce rośnie sobie dereń Cornus alba o przepięknie wybarwionych krwisto czerwonych pędach i białych owocach, a tuż za ogrodzeniem inny gatunek o pstrych liściach - akurat ten cechuje się powolnym wzrostem ze względu na cień i ogólne zapomnienie z mojej strony, natomiast białego muszę co roku dość mocno przycinać.
O, właśnie ! Chyba niebawem trzeba będzie sięgnąć po sekator i wykonać kosmetykę borówek amerykańskich ...

Elżuniu, jeśli będziesz pamiętać, to wstaw, poproszę zdjęcia tych przepikowanych sałat - nigdy wcześniej nie musiałam ich pikować, ale tym razem zachciało mi się sprawdzić, jak zachowają się sałaty siane w styczniu. No i mam za swoje - natury nie przechytrzysz

Może uda mi się jutro obłaskawić Berenika i wyrwę się 5 minut wcześniej z pracy ( ten wielki żółw zawsze domaga się drapania pod brodą ) - a wówczas porwę się na przepikowanie jednej odmiany sałaty.
Ha ha , wychodzi na to, że stanę w obliczu konieczności uprawy jarmużu - jak donoszą źródła dobrze poinformowane o właściwej diecie żółwi lądowych, taki jarmuż dostarcza tym gadom dużej ilości wapnia. Dlaczegóż by nie sprawić im radochy i jednocześnie zapewnić podaż wapnia ?

Jutro poszperam w zasobach Warzywnego Straganiku - uprawa dwóch krzaków jarmużu nie powinna sprawić mi kłopotu, a i miejsce się znajdzie.

Aluś .... czekałam na Ciebie
Zawsze będzie mi bardzo miło, kiedy zajrzysz tutaj, choćby incognito, ale im częściej mnie odwiedzisz, tym bardziej się ucieszę. Nieśmiało chciałam zaproponować Ci wspólną uprawę ( wirtualną ) papryki
Kinizsi z nasion z owocu sprezentowanego przez Ciebie już nadaje się do pikowania, podobnie jak Joe"s Long - czuję się tak, jakbyś była tuż obok ....


Zielona wrote:

Zapomniałam wysiać bratki. Z tych ubiegłorocznych, kupionych na ryneczku, zebrałam skwapliwie nasiona, ususzyłam i zapakowałam. Następnie tak zakamuflowałam w czeluściach kartonów, że w efekcie zapomniałam o nich. Cóż, pozostaną mi zdjęcia Bratkowej Rabatki ...

Piszecie o sałacie, więc poszedłem spojrzeć na parapet na swój wysiew. Widzę, że kolanka zaczynają się przebijać przez perlit. Jutro rano obowiązkowo egzekucja na zewnętrzny parapet balkonowy marchewce i pietruszce do towarzystwa. Jednocześnie zerknąłem na prognozę pogody u mnie. Źle to nie wygląda :

pl.sat24.com/pl/forecast/d/4862086/chrzanow