Forum Ogrodnicze Oaza

Wyrzuciło mnie z internetu
Caramellapierwszy sezon .







Uwielbiam tę różę ,ma ją też Marysia Mary
Nie pamiętam nazwę.





Poczciwa Louise Odier



Stara wierna odmiana Alberich





Mary Ann
Pierwszy jej sezon .



Ze względu na szopki klocki WI FI ,dzielę wpisy .

Oj zawirowania ,pogoda ?burze?
Wyrzuciło mnie z internetu
Caramellapierwszy sezon .









Uwielbiam tę różę ,ma ją też Marysia Mary
Nie pamiętam nazwę.





Poczciwa Louise Odier


Stara wierna odmiana Alberich






Mary Ann
Pierwszy jej sezon .


Ze względu na szopki klocki WI FI ,dzielę wpisy .

Pięknie rokuje w tym roku Laguna













Ale też Ghislaine de Féligonde’
Bardzo mocno odmłodzona na wiosnę .

U mnie też Luiza w pełni kwitnienia Niedzielny deszcz za bardzo jej nie dokuczył, za to lepiej jej się kwitnie w czystym wilgotnym powietrzu:







Liście zdrowe a oprysk był tylko jeden 10 maja:





Kwiaty niespecjalnie duże ale nadrabia ilością

Laguna lubi wypuszczać takie wiechcie pąków, moja tak samo jak Bogusi:



Ją deszcz trochę przygiął do ziemi bo ma ciężkie wiechy kwiatów ale już się prostuje:









Ogólnie jest to bardzo nie chimeryczna róża. Tak samo jak u Bogusi, Gizelka Jej by się przydało więcej kwiatów ale na razie dopiero się uczy:





To dla tych słodkich kwiateczków chciałam ją mieć



Barock, on dopiero zaczyna:









Sama oczywistość, żadnych niedopowiedzeń Grandhotel, też się rozkręca:









Jego wysokość w diamentach:



Artemis lada moment, w tym roku dobrze:









Sonnenwelt po mocnym cięciu długo spała dopiero całkiem niedawno wypuściła pąki i zaledwie otworzyła kilka kwiatów, miejmy nadzieję że później będzie lepiej:







Niemka ale duszą angielka Kolner Flora, ślicznie pachnie:







Sahara też już prawie w pełni kwitnienia:









Bremer Stadtmusikanten, jedna z gałęzi na której kwiatki się już otwierają:



Mary wyczyszczona wczoraj z brzydkich kwiatów po deszczu wygląda teraz porządnie:







Pąki , dopiero, Postlliona:





Koloru Capricii Renaissance nie udaje się w żaden sposób oddać, ona nie jest różowa, nic z tych rzeczy. To czerwień głęboka z minimalnym odcieniem ciemnego różu. Zakwitła tym razem tak jak bym oczekiwała od każdej, zwłaszcza tych opornych leniwców:





Jedyny ale piękny kwiat Eifelzauber:



Pąki Lambady:



Mary Ann w bloczkach startowych:



Malec z doniczki:



A oto najmłodsza w moim stadzie, zakupiona w doniczce niespełna miesiąc temu Crimson Siluetta. Śliczne maleństwo ale będzie pełnoprawną różą pnącą do dwóch metrów wysokości i metr wszerz:





Piękny ciemno karmazynowy kolor i śliczne maleńkie kwiatki, ma podobno kwitnąć bardzo obficie. I miejmy nadzieję że tak będzie bo musi się nie dać Postillionowi który rośnie z drugiej strony.

Freisinger Morgenrote, wielkie kwiaty po odmłodzeniu i dużo pąków czeka na otwarcie:







A już niedługo pierwszy raz zobaczę na żywo kwiatki młodego Lampiona:

Zdjęcia robione przed deszczem, ale już było trochę zbyt ciemno

Lambada - rozkręca się


Schloss Eutin

Ależ u Was spektakl
Mirko Luizka u mnie ma kwiaty po deszczu szybko zgniłe,
a tym samym szybko opadają .Krzewy są zdrowe ,po 1 jak na razie
oprysku .Nadmiar wody niestety .
A Gizelka to w sumię starsza przycięta ostro i nowa dosadzona
druga .
Oj podejrzewam ,ze będę szukać jej miejsca jak tak 2 się rozrosną.

Bogusiu, u Ciebie też spektakl, u Mirki szaleństwo, chyba u wszystkich wielkie kwitnienia, przynajmniej na wschód od Wisły. U mnie pojedyncze kwiatki i trochę pączków w różnym stadium.
Mango, ta akurat ma dwa pęki kwiatków, jest poza tym niziołkiem ukrytym za lilakiem, dlatego mało zmarzła.



Pierwszy rozwinięty kwiat Crocus, tu jakość musi zastąpić ilość.



