Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu, zamiast mąki ryżowej, można dodać mąki pszennej 00. Tak gdzieś kiedyś wyczytałam i raz zdarzyło mi się dodać. Wyszło normalnie

Aniu, ja też podczytuję, jako "coś miłego do śniadania", ale ostatnio mam jakoś problemy z pisaniem. Dlatego się nie ujawniam. Te "podziękowania" to bardzo mądra rzecz.

Pozwoliłam sobie "ukraść" przepis na kimchi z wątku ogrodowego Janinki - teraz mam go pod ręką.
Janeczko, przepraszam za kradzież i dziękuję za recepturę
JaNina wrote:

Nie widzę na zdjęciu zielonej cebuli /szczypior/ Widać wtedy nie miałam. Jak ktoś akurat ma, można śmiało dodać .

Mam zapas zamrożonego szczypiorku, z dymki i tego "prawdziwego".

Janeczko, a co to za typ mąki pszennej "00" ?

Cześć Aniu,wpadłam na kimchi.
50 razy zbierałam się, żeby to zrobić, ale jakoś mi tak idzie ciężko, a tu taka piękna instrukcja, aż się prosi w końcu, żeby spróbować zrobić.
Jutro jadę do sklepu po składniki.
A szczypiorku mam właśnie ogromną nadwyżkę, więc się go sprytnie pozbędę.
Pozdrawiam cieplutko.

00 to chyba mąka na pizzę

Tak, to na pizzę

Ależ trafiłam, błąkało się po głowie, skąd ja to wiem

Jako amatorka wszelakiej "włoszczyzny", używałam włoskiej mąki 00 do wypieku pizzy, ale moim zdaniem ciasto wychodzi identyczne jak przy użyciu naszej polskiej 480.Mąka 00 wydaje się bardziej sucha i może o to chodzi przy kimchi.

Aniu, 1 marca wyłożyłam do kiełkowania papryki słodkie.Jako pierwsza po 2 dniach pokazała piękny kiełek się Ukrainka

Aniu PW

Adasiowa i wszystkie miłe dziewczęta, no to narobiłyście z tym prezentem na Dzień Kobiet z jeżówkami w temacie i szkółką z funkią w nazwie! To musiałby być Wielki Dzień Kobiet z olbrzymim prezentem, tylko że mnie jeżówki, tak jak Eli nie lubią. Mam wrażenie, że one lubią przepuszczalną glebę, a u mnie wszędzie ta "ukochana" glina. Mogę tylko powzdychać Jeżówki, to obecnie dla mnie taki trudny temat, jak kiedyś lawenda. Z lawendą "zawarłam rozejm", bo wymyśliłam dla niej miejsce na podwyższeniu i zostało przez nią zaakceptowane

P.S. Aniu Adasiowo, potrzebujesz więcej tej żyworódki, którą Ela pokazała, wyhodować Ci, mam materiał rozmnożeniowy.

Cóż, przyznam ze wstydem, że zupełnie zapomniałam o własnej propozycji dotyczącej "prezentu" w postaci zamówienia sadzonek jeżówek i w związku z tym podjęłam nowe postanowienie: ponieważ bardzo dawno nie odwiedzałam żadnych sklepów i centrów ogrodniczych, więc teraz będę miała okazję ( i wymówkę ), aby zajrzeć do jednego z nich i osobiście dokonać zakupu choćby kilku zwykłych.
Z tego miejsca chciałabym też bardzo podziękować Elżuni ( bietkae ) za przysłane roślinki - byliny zostały dzisiaj posadzone na działce, a żyworódkę rozsadziłam.
Babuszka - dziękuję pięknie za ofiarność i chęć podzielenia się sadzonkami - jak wspomniałam powyżej, materiał do rozmnożenia już siedzi w kubeczkach z perlitem i mam nadzieję, że doczekam żyworódkowego potomstwa.

