Forum Ogrodnicze Oaza

Zmrok zapada... a na dworze świergolą kosy... nawet przez zamknięte okno słychać!
Śniegu nie ubyło, ale jak miało ubyć, skoro w ciągu dnia zaledwie 4 stopnie... w porywach do 6... zero słonka i deszcz... z gatunku tych, co niczego nie spłuką, ale życie uprzykrzą...
Ech... gdzie ta wiosna?

Nastrojowi się nie dziwię u mnie podobny i bez kosów
Słońca brak, jutro ponoć ... może będzie lepiej

Ufff... czuję, że mam plecy! I waham się pomiędzy zakwalifikowaniem tego odczucia do miłych... lub wręcz przeciwnie
Zaplanowałam pracowity weekend... to była tylko przygrywka... choć nie ukrywam, że całkiem sporo udało się zrobić...
Po porannym deszczu, pogoda stopniowo się poprawiała... wprawdzie co jakiś czas niebo się zaciągało czarnymi chmurami, ale obyło się bez opadów...
Było nawet sporo słońca... no i 14 stopni...
Po domowym początku dnia (młodsze dziecię z bólem gardła, zatok i głowy musiało dziś zostać w domu... a ja z nią - efekty naszego siedzenia za chwilę w Gorzatkowie), ze zdwojoną energią zabrałam się po obiedzie za porządkowanie wielokątów...
Jest dobrze! Jutro będzie idelanie! A raczej byłoby, gdyby nie fakt, że ruszą prace rozbiórkowe przy domku ogrodowym...
Trzymajcie kciuki, żeby nie było zbyt wielkich strat

Trzymam kciuki
ja już trzy dni pracowałam na działce przed pracą i wreszcie czuje że żyje

Ja też zaplanowałam pracowity weekend! I jak tylko byłam gotowa do wyjazdu, to zaczął padać deszcz! Dzięki czemu wciąż nie czuję pleców! Nic nie czuję...
Wychodzę na pierwszego lenia forumowego!
No to choć kciuki potrzymam za pomyślną rozbiórkę!

Kasiu... u mnie jeszcze wczoraj miejscami leżał śnieg... ale już po nim!
Marta... trzymaj! Trzymaj tak mocno, żeby plecy bolały!

gorzata wrote: Gosiu brawo brawo
Takie efekty tak szybko U mnie zaś pomimo włożonego wkładu pracy nigdy nie będzie idealnie
Co najwyżej do przyjęcia
Mięśnie, a ja czuję każdy jeden nawet mięśnie twarzy, bo na aerobiku nieco plotkujemy i dużo śmiechu jest

Jola! Te słowa zostały wypowiedziane z nadzieją na zadziałanie samospełniającego się proroctwa!
U mnie nigdy nie jest idealnie... a przynajmniej nie na tyle, żebym mogła o tym głośno powiedzieć

Mogło dziś być różnie... ale plan - minimum wykonany!
Poranna ulewa wprawdzie nieco pokrzyżowała nam szyki, ale na szczęście potem były już tylko krótkie, przelotne opady: to deszczu, to drobnego gradu
Chata Wuja Toma przeszła do historii!
Za płotem mamy obecnie wielki śmietnik, większość drewna zabrał sąsiad, ale zostało mnóstwo badziewia do wywiezienia... trzeba będzie jednak zamówić kontener... wstrzymywałam się z tym, licząc na łut szczęścia... ale niestety, nie zmieścimy się w worku na gruz o pojemności 1 m3

Około południa... i około 18-tej... z przerwą na obiad i drzemkę... czyli co dziś zrujnował mój M



To trzeba będzie zmieścić nowym domku...



Takie sobie szybkie cykanie komórką w wolnej chwili... jeszcze przed zagrabieniem liści...
Teraz już z grubsza omiecione, reszta niech się rozłoży na rabatkach...
W puste miejsca kora - ale coś mi mówi, że niewiele będzie tych pustych miejsc - nawet gdy już odeprę atak klonów





W ogóle wszystko rośnie jak oszalałe... pod liśćmi tkwiły przyczajone w ukryciu stada kiełków... i całkiem już dorodne rośliny...
Jeszcze różanka nieogarnięta... ale to już drobiazg

Nie odgarnięta z kopców jak mniemam... Ta różanka, rzecz jasna

Dziś próbowałam zapanować nad wiosennym rozgardiaszem, który wychynął tak bardzo oczekiwanie a jednak zaskakująco
Efektów niestety nie widać... A w Wielokątach widać... No i gdzie tu sprawiedliwość dziejowa?

