Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu a jak tam rekonwalescentka?

Marzenko, dzięki - małymi kroczkami do przodu.
Dziś byłyśmy u na kontrolnym badaniu u dr Bocheńskiej.
Są spore zaniki mięśniowe i trochę przykurczów. Od jutra zostanie wdrożona bieżnia wodna - cieeekawa jestem sama, jak to będzie wyglądać, bo że Lunia da się tam spokojnie wsadzić - ciut wątpię. Ale podobno panie mają wielkie doświadczenie.
Klatka stała się ulubionym miejscem moich suk, które nieomal się o nią biją . Spanie w klatce jest po prostu przywilejem - oczywiście w dzień, bo w nocy to jednak lepiej z wszystkimi w łóżku. Póki co wychodzi jakoś przypinanie Smoczycy smyczą do wezgłowia - na tyle krótko, by nie zeskoczyła, na tyle długim sznurkiem, by zapewnić jej minimum przekręcania się.
Od jutra podaję jej też suplement Prevanol. Zezwolono na wolniutkie i kontrolowane wchodzenie po schodach - bo po prostu nie daję rady, od wnoszenia 18 kilosów prócz kręgosłupa siadło mi kolano

Pozdrawiam Cię Aniu w nowym roku. Życzę zdrowia, a tak na marginesie staram się nie myśleć o tym co w danym miesiącu mi wysiada i ... daję radę. Radością z każdego dnia przepędzam boleści i planuję co i jak wysieję w warzywniku.

Aniu,już teraz będzie coraz lepiej.Trzymajcie się dzielnie.

Cieszę się, że idzie w dobrym kierunku, życzę dużo zdrowia Tobie i Lutni
Też lubię rośliny, które dają oznaki wiosny o tej porze, ale z drugiej strony, chyba wolę podziwiać kwiaty wiosną, bez obaw że śnieg je przysypie. Chociaż jak pogoda dalej będzie szła w tą stronę, to z tym śniegiem może być różnie...

Tak sobie myślę, że niektórym zwierzakom się "fartnęło" w życiu - mają dom, opiekę i miłość ludzi - dla nas rzecz oczywistą ☺
Nigdy, przenigdy nie pojmę, że część osobników, w tym dzieci, traktują zwierzęta jak przedmioty, zabawki czy istoty gorszego gatunku.

Wiem też, że choćby nie wiem co miało się zdarzyć, to ja nie zostawię żadnego zwierzęcia bez pomocy - czy to będzie ranne zwierzę, pisklę które wyleciało z gniazda czy ślimak albo dżdżownica co męczy się na betonowym chodniku.

Dużo zdrówka dla Was Czekam na relację z hydroterapii.
Teraz to już tylko do przodu.

Aniu, głaski dla rekonwalescentki, niech szybko dochodzi do pełnej sprawności, a Tobie zdrówka i siły

Aniu, postaram się teraz częściej odzywać Cattleye mam i kocham. Są to wspaniałe rośliny (choć jedna już odeszła-nie wiem dlaczego), jak dla mnie najodporniejsze plus oczywiście ludisja Niestety mam nalot wełnowców i nie mogę się tego draństwa pozbyć...
Mam nadzieję że wszystko się ułoży - Luteńka wydobrzeje wspierana Waszą miłością i opieką, ale proszę dbaj o siebie!
Muszę ponownie przestudiować (ze zrozumieniem!) Twoje mądrości w wątkach merytorycznych (powojniki, róże) i zadbać o swoje rośliny, gdyż szykują mi się zmiany w nasadzeniach i muszę zadbać by zapewnić im odpowiednie warunki.
Miłego dnia

