Forum Ogrodnicze Oaza

Dziękuję za przepis, podoba mi się bo bardzo lubię kasze wszelakie i buraczki też......podświetlona dynia świetnie wygląda.Ptaszek kojarzy mi się z wroną siwą ale tylko kolorystycznie.......

W dziale jarmuż doszukałam się informacji i kapuście toskańskiej, to jednak nie jest jarmuż choc bardzo podobny...ale wydrukowałam Twoje przepisy jarmuzowe i wg nich przyrządzę moją kapustkę.

Te nasze miejskie topole były poradzieckie i faktycznie bardzo już kruche, co rusz na ulicę padała jakaś spora gałąź, co było bardzo niebezpieczne. Po wichurach leżały także czasem całe drzewa. Lipy są zdecydowanie lepsze i ładniejsze. Pięknie wyglądają.
Drzew mamy wiele, wszak często się mówi, że to leśne miasteczko.

www.google.pl/search?q=borne+sulinowo&es...com%252F%3B996%3B500

Ta dynia Aniu to mistrzostwo świata Czyżby Adam?

Ten "tajemniczy" ptaszek to nasza kawka, tyle tylko, że w nietypowym, marmurkowym umaszczeniu ( tzw. leucystycznym ); pojawiła się u nas trzy lata temu i od tego czasu regularnie widujemy ją żerującą na trawniku.
Dynie mają także w naszej rodzinie swoją tradycję - właściwie przygotowujemy ją bardziej ze względu na dzieci, ale nie ukrywam, że i dla nas taki lampion jest powodem do uśmiechu
Zazwyczaj rysuję wzór bezpośrednio na dyniowej buźce, a potem Adam bierze ją w swoje ręce w celu dalszej obróbki - wycięcie otworów w grubej skórce wymaga jednak trochę siły

Początek listopada ... to czas, w którym zwalniamy tempo, częściej sięgamy pamięcią w przeszłość, rozmawiamy z Tymi, Których Już Nie Ma ... to dni wyciszenia i zadumy, początku i końca.

A. Mickiewicz "Do M. "

"Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy -
Tak moja postać, im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy.

Na każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił."

Grób prof. Jana Sokołowskiego, wybitnego ornitologa, wielkiego miłośnika przyrody i ptaków; na jego książkach wychowało się kilka pokoleń młodzieży; cmentarz parafialny ul. Lutycka, Poznań

Aniu-ja stanowczo protestuję przed nazywaniem żurawek nowościami Pierwszy raz natknęłam się na nie w latach 60-tych u mojej babci na wsi,wtedy jeszcze nie wiedziałam,że to żurawki.Z pewnością nie było tylu odmian,może kilka? ja pamiętam te zielone,bez większych przebarwień.
U mnie jakiś pierzasty stwór kradnie słoninę, nie mogę upolować złodzieja

Taka kapliczka nam się marzy prawda ? ogród wydaje mi się świetnym miejscem....to maleńka namiastka raju, widziana po swojemu....ptak przysiądzie i motyl przytuli się.
Do M znam ,jako nastolatka uczyłam się tego wiersza na pamięć dla siebie wyłącznie....i nie tylko tego .

Aniu, dzięki za przywołanie pięknego wiersza
Długie zimowe wieczory...Może czasami zrezygnować z komputera i sięgnąć po tomik poezji...

Romka
Jakby to delikatnie powiedzieć ... w latach 60-tych jakakolwiek odmiana czy rodzaj roślinki były dla mnie nieosiągalne w sensie poznawczym .... nikt w rodzinie ( jak na złość ) nie był posiadaczem choćby namiastki ogrodu, więc praktycznie dopiero od 6 lat mam szansę poznawania tajników roślin ogrodowych - na własnej skórze
Właściwie .... oprócz tych najbardziej pospolitych i popularnych gatunków, większość pozostałych to dla mnie nowości!
Romka - jeśli chodzi o złodzieja słoniny: więcej danych do analizy! pierzastych amatorów sadełka trochę jest ... Jakiej wielkości kawałki wywieszasz, na czym ( sznurek, drucik ) i jak wysoko?

