Forum Ogrodnicze Oaza

Piwonie już dawno się obudziły, to najwyższy czas założyć wątek do prezentacji naszych pupilek w sezonie 2025.

W mojej skromnej kolekcji najbardziej wyrywne to:
'Coral Charm'


'Red Glory'


'Salmon Chiffon'


'Paula Fay'


Pozostałe w fazie nosków.
Mam sporo odmian nowych, na których pierwsze kwitnienie liczę w tym sezonie, więc czekam bardzo. Ciekawe, czy zestawienia kolorystyczne, które porobiłam na podstawie teorii okażą się trafne w praktyce.

Moje co wyrywniejsze, jak Lemon Chiffon czy Claire de Lune, mają dobrze ukształtowane pąki kwiatowe wielkości sporych groszków. Niestety, zapewne nie wszystkie się popiszą, Nosegay, kwitnąca jako jedna z nielicznych rok temu przed kwietniowym mrozem,teraz ma chyba same liściory.
Ale o tej porze rozrzewnia mnie zawsze ta:



Dwa lata temu usiłowałam "koperek" przesadzić - wydawało mi się, że wykopałam (prawie) całą karpę. W nowym miejscu też rośnie, ale uparła się, że nie odda dawnego bez walki.

Jak zwykle radość i smutek, jedne obiecują pąkami i wzrostem, inne marudzą i kokietują.
Carnation B. ma już dobre pół metra wysokości i sześć kuleczek w środku liści.




Coral Sunset



Już nie oglądam ich w euforii, jak to było w tamtym roku (mój drugi rok z piwoniami) raczej myślę jak będę ustawiać na nich kartoniki chroniąc przed śniegiem. Rok temu zmrożone pędy Do Tell i pól Carnation B. opanował grzyb.

Na kilku te kuleczki mają u moich rozmiar ziaren bobu, na przykład Lemon Chiffon.



Chyba muszę jakieś pudełka przygotować w sobotę.
Mirka pokazuje obudzone piwonie w swoim wątku, a u innych jak?

To już tak chyba będzie co roku , a jeszcze MARRY mi powiedziała: "Alicjo, wiesz ile z tym jest roboty". Zaczynam żałować

Ja bym się chyba nie przejmowała, piwonie dopóki są w zamkniętych małych pąkach są odporne na mróz, nawet kilkustopniowy. Łatwo mi mówić bo moje są małe ale mimo wszystko, może wystarczy okręcić włókniną?

Alicjo i tak nie wychodzimy z ogrodu, chyba że nas noc i pogoda wygoni. Jak miałam kilka piwonii to nie goniłam w piętkę, ale sytuacja się zmieniła.

Te które nie otwarły listów z pąkami kwiatowymi zostawię, piwonie nie boją się mrozów.
Ale te z pąkami kwiatowymi na mokrym śniegu i wietrze, nauczona ostatnim kwietniowym śniegiem, ucierpią.

Różom zmarznięte listki odrosną, ale piwonią nic nie odrośnie.
Rok temu Do Tell straciła trzy pędy z pąkami kwiatowymi, cała w grzybie, myślałam że ją stracę. Teraz dostanie budkę.
Ale są bardziej i minie wrażliwe.

A to wyczekiwana od dwóch lat Mme de Verneville.



Jakie będzie szczęście gdy wreszcie zakwitnie.

Jak się czeka kilka lat na taki moment, to człowiek ostatnią koszulę odda dla piwonii, ja to rozumiem.