Odpowiadam "od końca" gogi_s wrote:
Małgosiu, dobrze, że dodałaś to "jak dla mnie" - bo ja znam mnóstwo roślin zdecydowanie odporniejszych i chętniejszych do współpracy (ze mną). Nadal mam dwa egzemplarze, już-już się podpaliłam, bo ta większa, kupiona jako N(iesłychana) N(iespodzianka) wytworzyła gdzieś w listopadzie pochewkę kwiatową - no i niestety, na tym się skończyło. Zapewne winna jest tu niestabilna, zbyt niska temperatura podczas naszej nieobecności noworocznej - a może co innego.
Wełnowców doświadczyłam, tyle że na hippeastrach, moim zimowym hazardzie i szaleństwie. W ubiegłym sezonie - makabra. Mniej więcej pozbyłam się ich regularnie pryskając Mospilanem, całe lato - ale nie wiem, czy katleje to znoszą.
Co do "mądrości" - zapomniałaś, Małgosiu, o cudzysłowie , nadal jestem dyletantką, a w dziedzinie uprawy róż - czasem niebezpieczną ignorantką. Tym niemniej - zapraszam najserdeczniej do wątków tematycznych,skoro wyznaczono mi, ha ha, moderowanie tychże.

Iwonko, Marlenko, Marysiu - rekonwalescentka odpozdrawia, w tej chwili uskarża się głównie na podłość z mojej strony w postaci delikatnego ograniczenia jedzonka (bo leży całymi dniami). Oto i ona:



Następny seans na bieżni wodnej jutro - postaram się coś tam uchwycić, choć moja rola polega na staniu na jednym z końców i wabieniu suki smaczkami, by przebierała łapami po wolno sunącej taśmie.
Przy okazji: Cytra bardzo zazdrości Lutni "nory"


Marzenka wrote:
A czyż z ludźmi jest inaczej? Jedni mają miłość ludzi, czasem kompletnie niezasłużenie - inni przeciwnie.
We mnie po prostu każdorazowo eksploduje radość, jak otwarta butelka dobrego prosecco, gdy widzę że jakaś bida łaciata znalazła Prawdziwych Ludzi - a już zwłaszcza, gdy udaje się ciężko doświadczonego zdrowotnie i losowo beagle "wyprowadzić na psy". Piszę "beagle", bo taką sobie wybrałam malutką przegródkę działania, nie żeby inne czworonogi nie zasługiwały na dobry los.

Gabrielu - śnieg jest super, śnieg żadnej wczesnowiosennej roślinie nie szkodzi - gorzej mróz bez śniegu. Jeśli jednak ma być zima - to prośmy o śnieg Szefa Ogrodników. Sam wiesz zresztą...

Póki co - oleander nie został w tym roku wniesiony pod dach - i chyba znosi to z godnością (kontroluję prognozy, by ewentualnie go wciągać wieczorową porą). W skrzynkach, gdzie normalnie są lilie i pomidory - zalęgły się nie wiadomo skąd (a zapewne przytargane z Lidla i wsadzone latem: )



Samosiejka:



Według "mojego Niemca" do dwudziestego dodatnie temperatury nawet nocą...

Podsumowując dyskusję o farcie, radości, miłości, szczęściu i innych emocjach, to pozwolę sobie dodać, że nigdy nie było, nie ma i nie będzie na tym świecie, by się wszystko udawało. Czasem szczęście mocno sprzyja, a czasem jest go za mało.

Marylko masz absolutną rację, a za Lutnię i jej Panią trzymamy kciuki...
Szanowne zdrowie nikt się nie dowie... itd...

Lutnia w trakcie rehabilitacji:





Nadal znoszę, ile znajdę, iglaste gałązki - bo cebulowe bractwo szaleńczo pcha się na powierzchnię.
Podobno po dwudziestym ma jednak być mróz, może nie straszliwy - ale prognoza, niezbyt stabilna na okres dłuższy niż tydzień, sięga nawet nie do końca stycznia. A gdzie luty?

Śliczny piesek

Witaj Ania. Zachwyciłam się RH a w szczególności Creamy Chiffon ,Golden Torch i Orangina( uwielbiam wszystko w jasnych barwach )Czy zdradzisz sposób na tak piękne różaneczniki.
Przyznam się że, nie słyszałam o bieżni dla psiaków jako metody rehabilitacji Na pewno są bardzo cenionym narzędziem rehabilitacyjnym. Zdrówka i głaskanko dla psiaczka.

