Forum Ogrodnicze Oaza

Lucynko - masz wieki buziak za poddanie genialnej w swej prostocie metody, że też przez sześć dekad życia nie przyszło mi do głowy takie rozwiązanie!
No i od razu poleciałam na koniec ogrodu, gdzie od przynajmniej 10 lat marnowały się żółciutkie "cytrynki", wyzbierałam...



(KTOŚ wpakował nochal w kadr )

...przepołowione zalałam odrobina wody i "rozpulchniłam" pod przykryciem...



...przetarłam i po dodaniu imbiru, nieco (bo ma być mocno wytrawne) cukru i kieliszka madery wpakowałam do słoików jako wspaniałą, pikantną konfiturę do serów



Nasuwają mi się takie uwagi: trzeba mieszać, łatwo się przypala nawet na malutkim "ogniu". Wersja nieco słodsza - i też dobra - więcej cukru + rodzynki - pycha, ostatnia porcja w tej postaci wylądowała w miseczce, do spożycia jutro .

Ale to pomysł Hiacynty, ja go tylko z przepisu "wyłuskałam". A ja zrobiłam jeszcze wersję pikantną takiego "dzemu". Mniej cukru + ostre papryczki. Słuzy do surówki z kapusty pekińskiej czy buczków typu ćwikła.Wczoraj jedli pieczoną kiełbasę z tym dżemem zamiast musztardy.

Wczoraj wpadłam w szał wydłubywania pestek dyni.I co zrobić z dyniami.Zamrażarka pełna.
No i wyszła zupa dyniowa,dziś upiekłam dynię.Machnęłam mufinki dyniowe,trochę wrzuciłam do zamrażarki(co się zmieściło ) i poszłam po pigwowca.Właśnie się próży.Przetrę,połączę i dżem jak marzenie będzie

Emalia112 wrote: Emalko czy to o surowym produkcie czy już upieczonym,upróżonym i przetartym?

oczyszczone ale surowe.Cukru możesz dać dużo mniej, Ja dziś robiłam zupełnie bez cukru i było dobre.

To ja na próbę dziś zrobiłam.
Miałam już dynię upróżoną,więc zrobiłam jednak wagę przerobionych wstępnie dyni i pigwowca.
Cukru rzeczywiście ciut przy dużo.Za to smak rewelacyjny.Nie miałam w planach dżemu.Jak dobrze,że tak wyszło.Zostało mi pigwowca już przetartego to jutro zrobię drugą partię,ale z jabłkiem.
Chyba przepadłam z tym dżemem.Jest przepyszny.
Jutro podjadę do sklepu i kupię pomarańczę żeby złagodzić słodycz.

Mąż też przepadł.Bardzo mu zasmakował pigwowiec z dynią w dżemie.A to taki typ co nie lubi dyni i nowości
Dziś druga partia.Bo okazało się,że będę miała konkurencję.
Dżem rewelacja.Obok powideł i dżemu wisniowego pozycja obowiązkowa.

Korzystając z patentu z przecieraniem poszłam za ciosem - i zebrałam trochę takich jabłuszek z mojej ozdobnej jabłoneczki:



Surowe są mocno kwaskowe - i w dodatku twarde, że nie na moje zęby ; tak więc rozpulchniłam je (całe, nawet z ogonkami) z odrobiną wody i cukru - dodałam mało, bo zależy mi na wytrawnej konfiturze do sera. Gdy wyglądały "szarlotkowo" przetarłam, dość mocno pracując - bo najaromatyczniejsze są te skórki. Po czym dodałam starty drobno kawałek imbiru wielkości dużego orzecha włoskiego oraz pół paczki prawdziwego żelfiksu (nie ma konserwantów), zagotowałam - mmmm... cymesik!
Z mniej więcej litra jabłuszek wyszedł standardowy słoiczek konfitur.

Jeśli mam zamiar zrobić mus lub przecier owocowy, to przecieranie pigwy/pigwowca jest rozwiązaniem idealnym. Tym razem postanowiłam przygotować dżem z kawałkami pigwy, przecierem dyniowym, z dodatkiem domowej marmolady gruszkowej i przyprawami.

DŻEM Z PIGWY, DYNI I MARMOLADY GRUSZKOWEJ Z PRZYRAWAMI

Wyszorowaną pigwę ( około 60 dkg ) pokroiłam na spore cząstki, obgotowałam w niewielkiej ilości wody, ostudziłam i z łatwością wykroiłam gniazda nasienne, a cząstki pokroiłam na mniejsze kawałeczki.
Dynię odmiany Justynka upiekłam, a miąższ zmiksowałam, niezbyt dokładnie.
Do dużego garnka włożyłam kawałeczki pigwy, mus dyniowy, pół słoika ( 250 ml ) marmolady z gruszek, 70 dkg cukru, sok z połówki cytryny, 5 goździków, szczyptę cynamonu i szczyptę proszku z suszonych bardzo ostrych papryk.
Gotujemy całość na maleńkim ogniu, często mieszamy, ponieważ masa jest gęsta i łatwo się przypala; kiedy uznamy, że dżem osiągnął właściwą konsystencję, nakładamy go do słoików. Ja zawsze pasteryzuję przetwory z dodatkiem dyni, więc ten dżem także.

A ja dziś zrobiłam kolejną ala szarlotkę ale z dżemem dyniowo-pigwowcowym.
Powiem tak:niech wam Bóg wynagrodzi w czym tylko potrzebujecie za ten przepis.
Ciasto wyszło re-we-la-cyj-ne!

