Forum Ogrodnicze Oaza

Dziękuję Małgosiu że mnie pocieszyłaś, tylko ile przede mną pracy. Część zbrojenia mam już przygotowanego a płytki (30/30) ze żwirową posypką postaram się też wykonać sam.

Czy ja mam zamiar żyć 100 lat i do tego jeszcze cieszyć się końskim zdrowiem?
Nie lepiej mi kupić wygodny leżak i ciekawą książę?
Tylko ile mógłbym wytrzymać w tej pozycji horyzontalnej?

Waldku projekt rewelacyjny
Życzę szybkiej realizacji, a wówczas przyjdzie czas na książkę i relaks
W takim otoczeniu czego pragnąć więcej

Waldku nawet taka ciężka praca w ogrodzie jest fajna,ja po cięższej pracy ale w ogrodzie bardzo szybko regeneruję swoje siły.
Natomiast jak wracam z pracy to już jestem taka zmęczona, chociaż nie pracuję fizycznie ,że przez parę godzin nie mam sił, normalna tragedia.
Też czasami mam takie przemyślenia jeżeli chodzi o wykonanie tak ciężkich prac w ogrodzie i czy to nie pójdzie na marne, bo wiadomo,że nie robię tego całkiem dla siebie, bo 100 lat nie będę żyła, a jeżeli nawet to zabraknie mi sił na dalszą kontynuację
Ale,że jestem z natury optymistką to cieszę się każdym dniem spędzonym w ogrodzie nawet ciężko pracując i staram się nie wgłębiać w dalsze moje istnienie.
Pozdrawiam cieplutko i życzę powodzenia w tworzeniu ogrodowego oczka wodnego.

Waldku, bardzo dziękuję za wykład łopatologiczny Nie stosujesz języka uczonego, co znacznie
przyspiesza uczenie się i umożliwia tworzenie własnej wizualizacji .
Mączka bazaltowa zamówiona: doczytałam, że stosuje się ją raz na rok w ilości 100 kg/h, czyli na mój ogród potrzebuję ok. 5 kg. Waldku, sprzedawca internetowy wysyła 20-sto kilogramowe opakowania. Jak zachowuje się mączka: nie zbryla się po jakimś czasie? Chodzi mi o to, czy będę mogła użyć jej za rok i będzie w takim samym stanie jak obecnie.
Pozdrawiam serdecznie

Pozwolę sobie odpowiedzieć za Waldka jako, że z mączką bazaltową miałam wielokrotne doświadczenia. Można ją przechowywać latami jako, że jest to zmielona skała nie zbryla się ponownie jak to jest z nawozami sztucznymi. Nie traci też swoich właściwości nawet po kilkunastu, kilkudziesięciu latach przechowywania. Można więc w miarę posiadanych środków zamówić większą ilość ograniczając na przyszłość koszty transportu zamiast zamawiać co roku po kilka kilogramów.

Waldku przepraszam za swoje pięć groszy.

Znowu "zmądrzałam" Teraz wiem co nieco o zastosowaniu maczki bazaltowej

Tymczasem jednak,po wysłuchaniu najświeższej prognozy pogody dla naszego regionu zważył mi się nastrój...
Mój ogród jest przysypany nadal śniegiem , a na noc zapowiadają kolejne opady Trudno uwierzyć ,że za trzy dni ... kalendarzowa wiosna !

/ J.Iwaszkiewicz/

" Nim przyjdzie wiosna,
nim miną mrozy,
w ciszy kolebce -
nade mną sosna,
nade mną brzoza
witkami szepce (...)"

Gosia wrote:
Gosiu.

Jakie pięć groszy?
Twoje posty i zawarta w nich Twoja wiedza i doświadczenie są na tym forum bezcenne. Nieważne w czyim wątku są pisane i umieszczane. Ważne jest to, że wogóle są.
Dziękuję wszystkim którzy zaglądają do ,,Ogrodu który żyje w harmonii z naturą". Zarówno tym którzy chcą i potrafią przekazać merytorycznie swoją wiedzę, jak i tym którzy z tej wiedzy chcą skorzystać i jak widzę korzystają. Wszyscy którzy poruszają się w tym temacie są zwyciężcami.
Niezależnie od tego czy ktoś jest już doświadczonym nauczycielem czy też pilnym uczniem, to i tak wszystkim należy się szóstka za rozważne podejście do swojego ogrodu. Utożsamiam się również z pozostałymi osobami które piszą swoje posty w różnych działach na tym forum odnoszące się do ogrodów przyjaznych zarówno człowiekowi jak i środowisku naturalnemu.

