Forum Ogrodnicze Oaza

Kinga - pokaż link do kredensu!
Marysiu - u nas dziś pierwszy dzień nie pada, no wreszcie. Podoba mi się Twoja wersja mojego nicka A reszta na pw.
Paweł-chester - zajrzałam do Ciebie... jaki Ty masz pięęękny ogród! Musze się tam uważniej porozglądać, może w weekend. Piesek smutny, bo mu mamusia (czyli ja!) uciekła na pole!
W październiku pożegnaliśmy starą sunię, która była z nami 13 lat - była to Dumka, też terrierka, ale mała, walijska. Od tej pory Kora jest jedynym psem, ale w tym czasie wyraźnie zakumplowała się z kotami.
Daria - no ja widzę w awatarku, że fryzjer zaliczony! Przyjaciel dla Kory - może kiedyś, kto wie... nie mówimy, że nie.
Iwonko - mojego R. na pewno ucieszy ten wpis, tak samo jak ten Kingi. Ja byłam niechętna temu kokornakowi, no ale już niech będzie.

Ogórków nie posiałam, bo przypomniałam sobie, że miałam nasiona namoczyć w mleku. No to namoczyłam, a posieję jutro.

Rozkwitają nasze bzy. Mamy ich tu dużo, wszystko stare krzaczory - kwiaty pojedyncze, fioletowe, pachnące. Mamy też 1 krzew młodszy, taki drzewkowaty, o bardziej zwartym pokroju, który ma kwiaty białe, pełne.

Te fioletowe bzy rosły tu już przed wojną.
Wiem o tym od starszego pana, Niemca, który złożył nam tu kiedyś niespodziewaną wizytę, a jako dziecko chodził tu do szkoły.
Odwiedzał latem wieś w towarzystwie młodszych członków rodziny, spacerowali, pokazywali sobie nasz dom i ogród, rozmawiali. Zobaczyłam ich przez okno, potem usłyszeliśmy, że rozmawiają po niemiecku i zaprosiliśmy ich do środka.
Pan był bardzo wzruszony i opowiadał o swoich szkolnych czasach, miedzy innymi o tym, że kiedy któryś z uczniów był niegrzeczny, to na polecenie nauczyciela musiał ściąć odpowiedni bzowy odrost i tym patykiem wymierzano mu potem karę.
Opowiadając to, pokazywał bzowe zarośla, które mamy w tylnym ogrodzie, tuż przy wyjściu z domu.
Mieszkamy w domu, który powstał jako szkoła, prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku. W czasie wojny stacjonowali tu jacyś oficerowie niemieccy, bo był to największy i najbardziej okazały budynek we wsi, usytuowany pośrodku wsi na wzniesieniu.
A po wojnie znów była szkoła, aż do lat 70-tych XX wieku.

Cześć Małgosiu,

z dużym zainteresowaniem przeczytałem jak tworzysz ze swoim Mężem Raj na ziemi.
Takie stare ogrody, z dużymi drzewami i Historią mają "duszę".
Będę od czasu do czasu zaglądał, co ciekawego się u Was dzieje!

pozdrawiam
Adrian

Chłopaki! Witam
Mam kilka takich opowiastek, oczywiście chętnie się nimi podzielę.
Udało mi się też zdobyć kilka starych zdjęć, bo we wsi mieszkają ludzie, którzy chodzili do tej szkoły, na przykład moi rówieśnicy. Ludzie wiedzą, że szukam takich rzeczy, może uda się coś jeszcze upolować...
Nauczycielka, która pracowała w tej szkole po wojnie, mieszkała tu 50 lat. Kiedy szkołę przeniesiono do pobliskiej wsi przy głównej szosie, nauczycielka została i mieszkała tu nadal. Od niej kupiliśmy dom.
Ogród był zaniedbany przez brak pielęgnacji ze strony starszych ludzi, ale bogato wyposażony w rośliny dojrzałe i wielkie. Jeden właściciel przez tyle lat - to było widać.