Wyjątkowo pełny i duży kwiatek The Lady of the Lake, widać, że jest cały pęk pączków, ale one zwykle otwierają się jeden po drugim.



Munstead Wood, chyba najbardziej purpurowa angielka. Tak, wiem, że dwa kwiatki to śmiech na sali w porównaniu z pokazywanymi krzaczorami - mnie cieszy, że choć wysoka na 40 cm rozkrzewiła się wreszcie po kilku latach, zamiast "stać na jednej nodze".



Jutro być może rozwinie się pąk Rosomane Janon; to nie jest angielka z urodzenia, ale sercem - tak



Może też dołączy Heathcliff; niby w opisach dramatyczna czerwień, rosnąc jednak obok MW traci na wyrazie.



Ale najobficiej, uwzględniając stosunek liście/kwiaty, kwitną maluszki kupione trzy lata temu awaryjnie w Lidlu jako jednorazówki pokojowe.



Kwiatki 20 cm nad ziemią.

Aniu oj Mango to bym chętnie przytuliła Zaraz mi krew żywiej krąży jak mam do czynienia z tak energetyczną różą. Lubię te wszystkie morele, łososie i pomarańcze A co do ostatniej różowej z doniczki nadal upieram się że mam taką samą. Ma pąki już wybarwione to sobie porównamy.
Alu śliczna Schloss Eutin, nawet o zmroku widać że fajna róża i ile pąków ma Pytałaś mnie w jakimś wątku (jakim?? Coraz bardziej się gubię, jeśli nie odpowiem komuś to nie z niedbalstwa tylko z nadmiaru wszystkiego czym się muszę zająć. A mówią że na emeryturze to się odpoczywa, nie wierz w to. Ja już dwa lata a jeszcze nie zdążyłam zacząć) o Rosenresli. Nie mam już mojej i nigdy nie miałam do niej "klucza", robiła u mnie co chciała. Ale Twoja była imponująca, czy coś jej teraz dolega albo masz z nią problem?

Jedna kiepsko wygląda, jakby chciała rosnąć, ale nie mogła. Podlałam Polyversum WP, dałam siarczan potasu i wysiałam żyto. Nic więcej nie wymyśliłam, pożyjemy zobaczymy. Ja jej tam potrzebuję, bo zasłania mnie latem od wspólnej drogi.

Czasami dobrze zaczekać, ona ma potężne korzenie i coś musi zrobić z tą siłą witalną którą nimi czerpie. Może lekko przyciąć żeby miała impuls do rośnięcia? A może przeczekać i po złym roku przyjdą lepsze lata, kurczę, żeby tak można wiedzieć czego ona potrzebuje. U mnie tak rośnie-nie rośnie Rosanna, tylko zajmuje miejsce. kwiatków pięć w sezonie, liście jakieś blade i do niej pierwszej przyczepił się (prawdopodobnie) mączniak rzekomy. Myślę czym by ją zastąpić.

No popatrz, Mirko - a ja uważam swoją Rosannę za wyjątkowom silną różę.
Co prawda też ma "trzy kwiatki na krzyż" w ostatnich sezonach, ale po pierwsze rośnie w naprawdę głębokim cieniu, inne róże kwitną jeszcze gorzej w lepszych miejscach. Po drugie ma siłę witalną, przycięta w tym roku do zera pięknie odbija (nie tylko, że obmarzła, zmieniła mi się koncepcja, zrozumiałam, że nici z "różanej bramki" do rododendronowa). Pędy chyba trzy, najwyższy ma z metr. Wreszcie nic jej się nie czepia, nawet moje utrapienie, nimułka. No, może mszyce trochę.
W nocy rozkwitł inny niziołek, Christopher Marlow.





Nie wiem, czy poeta, po którym róża została ochrzczona, też był tak nikczemnej postury, krzaczek, raczej krzewinka, ma chyba 6-7 lat i rokrocznie dorasta do najwyżej 50 cm. Ale kwiaty ze złotym rewersem i koralowym wnętrzem roztapiają mi serce.
Zresztą, co ja bym na moim miejskim spłachetku poczęła z potworami w rodzaju Alchemika? Zmieściłoby się może pięć sztuk. A tak to mam napakowane, jak sroka w gnieździe.

Moja najstarsza róża Rumba. Każdego roku krzak przybiera inny kształt, w tym roku przycięłam krócej i ma aż! cztery pędy, dwa niższe i dwa wyższe. Najładniejsza chyba była dwa lata temu, kiedy zostawiłam jej jeden pęd i zmieniła się w wysoką dorodną różę pienną, jednak po tym zabiegu trochę ucierpiała i teraz już będę przycinać ją nisko, żeby odbudowała krzak. Wczoraj wieczorem wyjątkowo pachniała.

