Forum Ogrodnicze Oaza

Też robiłam zdjęcia nornicowych korytarzy, witaj w klubie . I też przydałoby mi się jakieś przystępne forum fotograficzne, bo prawie nic nie rozumiem z instrukcji mojego aparatu ( napisanej po polsku ).
Jedyne co udało mi się opanować z pomocą Wiesi to operowanie światłem w jednym z programów manualnych i osiadłam na laurach , bo okazały się lepsze od tych robionych w trybie AUTO

markita wrote:
No to musimy się tymi laurami podzielić, bo ja przysiadłam w tym samym miejscu

Wiesiu niemożliwe, bo Twoje zdjęcia są wciąż o niebo lepsze od moich
Pisałaś mi kiedyś też o przysłonie, ale jakoś nie umiem tego zastosować u siebie

Małgosiu, a może nie obcinaj wiosną wszystkich gałązek, tylko co którąś. Tak się odmładza stare krzewy. Będziesz miał przynajmniej częsciowo kwiaty i owoce. Drugie cięcie wykonasz w kolejnym roku

markita wrote:
Z ręcznym ustawianiem przysłony to ja też przystopowałam , jeszcze czasem ustawiam ręcznie ostrość, bo automat nie zawsze wybiera ten obiekt który akurat mi przypada do gustu

Margolka wrote:
Margolciu , masz pięknego domowego rysia

Czteronożni przyjaciele śliczni jak jeden .Ogród okrył się jesiennymi barwami i nawet one dodają mu uroku .Dębolistna ładnie się przebarwia

Wiesiu
Ty dla mnie jesteś mistrzynią fotografowania ... Dla mnie tryb manualny to wciąż wyzwanie Ćwiczę wytrwale na doniczkowych np







Jeśli jeszcze zastanawiasz się nad zaproszeniem parocji do swojego ogrodu - nie wahaj się - zasługuje na honorowe miejsce. Ma pięknie przebarwiające się , zdrowe liście , które dość długo zdobią jesienny ogród. A wczesną wiosną jeszcze przed rozwojem liści zakwita na czerwono - to śliczna kuzynka oczarów








Martusia
Mozolnie zgłębiam tajniki przesłony... Zdobyłam instrukcję mojego aparatu i ...wiem,że nic nie wiem.
Pozostaje metoda małych kroczków . Nie lubię teorii za to lubię ćwiczenia praktyczne
Jak nie robiłam zdjęć w ogóle , teraz nadrabiam to z nawiązką
Zadręczam fotograficznie otoczenie - dzieci,mężulka,dziadków,zwierzyniec .... no i roślinki które pozują najcierpliwiej
Ostatnie różyczki





Małgosiu
Będę ciąć oszczędnie - tak jak radzisz. Oby ta zima była dla roślin łaskawa. Jeśli potwierdzą się rosyjskie prognozy
nie ma co liczyć na ognikowe jabłuszka. Słyszałam też diametralnie różną prognozę optymistyczną... Trzymam się tej drugiej wersji.
I delektuję jesienią - niech trwa jak najdłużej



Magdo
Z tym naszym "rysiem" jak z dzieckiem Nie słuchał - włóczył się zimnym wieczorem nie wiadomo gdzie , wrócił przemoczony i ma teraz ... koci katar



Jadziu
Mam nadzieję,że dębolistnej nie posadziłam zbyt blisko miskanta olbrzymiego.
Mam nadzieję,że padający od rana deszcz wypada się do popołudnia - przyjechały róże od Bogdana - będę sadzić

Margolka wrote:
Po ostatnio zaserwowanych zdjęciach nie będę się zastanawiać ani minuty, jak tylko na swojej drodze ją spotkam . Mam tylko nadzieję, że odporniejsza jest od oczarów, bo te już przetestowałam z marnym skutkiem niestety

No to miłej pracy Małgosiu ja tylko jedna zamówiłam i jeszcze jej nie mam ale za to posadziłam dosyć parę bylinek .Dębolistna rośnie dość obszernie, więc wszystko przed Tobą ..Biedy włóczykij ta moja też wiecznie gdzieś łazikuje a potem pod kołderkę

Wpadłam z rewizytą i mnie zatchnęło Pięknie u Ciebie jak jasny gwint! I ten dostojny las w tle.... Parocja cudna!! Jakich potrzebuje warunków?, bo my na wiosnę chcemy zaszaleć z sadzeniem różnych rzeczy...

A sierściuchy Twoje... cud-miód i maliny

Margolka wrote:
Jak to " nie wiadomo gdzie " ? Wystarczy spojrzeć w te rozmarzone oczy ! U dziewczyny był ! Katar nieważny, paniusia już chucha i dmucha ,żeby się "dziecko" wyleczyło. Gdyby można było jeszcze to mruczenie włączyć i posłuchać

Małgosiu, ostatnia fota Rogera bezcenna ,a do Parocji to się ,,skradam''już jakiś czas(tylko gdzie ją upchnąć żeby M.się nie kapnęła ).Czy listki trzymają się po lekkim przymrozku .

Małgosiu
Piękne kolorki jesieni pokazałaś nam
Sululenty ładniutkie,,,zdrowe
piesek i kociula też sympatyczne zwierzaczki Z nimi raźniej na codzień,,prawda??

Nie sądziłam, że mi to też się przydarzy - ale cały post pieczołowicie pisany zniknął w jednej chwili
Próbowałam go jakoś wyłuskać z internetowego niebytu , ale gdzie tam - przepadł na zawsze

Przespałam więc zniechęcenie i ...jeszcze raz
Wiesiu z moich obserwacji wynika , że parocja piękniejsza, zdrowsza i odporniejsza od oczarów.Przykrywałam ją przez kilka pierwszych sezonów - teraz tylko czapa śnieżna przy okazji odśnieżania dróżki.
Jadziu sadzenie było na raty niestety - mam nadzieję, że nie zaszkodziło im to zbytnio. Czasu , czasu mi trzeba ... a tu pogoda na ogrodowanie wymarzona. Byleby dotrwała do soboty - pogoda i moja werwa
Aniu dzięki za miłe słowa - koniecznie zaglądaj częściej
Madziu - kocisko kastrat - niebożę - o co Ty go podejrzewasz Za to w mruczeniu bezkonkurencyjny
Pawełku nie upychaj tylko sprezentuj M. Zaręczam Ci,że będzie zachwycona i zafunduje parocji eksponowane miejsce w ogrodzie Listki ma do dnia dzisiejszego na przekór przymrozkom które namieszały w moim ogrodzie na początku miesiąca.
Aniu szkoda, że ta jesień tak jakoś ekspresowym tempem przemknęła przez niektóre ogrody / w tym i mój /U Ciebie zatrzymała się na dłużej...
To mój 6 letni oczar

A to rówieśnica parocja

Widzę, że parocja bije oczara na łeb, na szyję Po tym obrazku stwierdzam, że i u mnie da radę

Mam wrażenie,że oczar nie lubi mojego ogrodu - a leszczyny rosną jak szalone ku uciesze wiewiórek

Margolciu - ja o miłości platonicznej myślałam
słuchajcie...gdzie nie wejdę parocja. To gwiazda tej jesieni.