Forum Ogrodnicze Oaza

Wczesne odmiany narcyzów przekwitły, zostały pozbawione badyli z niezbyt ozdobnym okwiatem - teraz kwitną te średnio wczesne/średnio późne:
Mount Hood - nie bardzo późne,za to bardzo trwałe, obecnie w swojej białej postaci



Thalia



Cheerfulness



Skype - nie wiem, czy zawsze niziutkie, czy tylko te moje



Teraz żółte w różnych odcieniach; różowe złoto - Altruist



Yellow Cheerfulness - większość gdzieś znikła



Pipit - te to są niezawodne!





Podobnie - Blushing Lady



A teraz zagadki: koło kępki tych pięknotek jest znacznik "Great Leap", ale to nie one



Edit: znalazłam na stronie Fluwela - to Exotic Mystery. Tylko skąd one u mnie???

A te nie mają znacznika wcale.



Trzeba się nacieszyć, póki kwitną

Ostatnio nie umiem się powstrzymać przed fotografowaniem cebulowych - tak szybko przemija ich uroda, potem tylko liście, niekoniecznie ozdobne, a potem - do widzenia za rok. Ale choć cebule jedna na drugiej, coś tam jeszcze rośnie prócz nich.

To jest groszek pachnący - z samosiewu. Wzeszedł późną jesienią, patrzyłam na to sceptycznie, ale przykryłam stroiszem - i proszę, bez problemu przezimował i zapewne niedługo zakwitnie



Cedr himalajski długo był moim obiektem westchnień - niewielką (z 40 cm) choineczkę kupiłam 5? może 6? lat temu - trzyma się super, przerósł mnie mocno i już wypuścił młode igiełki



Klonik palmowy Katsura - w złocistym stroju



Klonik Shirasawy nazywa się wprawdzie "Aureum", ale złoty jest tylko jesienią, króciutko. Za to kształt liści -



Niezapominajki są u mnie właściwie średnio uciążliwym chwastem - ale dla koloru pozwalam części rosnąć



Niektóre lilie "polizał" mocny przymrozek - nie wiem, jak to będzie z kwitnieniem.



Pięknie kwitną dalecy krewni lilii - psiząb. Mam tylko żółtą odmianę Pagoda, która jest kompletnie bezproblemowa.



Na razie rozkwitł tylko powojnik Stolwijk Gold, z grupy alpina,ale kilka innych odmian ma tłuściutkie pąki.



No i za moment "wybuchną" azalie.

Znowu cieplej - i nadal sucho, każdego wieczora spędzam koło godziny na podlewaniu. Nie, żebym nie lubiła tego robić. przeciwnie, to dla mnie najmilsze momenty w ogrodzie, chwile spokojnej obserwacji roślin - a czasem drobnych korekt; odłożę wąż i tu coś podwiążę, tam wyrwę niepotrzebne... Ale już sobie wyobrażam rachunek za wodę . W mieście pół biedy, mam teraz drugi wodomierz - ale w górach! Mamy w gminie podobno drugą co do wysokości cenę z metr sześcienny w Polsce, trzykrotność wrocławskiej . Z tym, że gmina dopłaca osobom zameldowanym, mnie nie. Dziwne, że podatki ode mnie "łyka" z dużym apatytem...i nic zupełnie w zamian.
Co tam - pięknie wszystko kwitnie, to się liczy.
Judaszowiec w szczycie kwitnienia





Wiśnia piłkowana Sakura - w tym roku nie aż tak efektownie; gdy długo jest zimno kwiaty rozwijają się razem z liśćmi i nie ma wrażenia "różowej bezy".





Również magnolie zaczynają wypuszczać liście - a to znak, że zaraz skończą kwitnąć.
Genie już zrzuca płatki



Elisabeth - zdecydowanie późniejsza, kwiaty w podobnym odcieniu, ale większe, niż u Yellow River





A na ziemi - jeszcze jakieś narcyzy.
Acropolis





Recurvus poeticus - ten przynajmniej jeszcze czuję martwym nosem



Cheerfulness i Yellow Cheerfulness z bardzo późno sadzonymi hiacyntami City of Haarlem



Ale gwiazdami przełomu kwietnia i maja są zdecydowanie piwonie drzewiaste; tylko niektórym udało się przypasować imię
Luo Yang Hong - jeśli wierzyć etykietce


Pączek Baby Face - jeden z dwóch; i tak wzrost o 100% w stosunku do zeszłego roku



Biały Feniks



NN - debiutantka



Zepsuł mi się obiektyw w aparaciku - póki nie odbiorę z naprawy, przepraszam za jakość zdjęć.