Jonatanko, witaj za moja furtką!
Jonatanka wrote:
Ba...
Mój sposób to wsadzić krzaczki w przepuszczalną, kwaśną glebę - i czekać, najlepiej kilkanaście lat
W górach mi się to mniej więcej udaje, bo natura po większej części sama zadbała o odpowiednie warunki, choć ostatnie susze przyprawiają mnie o trwogę, jak pisałam wyżej, straciłam kilka młodych egzemplarzy, a starsze nie są w takiej formie, jak bym sobie życzyła.
W mieście, gdzie mam glebę co prawda dość kwaśną, ale kompletnie nieprzepuszczalną, ciężka sprawa. Mimo, że miejskiemu ogrodowi w sumie mogę poświęcić dwa, a może i trzy razy więcej czasu. Zwłaszcza w ostatnich dwóch latach.
Ponieważ sił mam natomiast jakby mniej, niż 20 lat temu, pilnuję, by konieczne prace rozkładać na małe porcje, najlepiej - porcyjki.
I tak w ostatnim tygodniu mocno przycięłam rosnące na granicy ogrodu jaśminowce (mój "miły" sąsiad sekuje mnie z powodu zaśmiecania jego posesji kwiatami ). Skróciłam też - mocno, lub tylko trochę, zależnie od odmiany - prawie wszystkie wymagające tego powojniki. Na potęgę puszczały nowe pędy z kątów liściowych - może teraz mniej się wysilą. Bo przecież mróz, jakiś tam mróz, jeszcze na pewno nadejdzie.
Przy okazji zrobiła malutka sesję fotograficzną "zieleń ogrodowa w styczniu"
Nie chodzi mi przy tym o tradycyjne iglaki - nie przepadam za nimi swoją drogą...
No to - co się w styczniu zieleni w wrocławskim ogrodzie?

Ostrokrzewy (i w tle mahonia) - żadne zaskoczenie



Różaneczniki zimozielone (tu: Cunninghams White) i bluszcz kolchidzki variegata



Laur



Skimmia



Szałwia jadalna



Kupidynek



Mak wschodni



Oczywiście naparstnica



Lwia paszcza



Pierwiosnki - o ile nie zjedzą ich ptaki i ślimaki (nadal aktywne )



Bodziszek



Wszystkie te rośliny są mniej więcej mrozoodporne i ich zieleń nie jest hazardem; ale w tym roku zielenią się i róże



- oraz - co najgorsze - wczesne cebulowe; przysypuję je, przykrywam - a te, głupie, za chwilę znowu są na wierzchu



Mamy też i kwiaty - ale im nic nie będzie.
Jaśmin nagokwiatowy





Ciemiernik biały



i wschodni - Double Red Ellen



Co do Lutni i bieżni wodnej - to nienowa metoda, niestety, tania też nie, więc bierzemy zabiegi, póki moja kieszeń jakoś to znosi. Jeszcze z dwa tygodnie.

Faktycznie, zielono! U mnie cebulowe też zaczęły się nieśmiało pokazywać, ale póki co nie wyrosły ponad iglaste gałązki. Wszystko przykryte, a i tak co jakiś czas znajduję jakąś wyciągniętą cebulkę - albo może (mam nadzieję!) po prostu przegapioną przeze mnie podczas sadzenia. Wścibskie dzioby nie zaglądają tylko pod pergolę, dlatego to tam wylądowały najcenniejsze narcyzy
Kilkanaście lat, mówisz... To mnie właśnie najbardziej przeraża w nowych ogrodach...
Głaski dla Lutni, dzielna dziewczyna pięknie ćwiczy!

Pięknie
Nie wiem dlaczego, wydawało mi się, że jaśmin jest mało odporny, może tą informacje udzielił mi ktoś z czasów, gdy jeszcze mieliśmy mroźne zimy Kiedyś nie sadziłem takich roślin, bo w zimie i tak bywałem rzadko w ogrodzie, ale to się powoli zmienia i może się skuszę
Natomiast zieleni też u mnie nie brakuje, na szczęście cebulowe nie są aż tak wyrywne, najwyżej centymetr mają krokusy i tulipany.