Jadąc dzisiaj na ogród zauważyłam, że zaczynają rozkręcać się ryneczki z rozsadami wiosennych kwiatów. Niezwykle ucieszona tym faktem zatrzymałam się przy jednym z nich i wyskoczyłam z samochodu kierowana chęcią nabycia kilkunastu doniczek z bratkami, po czym okazało się, że portmonetkę zostawiłam w domu. I tak bywa ... Co prawda miałam szczere chęci wyprodukować własne sadzonki ( nawet zebrałam sporo nasionek z ubiegłorocznych kwiatów ), ale nie udało mi się ich zrealizować.
Na działce, już tradycyjnie, temperatura o wiele niższa niż w mieście - 0 stopni przy bezchmurnym niebie zwiastowało jednak szybkie ogrzanie powietrza, a dodatkowo nie było nawet najlżejszego wiaterku. Zaraz przy furtce przywitał mnie pierwszy tego roku gołąb grzywacz - od kilkunastu lat kokosi się na latarni obok naszej altany, choć zdziwiło mnie, że wrócił tak szybko; zazwyczaj grzywacze pojawiały się u nas końcem marca ... Tak czy inaczej jego piękne, wiosenne gruchanie zmobilizowało nas do wyczyszczenia budek lęgowych:

... i drobnych napraw szkód wyrządzonych przez wszędobylskiego dzięcioła ( a tak na marginesie: warto zabezpieczyć otwór wejściowy do budki dodatkowym kawałkiem drewna - uchroni on lęg przez zakusami kota, dzięcioła czy sójki ):

Z niewielką nadzieją wędrowałam po działce w poszukiwaniu nowych przejawów wiosennego wybudzania się roślin; jednak moja niechęć czy niewiara we własne siły związane z uprawą kwiatów okazują się zgubne w skutkach i powodują, że ogród o tej porze roku jest szary i po prostu brzydki. Udało mi się jedynie znaleźć zabłąkanego krokusa, którego na pewno nie sadziłam, ale niesamowicie ucieszył mnie jego widok: delikatna łodyżka, misternie skręcone płatki pąka kwiatowego i sam fakt, że w ogóle jest :

Hiacynty, o których pisałam ostatnio, nadal dzielnie trwają na swoich jałowych posterunkach i nawet nie wiedzą, że w poznańskim mieszkaniu czekają na przekwitnięcie kolejne cebulki ( różowe ); niebawem dołączą do "wiejskiej" rabatki.

Swoje urokliwe kwiaty, w rzadko spotykanym u mnie kolorze, zaczną lada moment rozwijać przylaszczki. Malutka kępka od wielu lat, powolutku, rozrasta się i właśnie dzisiaj zauważyłam tuż obok kolejną, z zawiązanymi pączkami.

Poniżej roślinka macierzysta:

Jeszcze tydzień temu tej "aromatycznej inaczej" panny nie było; na kwiaty przyjdzie nam jeszcze poczekać, chyba, że lilia okaże się kapryśną i rozwinie jedynie łodyżki:

Coraz śmielej poczyna sobie rabarbar:

... oraz szczypiorek czosnkowy. W tym roku po raz pierwszy wykopałam takiego malucha i wsadziłam do doniczki. Może na parapecie w mieszkaniu urośnie szybciej i będzie jedną z wczesnych, domowych nowalijek, a dodatkowo ozdobi mieszkanie.

Generalnie właśnie czosnki postanowiły sprawić mi dzisiaj niespodziankę i zarówno te z cebulek powietrznych:

... jak i czosnek niedźwiedzi wyjrzały śmielej na powierzchnię. Ucieszył mnie zwłaszcza ten niedźwiedzi, ponieważ w ubiegłym roku nie pojawił się wcale. Rachityczny, mizerny, skromny, ale ... jest. Wypadałoby coś zrobić z tym chucherkiem, ale nie bardzo mam pomysł i wiedzę, czym powinnam je dokarmić lub przesadzić w bardziej stosowne miejsce. Od kilku lat rośnie w tym samym, cienistym i wilgotnym (?) siedlisku, tuż pod jarzębiną.