Troszkę popadało.
Co prawda ziemia zwilżona może na 2 mm - ale jak się nie ma, co się lubi...
Z myślą o tym, że w łatwy sposób rozpuści się nawóz krystaliczny, zasiliłam powojniki, róże i hortensje. Mam tego trochę, więc zdążyły mi przemoknąć buty, skarpetki i spodnie do kolan. Reszta zabezpieczona solidnym sztormiakiem.
Tak czy owak - zrobiło się zieleniej.











"Uziemiony" figowiec wypuszcza listki



a stara azalia prawie kwitnie



To samo glicynia



Jeszcze piwonie - Luo Yang Hong



Baby Face



Wysuwa płatki również moja ulubienica. Szperając w sieci dochodzę do wniosku, że jej imię to Słońce (Taiyo)

Ale ślicznie u Ciebie, Aniu... Aż by się chciało tam wejść. Jednak macie trochę cieplej w tym Wrocławiu
U mnie jakoś tak szarzej



Coś niby kwitnie, ale brak tej wiosennej zieloności, świeżości... Wiadomo, susza, ale pewnie i to, że w miarę jedzenia rośnie apetyt

Bea - grubo przesadzasz, narzekając na brak zieloności u siebie.
Po prostu - załóż szybciutko watek i pokazuj, bo masz co. Jednego stałego gościa miałabyś na 100%

Ostatni deszcz i względnie ciepłe noce podkręciły wegetację. Róże (przynajmniej kilka z nich) z małymi pączkami:



Cebulice hiszpańskie



Kilka powojników - prócz jak zwykle wyrywnego Guernsey Cream i alpejskich - śliczny Montana Tetrarosa



Jeden pustynnik raczył zawiązać pąk



Ale najefektowniejsze teraz piwonie; nie umiem się pohamować:

Muszę się pochwalić, że mój pustynnika też ma paczka , ale cała reszta daleko za Tobą, jak zawsze . A te pączki róż to już w ogóle mnie zaskoczyły

Aniu, Twoja wiosna jest wzorowa Nie widać szkód mrozowych ani spowodowanych suszą, wszystko soczyste i kwitnące.
Wspaniała kolekcja narcyzów i tulipanów. Te ostatnie, rosnące koło białej piwonii chyba nie były przedstawiane z imienia?
Powojnik Stolwijk Gold - połączenie moich ulubionych kolorów
Współczuję, że musisz płacić za wodę, ja mam darmową, a i tak podlewanie bywa kłopotliwe. Mam nadzieję, że teraz będzie więcej padać.
Podziwiam piwonie i już czekam na azalie, bo moje ucierpiały na skutek suszy albo wiosennych przymrozków.

Aniu Szafirkowa, z pustynnikami powinnam dać sobie spokój, nawet nie przyznam się, ile razy kupowałam "ośmiornice", w tym - w botanicznym ogrodzie w Edynburgu, naprawdę wielkie. Szukałam im optymalnego miejsca. Dopieszczałam. I co? Kwitnie jeden pęd, albo wcale.
Pączki róż to na razie pączuszki raczej.

Gabrielu, jesteś jak zwykle nader miły.
Tulipany, o które pytasz, to dwie różne odmiany; po lewej biało-czerwone Estella Rijnveld, po prawej, z żółtym, Flaming Parrot.
Szkody mrozowe mam, a i owszem, głównie w górach. Ale na przykład w mieście kwiatom niektórych magnolii przymrozek zaszkodził - a tu, w Karkonoszach, opóźnienie spowodowało, że kwitną jak nigdy, a raczej dopiero się rozkręcają:
George Henry Kern



Liliflora NN - być może Betty, bo powtarza w sierpniu (po lewej widać uszkodzoną sosnę himalajską - szczęśliwie żyje, bo wypuszcza pąki):





Rustica Rubra, pierwsze kwiaty po przesadzeniu kilka lat temu:



Pierwszy raz kwitnie też młoda wisienka Amanogawa:



I lada chwila...
Vater Boehlje (widać uszkodzenia mrozowe na liściach nawet tak odpornej odmiany; zachęcone bezmroźną zimą ruszyły - i wtedy na przełomie marca i kwietnia trach!)





