Forum Ogrodnicze Oaza

Jako drugi, z plątaniny nieśmiało wyłonił się 'Kardynał Wyszyński' i przytula się do ... Prezydenta

31.05.




02.06.

President niezawodny, prawda? Mam dwa egzemplarze, oba kwitną bez fochów, choć to dwulatki zaledwie (młodzi prezydenci nastali ). A kwiaty - XXL



To lubię!

jureg, dziękuję! Tylko że mam Julkę, posadzona w zeszłym roku, jeszcze się pąki caałkiem nie rozwinęły, lecz wyglądają na bardziej biskupi fiolet, nie taka kompletna jagodzianka z czerwieńszym prążkiem. Ale fakt, dwie takie same rośliny posadzzone w minimalnie różnych warunkach, innej wystawie, moga się różnie wybarwiać. Będę do niej mówić: Julio
Mam problem z moją Nelly Moser. W zeszłym roku wyglądała tak:


Burza kwiatów do wysokości prawie 2 m.
Tej wiosny część pędów pozostała sucha, tylko nieliczne pąki na żywych pędach, otworzyło sie może 15 kwiatków. Wczoraj postanowiłam radykalnie zbadać sprawę, odwiązałam całą roślinę (jest przywiązana do pnia starej gruszy), poobcinałam równo z ziemią nieżywe części, pozostałe - kwitnące i wyglądając w miare zdrowo - opryskałam Topsinem i podlałam korzenie dodatkowo Saprolem, Co jeszcze mogę zrobić?
Czy to, że na gruszy pasożytuja jakieś grzyby (czarne plamy na liściach), może miec zły wpływ na powojniki? Rosnacy po drugiej stronie Multiblue wygląda - dosłownie - kwitnaco.

Podobnie wyglądała u mnie Violet Elizabeth po kilku latach wspaniałego kwitnienia. Rośnie przy siatce ogrodzeniowej, w towarzystwie róż i innych powojników. Żadnych większych chorób w okolicy nie zauważyłam, zima łagodna, a jednak większość pędów martwych z gęstego krzaka zostały może ze trzy pędy można powiedzieć, że odmłodzona...i czekać na ciąg dalszy.

Basiu, też mam nadzieję, że grymaśna Nelly nie dostanie uwiądu. Mimo wczorajszego szarpania pozostawione kwiaty żyją, listki też, choć to skromniutka ilość nie wywołuje raczej optymizmu.
Za to rozwinął sie słownie jeden kwiat na Vivian Pennell, następnym zmartwychwstańcu.



I prawie się rozwinęła Julka.



Fakt, zdjęcie robione w popołudniowym słońcu, lecz na pewno nie jest to ta sama odmiana, co wyżej.
A propos - Julka rośnie przy młodym cedrze, miała w zamyśle wspinać sie po nim. I nie bardzo się wspina, bo to malutka dziewczynka, może 50-60 cm. Wyżej pędy nie chcą wejść, choć wyglądają na zdrowe i mają sporo pąków kwiatowych.
Podobnie mam z Daniel Deronda, cudownie kwitnącym od kilku lat, ale nie dorastajacym wyżej, niż powiedzmy metr.
Co im brakuje?

Taki ładny...

Moje księżycowe pięknotki na wsi:
Silver Moon


i Moonlight




I następna clematisowa historia. Zaraz po zbudowaniu domku przypadkiem kupiłam powojnik o wdzięcznej nazwie Silver Moon. Zakwitł prześlicznie, jak srebrzyste światło ksieżyca, prawie biały - ale z bladolila odcieniem. I chyba po 3-4 latach usechł
Szukałam, szukałam - i znalazłam. Byłam pewna, że taki sam, nazywał się... na właśnie, coś z księżycem,Moonlight Posadziłam w tym samym miejscu...
Jakież było moje rozczarowanie, gdy zakwitł po prostu biało! (Teraz sobie przeczytałam, że on nie jest biały, tylko żółty )
Następnej wiosny.... coś wyłazi z ziemi. To coś wzrasta - zakwita -mój Srebrny Księżyc ożył!!!
Za to kocham powojniki.

za to samo właśnie niektórzy porzucają myśl o nich. Zbyt często zawodzą.