Odkąd opiekuję się Skorupkami, stało się tradycją cotygodniowe "koszenie" zieleniny - tak więc i dzisiaj zerwałam dwie duże torby młodziutkiej trawy, pokrzywy, jasnoty, mniszka, niezapominajek i perzu :

Sporo chwastów zrywam w pobliskim brzozowym lesie; ściółka obfituje we wszelką zieleninę, choć na zdjęciu jej nie widać:

Poskąpiłam im jednak świeżych liści pietruszki naciowej - niech podrosną jeszcze trochę:

Z okazji Dnia Kobiet zrobiłam sobie malutki prezent: odwołałam wizytę u fryzjera

Pozdrawiam cieplutko wszystkich moich Kochanych Gości i życzę bardzo pogodnego, ciepłego i słonecznego tygodnia...

Aniu, Twoja przylaszczka ma niesamowity kolor,taki prawdziwy lazur. Koniecznie pokaż ją w pełnym rozkwicie.

Aniu Tobie również życzę wszystkiego najlepszego z okazji naszego święta. Aż zazdroszczę, że tak pięknie pokazujesz to co dzieje się na działce i wokół niej. Ja do południa też pracowałam w ogrodzie ale udało mi się tylko przygotować kawałek ziemi pod wysiew marchewki i pietruszki. I tak patrzę, że będę miała kłopot wysiać wszystko co zaplanowałam tj. nakupiłam nasion do wysiewu bo jesienią po raz pierwszy w życiu posadziłam cebulę zimową i jakąś rodzinną po jednym rzędzie każdej i to mi zabrało sporo miejsca a do posadzenia będzie dwa rzędy cebuli cukrowej. Porosły mi przechowywane główki czosnku i pomyślałam, że te największe ząbki wysadzę ale nie da się upchać. Dałam sporą reklamówkę sąsiadce i jeszcze mi zostało to chyba zrobię bioczos albo zamrożę
Kwiatków wiosennych u mnie kwitnie dużo: przylaszczki niebieskie, różowe i białe, krokusy we wszystkich kolorach, bratki samosiejki, przebiśniegi i zaczyna rozwijać pączki forsycja, tulipany, żonkile i hiacynty dopiero wyszły z ziemi tak jak i narcyzy. Tych ostatnich chyba wreszcie będzie dużo bo latami się rozmnażały ale kwitły słabo. Jesienią dostały kompostu to może się odwdzięczą . Zaraz pójdę zrobić zdjęcia tylko jak zwykle muszę czekać aż mi toto ktoś wgra bo nadal nie potrafię. Syn robi to tak szybko, że ja za nim nawet wzrokiem nie nadążam ( grafik komputerowy ) ale niestety brakuje mu czasu i chyba cierpliwości aby matkę przyuczyć.
Jak popatrzyłam dzisiaj ile jeszcze mam roboty takiej porządkowej to jestem dość przerażona. Trzeba przyciąć hortensje, klematisy, trawy ozdobne, róże, wyczyścić trawnik wszystko zasilić nawozami. A wydawało mi się jesienią, że wiosna będzie na luzie bo niby porządki były zrobione.
Aniu nie co się wstydzić, że zapomniałaś o jeżówkach bo ja na razie też nie zamawiałam. Od czasu do czasu zajrzę co jest w ofercie to coś wybiorę i zamówię, spokojnie. W ubiegłym roku ale na początku jesieni byłam w ogrodnictwie k/ Jelcza Laskowic i tam widziałam w sprzedaży jeżówki ale nie kupiłam bo zostawiłam sobie powód aby pojechać tam jeszcze raz. W części pokazowej tego ogrodnictwa rosły przeróżne rośliny, wszystko niesamowicie zadbane w tym duże kępy przepięknych odmian jeżówek i stąd moje ponowne chciejstwo no bo skoro zamordowałam poprzednie to trzeba zrobić powtórkę i tym razem zadbać o nie należycie. Tak więc albo pojadę i kupię w ogrodnictwie albo zamówię w szkółce w Karpaczu.
U mnie pięknie świeci słońce więc trudno wysiedzieć w domu. Kończę kawkę i idę na spacerek z sunią

U mnie,czyli na północy też widziałam dzisiaj grzywacza na drzewie.

