Forum Ogrodnicze Oaza

Janinko jak ja kocham taką estetykę , pięknie chapeau bas.

JaNina wrote:
I tego należy się trzymać! Brawo!
Kapelusz z głowy - przed Twoimi wyczynami przetwórczymi, choć cały czas się zastanawiam, czy masz na wyżywieniu szwadron wojska.

No tak, ale moja rodzina "na miejscu" składa się z dwojga starszych państwa + dwie starsze suki, wszyscy z lekką nadwagą.

Aniu, jaki szwadron, ja w tym roku mam wrażenie, że całą armię będę żywiła Zupełnie nie wiem co się stało. Fakt, mam dużo więcej owoców. Warzyw jest na podobnym poziomie, co w zeszłym roku. Co zatem się stało? Myślałam i wymyśliłam. Od połowy marca, nastąpił spadek wzajemnych odwiedzin Zawsze miałam, nie tylko w sezonie letnim, sporo gości. Częściej jeździłam do Wnucząt. Starszy Syn ma za dwa tygodnie urodziny. Jak zwykle ostatnio, spotkamy się zapewne przez Messengera. I tak słoiki z zaprawionym słońcem zostaną nienaruszone A tak lubię te chwile, gdy wszystkie Wnuki wchodzą do spiżarki i paluszkami pokazują który kompocik dzisiaj wypijemy. I zazwyczaj są to różne cztery
Jednak już w przyszłym roku nastąpi spore wyhamowanie. Trzeba się dostosować do warunków i do swoich możliwości. No cóż, życie. Najważniejsze, żeby wyciągnąć wnioski na przyszłość.

Chcę wyciągać wnioski na przyszłość, a na najbliższe dni nie potrafię Całą sobotę za czymś goniłam, tylko po co? Przecież i tak nie przyjadą Tak strasznie tęsknię Upiekłam ciasto, ugotowałam rosołek i zrobiłam makaron. Jest świeży chlebek. Tylko jeść nie ma komu Kiedy się to skończy. Dobrze, że wszyscy zdrowi Małe noski trochę zakatarzone, ale to już o tej porze roku standard.
Z rozpędu zrobiłam jeszcze jogurt i jak to w sobotę ser.


Przed obiadem jeszcze plewiłam na kwietnikach, bo narosło trawska, że hej. Teraz sobie odpocznę, ale jak nic nie robię, to zaczynam myśleć, więc jak nic sobie pochlipię

Przestań beczeć . Nie przyjadą TERAZ, ale za chwilę to się zmieni, wiesz przecież
Nauczyliśmy się żyć tu i teraz, ale musimy zacisnąć zęby i postarać się na nowo patrzeć w przyszłość, która czasami nie przedstawia się różowo, ale jednak istnieje i tą przyszłością musisz żyć.
Epidemia nie ma wyłączności na nieśmiertelność i za jakiś czas wyciszy się, ale ponieważ leży w gestii Natury, powinniśmy cierpliwie i z pokorą poczekać ... piekąc chleby, placki, gotując zupy, warząc sery, grabiąc liście, czytając książki, etc ... - aby nie zwariować. Najważniejsze, aby nie tracić nadziei, a łzy ... są potrzebne.

Janeczko, zrób wielkie paczki z jedzeniem i wyślij je Twoim Najbliższym - ja wiem, że to nie samo, co wspólne biesiadowanie i radość z każdego kęska, ale przygotowywałaś te pyszności z sercem i z myślą o Rodzinie - przekaż im Twoje uczucia i myśli - choćby pocztą.

Na szczęście Aniu, do beczenia jeszcze mi daleko, na razie tylko sobie pochlipię Ot, brakuje mi bezpośredniego kontaktu, bo Szkraby już na tyle duże, że przez różne tele można porozmawiać. Na szczęście Synowie mieszkają niedaleko. Jeden 14, a drugi 17 km od nas, więc z przekazaniem czegokolwiek nie ma problemu. Najbardziej brakuje mi słowa "Babciu" wypowiadanego równocześnie z czterech gardełek z szybkością światła. Oj, kiedyś pożałuję tych słów
Zawsze wierzyłam, że Matka Natura wie co robi, tylko my nie wiemy, o co jej chodzi A może wiemy, tylko...

Janeczko, to niełatwe, ale trza przeczekać. A Tyś Wielka!

Taka krzątanina pokazuje, że życie toczy się dalej cokolwiek wkoło dzieje się. Tylko ta izolacja.. Ja zakisiłam kapustę, na surówki, łazanki, bigosik, pierożki, mniam.

Janinko, jesteśmy przemęczone po zmaganiach ogrodowych, to na pewno też robi swoje.
A co do "matki natury" (?)...Zawsze przed człowiekiem stawały różne przeszkody. Najczęściej (niestety) nie miał on wpływu na to, co się wydarza i wydarzy ( najgorsze jest to, co nieznane)... Wtedy zostaje tylko skupić się na sobie i otaczających nas pozytywach, wzmacniając swój spokój i wiarę, by przetrwać...

JaNina wrote:
To znaczy że masz duszę i czujesz, myślisz, tęsknisz, pamiętasz i kochasz i to jest właśnie najwspanialsze. Dzięki takim ludziom jak Ty ten świat jest lepszy, a czasem można sobie pochlipać, ważne żeby poten spiąć się i pchać ten wózek z bagażem życia dalej.

A mówią, że mężczyźni nie rozumieją kobiet
Dziękuję Adamie za miłe słowa

Janko, przepraszam że się wtrącę, ale przyszło mi do głowy, że to rozstanie, brak wspólnego biesiadowania przyczyni się do tego, że Twoja praca w ogrodzie i w kuchni, Twoja dbałość o bliskich tym co robisz: przetwory, sery, ciasta, chleb, wędliny, etc. spowoduje, że jeszcze bardziej będą to doceniać i szanować. Dla Ciebie Rosenresli z przedwczoraj:

Co jo by bez Wos zrobiła
Zawsze można liczyć na dobre słowo i pocieszenie. Dzisiaj był już lepszy dzień, a jutro będzie pewnie jeszcze lepiej.
Zawsze też mogę liczyć na towarzystwo podczas obchodu

Dzisiaj kończyliśmy nowy daszek nad karczochami. Zeszłoroczny okazał się być za mały
Konstrukcja jest "rozbieralna" ale bardzo stabilna


Mam możliwości dostosowania okrycia do aktualnej pogody




A teraz spokojnie czekają, przygotowane na zimę


Mam nadzieję, że docenią troskę i znowu nagrodzą mnie smacznymi pąkami

Janko w jakiej odległości od siebie masz zasadzone te karczochy?

A mnie jako "chłopa" ciekawi materiał z jakiego wykonano łuki, wygląda na drewno ale tak wygięte ??

To są wygięte profile stalowe, pomalowane farbą Hammerite. Zostało nam pół okręgu z konstrukcji na banię, to się teraz przydało. Drewniane są tylko listwy

Babcia Ala wrote: Wstyd się przyznać, ale nie wiem Na pewno trochę za gęsto. Te drewniane listwy na profilach mają 3,6 metra, a karczochy są cztery, więc sądzę, że co 80 cm .
Z prawej strony jeszcze się rozmaryn załapał na okrycie