Forum Ogrodnicze Oaza

Zmiany szalone .Nie do rozpoznania .Bardzo zadbałaś o swój ogród .Czasem widać piękny dom ,a dokoła ruski trawnik .Zawsze mnie to okropnie denerwuje i już sobie wyobrażam ,co ja bym zrobiła mając taką powierzchnię .W myślach urządzam ludziom ogrody

Patrząc na fotki historyczne i teraźniejsze to aż trudno uwierzyć ,że to jest ten sam ogród.Będę czekać na kolejne odsłony.

affa wrote: Aniu, czy możesz mi napisać na PW który sklep internetowy masz na myśli? Co do Coco, to bardzo chętnie się przypomnę, dziękuję za propozycję

Jestem pod ogromnym wrażeniem zmian jakie u Ciebie zaszły, widać jak wiele się nauczyłaś.

Zmiany w Twoim ogrodzie Aniu, mnie poraziły. Mnóstwo pracy i efekty wspaniałe. Sąsiedzi na pewno patrzyli, bo podziwiali Twój zapał i wysiłek, a teraz dzięki Wam mogą mieć wspaniały widok ze swoich okien
Hortensje bardzo lubię ( zresztą, czego ja nie lubię), swoje mam "dostane" z kościoła po Wielkanocy A tamaryszek mnie równie zachwycił co cała reszta, oj wezmę ja się z sekator bliżej wiosny
Pozdrawiam Ewa

Aniu przebrnąłem przez twój wątek i jak pisali moi przedmówcy - jestem po ogromnym wrażeniem ogród bezobsługowy (jest taki twór) - no nie tak do końca ale jak finanse pozwolą na wiosnę upchnę do ogródka hortensje i azalie, no i może RH.Kolekcja host jak z ogrodu botanicznego - ogród między blokami ma plus-jest ciepły i można sobie pozwolić na roślinne rarytasy....

A już, już mnie korciło, żeby pokazać mój bałagan ogrodowy. Pomyślałam sobie jednak - przejrzę nowopowstałe wątki ogrodowe... I masz! Padło na Twój ogród i nieco mnie onieśmieliło. Bardzo mi się u Ciebie podoba. Zaciętość kolekcjonera, porządek i zmysł ogrodowo-artystyczny... Proste linie obwódek z białej kostki są bardzo eleganckie, muszę to u siebie wykorzystać. Pozdrawiam, będę zaglądać

Aniu, pięknie u Ciebie, zazdroszczę ręki i wiedzy o hortensjach. Czy da się pobrać szczepki tej malinowej jakbym się mocno uśmiechnęła? Potrzebuję czegoś sprawdzonego do cienia...

piku to prawda, zdjęcia przywołują masę wspomnień, na szczęście głównie tych miłych, ale jak pomyślę o nawiezionej ziemi to jeszcze teraz uszkodziłabym pewnego człowieka A niech tam, opowiem ku przestrodze. Ziemia "rodzima" jest taka, że kilofem kopaliśmy dołki pod cyprysiki na końcu ogrodu. Planując roboty stwierdziliśmy, że trzeba nawieźć nowej, dobrej ziemi. Gość, który wykonywał nam podjazdy zaoferował się ,że on to załatwi bo ma taką i ma transport. OK, przywieziono 15 czy 20 ton ziemi i wywalono na przygotowane miejsce. Ziemia na oko fajna, ciemna. Ekipa kostkę położyła do końca czerwca a my gdzieś w połowie lipca wzięliśmy się za rozwożenie ziemi. Pierwsza łopata - cegła, druga łopata, drut , trzecia łopata kawałek szkła Pil licho cegły, kamiory czy drut - to duże, łatwo zauważyć, ale wizja biegania boso po trawniczku pełnym szkła jakoś nie spodobała mi się. 2 tygodniowy urlop spędziłam przesiewając ziemię przez prowizoryczne sito!!! Morderstwo miałam w oczach Łącznie wyszła duża kupa kamiorów/cegieł wysypana wokół oczka (o tym pisałąm na 1 stronie, wyliczone 10-12 wiader) oraz duża donica szkła - buletkowe, ze świateł, kawałki szyb i inne. Podejrzewam, że ta "piękna" ziemia została zebrana łyżką koparki gdzieś przy autostradzie...

Nowinko czasami też mam na to ochotę i mam 2 chętnych w kolejce na urządzanie ogrodów.

Roma koleje fotki za chwilę.

majowa Iwonko, dziękuję. Taką już mam naturę, że metodycznie przygotowuję się do każdego wyzwania, a jak już połknę bakcyla to potrafię góry przenosić. Najpierw było dokładne rozeznanie co może rosnąć w ogrodach, potem wybór tego co mi się podoba, następnie kilka książek jako baza i dokładne sprawdzanie warunków, w których rosną wybrane przez mnie rośliny. Potem plan nasadzeń a potem "niestety" zakochałam się w hortensjach i hostach i zaczęło się upychanie Jeżeli chodzi o Coco to z przyjemnością Ci ją podaruję, jeżeli przeżyje zimę. Sprawdź PW.

sarna Witam Cię Ewo w moim zieleńcu i dziękuję za miłe słowa . Tamaryszek lubie zwłaszcza wiosną i latem ale wymaga cięcia co najmniej 2 razy w roku. A jesienią to niezły śmieciarz - pod nim mam ulokowany mini skalniaczek i muszę do w październiku okrywać. Nie sposób wybrać wszystkich kawałeczków gałązek spośród kamieni. Sekator to przyjaciel ogrodnika, zwłaszcza takiego ograniczonego przestrzenią

chester633 Witam Cię serdecznie i od razu dementuję. Mój pomysł na bezobsługowy ogród wynikał z ignorancji i niewiedzy . Myśleliśmy razem z M, że wyłożenie agrowłókniną i wysypanie korą załatwia sprawę. Ale kocham to moje latanie z konewką w upalne dni do każdej hortensji i oglądanie iglaczków prawie z lupą czy nie mają dodatkowych lokatorów. Na hostową chorobę zapadłam dzięki kilku osobom z tego forum i czasami żałuję, że mam tak mało cienistych miejsc.