Goldbukett





Pohjola's Daughter

Dziękuję za nazwy, rzeczywiście te odmiany świetnie ze sobą pasują, będzie czym się sugerować przy jesiennych zakupach
Jak widać, są jeszcze inne plusy chłodniejszego klimatu, pomijając fakt, że możesz się cieszyć wyjątkowo długo różnymi gatunkami kwiatów.
Goldbukett bardziej zaawansowany niż u mnie

Gabrielu, oczywiście nie wszystko mam zdublowane, tak naprawdę na wsi usiłuję utrzymać moją kolekcję różaneczników - coraz trudniej to idzie, z powodu braku wody. Prócz tego trochę róż, głównie angielki. I ciut lilii, bo te przecież być muszą. i prawie szlus tak zwany. Chyoć czekaj...magnolii mam tam teraz... ... sześć, jeśli liczyć maleńką Alba Superba, co jeszcze nie kwitła.
Czy to już też kolekcja? Wiem, igram nie tyle z ogniem, co z potencjalną surową zimą. Cóż, inni grają w totka

Ale piwonie drzewiaste są naprawdę mrozoodporne. I ignorują susze panujące ostatnio. Jak ich nie pożądać?















Majowe pachnidła - Poeticus recurvus



Pierwszy raz kwitnący bez z marketu - N(iestety) N(ieznany)



Te nie pachną - ale i tak mam fioła na ich punkcie. Guernsey Cream w pełni chwały



I - nie wiem



Z biegiem lat - i z powodu uwiądu w wielu miejscach sadziłam powojniki "jeden na drugim"; czasem się zdarza cudowne wskrzeszenie, nawet po kilku latach odbicie od (zapomnianych) korzeni.

Oj kusisz mnie tymi piwoniami bardzo. A jak drzewiaste sobie radzą na słonecznych stanowiskach?

Grażynko - zależy, co rozumiesz przez "słoneczne". Patelnię?
Te dwie wielkie i jeszcze cztery mniejsze rosną po zachodniej stronie domu, w dodatku od południa - niestety - są zacienione wysokimi drzewami iglastymi, jakie "dobrzy" sąsiedzi posadzili lata temu na linii granicznej. Teraz jest lepiej, bo jeden ze świerków usechł - a piwonie to rośliny słońca.
Reszta rośnie od wschodu, ewentualnie centralnie, na "wyspie" po środku ogrodu. I te szybciej zaczynają kwitnąć (w sensie: szybciej po posadzeniu), szybciej rosną.
Mankament dużej ekspozycji na słońce tylko taki, że przy bardzo gorących majowych dniach (zdarzają się jednak) przypalają się płatki ciemnych odmian - i kwitnienie jest krótkie. To przypalenie widać na pierwszym zdjęciu poprzedniego wpisu.
Generalnie - serdecznie polecam, to są rośliny kompletnie bezobsługowe, poza okazjonalnym nawożeniem - co zrozumiałe. I budzą się jako jedne z pierwszych w ogrodzie - już w lutym, a w tym roku - końcem stycznia.
Dla mnie to ważne. Taki znak - życie się nie kończy.
Jeśli mogę coś radzić - lepiej trochę zainwestować i kupić porządną, większą sadzonkę. Przy takiej maliźnie w półlitrowej doniczuszce można na kwitnienie czekać i kilka lat.

Dziękuję Aniu za cenne rady. Ja ogólnie to mam bardzo słoneczną i wietrzną działkę. Dosadziłam trochę drzew i mam nadzieję w niedługim czasie znajdzie się miejsce. Piękne te Twoje okazy.

