Forum Ogrodnicze Oaza

Z angielek mam tylko 'Mary Rose', która jest u mnie dość chimeryczna i w sumie przez to, a może dzięki temu nie wpadłam w uzależnienie od tej grupy róż. A z tego co czytam, to chyba wzbudzają największe emocje. To takie ekskluzywne rośliny - prawdziwe królowe. Miło popatrzeć u innych, a jak by mnie czasem rączki zaswędziały, żeby kupić, to moja Maryśka jest tym kubłem zimnej wody na rozpaloną głowę.

Jolu to spróbuj jeszcze Pilgrim, to jest róża niezawodna i angielka, nie grymasi, no tylko żółto biała - trzeba lubić.

Do mnie dotarły rugosy mieszańcowe, od jesieni myślę co zasadzić na podmokłych 5 metrach przy granicy, a tu czytam u kogoś, że nie może uchwycić zapachu clematisa bo rugosy tak silną rozsiewają woń. No i padło na rugosy, spędziłam dwa dni na czytaniu o rugosach i wybrałam Martina Fobishera, Therese Bougnet - kanadyjska i Hanse, wszystkie powtarzają, są wysokie, krzewią się i tolerancyjne co do ziemi. Zdążyłam przed deszczem zdrobić odwodnienie i mogę sadzić. Mają czerwone pędy:
Martin Fobisher przyszła w donicy z Rosarium - dorodny krzaczek.


Therese B. w korzeniu.


Hansa przyszła dzisiaj i zaraz ją wsadzę do donicy.
Nowe róże to nowe ekscytacje.

Łatka wrote: Uwielbiam jego sztuki oraz sonety, dlatego ten zakup. Będę o nią dbać, zobaczymy, z jakim skutkiem.
Łatka wrote: Ja liczę na to, że Piano mi wypadną, ponieważ troszkę mnie rozczarowały. A jeśli nie - oddam je w dobre ręce i będzie miejsce na nowe róże
Łatka wrote: Ja tak miałam kiedyś z perfumami - im ładniejszy flakon, tym bardziej kusił - ale zwykle była to niespełniona obietnica. W przypadku róż nazwa zazwyczaj dobrze oddaje cechy rośliny, więc (teoretycznie) powinno być łatwiej. Ale nie jest.

Fafka chylę czoła za udaną i konsekwentną przeprowadzkę tawuł. Tak to jest w tych nie najmłodszych już ogrodach, że jak reorganizacja, choćby mała, to najlepszy byłby koparkowy z koparką, ale po nim tylko od zera zaczynać, więc trzeba samej, a ile przy tym trzeba samozaparcia . Wykonałaś olbrzymią pracę, mam nadzieję, że róże to docenią, czego z całego serca życzę.

Fafka wrote:
Ach, Jolu, masz rację, moje doświadczenia z różami Austina to bezustanne ups-and-downs, że się wyrażę ze względu na pochodzenie tych odmian.
Mnóstwo wad.
Zwykle pokazują swoją urodę dopiero, jak okrzepną, co ma miejsce (u mnie - pewnie z powodu marnych kompetencji i ograniczonych możliwości do dania odpowiednich warunków wzrostu) po czterech-pięciu latach.

Są dość podatne na choroby, zwłaszcza CP.

Wymagają (w większości) podpór, kwitną na wiotkich pędach, "patrzą" najczęściej w dół.

Są drogie. Zwykle najdroższe w ofercie szkółki. No chyba, że ktoś kupuje bez licencji ("róża angielska żółta").

Ale...są cudne. Wyglądają jak te przedstawiane przez flamandzkich manierystów, a prócz słów "kręci mnie" dawne malarstwo.
Albo jak na angielskich serwisach - to też moja słabość .
Chyba tak mam, że jestem skazana na trudne istoty (moje psy na przykład, o rodzinie nie wspomnę ).

Jakoś nie zależy mi na "aranżacji" ogrodu, a na pięknych poszczególnych roślinach - szalenie.

W tę paskudną pogodę zwiedziłam sobie wirtualnie śliczny różany ogród.



Uczta dla ducha. A i dla swojego ogrodu znalazłam inspirację, a mianowicie ostróżki z różami. W tamtym roku nasiałam ostróżek i mam w szklarence sporo sadzonek. Zastanawiałam się, gdzie to posadzić. Mam rozwiązanie: między różami.