Flora Witaj zapraszam częściej. Zaraz będzie o bałaganie więc nie miej żadnych kompleksów Widziałam Twoje liliowce - piękne. A Pencil Thin Moustache mnie powalił na kolana - tym bardziej, że jesienią długo się zastanawiałam, czy go nie kupić i żałuję

Dalsza część ogrodowych zmagań...

2008 rok
Musieliśmy zmienić dach, bo przeciekał i nie dało się go naprawić. W ogrodzie powstało składowisko materiałów i odpadów



W trakcie robót wszystko wokół wyglądało tak



Potem nadszedł rok 2009 i decyzja o wycięciu czereśni. Podjeliśmy ją z bólem serca a egzekutorem został teść.






Następnie były roboty ziemne związane z osuszaniem i ocieplaniem fundamentów, zniszczeniem fundamentów ogrodzenia i postawieniem nowego, kładzeniem kostki na podjazdach - jednym słowem wielkie wykopy!
oto namiastka:



A tak wyglądał fragment ogrodu po kilku jazdach ciężarówki. Ta kupa ziemi w tyle to wspomniana w poprzednim poście "bardzo dobrej jakości ziemia na wierzchnią warstwę"



Kolejne etapy zamieniania lichego trawnika w pustynię





Z pnia ściętej czereśni postanowiliśmy zrobić podstawę pod stolik w altanie i chociaż w ten sposób zachować ją w pamięci

W międzyczasie trwały moje studia nad roślinnością ogrodową i prace koncepcyjne . Powstawał PROJEKT!




Mój M. na każdą prośbę o zerknięcie na powstający plan odpowiadał: jestem za, będzie mi się podobało, rób co uważasz - i tak przez 5 miesięcy

Nadszedł lipiec 2009 roku, ekipa kostkowa dawno już pojechała. Mamy ładne przedpołudnie, ok godziny 11 rano. Bierzemy się za wytyczanie lini wzdłuż których będziemy układać kostkę granitową na obrzeża rabat. Po pociągnięciu kilkunastu metrów sznurka moje szczęście nagle kategorycznie oznajmia: TU NIE BĘDZIE ŻADNYCH ŁUKÓW, NIE PODOBA MI SIĘ, NIE CHCĘ!
Zdenerowałam się (stanęły mi w oczach te prośby od 5 miesięcy), komórki nerwowe wskoczyly na szósty bieg i ..... nowy projekt powstał do godziny 14.

Były łuki, są linie proste:




Akceptacja pełna ze strony M i następnego ranka:





Widoczne na placyku kubły i pomarańczowa skrzynka to moje narzędzia pracy: sito i przesiana ziemia w kubłach

Ciekawe ogrodowe fotostory Czekam na ciąg dalszy.

Podziwiam twoje samozaparcie , ja nigdy nie zabrałabym się za przesianie takiej ilości, pewnie pozbierałabym tylko to co zostanie na powierzchni po rozrzuceniu
Podziwiam również piękne projekty i konsekwencję w działaniach Ja przy kafelkowaniu łazienki potrafiłam rozrysować ułożenie wszystkich kafli w skali , ale w ogrodzie zawsze idę na żywioł

Całe szczęście, że dla ogrodomaniaków praca w ziemi to przyjemność . Bo pracy wykonanej masa. Człowiek się natarga tych taczek, namęczy i zaraz bardziej szczęśliwy Pokłony za efekt

No historia piekna juz sie nie moge doczekać reszty

No piękna relacja. Ale umiesz budować napięcie Czekam niecierpliwie co dalej )))

piotrek_ns, Kondzio Witam Was niedługo dalsza cześć relacji.

piku Stwierdziłam, że perspektywa kawalątka szkła w stopnie trochę mnie przeraża Ja działam z rozmachem a rozrzut czasami mam szeroki , więc przez 2 tygodnie do mnie należała łopata, sito, taczka. Nie było najgorzej M., który ma mnóstwo genów dokładności i precyzji, w tym czasie malował lakierem ogrodzenie/siatkę, co wymagało dopracowania szczegółów i uważania, aby nie pochlapać lakierem świeżo położonej kostki. Czasami spędzał przy jednym prześle i 2 godziny. Potem się dziwił i denerwował, że sąsiedzi gratulowali pięknego ogrodu oraz potu i pracy włożonego w jego tworzenie MNIE! a nie jemu

Flora, sarna zdjęcia niebawem.

nyna76 Aniu, witaj Twój post umknął mi wcześniej i dlatego dopiero teraz odpowiadam. Bez problemu mogę późną wiosną/wczesnym latem pobrać pędy tej hortensji. Wszystkie ogrodowe wolą raczej cień niż słońce. U mnie hortensje rosnące wzdłuż podjazdu (Ranice-Nizza, Spike, You&me) w gorące dni omdlewają i wymagają dodatkowego podlewania.

Dziękuję serdecznie. Ja pewnie widziałaś w rogu działki mam ogromniastą daglezję, pod nią cień i sucho. Czy powinnam poszukać trochę gliny, żeby ta hortensja miała więcej wilgoci?

Aniu to jest dla mnie zawsze zadziwiające ,jak z takiego gruzowiska powstaje piękny ogród .Nikt ,kto nie kocha zieloności nie jest w stanie tego dokonać .I dzięki temu powstają miejsca do podziwiania .