Forum Ogrodnicze Oaza

Ty czekasz na drzewa, żeby ptaki świergoliły. Ja też czekałam, ale nie na takie i tyle, ile sąsiad posadził 20 cm od wspólnego ogrodzenia. Są to świerki , które finalnie wyrosną do kilkudziesięciu metrów . W ciągu kilku 6 lat przerosły dwukondygnacyjny dom, gałęzie przewisają na moją stronę, nie mogę ich już obciąć , bo są po prostu za wysoko. Jest ciemno, mrocznie i ...nie chciałam tak.
Z sąsiadem żyjemy w dobrych stosunkach , prosiłam go by obciął czubki , gdy to było jeszcze możliwe. Zapewnał mnie,że będzie sprawował kontrolę nad ich wzrostem , ale...jakoś mu się chyba spod niej wymknęły . Teraz się boję,żeby za kilka lat gałęzie nie weszły mi w okna, bo świerki bardzo dynamicznie rosną i z każdym rokiem będzie większy problem...
Jak ja lubię takie sąsiedzkie rozmowy...
Nawet nie wiem jak miałby je teraz okiełznać, bo naprawdę są tak duże, że chyba już trzeba do nich jakiegoś specjalistycznego sprzętu...

Ale nie o tym miało być . Ty Wiesiu masz inną skalę otoczenia swojego ogrodu. W końcu ziemia przodków ! To nie osiedlowy skraweczek kilkuset metrów, w obrębie których toczy się walka ze wszystkim co żyje - kretami, komarami,ptakami ( na które polują koty) , jeżami ginącymi pod kołami samochodów pędzących osiedlowymi uliczkami jakby to były autostrady. Ostatnio na trasie pomiędzy dwoma pasmami lasu samochód potrącił dzika i młodego łosia...
Potrącił...tzn.zabił . Czy to tak zawsze jest ,że zwierzę wybiega zupełnie niespodziewanie? Czy nie da się go wcześniej zauważyć , zwolnić , albo zatrzymać , jeśli nie stwarza się tym zagrożenia ?
Przynajmniej u Ciebie są bezpieczne.

Firletko ten bonus jak mówi Tabi mam tylko na Podkarpaciu, gdzie osiądę na stałe pewnie na emeryturze, tymczasem mieszkam na Śląsku, gdzie mieszkam w społeczności prawie miejskiej i wszystkie problemy o których piszesz doskonale znam i stąd pewnie moja chęć ucieczki (co wiele osób dziwi) z dala od domostw i ludzi. Tymczasem walczę jeszcze z sąsiadem kochającym parkowe klony i lipy (których liści nigdy nie grabi) i mniszki mimo zamieszkania w otoczeniu strzyżonych regularnie drzewek i krzewów oraz wymuskanych trawniczków. Otoczona ludźmi nie dbającymi o własne zwierzęta i świat który ich otacza i nieśmiało próbuję to prostować

piku wrote: Pierwsze zdjęcie jak z mojej górki, prawie identyczne, tylko ja mam niższe trawy. A na drugim zdjęciu to są goździki? Bardzo ładne. Jeśli tak to po skrzypie gigantusie to też bym sobie u Ciebie "zamówił"?

Róż mam dosyć sporo z własnej uprawy. Rugosa i inne dzikie, czasem zbieram nasiona, wysiewam. Ta, która zakwitła to pierwsza z mojej uprawy, a poza tym mam jeszcze dwie - Dame de Coeur i Bella. Są drugi rok, dobrze przezimowały lekko okryte. I przede wszystkim.. są przepiękne. Twoje także cudne, może kiedyś zrobimy patyczkową wymianę.

Skrzyp to owszem moja domena ale goździkowa łąka rośnie na moich śląskich terenach spacerowych na piaskach a Ty pewnie masz glinę jak ja więc może nie dać rady. Patyczkowej działalności jeszcze nie próbowałam, ale czemu nie
pozdrawiam goździkowo

piku wrote:
...przywiodłaś mi Wiesiu tym zdjęciem na myśl wspomnienie z dzieciństwa. Ten kwiatowy wzorek z błękitu i bieli w zółte kropki - zupełnie taki sam jak na letniej sukience mojej Mamy...

Spaceruj jak najczęściej i przynoś nam takie widoki. My czasem patrząc na to samo nie widzimy tego samego... a przecież to jest obok nas . Dziękuję.

