Forum Ogrodnicze Oaza

W ogrodzie Pauliny wysyp kwitnących piwonii, terz przyśpieszyły gdy ciepło, i nawet odmiany pózne otwieraja pąki.
Spojrzenie na jedną z rabat, w mieście








Zaczynaja wreszcie róże, tu staruszka Alba Maxima pierwszym kwiatem.

Jeszcze kwitną ostatnie irysy bródkowe
a w pogotowiu pędy liliowców,

To juz ostatnie kwiaty piwonii

to japonka Carrara




piękna , rzadko spotykana ciemnopurpurowa Peter Brand.

Obie urodziwe, ale ta Carrara rzeczywiście zasługuje na swą nazwę. Olbrzymie kwiaty.

Aniu, Carrara dla Ciebie jeszcze raz



Upale dni przyspieszyły przekwitanie piwonii, ostatek jedynie mam

Reine Hortense dała całkiem biały kwiat



zbielała juz polska Ewelina, ledwie rózowe cienie na pręcikach,


zakupiona przez Paulinę i uratowana po powodzi działki piwonia Green Halo wykazuje jakąś somatyczną mutację w bulwach, z półpełnej staje się pełną kulką płatków!


Teraz czas na róże, głównie historyczne i pnące


kwitnie w gronach pnąca American Pilar





'Rose de Rescht' Róża damasceńska lub portlandzka powtarzająca kwitnienie, co jest rzadkie u róż historycznych.


niezwykła w kolorze
Cardinal de Richelieu



niziutka , pachnąca Mme Plantier


w ulubionym mi kolorze kwiat gatunku astra letniego, Aster Tongolski 'Wartburgstern'.



pierwszy wśród gromady liliowców na rabacie staruszek ale ciekawy Purple Waters

Tu u nas w ogrodzie też są bardziej swojskie rośliny.

Piękny pełnik, Małgosiu. Następny, co mnie nie lubi. W zeszłym roku kupiona wielka sadzonka, w tym wypuściła same listki, i to skąpo.

Aniu, może potrzebuje czasu adaptacji,
mam dwa pełniki europejski,ten jest wczesny a chiński nosi się wysoko, i sporo póżniejszy.

Obecnie niewiele jest do pokazania w ogrodzie, stroją pergole powojniki i róże pnące.
Zapewne w waszych rejonach kwitną juz obficie liliowce, u mnie skromnie,wszystko prawie w pąkach,
pojedyncze, jest wczesny pająk, i chyba niska siewka od kogoś podarowana.









Róża pnąca od kolegi wreszcie zakwitła ciemną czerwienią, co mnie bardzo ucieszyło.


Na skalniaku za ozdobę robi kwitnąca
Tawuła japońska Anthony Waterar


a obok drzewka magnolii wysoko patrzący pełnik chiński.

Nadszedł czas na kwitnące liliowce. Kolorowe, z masą kwiatów na pędach, bez zapachu ale ich barwy wynagradzają ten element.

Ogród zrobiony na rustykalna modłę,poupychane wszędzie i poprzeplatane ze sobą odmiany piwonii z liliowcami i floksy z daliami wokół niedużych trawników.
Skończyły kwitnąć piwonie to teraz floksy i liliowce, a widoczne będą długo róże i dalie.

Może trochę floksów ? Niektóre nowe odmiany pomieszane z dawnymi,jaskrawymi kolorami, pachnącymi przypominają mi ogród z dzieciństwa .

z nowszych 'Katherine'




takie malinowe ulubione teraz weszła'Watermelon Punch'

‘Cardinal’

'Light Blue Flame'

'Light Blue Flame'

O, podoba mi się ten Arbuzowy Poncz z liliowym okiem, Małgosiu.
Boję się floksów na wsi, bo tragicznie przyciągają mączniaka, zawlekły go na moje azalie wielkokwiatowe, zwłaszcza te z grupy Knap Hill. Ale w mieście troszeczkę floksów nie zaszkodzi, tylko nie chcę różowych czy w innych zimnych odcieniach. W sieci pokazują różne "redy", które w praktyce też są różowe - i "blue'y" - w praktyce sine. Ale widziałam Twoje naprawdę zbliżone do jeśli nie niebieskiego, to lawendowego. Jak się sprawa ma z nimi?

