Forum Ogrodnicze Oaza

Kornik wrote:
Małgosiu, nie znam się na różach specjalnie, na historycznych w szczególności, jednak pozwolę sobie nieśmiało sugerować, że to Eyes for You, nie historyczna, tylko hulthemia, czyli perski mieszaniec - niektórzy botanicy mówią w ogóle o innym niż róża gatunku.
Jednak kilka lat uzupełniania spisu daje takie rezultaty, że coś się po mojej pustoszejącej głowie kołacze.

To wielkie to cukinie?
Ja tam bym nie dopuściła do takiego stadium, Włosi uważają, że większe niż 15 cm nadają się na paszę dla kozy. Bardzo lubię, ale młodziutkie, można jeść i na surowo, jako sałatkę.

Oczywiście , Aniu to ta róża i oczywiście śmiało możesz zawsze mi zwrócić na cosik uwagę. Bardzo sobie cenię czyjąś uwagę, a człowiek nie pamięta wszystkiego i powinien zdobywać wieści cały czas.
Zajrzałam do zapisków , wiedziałam, ze zamawiana na All była jakoś szczególnie oznaczona. No i fakt, jest mieszańcem róży perskiej i było podane u mnie i zapisane -
Jedna z najciekawszych odmian "róż z oczkiem". RARYTAS! W ofercie kolekcjonerki była w sprzedaży historyczna i ta z oczkiem. Wzięłam obie.

Czytam teraz na stronie firmy Floribunda, że piszą o niej tak:
"Naprawdę warto eksperymentować w krzyżowaniu gatunków jeśli w efekcie powstają takie róże ! Od końca XX wieku hodowcy angielscy z różnym skutkiem próbowali krzyżować współczesne odmiany
z różą perską/ hulemia persica. Prezentowana tu Eyes for You jest chyba najbardziej rozpoznawalnym i zarazem najefektowniejszym dziełem jakie się w tej pracy zrodziło.
I o to właśnie chodziło o stworzenie nowego gatunku niepodobnego do róż obecnych dotychczas.
Sam krzew potrafi rosnąć raczej szeroko niż wysoko, chociaż w sprzyjających warunkach przekroczy jeden metr. Warto podkreślić że mieszańce hultemii cechuje całkiem wysoka odporność na choroby."


Co do rozmiarów cukinii i kabaczków - co kraj to obyczaj,u nas oba rodzaje nadziewamy farszem i zapiekamy. Albo gotujemy leczo z papryki, kabaczka i pomidorów. Dzięki za wieści o sałatce. Jako mięsożerna i ziemniaczana na różne sposoby ich przyrządzania, włoskie jedzenie jako warzywne i makaroniarskie nie jest jakoś lubiane poza sałatką POMIDORY Z MOZZARELLĄ CAPRESE, serami i doskonałą kawą,
Pozdrawiam tą różyczką, cieszy fakt ze długo będzie jeszcze towarzyszyć do jesieni.

Ależ Małgosiu, Włosi jedzą całkiem sporo mięsa (teraz, dawniej to był raczej ubogi lud). A nawet patatine, czyli kartofelki, a jakże. Tyle, ze uważają je raczej za warzywko na mięsną przystawkę. Zresztą, zależy od regionu, nie można porównywać kuchni Kalabrii z Górną Adygą na przykład. Zresztą - nie tylko kuchni to dotyczy, ale klimatu, krajobrazu, flory, fauny, architektury, wyglądu miast, a w pierwszej linii - mentalności.
Ja tam uważam, że prawdziwe Włochy od Rzymu na południe, a od Alp do co najmniej Niziny Padańskiej Zunifikowana Europa.
Uwielbiam Śródziemnomorze, szukam namiastek. Jak cytrynowe drzewko na tarasie.
Bardzo pyszny przepis na faszerowaną (ricottą) cukinię zamieścił Paweł Bravo w którymś z ostatnich Tygodników Powszechnych, lubię człowieka.
A jeśli Cię mogę zaprosić do mojego wątku kulinarnego, nieco niestety zapuszczonego - to będzie mi miło. Nie roszczę sobie pretensji do uprawiania prawdziwej włoskiej kuchni, ale dostosowuję jej zasady do naszych realiów i moich możliwości.