Lucysiu
po Twoich poprzednich wpisach też zrobiłam ten dżem. Potwierdzam: rewelacja. Czy pasteryzowałaś słoiki? Troszkę zaniepokoiłam się po wpisie Adasiowej- nie mam dyniowego doświadczenia .

Pierwszy pasteryzowałam. Drugi i trzeci już nie. Pewnie powinnam, ale wieczka wklęsły, czasu brak to poszły do piwnicy bez dodatkowej pasteryzacji. Zobaczymy.

W tym roku mnie wzięło na dynię . Z kilku odmian zrobiłam dżem by wypróbować , która najbardziej mi podchodzi.
Mąż z tych niestety co na nowości mówią be ,ale o dziwo poprosił o sernik z dynią . Placek inny z dżemem dyniowym jak najbardziej .

Rośnie u mnie pigwa nie bardzo mam pomysł na nią . Dyni mi nie dość może i czas wypróbować przepis na nowy dżemik.

A ja dziś popełniłam bardzo rozgrzewającą konfiturę śliwkowo-imbirową.
Śliwki (nie węgierki), około kilograma przed wypestkowaniem, wstawiłam do piekarnika w żaroodpornym naczyniu i pod przykryciem zostawiłam tam na około 2 h przy 180^o.



Następnie dodałam dwie stołowe łyżki utartego świeżego imbiru i garść cukru - i potrzymałam jeszcze pół godziny w piekarniku, tym razem bez pokrywki. Na koniec opakowanie prawdziwego Żelfixu Oetkera. Do słoiczka - i już.



Robienie dżemu w piekarniku ma tę wielka zaletę, że nie zachodzi niebezpieczeństwo przypalenia, co mi się nagminnie zdarza, zwłaszcza, gdy trzeba dłużej poddawać owoce obróbce termicznej.
Garnek wylizałam - pycha!

Jeszcze jeden dżemik, trochę egzotyki w słoiczku:



To gruszki z marakują. Ta ostatnia - dostępna w Lidlu, raczej zawsze. Na pół kilo gruszek obranych ze skóry i pokrojonych dość grubo dałam wnętrze czterech passiflor. I pół torebeczki Żelfixu na koniec. ) cukru - i tak dżemik za słodki na mój gust, następnym razem dodam cytryny. Marakuję u-wiel-biam, to kwintesencja kwaskowo-słodkiego z cudownym aromatem na dokładkę. Za ekologia.pl:
"Marakuja pomaga zwalczać nawet poważne dolegliwości ze strony układu nerwowego. Odżywia cały organizm, przede wszystkim skórę."
Robię malutkie ilości dżemu, do bieżącego spożycia, sądząc (może błędnie), że owoce bardzo krótko poddawane termicznej obróbce (5 minut) i potem szybko zjedzone zachowują jakieś tam ilości witamin, które w długim "wysmażaniu" giną.
Nie mówiąc o tym, że jak się więcej zrobi, to się więcej zje

Po powrocie do miasta znalazłam bezsensownie kupione przez córkę i leżące chyba z dwa tygodnie jabłka. Wyglądały jak dziewięćdziesięcioletnia staruszka - nikt by ich nie chciał. To pokroiłam (oczywiście bez skóry itd.), dodałam starte na grubej tarce trzy pomarańcze (bez skóry, nie miałam niepryskanych), trochę cukru, goździki, cynamon i żelfix.
Zapach w domu wart wszystkie pieniądze - a konfitura wyszła niezła, choć żałuję, że nie zrezygnowałam z dosładzania, wolę wytrawniejsze.

W okolicznym Carrefourze skończył sie mój ulubiony, włoski dżem cytrynowy.
Postanowiłam wziąć sprawy we własne ręce - tym bardziej, że na innej półce znalazłam to:



To jest czysta pektyna, bez żadnych chemicznych "udoskonaleń" Torebka starcza na 2 kg owoców, wzięłam pół.
Około 70 dkg niewoskowanych cytryn (są w Lidlu, te eko) wyszorowałam, grubo pokroiłam, usunęłam te parę pestek, co było (fajna odmiana bezpestkowa):



Do tego - dwa obrane Golden Delicious i 30 dkg cukru trzcinowego. Wszystko doprowadziłam do wrzenia (zagapiłam się, wykipiała odrobina - i prawie zlizałam to z płyty kuchennej, zapach - obłędny).
Gdy owoce trochę zmiękły, zwłaszcza cytryny - zblendowałam, ale niezbyt dokładnie:



Dodałam pektynę (wg przepisu na torebce należy wymieszać z cukrem - ja przeczytałam po fakcie, ale nic sie nie stało). Zagotowałam raz jeszcze - i do słoików.
Wyszły 3 typowe słoiczki dżemowe i 2/3 czwartego.
Mmmm...dobre!

Ps. Czy naprawdę nikt prócz mnie nie robi na bieżąco dżemów lub konfitur, by mieć coś nowego do porannej bułeczki?

Aniu widzę, że nie wykrawasz z cytryn białej skóry - czy dżem nie jest gorzki?
Przepraszam, że pytam, ale plasterek cytryny zostawiony dłużej w herbacie powoduje, że dla mnie jest nie do wypicia. Smak dżemu cytrynowego na pewno jest świetny, tylko ta gorycz...