Buuu, Jolu, musisz się dopiero inspirować ogrodem jakiejś Japonki, podczas gdy u mnie też ostróżki rosną w różach - jak zresztą i wiele innych bylin? No tak, za niskie progi...



A serio, mnie w oko wpadły oczywiście piękne angielki, poza tym powojniki razem z różami (znowu pomysł odgapiony ode mnie ), no i - mekonopsy, moja nieziszczona miłość. Do tego stopnia, że zamówiłam dwa . Peno nic z tego nie wyjdzie, ale co tam...

Aniu progi na pewno nie za niskie. Albo za mało pokazujesz , albo ja ślepawa za mało dostrzegam (raczej to drugie ). A Twoje powojniki i ogólnie pnącza na konarach drzew, to dla mnie niedościgniona inspiracja. Żeby jeszcze powojniki były odporne na zęby wiadomo kogo. Te nieliczne to muszę tak pilnować, jak skarbu. Róże zresztą też smakowite.

A jeszcze dodam na swoje usprawiedliwienie, że tu mało pokazuje się kompozycji z różami w roli głównej. Większość zdjęć to portrety poszczególnych odmian. A Japonka poleciała po całości ogrodu.

Cóż, kobita raczej nie ma psów, bo jakby wypuściła do takiej różanej kniei?
Gdyby nie osiem białych łap, pewno też bym nie miała trawnika, tylko jakieś chaszcze różano-liliowo-powojnikowe.

Fakt, ogród robi wrażenie, a nie każdy "pokazowy" tak na mnie działa.
Postaram się w tym sezonie robić więcej zdjęć z mieszaniną roślin, choć oczywiście nie pretenduję do jakiegokolwiek znawstwa. Tak mi z tymi ostróżkami i liliami w różach wyszło - z musu.
Jeszcze jedno - w łagodniejszych strefach klimatycznych wiosną wszystko "wybucha" i kwitnie na raz, na przykład we Włoszech.
U nas pomalutku, więc jeśli coś sadzę z rozmysłem, to staram się, by jedne kwiaty zastępowały inne. A na filmie jest chyba maj - i chyba kwitnie to, co u nas w lipcu, a przynajmniej w czerwcu.

Obejrzałam film i cały czas chodziło mi po głowie jak w takim gąszczu rosliny nie maja szarej pleśni. Przy takim zagęszczeniu to po prostu nierealne, zeby zadne grzybki nie zagnieździły sie tam. Do tego widziałam tam rośliny bardzo na pleśń podatne. Osobiście nie chciałabym takiego ogrodu. Jak w nim plewić, jak po nim sie poruszac. Na filmie cudnie, kwiatowo- ale opiekować sie takim gąszczem- odpadłabym błyskawicznie.

Mariolu, pani ma zapewne kilku ogrodników. A ogród głównie do zwiedzania. I dodam, w ogóle nie w japońskim duchu, co niekoniecznie jest zarzutem. Co kto lubi.

Ja tam się cieszę, że moje skromne różyczki przetrwały falę zimna - chyba nie najgorzej:
The Generous Gardner



Golden Showers



i Soraya, nad którą się trzęsę szczególnie.

NOOO jakie liściory już

Aniu, dlatego cięłam już jakiś czas temu. Przecież niedługo pojawią się zawiązki pączków kwiatowych - i co, to obcinać?
Co innego w górach - tam dopiero ustępuje zlodowacenie.

Ja też już cięłam, nawoziłam - teraz fajnie ze śniegiem nawóz się rozpuści

Tnę w tym tygodniu ,ani myślą szaleć z pączkami liści .
Ale za to stare liście mają CP masakra ,najmniej mi na nich zależy ,
ale to oznacza ,że łodygi też są skażone ?
Więc tnę i chyba pryskam od CP ,sama nie wiem taka ta wiosna.

Myślę, że warto te porażone liście delikatnie oberwać, zawsze to mniej zarodników, prawda?

Oj tak to prawda ,liście obowiązkowo do spalenia ,ale też
będę cieła mocno ,z wyjątkiem tych małych co dopiero rosną ,po zakupie ,
po przesadzaniu.

Ninetta pierwsza startuje