Celem i priorytetem większości z nas jest codzienna troska o własne zdrowie i dobre samopoczucie. Dlatego w głowie mi się nie mieści dlaczego cały czas niszczymy i zatruwamy to, co na naszą formę i dobrą kondycję ma pierwszorzędny wpływ i bezpośrednie oddziaływanie.
Dwie skrajności.
Dwa różne toki rozumowania w jednym czasie.
Czy ktoś jeszcze naprawdę tak myśli, że nasze zdrowie można śmiało oddzielić od wpływu otaczającego nas środowiska?
Czyż by był to monolit o dwóch zależnych od siebie rdzeniach w którym jeden rdzeń jest ze złota a drugi może być ze szmaty?

Pozdrawiam. Waldek.

oster wrote:
Wybacz Waldku, że w Twoim wątku zadam pytanie Oster, ale ona swojego jeszcze nie ma a zaintrygowała mnie walka z kolcowojem, bo właśnie zakupiłam kilka sadzonek w celu posadzenia w nieformowany żywopłot i zaczęłam się zastanawiać, czy to poważny błąd? Czy on bardzo się rozłazi, czy ma inne wady?

Wiesiu, odpowiem w Twoim wątku, OK? Nie chcę zaśmiecać wątku Waldka.

Witaj Waldku,czytam Twój wątek nie pierwszy raz.A przyciągnęła mnie ta Natura w tytule.Poza kilkoma postami u Gosi Motylka nie odzywam się,raczej chłonę to, co mówią inni.Szkoda,że kiedy zakładałam ogród nie było takiego forum.Sama dochodziłam do różnych obserwacji i wniosków.Ma to i dobrą stronę, wiem już,że wychodzę na prostą.Szkoda tylko straconych lat.Nie chcę się krygować czy daleko mi do harmonii czy blisko,powiem tylko,że od paru lat /a ogród mam 13lat/mam baaaardzo dużo biedronek i ich larw,całe gromady motyli,trzmieli,murarki gniazdują w starych zmurszałych pniakach,jaszczurki królują na kamieniach a pająki przędą mnóstwo misternych koronek błyszczacych w słońcu.Ptaki uczą latać młode na moich "włościach".Kąpią się i wygrzewają na piasku skalniaków.Czy jest im tu dobrze?Na pewno mi dobrze z nimi.Jestem szczęśliwa,że chcą mnie zaszczycić.I podkreślają urodę roslin.Przede mną jeszcze długa droga ale już z niej nie zejdę.
Cieszę się Waldku,że jesteś i walczysz.Tak trzymać.W przyrodzie wszystko toczy sie w określonym rytmie,wymaga czasu.Poganianie chemią obraca się się przeciwko nam.

Ewo (sierika).

Bardzo Ci dziękuję za te piękne słowa wypowiedziane w moim wątku. Cieszę się, że choć z wieloma osobami na tym forum dzielą mnie setki kilometrów to łączy mnie z nimi jedna i ta sama idea. Idea posiadania ogrodu który żyje w harmonii z naturą.
Ewo. Nieważne na jakim jesteśmy etapie przygotowań swojego ogrodu do tego aby osiągnięta w nim była równowaga biologiczna. Najważniejsze w tym całym przedsięwzięciu jest to, że pozbyliśmy się chemii, że systematycznie kontynuujemy nasze starania o to, aby ten sztuczny ekosystem stawał się jak najbardziej naturalny.
Właśnie taki, o którym tak wspaniale i z radością piszesz. To wszystko co kiedyś było przez nas ludzi zniszczone, wytępione i wytrute wraca na nasze podwórka w których żyjemy. Czyż nie wspaniale jest odpoczywać, bawić się z dziećmi, spotykać w gronie rodzinnym wiedząc , że nasz ogród tętni życiem?
Ewo.
Ja też bardzo się cieszę, że jesteś tu ze mną na forum, że jesteś także z innymi którym leży na sercu dobro otaczającej nas przyrody.
Myślę, że słowa zawarte w Twoim poście mogą być motywujące dla innych i drogowskazem w jakim kierunku należy iść aby cieszyć się z takich obrazków jakie Ty już potrafisz malować w swoim ogrodzie.