Co do perskich mieszańców - miałam okazję rok temu widzieć żywopłoty z nich na Krecie - ale o tej porze przedstawiały w tamtym klimacie raczej smutny widok.

Aniu, ogromne dzięki za ciekawe zaproszenie do wątku kucharskiego i informacje o Włoszech. Chętnie tam zajrzę w przyszłym tygodniu, obecnie wszystko się spiętrzyło na raz.Nie daję rady, więc odkładam na póżniej. Znikam na kilka dni i jadę na Warmię. Tam zjazd rodzinny mamy.
Pozdrawiam

Ta piękna różyczka z oczkiem i mnie wpadła w oko Piszą o niej, że odporna na choroby a jak jest u Ciebie? Też nie choruje? A jak z zimowaniem? Wymaga okrycia?

Ewo, mam ją dopiero od momentu posadzenia wiosną 2022. Zachwyca uroda i obfitym kwieciem.
Przy ofercie było podane- Zimuje pod kopczykiem.U nas na forum w wątku tematycznym Pani o nicku Basia wspomniała o niej - róża niby delikatna i mało odporna,
a jednak zimowała identycznie, jak jej koleżanki - pod kopczykiem z kory. Polecam. Tak, jest nadzieja, ze sobie zimą poradzi i będzie obficie kwitnąć w następnym sezonie.

Weekend spędzaliśmy na Warmii w okolicach Gierzwałdu i w samym miasteczku gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej .
Piękne okoliczne nasadzenia i małe muzeum przy Zabytkowym Zakątku - karczmie warmińskiej.
W planach było zwiedzanie Sanktuarium , ale przeszkodziła nam gwałtowna nawałnica, trwająca do rana niedzieli.Powietrze rankiem było niesamowicie czyste,na powietrzu było rześko i słonecznie.

"Oprócz błękitnego nieba nic mi więcej nie potrzeba... "

f. wiechowaty Autumn Joy


parkowa Mozart




Schneewittchen®

Eyes for You

r.okazały Brilliant


wielkokwiatowa Duftwolke

Fajny wiejski klimacik Szkoda, że lato już dobiega końca...
Zawsze jak kwitną nawłocie i wrzosy, to przychodzi taka myśl, że trzeba się już po woli żegnać z ogrodem na ten sezon... Tez tak masz?

jolifleur wrote: Gramy Ewo na tych samych falach. Tez tak mam! Ogarnia mnie smutek, że nadszedł czas kiedy można kupić wielkie herbaciane chryzantemy
i wstawić do wazonu(.... jak to leciało?... chryzantemy złociste stoją na fortepianie...) , bardzo lubiane mimo, ze mają jedną wadę, krótko ładne

mimo, ze w wodzie.
Czym Ty odganiasz tą nostalgię?
Mnie ratuje samopoczucie fakt zakupu wiosennych cebulowych, sadzenie ich i robienie fotek kwitnących astrów letnich i jesiennych marcinków.
A co roku w sierpniu robię sobie prezent z okazji imienin, jest to porcja bylin
To dawne odmiany astra gawędki np. King George, inny bez nazwy,aster frikartii Jungfrau, jeden krzaczasty, rudbekie - jedna bardzo wysoka staruszka Rudbekia lśniąca ‘Herbstsonne’ oraz jej nowa odmiana
i na koniec Polystichum setiferum - paprotnik szczecinkozębny.









Paskudny mam okres i jak mój kolega buddysta mawia działam i co ?

Najpierw odpowiedziałam u siebie a potem zajrzałam tu. Dobre z tą medytacją Poprawiło mi humor

Ale teraz widzę, że Ty też pozytywnie nawiedzona To jeszcze dodam, że książki OSHO dały mi dużo do myślenia. Czytałaś?

Jeśli chodzi o te jesienne rośliny, to jest mi szkoda lata i czuję się nostalgicznie, jak zaczynają kwitnąć, ale już mnie to nie wk***ia tylko potrafię doceniać ich piękno, choć z lekkim smuteczkiem końca lata, słońca, ciepła i zieleni.

jolifleur wrote: Ewo, przepraszam , ze odpisuję dopiero teraz.