Cieszę się Magdaleno, bo to miłe wspomnienia a na spacery chodzę często tylko muszę pogadać z moim futrzakiem by mi przypominał że oprócz smyczy mam zabrać aparat
tymczasem jedynie takie zwyczajne stokrotki

Jedynie ?!
No to skoro mówisz 'jedynie' to może masz jakieś polne , skromne piękności w Twoim ulubionym pomarańczu ? Ciekawe , czy są takie.

PS.zaczytuję się Twoim wątkiem od początku. Na razie jestem na 4 str. Niebezpieczna lektura, bo wciąga , a ja mam obowiązki, choć wolałabym mieć same przyjemności, jak dawniej, podczas wakacji , gdy spędzałam je całymi dniami czytając książki.

Wiesiu - powtórzę za wieloma - Twoje zdjęcia..........

Życzę więc miłej lektury, choć moje talenty są ulokowane raczej w innych dziedzinach niż słowo pisane
A pomarańcz w naturze występuje niestety dość sporadycznie (znam jednego to jastrzębiec pomaraczowy, niestety na zdjęciu go nie mam ),
dlatego moja nowa planowana rabata "łąkowa" będzie w kolorach pastelowych

zaczytuję i zapatruję.
Składam zamówienie na sfotografowanie jastrzębca, choć nie znam się i nie wiem, czy akurat u Ciebie na Ziemi Przodków spotkać go można.

Dziekuje Wiesiu za łąkową fotke i wszystkie inne,nic mnie tak nie nastraja pozytywnie jak łąkowe dywany
W polnych kwiatach,ziolach tkwi prawda natury.Legł bym sie na lace i ślipia przymknął..maly ból by był czy nie pogniotę
Dzisiaj łapką czlowieka zmoderowano wiele..,nie ma piekniejszych kwiatow,roslin jak naturalne ,dzikie i piekne w sobie
Bardzo sie ciesze ze jest na forum taka Dusza,choc wiele lat sie znamy internetowo wciaz milo mnie zaskakujesz-pewnie i super zdjecia maja duzy wpływ..

Pozdrawiam Markus

Firletka wrote:
Firletka wrote: Można go spotkać na śląskiej ziemi, postaram się więc wkrótce
Tymczasem dla Ciebie moja ulubiona firletka



Markusie, dziękuję Ci za wspieranie mnie w łąkowaniu , w dzieciństwie bardzo lubiłam wylegiwać się na łące, teraz trochę odstraszają mnie od takich zapędów kleszcze
A na pocieszenie dla Ciebie maczek

Wiesiu, ach, te łąkowe klimaty! I do tego jeszcze tak pięknie sfotografowane
Ja mam to szczęście, że za płotem rozpościerają się łąki, wzgórza i lasy, a każdy spacerek z pieskami to nieustanny zachwyt nad pięknem natury. Śmiejemy się z M. po powrocie z Włoch, że gdzie tam Toskanii do naszych ślężańskich widoków
Kłopoty z sąsiadami to chyba ma wielu z nas Moi uszczęśliwili mnie żywopłotem z ogromnych tui, które rosną powyżej mojego ogrodu i cały 'bałagan' igiełkowy mam ja; podobnie zresztą irytują mnie liście wielkiego orzecha na moim podjeździe i olbrzymie świerki tuż przy płocie Ale, cóż, on pewnie się dziwi, że ja mam tyle kwiatów i liściaków w ogrodzie, kiedy trawka i tuje są super

No cóż "wolnoć Tomku w swoim domku" więc musimy to znosić ale fajnie, że masz piękną spacerową okolicę Dalu, miło spędzony czas w naturze pomaga pogodniej odbierać otaczający nas świat

Tęcza śliczna Wiesiu
Ale ładna ta firletka ,,bardzo ładna

Aniu to dla Ciebie też firletka




Firletka wrote:
Bardzo proszę

Piękne zdjęcie firletki To roślina niezniszczalna A ten pomarańczowy jastrzębiec to też łąkowy ? - bo u mnie tylko żółte.

Wiesiu - mamy tą samą ulubioną firletkę . Ucieszyło mnie gdy usłyszałam , że to niezniszczalna rośliina
Uwielbiam tęcze - przypominają, że po burzy zawsze może wyjść słońca

Dosyć rzadko ale bywają też pomarańczowe jastrzębce na łąkach Marysiu lecz żółte spotykane są zdecydowanie częściej
Margolko mnie również cieszy ta wiadomość i mam nadzieję, że biała firletka będzie się zachowywała podobnie, bo właśnie wyhodowałam nieco siewek