U mnie najszybciej rozkręciły się miniaturki, bo były całe schowane przed mrozem.

'Honeymilk'


'Corazon'


Rabatowa 'Gebruder Grimm' posadzona w kącie, gdzie nikt nie zaglądał dla przyciągnięcia uwagi. Przyciąga aż nadto




Wielkokwiatowe rozwijają kwiatki oszczędnie i to wewnątrz krzewów, ale na szczytach pąki są, to będzie lepiej.

'Maxim'


'Memoire', ulubiona


'Souvenir de Baden-Baden'


'Aphrodite'


Nie miałam czasu jej pochwalić, a już pierwsze kwiatki przekwitły, 'Lady of Shalott'. Urocze te czareczki. Pokazała kwiatki, a teraz buduje ładny krzew.

Mleczko z miodkiem bardzo słodkie, podoba mi się.

Moja Teasing Georgia, idealna angielka, szkoda, że jak na japońskim sztychu, kwiatek solo.

Ha, Szalotkę to chyba dołożyłaś, Jolu, bo jej bym nie przegapiła. Poczekaj, poczekaj, jak będzie mieć z półtora metra i mnóstwo tych miedzianych "czarek"
Ja też czekam, pierwsze pąki szlag trafił, a raczej mróz, ale Lady nie leni się.
Na razie Christopher Marlow, kolejny kwiatek.



Ten starszy, w fazie przed osypaniem.



Rosomane Janon, na razie budyniowa.



A tak kończy Munstead Wood. Czarna róża?

Teasing Georgia, kwiat doskonały Honeymilk cudeńko, tak właśnie ma kwitnąć róża miniaturowa, kopczyk z kwiatów.
Dziś otworzyła pierwszy kwiat Elina, kwiat ogromny :



Trochę podobny ale dużo mniejszy Sterntaler:





Obok niego widoczna Kölner Flora, delikatnie łososiowo różowa w chłodniejszych temperaturach:



Kończy kwitnienie Madame, kwiatki na dole i te pąki które wybiły na łuku:





Każdy krótkopęd przycięty nad drugim liściem i czekamy na pąki, o ile zechce. To samo trzeba było zrobić z Polką a była z tym kupa roboty bo tych krótkopędów ma multum. Na razie kwitnie na młodych pędach które wybiły tej wiosny u podstawy, będą kiedyś szkieletem odnowionego krzewu:





Kwiaty takie mocno "polkowe" i dużo pąków tam jeszcze jest. Wigor tej odmiany jest niesamowity:





Wreszcie cieszy a nie denerwuje Sahara:







Utytłana po nocnym deszczu Bremer, wiatr wyłamał jej dwa piękne pędy



Lambada coraz śmielej, ona nigdy nie ma problemu z pąkami:





Freisinger Morgenröte:





Jeszcze ostatnimi kwiatkami Amber Queen:



Pąki Sonnenwelt:



Ona nigdy nie bywa oblepiona pąkami, ma dystans do oczekiwań.

Takich zwałów kwiecia to nie będę mieć nigdy, a już na pewno nie w tym roku, gdy przepadło pierwsze kwitnienie. Ale małymi kroczkami, po kropelce...
Heathcliff



Dame Judy Dench - tu bardziej od kwiatka cieszy mnie mały pęd, który wyszedł spod ziemi.



Crown Princess Margaretha, za chwilę będzie więcej kwiatów.



W jeszcze większej mierze odnosi się to do Lady of Shalot, uff, wreszcie.

Kropelka po kropelce...kolejne pąki.
Tranquillity, dzięki suchej, niezbyt gorącej pogodzie nieskalana biel.



Ona ma się dobrze, odbudowała się po przycięciu. Natomiast ten:



Kronenburg wypróbowuje moją cierpliwość.
Tak mu zmarzły pąki, na słabych pędach zresztą, że ścięłam do ziemi. Odbił, owszem - znowu jednym pędem, grubości palca dziecka. Trzymam z dwóch powodów. Przede wszystkim zajmuje mało i to marnego miejsca.

Ale jak go dalej traktować?



A to Easy Does It, Harknessówna. Te ryflowane płateczki!



Troszkę później:



Całkiem otwarta Królewna Małgorzata:



To spory krzew (jak dla mnie)



W przeciwieństwie do Dame Judy Dench; ten śliczny kwiat się osypie i znowu zostaną dwa patyczki po 30 cm - a to tak przycięła szkółka Hyżego.



Dobre jest to:



Pęd może nie mocarny, lecz od podstawy.

Urocza Pani Jeziora też wypuszcza czerwone pędy i pomalutku kwitnie sobie:



Przekwitający Heathcliff, pokazuje złote serce.



A Olivia Rpse dopiero startuje.