Sieriko
Dokładnie TAKA kapliczka ... "Domek" jest do podrobienia we własnym zakresie, ale figurka już nie. W jednym z poprzednich wpisów Miłka podała link do rzeźbiarza - chyba już nadchodzi ten czas ....
Z pewnością zauważyłaś, że kapliczka osłonięta jest cisem - niejeden ptasi amator czerwonych owocków już się tam przytulił; zresztą na tym niewielkim cmentarzu rządzą sójki - dębów czerwonych jest tam sporo, więc mają ptaszyska używanie

Dalu
Nie mogłam sobie odmówić zamieszczenia choćby fragmentu tego wiersza ... tak bardzo podkreśla wyjątkowość tych dni ... hmmm, to jeden z nielicznych cytatów, które udało mi się zapamiętać na przestrzeni 30 lat, aż wstyd się przyznawać... ale i tak bliższy mojemu sercu jest stary wieszcz niż bardziej współcześni poeci

Bardzo się cieszę Sieriko i Dalu, że wróciły wspomnienia

Tak wygląda mogiłka w całości - prosta, skromna, ale bardzo urokliwa ...

Aniu moim zdaniem te dawne mogiłki mają swój niepowtarzalny urok,jeśli można tak to nazwać. Pamiętam jak będąc dzieckiem chodziliśmy na cmentarz wieczorem. Ten zapach choiny i dymu świeć tak prostych. Każdy grób był ozdobiony takim wianuszkiem z iglaków i woskowanymi kwiatami. Ta atmosfera ciszy i zadumy. Teraz coraz to piękniejsze pomniki i znicze ale to juz nie to samo co dawniej. A może tylko mnie się tak wydaje

Violik
Bo tak chyba jest - jak piszesz; zapomniałam ( a może nie chciałam ... ) dodać, że ten skromny grób otoczony jest dużymi, nowoczesnymi pomnikami, z całą gamą ogromnych zniczy ( nierzadko z namalowanym motywem aniołka, choinki, kwiatka )i sztucznych wiązanek ... I tak jak Ty, ja również z nostalgią wspominam wyprawy na stare cmentarze, na których pomiędzy wiekowymi drzewami przycupnęły równie wiekowe mogiłki, często z kamiennym obramowaniem, porośnięte mchem i bluszczem, udekorowane świerkowym wieńcem i zwykłymi, glinianymi, otwartymi zniczami. Zapach topionego wosku i chryzantem pamiętam do dziś; na szczęście gdzieniegdzie trafiam na takie groby i wtedy czuję, że jestem u siebie .
Nawet kiedyś z Markiem - Amarantem stwierdziliśmy, że wszystko się zmienia ..
"Czasy się zmieniają, a my razem z nimi" - ale na ile te zmiany będą znaczące i w jakim pójdą kierunku, w dużej mierze zależy od nas samych - dlatego m.in. popieram pielęgnowanie tradycji własnoręcznego wykonywania wieńców i wiązanek, o której pisała "takasobie" Miłka Pomysł podchwycony i gotowy do realizacji.

Aniu-ja do niedawna ,co ja mówię ja dalej jestem dyletantem jeśli chodzi o nazwy i odmiany roślin.Że to były żurawki wiem dzisiaj a wtedy były to ładne zielone liście i tyle Podziwiam osoby które znają każdą roślinkę w swoim ogrodzie o odmianach już nie wspomnę.Staram się wszystko inwentaryzować i zapisywać a i tak albo ja albo moje wnuki coś tam namieszamy i nadal wiem,że nic nie wiem

Słoninki wywieszane są na sznurkach,kawałki jakieś 15 x 10 cm.wiszą na wysokości ok 2,5 metra.O złodziejstwo podejrzewam sójki

Skromne grobowce to jest to co mnie przyciąga i jestem pod ich urokiem.Przepych na cmentarzach jakoś mi nie pasuje

A wiesz Aneczko że ja mam bardzo podobną kapliczkę w swoim ogrodzie .Kiedyś mąż mi zrobił .Teraz już nieco zarośnięta ,ale ma bardzo wiele uroku .Nie to żebym była jakoś szczególnie religijna ,ale zawsze ,jak jestem obok ,to przypomina mi co na prawdę jest w życiu ważne .U mnie dziś cudowne słońce od rana ,aż by się chciało popracować w ogrodzie

Aniu masz racje stare kapliczki , kościoły drewniane , stare nagrobki , tojest skarb naszej narodowej kultury, jest to piękne trzeba paniętać kultywować bo to dziedzictwo pokoleń.