Pozdrawiam. Waldek.

Waldku zadałam już pytanie u Gosi Motylka odnośnie ziemi popieczarkowej ale jestem także ciekawa Twojej opinii.O stosowaniu,wartości itd.Będę wdzięczna za odpowiedź.Ewa

Witam. BARDZO ciekawe wątki ,muszę je szczegółowo przejrzeć POZDRAWIAM.

waldek727 wrote: waldek727 wrote:
Tak czy inaczej Waldku, najważniejsza jest wiedza, którą tu krzewisz, bez względu na to, jak sam siebie nazywasz .
A projekt mnie tak zaciekawił, że już nie mogę się doczekać Twoich fotek z jego realizacji bo mam nadzieję, że będziesz nam tu relacjonował etapy swojego dzieła .

Ewo.

Wątek Gosi śledzę tak jak swój własny. Widziałem Twoje zagadnienie, czytałem i znam stanowisko ,,Motylka".
Ja nic w tym temacie nie mam do dodania, bo podobnie jak Gosia nigdy ziemi popieczarkowej nie sprowadzałem do swojego ogródka.
Uważam, że dostępność do zwierzęcego obornika oraz własny kompost w zupełności mi wystarczają na wzbogacanie i tworzenie warstwy próchnicznej na terenie jaki mam do dyspozycji.
Nie będę zatem dublował jednej substancji drugą o podobnych właściwościach.
Pamiętając smak pieczarek zbieranych kiedyś na nadwiślańskich łąkach i porównując go ze smakiem pieczarek kupowanych teraz w sklepie myślę sobie, że daleko tej popieczarkowej ziemi do tej której używali producenci lat temu naście.

Bardzo mi miło gościć Ciebie Anetko w swoim ogrodowym wątku. Rozgość się i czuj się tak jak u siebie.

Dorotko. Znamy się już od dość dawna i znasz moje podejście do ogrodów i do otaczającego nas środowiska.

Nie jestem jak to niektórzy uważają ogrodowym Gargamelem, który w osamotnieniu i czeluściach ogrodowych pnączy miesza dobrodziejskie mikstury owiane tajemnicą ich składu, po czym w nocnych osnowach promieni księżyca przywdzianego w pełnię, z dwoma martwymi nietoperzami na ramieniu wyruszam do tajemniczego ogrodu pełnego zdrowej zieleni i czynię swą powinność miotłą baby Jagi niczym ksiądz na bierzmowaniu.

Podobnie Dorotko tak jak i inni na tym forum którzy nie stosują chemii w swoich ogrodach, staram się przekazywać w sposób jasny, czytelny i zrozumiały swoją wiedzę odnośnie ogrodów żyjących w zgodzie z naturą.
Co do realizacji projektów to wszystko zależy od zdrowia, a raczej od kondycji kolana które niedawno poddałem laparoskopii.
Wszystko co będę robił w swoim ogrodzie począwszy od drewnianej furtki a skończywszy na altanie będę relacjonował w odpowiednich wątkach na tym forum. Akurat jestem tym szczęśliwcem którego nazywają ,,złota rączka".

Pozdrawiam. Waldek.

Dziękuję za odpowiedź.Zgadzam się z Tobą co do smaku pieczarek zbieranych kiedyś na łąkach ale to samo można powiedzieć o chlebie,mięsie czy nabiale. .Zbyt daleko odeszliśmy od tego co naturalne.A wiadomości lubię gromadzić,tak już mam.

Zaraz,zaraz,na naszych terenach nadal zbieramy pieczarki na łąkach.Są to łąki na których kiedyś( jeszcze 20 lat temu) kopało się torf,suszyło i służył do palenia w piecach.

Waldek, mogę się uczyć od Ciebie. Przyznam się bez bicia, że czasem stosuję chemię w swoim ogrodzie
Twój wątek to skarbnica wiedzy!