Tak Ewo,jestem zakręcona pozytywnie, czasami spotyka się u mnie w okresie zimy grupa duchowych z różnych dziedzin tego świata.
Oczywiście, ze czytałam OSHO, może nieco pobieżnie to były dwa opracowania: 'Seks się liczy' i także 'Księga kobiet', byłam zafascynowana podejściem do tematów.
Spotykam się ze wszystkimi duchowymi- weganami, wegetarianami, kolegą z Liceum -obecnie rezydentem , który wrócił do Polski po 20 latach pracy duszpasterskiej w Toskanii,znajomi to przeważnie panowie,morsujący choć jedna z koleżanek, duchowo poszukująca i morsująca , wymusza na mnie prośbą -umiejętność, której nie znoszę, to stawianie wróżby ze zwykłej talii kart, nie uznaję tarocistów,obecnych wróżek, horoskopów itp.czynie to bardzo rzadko i dla niewielu. Teraz pomyślisz , ze ja jestem wariatką, a ja dawno temu interesowałam się jak pojmują i kontaktują się ze światem duchowym plemiona indiańskie, syberyjskie, wiadomości o podświadomości i Wyższym Ja.

A radzenia sobie w codzienności uczyła mnie kochana siostra i powiadała mi często w tym stylu



Ewuś, ciągle dosadzam przychodzące rośliny( zachorowałam na dawne byliny) a zarazem staram się trzymać dziarsko mimo pojawiającej się nostalgii.
Tu zdobyty złocień arktyczny Rosea



Wrzosy są cudne a nawłocie niszczę u sąsiada bo nie dociera do niego, ze nawłoć kanadyjska to inwazyjny chwast.
Troche kwitnienia jeszcze na nowej














Życzę Ci zadowolenia z jesiennego sezonu i zadowolenia z bylinek.
Ściskam .

Nawet nie wiesz jak się cieszę jak znajduję kolejnego "wariata"

Jeszcze upalne lato, ale już powolutku nadchodzi pani J.

Część II

pokazuje moją walkę z nawłocią kanadyjska u sąsiadów, a jest i chmiel japoński.

Oj, to dobrych masz sąsiadów dbają o to, żebyś się nie nudziła

Ewo, nawet bardzo . Jeden 'boczny' sąsiad już nie przychodzi na działkę bo po prostu 'stoi' nad grobem, siostra jego zajrzy czasem tutaj,
to usuwa jedynie pędy chmielu a nie karpy, więc ten odrasta.
Sąsiadka z tyłu nie inwestuje w byliny , jedynie chyba, ze czasem otrzyma jakieś ode mnie sadzonki gdy dzielę rosliny .
Nawłoć blisko rosnąca granicy działek jest dla niej ozdobą!
Nie zna bylin, zależy jej jedynie na uprawie warzyw i krzewów owocowych.
To zmuszona jestem sama sobie radzić z problemem.

Dziś znowu mocne podlewanie roślin na działce, wiele floksów świetnie się trzyma, kwitną póżno posadzone dalie,




Marcinki nowoangielskie pokazują pierwsze kwiaty.Nawet niski Purple Dome.



marna sytuacja jest
z młodą sadzonką hortensji bukietowej Mont Blanc.


















Perowskia w ulubionej odmianie Blue Spire, nie jest tak piękną sadzonką , jak kiedyś inna przywieziona z Holandii
- ogromna ,zdobiła rabatę wiele lat aż zamarła, nie odbiła po którejś zimie.
.


Róża kanadyjska Therese Bugnet jeszcze wydaje kwiaty!


Dalia o cudnym kolorze ma jeszcze mnóstwo pąków.

Sąsiad to czasem problem i brak sąsiadów też czasem problem

W mieście mój sąsiad nie przejmował się koszeniem i miał piękny żółty trawnik od mleczyków. Pięknie się wsiewały w mój świeżo założony. Wyrywałam co prawda ale co roku było to samo, nawet jak moja trawa już była większa i gęściejsza. Ale co tam jak lubił mleczyki ... W końcu ja też mogłam je polubić i byłoby po sprawie

Teraz na około mam łąki i las i też wszystko co za płotem to i u mnie sąsiadów brak a pielenie bez końca

A próbowałaś ten chmiel spryskać randapem po swojej stronie?