Łatka wrote:
Aniu, nie wiem który jest bardziej lawendowy, trochę kolorów zdecydowanych u mnie mieszka.Te nowo stworzone floksy, Adessa Younique itp. grupy, ( może oprócz cudnych odmian wschodnich sąsiadów z długoletnia tradycją hodowców), nie mają tego cóś, co pokazują dawne odmiany zachodnie.
Mam rosyjskie lawendowe i pomarańczowy Orange Perfection, bo pod tą ostatnią nazwą kryje się dawna odmiana niemiecka‘Orange‘
A.Schöllhammer (Germany), 1950 , która dostała nową chwytliwą nazwę.
Obecne odmiany np. Laura czy Uspech, okazały się nam w praktyce,jako słabo rosnące, wyradzające się i łapiące grzyba pędów.Te fioletowe, lawendowe, czy wiśniowe wyszukuję i kupuję w szkółkach z tradycją czy np.floksy Rosjanina Gaganowa, czasem w Sarastro Stauden, ale wybieram okazy wyjątkowej barwy
bo sadzonki przychodzą małe ze względu na duży popyt, a ceny , ho, ho!No i także te byliny są następne w kolejce po piwoniach.Przekornie jednak zamówiłam dwa Blue w Bylinowym Raju.
Ja podziwiam twe jeżówki, bo u mnie nie rosna, a mnie się chce sielskiego zakątka.

Zakwitły następne floksy , to sobie pozwolę je zaprezentować, są to dla mnie ulubione, dawne, zdrowe odmiany o wyrazistych kolorach.
Pepermint Twist


Crème de la Crème


Cardinal


Anja Gaganova


dawna , rosyjska odmiana.
znacznik przepadł.



Le Mahdi

Kirchenfürst

Juliglut







Tenor

Red Riding Hood


Red Riding Hood

Jules Sandeau

To może trochę starszych odmian liliowców?

HUDSON VALLEY




Arctic Snow

Arctic Snow



Słowik



Catherine Woodbury

Ładne, lubię te pomarańczowe i w odcieniach żółtych.
U mnie już szczyt minął, do czego dokładają się dwa czynniki - nieliczne pędy zwłaszcza nowszych (w sensie: niedawno sadzonych) i kruchość pąków. No żesz...co by o liliach nie mówić, aż tak delikatne nie są.

Łatka wrote:
Miło Aniu, ze moje ulubione kolory liliowców są twoimi. Pozostaną sobie w ogrodzie te kiedyś zakupione,nowe nie przypały obu siostrom do gustu, a teraz odkryłam lilie, które jak piszesz mają tą zaletę mocniejszych kwiatów, z których wybrałam mieszańce martagon,w sam raz do cienia i naturalnego ogrodu.

A teraz chcę Wam mili użytkownicy Forum wspomnieć w kilku zdaniach o sytuacji ogrodów jaka powstała po śmierci Pauliny.
W minioną zimę sprzedano siedlisko pod miastem, dzieci siostry postanowiły w przyszłości wyprowadzić się z Warszawy i zakupiły działkę budowlaną na Warmii w pobliżu Gierzwałdu.Budynek mieszkalny i gospodarczy już stoi, i tam gdzie nie ma robót sadzone są powojniki i róże pnące. Dla mnie samej w sprawach ważnych na pierwszym miejscu była praca i ogród.Od miesiąca jestem emerytką, jesienią 2021 po śmierci siostry zakupiłam starą nasadzeniami działkę a potem okazało się, ze dostaję także działkę po Paulinie, którą od czasu gdy owdowiałyśmy,uprawiałyśmy razem w mieście.Paulina uwielbiała piwonie i miała ich sporą kolekcję. Szczęśliwie ogródek siostry nie wymaga wielu prac, koszenie, podlewanie i czasem pielenie między gęsto posadzonymi jedna na drugiej roślinami.Pomaga mi czasem przyjaciółka , która lubi wszystko przycinać co się da w ogrodzie.

Nowa- 'stara' działka zauroczyła mnie swoimi krzewami owocowymi, polem truskawek i starym, wysokim drzewem orzecha włoskiego. Marzyłam o wiejskim , warzywnym ogródku.Ogródek wymagał pracy, mimo że nie to zdrowie, z pomocą przyjaciół i rodziny zabraliśmy się do porządkowania terenu.Rósł tam powojnik,biedak zaniedbany, przetrwał i zakwitł odmianą gatunku włoskiego.Wiosna posadziłam przy płotach sadzonki róz historycznych i pnących, nie wszystkie się przyjęły.
Przyszły sadzonki następnych piwonii,choć wiosną już nie będę sadzić tych bylin,żle znoszą wiosenne nasadzenie.
Dawne miejsce warzywne zostało obsiane kabaczkiem, cukinią, ogórkami i fasolką szparagową.Wymienię się na inne z koleżanką.
To tyle wyjaśnienia.

