Forum Ogrodnicze Oaza

Dziękuję Wiesiu za jastrzębca i za czerwonego kogutka - maczka.

Firletka ze mnie tylko nickowa , bo w ogrodzie nie mam ani jednaj...przynajmniej u Ciebie sobie popatrzę. Wendka zadbała by to się zmieniło , więc może z nasionek od Niej podarowanych coś na przyszły rok wyrośnie.

Ależ te widoki u Ciebie!... Dala ma rację - nigdzie nie jest piękniej niż w Polsce. Zresztą ... to odczuwanie przecież i tak serce dyktuje.

piku wrote: Goździki darzę sentymentem i postaram się zrobić jakąś większą kolekcję. Nawet nabyłem kiedyś roślinkę o podobnej nazwie - goździcznik, choć daleki krewny, ale zawsze.

Czy to piękne zdjęcie z tęczą było może robione nad doliną Sanu?

Wiesiu,jestem pełna podziwu,ponieważ ja mam działkę 150 km od miejsca zamieszkania i czasem trudno mi zapanować nad całością.Patrząc jak zmieniłaś swoją działkę przez te kilka lat,dodałaś mi sił.Nie mam powodu do narzekań,ale czasem mam chwile zwątpienia.Ale przecież trzeba mieć jakiś kolejny cel,kiedy dzieci stają się samodzielne.Wtedy i nasze życie nabiera nowego wymiaru.

pozdrawiam
Gosia

Magdaleno, firletki to niezwykle wdzięczne rośliny, więc dla zachęty pozwolę sobie zadedykować Ci jeszcze kolejną
To firletka poszarpana 'Nana'



Michale wobec tego goździk będzie Twój A tęcza to widok z mojego zagajnika, na razie drzewka są niewielkiego wzrostu więc widoków na okolicę nie przesłaniają

To druga jej część widziana już z tarasu


Witaj Gosiu, to prawda, że trudno utrzymać ogród na odległość ale są na to różne sposoby. Ja większą część prowadzę raczej na dziko Bardzo pomaga też ściółkowanie, można po prostu skoszoną trawą co widać na tym zdjęciu



Grubsza warstwa hamuje rozwój chwastów i utrzymuje wigoć

Wiesiu,przejrzałam Twój wątek od deski do deski,było juz tyle zachwytów,że nic nie trzeba dokładać...Natomiast wstrzasnęła mną złość,kolejny raz,na siebie i na M,bo mogliśmy mieć w tej samej cenie za płotem 14a takiego dzikiego zakątka,dochodzącego pod las,jestem wściekła,że nie uparłam się wtedy i modlę się,żeby wciąż pozostał dzikim...bez domów,bez dróg,chociaż tylko na wprost,po bokach stoi dom przy domu.I refleksja świerkowa,iglaki nie zachwycają mnie,były porozrzucane po ogrodzie,ale zakładanie trawnika wymusiło przestawienie ich w szpaler lub wyrzucenie z ogrodu,domyslasz sie dlaczego teraz chwalę pierwsza wersję?Niweluję je równoczesnie przez podsadzenie drzewkami lisciastymi,w przyszłości nie będzie to lita ściana dominująca nad resztą i wtedy obraz się dopełni.....ale jeszcze parę lat trzeba poczekać,zachciało mi sie parocji perskiej a ona bardzo wolno rosnie...za to jesienią

Wiesiu, zamiast klikać podziękowania pod każdym postem napiszę - dziękuję Ci za każdy widok z Twojego ogrodu. Oglądam je pasjami po kilka razy
Co do sąsiadów - nie narzekajcie na drzewa i liście z nich opadające - ja mam za ogrodzeniem obory i sama próbuję je jakoś zamaskować. Widok da się ale zapach....

Miło mi Ewo gościć Cię w moim wątku i cieszę się, że miło spędziłaś czas. Cenię sobie swoje odludzie bardzo, ale jak długo tak będzie nie wiem. Jest coraz mnie uprawianych pól a coraz więcej nieużytków przeznaczanych na sprzedaż, a pomysły ludzie miewają różne
Iglasty szpaler nie jest taki zły, wielokrotnie to lepsze tło dla naszych nasadzeń niż pomysły sąsiedzkie Mówisz - parocja perska poleciałam się nieco dokształcić i popieram piękny wybór i pewnie bym się skusiła gdyby nie dwa poległe oczary , mówią do trzech razy sztuka, ale ja zwykle po drugim odpuszczam

Maskowanie obór natomiast to już trudniejsza sztuka , trzeba po prostu polubić A może są jakieś rośliny pochłaniające zapach

Wiesia , piękne krajobrazy pokazujesz , łąki jak z mojego dzieciństwa .

Witaj Danusiu , pozdrawiam i Ciebie łąkowo

Ale widoczki-tęcza z tarasu,ech...aż słodko się robi na duszy i człek się rozkleja......chyba się starzeję .

Wiesiu,parocja tylko pierwsze lata wymaga zabezpieczenia zimowego potem już nabywa odporność/przynajmniej tak mówią mądrzy/.Może ten obrazek zachęci Cię do spróbowania.

Lubię łąkowe klimaty, ale przyznam, że od ogrodu oczekuję czegoś nieco innego. Za to, ta kompozycja idealnie trafia w mój gust .piku wrote:

Piekne widoczki gór z rdbekiami
I łąkowe kwiatuszki ładniutkie,ile to natura ma piekności w sobie

Ewo, chęci do spróbowania to ja mam, bo lubię takie barwy ale wystraszyła mnie informacja że ona do oczarowatych należy a tu miałam już przykre doświadczenie, ale pewnie podejmę kolejną próbę . Jak prawie każdy ogrodnik i ja lubię wyzwania Jak na razie mnie nęci nieco odporniejsza Fothergilla major, ale pewnie znajdę miejsce na oba

Edyto, jak lubisz takie klimaty to dla Ciebie dalszy ciąg tej samej rabaty

Parocja i mnie nęci , z oczarem też już mam złe doświadczenie , ale myślę że jak wpadnie w łapki to znów będę się trudziła.

Taka już dola ogrodnika

Wiesiu, ja mam parocję już ze trzy lata i nic... Dalej nieprzerwanie ją mam Ja, na wschodzie... Przebarwia się pięknie...
Żółte kwiaty może nie , ale miskanty Twoje bardzo mi się podobają... A co to za wyrywny, który już kwitnie?

Jakieś 2 lata temu zakochałam się w trawach (szczególnie w miskantach). Ja też założyłam taką rabatę. Tak wygląda jej fragment (mogę potem usunąć zdjęcie):