U mnie też piękna pogoda:-) prawdziwa polska,złota jesień

Romka
Kiedy zaczęłam regularnie odwiedzać Forum, byłam pod wielkim wrażeniem systematyczności i skrupulatności większości osób, które wszystkie swoje okazy mają skatalogowane, opisane i uporządkowane, a rozpoznawanie odmian poszczególnych gatunków to dla nich "bułka z masłem". Okrutnie się zawstydziłam .... aby z tego wstydu nie spalić się do ostatniej komórki, postanowiłam nadrobić zaległości i bardziej wgryźć się w temat. Potem przyszła refleksja ... to nie jest celem mojego "ogrodowania"! Najnowsze odmiany, oparte o lata doświadczeń hodowców mogę zawsze podziwiać w Waszych wątkach, dzięki Wam mam możliwość poznawać inne niż moje rośliny, jednak to, czy na mojej rabatce rośnie odmiana X czy Y, to w tej chwili nie ma większego znaczenia. Przyłapałam się na tym, że ważniejsza niż nazwa odmianowa jest dla mnie uroda rośliny i jej zastosowanie w ogrodzie Niewiedza nie jest grzechem, podobnie jak nie istnieją niemądre pytania

Jeśli chciałabyś uchronić słoninkę przed notorycznym złodziejstwem, przytwierdź ją bezpośrednio do pnia lub gałęzi za pomocą sznurków: obwiąż kawałek dookoła konaru na podobieństwo baleronu

Myszko i Oleńko
Te stare, drewniane kapliczki, przydrożne "Maryjki", brzozowe krzyże o wiele bardziej przemawiają do wyobraźni niż monumentalne bryły; nie tylko dlatego, że są po prostu oryginalne, nietuzinkowe, ale można odnieść wrażenie, że zostały wykonane z myślą o konkretnej osobie, zrobione z pietyzmem i dbałością o każdy, nawet najprostszy szczegół, są absolutnie jedyne w swoim rodzaju. Każda jest inna, każda opowiada historię czyjegoś życia, podczas gdy te nowoczesne pomniki przypominają mi produkcję taśmową, są takie ... bezduszne.
Stare cmentarze, nawet te zapomniane, tknięte zębem czasu i ludzkiej niepamięci, mają swój niepowtarzalny klimat...
Przyznaję, jestem na bakier z księżmi ( ale nie z Panem Bogiem!), a Frasobliwy może zechce zamieszkać u mnie na brzozie ? Może na wiosnę ?

Violiku
I cieszmy się tą piękną pogodą, póki jest tak łaskawa Mam nadzieję, że nawet jeśli za oknem będzie rządzić słota i ponura szaruga, nie zamkniesz wątku ? Co chwila czytam, że ktoś z FO zapada w sen zimowy a przecież i zimą można ogrodowo poszaleć
Jedyne, co jest w stanie wyprowadzić mnie z równowagi, to poranne i popołudniowe: "ciemność widzę, ciemność" ...

Jej zima nie straszna ...



Pozdrawiam listopadowo

Nie zamknę Aniu choćby dlatego żeby mieć kontakt z tobą

O dzisiaj i ja jestem jak ten Jezus frasobliwy z tej uroczej kapliczki.dużo wydarzeń, a życie nie zawsze niesie radości.
Moi sąsiedzi tak przecinają w maju te odrosty z sosny,ze stały się bardzo gęste i całkiem inaczej wyglądają.

Anulko, stare cmentarze jak i stare kościoły są niczym tajemnicza księga.........pomyśleć ile istnień, ile losów, ile życia bo i smierć jest nieodłączną częścią życia, zamknięciem tej księgi.....Przyglądałaś się czasem starym posadzkom koscielnym ? ile stóp, ile kolan nadało im obecnego wygladu?
Z księżmi też mi nie po drodze......
Co do ogrodu nie miej wątpliwości.....nie nazwy roslin nadają mu charakteru.....