Forum Ogrodnicze Oaza

Roma wrote:
Romuś, nie wierzę, że nawet tak pomyślałaś . Co prawda podobnie, jak z innymi miłościami , ale w tym wypadku, to tylko sama radość udekorowana tonami futra, brudnych łap, szmat do prania, piachu na podłodze i połamanych roślin. Pomijam nocne spacery w siarczyste mrozy, złodziejskie praktyki i awanturnictwo. Czy może być coś fajniejszego?

Aniu, strasznie to smutne. Żadne słowa nie pocieszą. Pomaga czasem świadomość, że ktoś inny rozumie.

Roma wrote:
ale widać ,że /chyba Dino ?/ lubi czesanko. Proponuję wyczesać mojego futrzaka.Ani chwili nie ustoi spokojnie,stale muszę go gonić z szczotką.Jak wygląda "pole po bitwie" lepiej nie pokazywać.Nie wiem skąd ta jego niechęć do czesania .Od pierwszego dnia u mnie był przyzwyczajany ,a u gromera podobno grzeczny tylko dlaczego jego kłaki były prawie pod sufitem salonu ?????
Co tam kłaki,błoto,piach i tak jest kochanym "maluszkiem"
Jeszcze się pochwalimy -Bey po raz kolejny oddał krew dla ratowania maluszka z parwo.Kolejne psie życie uratowane !!!!!!

Haniu-miłość jest wielka a chwile zwątpienia szybko mijają Problem z czesaniem to mój (niestety) kręgosłup, stąd te moje narzekania.
Ewo-być może Beya spotkało coś przykrego u groomera i dlatego jest taki uprzedzony do czesania.Na szczęście moje jak chcą to potrafią współpracować
Dobrze,że są ludzie którzy myślą nie tylko o sobie i za to w Twoją stronę a dla Bey czochranka

Chyba bym zawału dostała gdyby moje tak ubierały choinkę

Oj takie ubieranie choinki to nie grozi bo Berniołki są "grzeczne" ....

Kochane Nasze Psiska w imieniu Kuby, życzę Wam zdrowia, wspaniałych spacerów, pysznych miseczek, zabawy, wygodnych posłanek, a przede wszystkim kochających pańciów, oddanych, wdzięcznych za bezwarunkową miłość, jaką dajecie, za radość z jaką witacie i wierność, której powinniśmy się od Was uczyć. A dla tych samotnych, porzuconych, niechcianych: żeby los przyniósł szczęśliwą odmianę, żeby znalazły serdeczny dom i dobrych ludzi, żeby już nigdy nie było zimno i głodno.

Do takich życzeń dołączają psiaki z Jaśkowej ;)dzisiaj trochę smutne gdyż zostały poproszone do opuszczenia kuchni i bardzo z tego powodu są nieszczęśliwe,jak widać na załączonym obrazku

Dołącza również Wiko, swojego czasu niechciany który u nas znalazł swój dom

To pierwsze zdjęcie Łapiszony w górze, kapitalne!

Tomek w kolejce do kasy wymieniał olej "w swojej budzie"



Pozdrawiam Markus

Czy ktoś z was ma lub miał szynszyla i może mi coś o nim napisać. Zastanawiam się nad jego zakupem.

Szczynszyle to zwierzaki, które żerują w nocy, pomysl jak będziesz sobie klatkę w sypialni instalował. Potrafi sam sobie zorganizować wolny czas, w dzień przeważnie śpi, kiedy ty pracujesz na jego chrupki, a nocą kiedy śpisz on pracowicie ogryza kable, kapcie, wiklinowe kwietniki i domowe rośliny. Dostałam szynszylę, która była nietrafionym prezentem komunijnym dla młodszej siostry mojej koleżanki. Po kilku dniach, ogryzieniu mebli, pogryzieniu domowników, futrzak miał być wypuszczony do lasu, wtedy (ponad 20 lat temu) mało kto wiedział o żywieniu i postępowaniu z szynszylą małą, w hodowlach owszem były, ale jako zwierzęta futerkowe (szynszyle duże i górskie). Jak Funiek do mnie trafił był dzikawy, nie pozwalał sie brać na ręce, stresował się jeszcze długo zanim zatrybił, że jak mu sprzątam w klatce to nie musi się obawiać. Generalnie, moja pierwsza i ostatnia szynszyla.

Markus, Tomek posiwiała, zaszroniona czy to takie zimowe futro?

Potwierdzam - moja szynszyla gryzła co się dało, łącznie z książką pożyczoną z biblioteki, wystarczyła chwila nieuwagi. Nie bardzo dała się brać na ręce - zdarzało się jej użyć ząbków. Zwierzę piękne i niezwykłe futerko do głaskania, ale dużo cierpliwości wymaga. Miałam jednak już dorosłą szynszylę, przygarniętą od kogoś, kto chciał się jej pozbyć, może młode się łatwiej oswaja.

No właśnie, Ania potwierdziła przykład: kupuje się małe puchate, przesłodkie, a potem jak dorosną i gryzą, to się oddaje w dobre ręce...One nie oswajają się tak totalnie jak większość kotów czy psy...

Dzięki za informacje

dobranoc....

Moje papużki:
Gutek i Kuba