Teraz trochę historii.
Gdy byłam dzieckiem, to u mnie co do ogrodu było odwrotnie,nie pomoc ale wręcz zabroniono mi przebywania w ogrodzie.Zrywałam kwiaty, których nie wolno było ruszać.
Jedynie ojciec rozumiał dziecko natury i podarował mi zrozpaczonej ogrodniczce nasiona do własnego kawałka ogródka na górce obok domu.Posadziłam fasolę, groch i kasztany,te ostatnie za rok pokazały pędy.
Póżniej wycieczki do Palmiarni poznańskiej i Arboretum w Kórniku, rzadkie rośliny, cudowne kolory, a w parkach wspaniałe lilaki, magnolie nieznane. Patrzyłam z otwartą buzią. Gdyby tak dostać ogród i mieć w nim rośliny...

Trzeba było mi długo czekać na niego.Zmieniliśmy miejsce zamieszkania bardziej na wschód,pokończyłam szkoły, a do ogrodu matki wolno mi było przyjść pomóc narwać porzeczki i zerwać wiśnie.Obiecałam sobie, ze jako mężatka będę mieć ogród. I tak się stało , po kilku latach już w parze otrzymaliśmy w pobliżu miasta działkę z obietnicą założenia instalacji elektrycznej w domkach działkowych.
Gleba darniowa, zimna, wilgotna,zakupiliśmy kilka wywrotek ziemi i zmielonej kory dla spulchnienia ziemi. Co tu sadzić? Zakupiłam książkę Jacka Marcinkowskiego 'Byliny w ogrodzie' oraz 'Byliny' Helwiga.Czytałam, wybierałam niektóre i zamawiałam w szkółkach wysyłkowych, ogłaszających się w czasopiśmie ' Działkowiec'.
Podglądałam działki innych,i sama siałam pierwsze nasiona bylin zakupionych w sklepach ogrodniczych. Kwitła smagliczka skalna, przegorzan czy irysy syberyjskie. Niestety po kilku latach, zostawszy sama, musiałam sprzedać tą piękną działkę.
Nieszczęścia się nałożyły, rodzice a także i my straciłyśmy brata. Mama zaproponowała Paulinie przejęcie działki,ta nie chciała jej mając porady prawne dla ludzi, nie miała wiele czasu,namówiona jednak została przeze mnie,że obie jakoś damy radę, ja będę wykonywać niektóre prace, a działka ma nabrać charakter rekreacyjny.Pomagał sąsiad w trudniejszych remontach.Ja zamawiałam byliny, siostra sadziła rosliny i gościła znajomych. Po latach Paulina odziedziczyła spadek po mężu, w pobliżu miasta. Wraz z dorosłymi dziećmi , córką Anią i zięciem postanowiła stworzyć wiejskie siedlisko. To była wspaniała oaza natury, ptaki, zające, sarny bociany ... Kotka kocące się w budynku gospodarczym. Paula prosiła mnie, żebym stworzyła sielski nastrój nasadzeniami. Powstał sad, gdyż zięc kocha wieś, lubi prace w ogrodzie. Ja obsadziałam płoty i pergole różami pnącymi i historycznymi,cień dawały wierzby płaczące, buki, sosny. Miejsce to ze stawem ogrodzonym dla bezpieczeństwa dzieci , odwiedzało wielu znajomych.
Niestety wszystko skończyło się wraz z odejściem naszej Pauliny.
Nastał nowy etap w moim życiu, już samotny. U siostrzenicy udało mi się zaszczepic miłość do powojników i azalii wielkokwiatowych.
A ja poświęcam czas obu działkom i buszowaniu w internecie dla poznania świata roślin,mogę teraz poznawać je dzięki waszej aktywności na Forum ,
niektóre byliny nie chcą rosnąć u mnie, zrezygnowałam z nich a mój rytm ogrodowy wyznaczają kwitnące narcyzy, wiosenne skalniakowe, potem piwonie,róże, liliowce, floksy, zimowity, a teraz odkryłam piękno naturalnych gatunków i mieszańców lilii.



Rosliny to wspaniała przygoda

Piękna historia osnuta na miłości do przyrody.
Cudownie jest, kiedy można przekazać swój ukochany ogród komuś, kto będzie o niego dbał i użytkował.
Oby Ci zdrowie pozwoliło jeszcze wiele lat rozwijać swoje ogrodnicze pasje.