Przylaszczka, która stara się u mnie rosnąć, w rzeczywistości jest bardziej fioletowa, a powiem szczerze, że nawet nie wiedziałam, że istnieją odmiany o białych czy różowych kwiatkach ... w sumie stwierdzam, że jestem bardzo zielona w temacie roślin kwitnących i zaskakuje mnie jakakolwiek ich aktywność czy forma, a generalnie zawsze czuję się bardzo pozytywnie zaskoczona, że chcą u mnie rosnąć i urozmaicać ogród ...
Jednak wędrując po Waszych rabatach doszłam do wniosku, że nawet kilka/kilkanaście wiosennych pocieszek potrafi odczarować smutną, szarą i drzemiącą po zimie ogrodową rzeczywistość, a zatem moje wcześniejsze zarzekanie się, że nie ma sensu sadzić cebulowych ze względu na sporadyczne wizyty na działce na przedwiośniu, muszę zweryfikować i zacząć poważnie myśleć o przygotowaniu się do jesiennego sadzenia paru krokusów, irysków czy moich ukochanych tulipanów.
Tymczasem dzisiaj znalazłam miejscówkę dla nowych nasadzeń jeżówek i rozchodników - myślę, że obu gatunkom będzie dobrze razem na jednej rabacie, słonecznej i suchej, a rodzimy piasek wymieszam z kompostem i - na start - z ziemią ogrodową. Powinnam jeszcze zrobić przegląd floksów, dzielżanów i astrów, pod kątem podziału starych kęp... nie przeczę, dość zaniedbanych.

Elu, kiedy wyciągałam z kartonika jeżówkę i przywrotnik od Ciebie, moją uwagę zwróciła rewelacyjna ziemia, jaką były oblepione korzonki. Majątek za taką glebę ....
Poczułam się tak, jakbym uprawiała własne rośliny na jakimś stepie czy innej jałowej sawannie ....
Ale !!!! Pomimo tych przeciwności Natury nie poddaję się, ponieważ dłubanie/grzebanie/kopanie w ziemi sprawia mi tyle cudownej, nie do opisania ogromnej przyjemności, że nawet kosztem poświęconej dużej ilości czasu i sił nie zrażam się mizernymi efektami, a z czasem i nabywanym doświadczeniem rezygnuję po prostu z uprawy bardziej wymagających roślin, zastępując je tymi bardziej odpornymi lub wybaczającymi błędy ogrodnika.

A w międzyczasie ( czyli podczas mijającego tygodnia ) wybrałam kilka odmian sałat do wysiewu ( pierwsza partia przepikowanych sałatek przebywająca na zewnątrz dostała dzisiaj pierwszą porcję nawozu ), szczęśliwym zbiegiem okoliczności znalazłam resztę nasion majeranku ( ubiegłoroczne zapasy mocno się skurczyły ) i zapomniane nasiona rukoli. Rukolę wysieję bezpośrednio w glebę, a sałaty i majeranek powędrują do kuwetek z perlitem; dla majeranku obowiązkowo przygotuję "miksturę" do nawilżenia perlitu ( woda z polopiryną ), aby uniknąć zgorzeli siewek.

Będzie dużo sałaty. Naprawdę dużo

Na dzisiejszy wieczór zaplanowałam sobie przepikowanie pierwszej tury wysianych selerów korzeniowych, które jakimś cudem - pomimo niemożebnego wybiegnięcia - doszły do siebie i wypuściły drugi liść właściwy, więc postanowiłam je reanimować. Milczeniem pominę fakt, że któryś z kocich ogonków łowił insekta zwiedzającego szybę w kuchni i ..."nie zauważył" pojemnika z siewkami pod łapkami, ale selery przeżyły ten atak z powietrza.

Właściwie widzę, że i portkom przydałaby się zmiana dotychczasowego lokum, a już na pewno pierwsze postrzyżyny. Jutro z pracy przyniosę trochę piasku i jak siły dopiszą, rzutem na taśmę ( czyli na ów piasek ) wysieję marchewkę i pietruchę, coby własnej włoszczyzny doczekać się

Dziś zamiast zaprezentowania rozsad pozwolę sobie wstawić tylko takie zdjęcie.
To dla pokrzepienia wszystkich serc.