Grażynko - czas mija niewiarygodnie szybko, ani się obejrzysz, będziesz mieć ogród zacieniony wielkimi drzewami. Mój karkonoski kawałek ziemi kupiony w 2001, pierwsze jakiekolwiek nasadzenia (szumnie to nazywając) z wiosny 2003. Maniunie modrzewie i jodły kupowane w karkonoskim Banku Genów Leśnych, sadzonki długości ołówka - są sporymi drzewami, mimo że cięte. A mnie się zdaje, że to było przed momentem.
Nieubłaganie przychodzi też dzień, gdy musimy postawić sobie klasyczne pytanie "gdzie by to upchnąć" - mimo iż dopiero co mieliśmy bezmiar przestrzeni i raczej ambaras, jak to zapełnić. Tak to już jest z ogrodami.

Zimno wyhamowało wegetację, rododendrony poczyniły minimalne postępy od majówki:
Scarlet Wonder, nie do zdarcia:



Baden Baden, jeden z najstarszych krzewów, kwitnie samymi koniuszkami gałązek, środek się ogołocił. Chyba zaryzykuję ostre cięcie późną wiosną.



Dwulatka Pohjola's Daughter, śliczne, jakby półprzejrzyste kwiaty o mieniącej się barwie





Niezawodny Vater Böhlje - jeszcze wpół drogi do kwitnienia





Pod magnolią Rustica Rubra nóweczka, Alexander von Humboldt





I Goldbukett - rozkwita w tempie ślimaka



A to trochę wątpliwa Flava; może ktoś się wypowie?





Na koniec klejnocik na razie stojący na schodach wejściowych w mieście, w roli wiosennej ozdoby - odkupiony Professor Robenek:





Generalnie jestem przygnębiona. Dwa następne rododendrony (i prawdopodobnie jedna mała azalia) do wyrzucenia. I nie są to świeże sadzonki, tylko trzy- czteroletnie

No i załamanie pogody dotarło do Wrocławia. Oby obyło się bez gradu i gwałtownej wichury. Tymczasem - trochę obrazków z pogodnego ranka.
Całkiem rozwinięta "koperkowa" Paeonia tenuifolia



Jej "większe siostry" o zdrewniałych pędach - pięknie pachnące:



High Noon



koralowa - o której przypuszczam, że nazywa się Taiyo, czyli Słońce:



Miedzy nimi dwie moje najstarsze azalie:



Kremowo-żółta to Toucan, ale łososiowa???
Ostatnie tulipany (Texas Flame) i pierwsze kwiaty powojnika Daniel Deronda (te fioletowe), splątanego z Guernsey Cream



Tu za Płomieniami kamasja Blue Danube



i inna kępa



Powojnik, nad którym się głowiłam, to Pink Champagne (Kakio). Zapomniałam, że prócz marniutkiego marketowego kupiłam drugi w dobrym miejscu. Pierwszy - ledwie dycha, Drugi - proszę!



W tarasowej donicy rozwija kwiatki najciemniejszy z moich bordowych, Nubia:



A w kąciku za altaną sąsiadów - "uziemiony" figowiec:



To podobno rarytas - a mam go trzeci rok, pozostając w nieświadomości; trafił do mnie jako jakiś gratis - asfodeline, czyli złotnica , zaraz zakwitnie:



Maj to miesiąc pachnideł; to kojarzy mi się z czasami wczesnoszkolnymi i ogrodem dziadka; Narcissus poeticus





Acropolis też pachnie - ale nie tak mocno





Glicynia moc zapachu zawdzięcza masie kwiecia -



-ale konwalie, kwintesencja świeżości i delikatności, pachną jak szalone nawet jako jedna gałązeczka:

Dzień dobry Aniu, dzisiejszej nocy u nas ma być jeden stopień poniżej zera.
Które z tych kwiatów radziłabyś okryć: hortensja ogrodowa i bukietowa ( mają już pąki) dalie, zawilec japoński, posadzone w tę sobotę - orlik, bergenia, bodziszek, liliowiec i prymulka odmiana kwitnąca latem?

Ewo, już chyba gdzieś Ci pisałam, koniecznie zabezpiecz hortensje ogrodowe, bo jak zmarzną pąki - do widzenia kwiatom.
Nie wiem, w jakim stadium są dalie - jeśli niezbyt wysokie, przykryj plastikowym wiaderkiem. Karton lepszy, ale tak leje (u mnie), że tylko przygniecie pędy.
Inne rośliny powinny znieść -1 z godnością, choć nie kojarzę, co to za prymulka. Szkopuł w tym, że są świeżo sadzone...nie wiem, co radzić.