Urszula Ledóchowska



Ai-Nor



PAF w pełnej :



i podwójnej odsłonie:



Cieszy nie tylko Ramona :





ale i jedyny, jak na razie , kwiat Hakuree:

Pierwszy sezon u mnie - Dr. Ruppel

Dr Ruppel z fikuśnym wąsikiem

Warszawska Nike

Firletka wrote:
Firletko, widać mimo szóstego krzyżyka wyłaniajacego się znad horyzontu mam żyłkę do hazardu. Lubię niełatwe psy i nieoczywiste rośliny
Firletka wrote: Ależ ta Ramona cudnie błękitna! Chyba ją chcę!

U mnie zakwitł Princess Red z grupy viorna. Urósł ładnie. Kwiaty rzeczywiście pachnące. Ponieważ ma dopiero kilka kwiatów to zapach czuć po wsadzeniu nosa w kwiat. Ale gdy ich będzie więcej kto wie. Chyba dosadzę mu do towarzystwa jakiegoś wielkokwiatowego. Po rozwinięciu jest bardziej spiczasty. Potem płatki zwijają się bardziej.

Daniel Deronda - kwiaty po pełnym rozwinięciu ma olbrzymie i płaskie, takie talerze , tu jeszcze w fazie przejściowej







Towarzyszy mu Hakuookan - rosną razem w donicy:





Rozwijający się H.F.Young - nie zaszczycił mnie tego roku pełnymi kwiatami.

Halszko, już o to pytałam powyżej, ale widząc twoje zdjęcia pozwalam sobie powtórzyc pytanie: czy Twój Daniel Deronda jest też tak, hm, nikczemnego wzrostu? Mój ma już kilka lat,wiele pedów, pięknie i niezawodnie kwitnie (obym nie zapeszyła), lecz mimo iż z opisu odmiany powinien dorastać 2,50 m - ma może metr, latem wspina się młodymi pędami jeszcze 30-40 cm.

Łatko/Aniu, mój DD jest zeszłorocznym nabytkiem, był wówczas naprawdę mikrusem, teraz ma ok. 80cm, może metr - pojawiły się nowe dość długie pędy, będą miały ponad 1,2m, ale nie wiem, czy to od niego czy od Hakuookan, bo one są dość mocno splątane (nie było chyba najlepszym pomyłem sadzenie ich razem w donicy... ). Kwitł w tym roku 6 kwiatami, podobnie zresztą jak jego towarzysz.

Przyleciał do mnie Błękitny Anioł


To jeden z najstarszych moich powojników (około 15 lat) - ma przy gruncie łodygi prawie tak grube jak mój nadgarstek, zdrewniałe. Muszę go po tym sezonie solidnie odmłodzić, bo jest niemiłosiernie splątany na starej, parchatej jabłonce służącej tylko jako podpórka. Jedna wielka łodyga urwała się (może to moje łaciate się przyczyniły ), w kazdym razie część tej plątaniny jest sucha. Może mi poradzicie, kiedy i jak wysoko mogę go bezpiecznie ściąć. Wiem, teoretycznie wiosną, ale może juz wceśniej? On nigdy nie przemarza, nawet tamtej strasznej zimy trzy lata temu. Bardzo, bardzo go lubię, też z sympatii dla Marlene Dietrich ("Der Blaue Engel"). Nie chcę mu zrobić krzywdy, choć na wsi mam jeszcze inny egzemplarz, ten jest szczególny.

A to na odmianę świeżutko posadzony Viva Polonia. Ma parcie - na kratę



Od posadzenia (2 tygodnie temu) urósł z pół metra - i kwitnie! Mój aparacik typu stupid przekłamuje kolor, jest w naturze wrzosowy z białawym środkiem płatka.

Tu też przekłamany kolor, wycięło całą czerwień "The Vagabond".



Dla odmiany ten to nieśmiały wagabunda, mam go trzeci rok, a rośnie.... bez entuzjazmu. A ma i nogi zacienione, i słońce w buzię, może troche konkurencji ze strony róż - lecz i nawożę go hojnie.

To moja osłona kubła na śmieci, od góry - Violet Elisabeth, z prawej w tle Countess of Lovelace, a z lewej jedna z ostatnich lazurowych gwiazdek Lasurstern.



Jurku, w czasie, gdy pisałam, pojawiła się Twoja urocza mieszanka. Czego z czym? Ernst Markham?

U mnie kilkuletni DD również mikrego wzrostu, całkowicie zdominowany przez rosnące przy tym samym pniu Diamantinę i Josephinę







Piilu na starych i nowych pędach





Lemon Bells wsród peruczek po Janie Lidmark





Maleńki Little Artist