O tak tak...Frankfurt nadchodzi....
A ja właśnie dziś różankę ogarnąłem

Frankfurt, gwoli ścisłości, leży, Grzesiu!
Ale nadejdzie jego dzień... jutro, mam nadzieję...
Ojciec z synem... i tak dalej...
Ostatecznie, skoro mam już dziecię moich gabarytów, a przy tym, z racji pci silniejsze, to należy ten fakt wykorzystać...
Ku chwale wielokątów!

Izulu... skąd wiedziałaś? Nierozgarnięta ta różanka... przecież ledwo co, zima była...
Ale kopce moje niewielkie, szkody nie zrobią...
Zgodnie z zasadą Scarlett - pomyślę o tym jutro

Dobra robota ale teraz placyk taki pusty
Kiedy planujecie skaładanie domku?
Ja podobnie, jak Grześ, ogarnęłam różanki włącznie cięciem
Porządek taki w Wielokątach kiedy u mnie tak będzie

No brawo! Postęp cywilizacyjny się dokonuje na naszych oczach... Na gruzach chaty wuja Toma wyrośnie Frankfurt! A mam pytanie, czy wymiary podobne? Bo o tę betonową wylewkę mi chodzi... Czy aby nie będzie wystawać? A jak za mała też niedobrze... Tak jak budowlaniec budowlańca pytam!
Jak Ty ścierpisz widok takiego bałaganu za płotem... Szczęście, że cała reszta obmieciona i czyściutka!

pamelka wrote:
No tak ! Nawet zapomniałam ,że to przecież pora cięcia róż. I lawendy.
Wszystko przez śnieg, który ciągle pokrywa mój ogródek Dzisiaj padał mocny deszcz,mam
nadzieję ,że jutro zobaczę tam dużo mniej białego "puchu"

Gosiu ,gratuluję rozbiórki i czekam na Frankfurt

Jola... porządek? Te zdjęcia robiłam jeszcze zanim zabrałam się za prawdziwe porządkowanie!
Teraz jest mniej szaro... bardziej zielono... No dobra! Teraz to jest ciemno!
Budowlańcy mają przystąpić do prac jutro... jak będą w stanie wstać bo Główny Rozbiórkowy coś narzeka... starość nie radość!

Martulu... rozumiem Twą troskę i już wyjaśniam: Frankfurt ma wymiary 180x180... Chata miała szerokość 180, a długość nieco większą...
Z tym, że betonowa wylewka stanowiła część podłogi, a przód pomieszczenia, odzielony zresztą lekką przegrodą z przejściem, miał podłogę z cegieł ułożonych na ziemi. Ten fragment został już rozebrany i widnieje na zdjeciu w postaci prostokąta gołej ziemi.
Zresztą, podczas rozbiórki okazało się, że prawdopodobnie chatka była swego czasu rozbudowywana o ten właśnie fragment - świadczy o tym również deskowanie dachu (no dobrze - świadczyło )
Wszystko wskazuje więc na to, że zastany fundament będzie idealny do osadzenia na nim nowego domku - może wymagać jedynie niewielkiej naprawy w części skrajnej, bo został nieco naruszony podczas dzisiejszych prac...
Ponieważ domek będzie miał drzwi po prawej stronie, a nie, jak dotychczas, po lewej, na tym pustym kawałku ziemi ścieżka będzie biegła po skosie, aż do drzwi, omijając pergolę z Flammentanz i Alchymistem.
Róż tych nie przesadzę z prostego powodu: nie powinno się przesadzać roślin z korzeniem palowym - a takie korzenie mają właśnie róże usiłujące rosnąć na piaskach
Co do pergoli... zobaczymy, co będzie pasowało... na razie cieszę się, że róże, jak dotąd bez uszczerbku zniosły całą operację: przygięłam pędy do ziemi i umocowałam...

Magda... cięcie róż? Przecież jeszcze forsycje nie kwitną
Lawendę cięłam przed świętami

No to ja już nie wiem
U mnie po porządkach bardziej ... ten, tego ...

A ja, już chyba tradycyjnie , dołączam po czasie. Tym razem streszczenia nie wstawię , nie będę innych życia ułatwiała .
Widzę, że demolkę macie już za sobą . Zastanawiam się czy te wszystkie "skarby" zmieszczę się do nowego lokum .