Wspaniała historia i miejsce dom z historią i to jaką, pokaż na zdjęciach tę historie,
może masz jakieś fragmenty muru nie naruszone, lub... te cudowne bzy

Wooow,ja też chcę posłuchać tych historyjek i obejrzeć pamiątki
Niedaleko mnie mieści się dwór Potockich,tam widziałam takie niesamowicie stare drzewa. Między nimi były bzy,powyginane,rozciągające się po ziemi. Były tak piękne,że mogłam stać i gapić się bez opamiętania.Dlatego teraz tym bardziej chciałabym zobaczyć Twoje bzy,bo wiem,czym to może pachnieć

Z wstawianiem linków coś jest nie tak...więc kredensem nie mogę się pochwalić

O matko_i_córko! Zupełnie nie zauważyłam wcześniej postów Majki-edulkot i Aguskac - przepraszam!
Lucynko - to ja też grzebnę, ale niektóre wzeszły, a niektóre nie, a były siane jednego dnia, więc chyba już nie wzejdą.
Majeczko
Kingo - mamy tu mnóstwo staroci domowych i ogrodowych, będę je pokazywać. Na przykład łóżko stało sobie na strychu, rozłożone na podzespoły i wcale nie od razu wpadło nam w oko.
Mróweczko - te bzy nie wyglądają jakoś niezwykle... kępa jest stara, ale odmładzana stopniowo, a jednak widać u jej podnóża grubaśne pnie po starych egzemplarzach. Musieliśmy je powycinać... były chore, zagrzybione i wrośnięte w ogrodzenie. A więc kępa i lokalizacja pozostały - ale pokolenie już nowe.

Wigwam fajny i pożyteczny.
W tym roku będę się plątał po Twoim województwie.
Być może wypalimy pod nim fajkę pokoju.
Chociaż to nienajlepsze sformułowanie bo przecież wojny nie było.

No to ja już stąd nie wychodzę

Małgosiu fryzjer na poprawę humoru zaliczony
pisz takie opowieści bo historia a zwłaszcza dotycząca Twojego domu jest interesująca..
kobito TY się nabiegasz po tych ogrodach Twoich czyli nie masz jednego płotu, który ogradza posesję tylko masz to podzielone no widzisz na nowym forum się więcej dowiedziałam niż na starym

Jurku, jak nie fajkę pokoju to chociaż "brudzia" możecie wypić
Chociaż też nie pasuje ,bo tu wszyscy po imieniu ...

Jurku - fajnie by było, zapraszam na tę fajkę, chociaż ja niepaląca jestem
Kinga - nigdzie nie musisz wychodzić, ale jest niebezpieczeństwo, że się wynudzisz, bo ja nie jestem dyspozycyjna codziennie i będę pewnie uzupełniać notki w weekend...
Daria - już teraz te międzypłoty są polikwidowane, został mały fragment. To był jakiś koszmar, ale miał swoje uzasadnienie, że tak powiem historyczne - ogródek szkolny, ogródek prywatny pani nauczycielki, dawne boisko, dawne podwórko szkolne - stąd pewnie się to wzięło. I wszędzie furtki z jednaj części do drugiej. Z 10 furtek tu było!
Terlica - może i Ty z nami wypalisz/wypijesz/cokolwiek...

Okrywałaś coś?
Ma być u nas koło 0

Ja okryłam pomidory i 5 krzewów winorośli za to grubo. A... i kwitnące truskawki.

Bardzo ciekawa historia! Mieszkanie w miejscu z duszą ma swoją ogromną zaletę- spacerując po ogrodzie możesz sobie wyobrażać, jak wiele lat temu tymi ścieżkami chodziła nauczycielka i pielęgnowała kępy bzów.. Brzmi to wręcz romantycznie

... żeby mieć dorodne witki do karania uczniów

Aga......no litości
jak znowu zacznę się śmiać to mnie mama ukatrupi, bo znowu ją obudzę

Ma Gorzatka wrote:
A jak podczas zabawy Korze kot ucieknie na drzewo - to co

Chester - no co, stoi pod drzewem i płacze!
Marta - nie wiem z czego Ty się chcesz śmiać, niejedna nauczycielka w dzisiejszych czasach tęskni za bzową witką jako środkiem wychowawczym
Aguskac - Ty masz kilka w rogu klasy, co? W wiaderku z wodą stoją?
(niczego nie okrywałam, przymrozku nie było)
Moniko - podobają mi się takie klimaty, jeszcze to i owo Wam pokażę, a moje gospodarstwo, to przecież nie tylko ogród.

hehe mi wystarczy groźba pięści i to, że zaraz uduszę
ja tylko zaczynam: Bo jak ja się zaraz zdenerwuje to....... i dzieciaki zaraz dokańczają ze śmiechem .....to nas pani udusi albo nam nosy rozkwasi! i od razu jest spokój
a jak już to nie działa to zabranie dzienniczka i rozmowa z rodzicami i ban na wszystko daje radę