Forum Ogrodnicze Oaza

Ja się też starałam wpisać , ale widocznie jeszcze idzie

Czekam zatem z ogromnym zaciekawieniem
Moje też chyba jeszcze nie wszystkie dotarły...

Gorzatko. Nie, tylko smażone, bez obgotowywania i je się jak paszteciki popijając barszczykiem



na patelni w trakcie smażenia



i usmażone
Moja karteczka też chyba jeszcze nie dotarła

Co nie dotrze przed Świętami, dotrze po... nic się nie zmarnuje

Krysiu... pierwszy raz spotykam się z takim sposobem traktowania uszek... jadam - i bardzo lubię - odsmażane pierogi, ale one są najpierw gotowane...
Człowiek uczy się całe życie!

To stary wileński przepis i tradycja mojej mamy. Ciasto prawie takie same jak na pierogi czy uszka, z tym że bez jaj, a zarabiane wrzącym mlekiem, w którym jest rozpuszczona łyżka masła. Są pyszne. W Wigilię usmażone wcześniej wkładam do piekarnika i znów robią się chrupiące. Kiedyś jak bardzo przestrzegano postu, to podobno zamiast masła dawano ze dwie łyżki oleju, ale ja tak ortodoksyjna nigdy nie byłam.

Ciasto na pierogi/uszka zawsze robię bez jaj... całkiem serio
Chociaż... jak M wyrabia... to takie stwierdzenie jest chyba obraźliwe?

Krysiu... cieszę się, że w końcu udało się pociągnąć Cię za język... niech i nawet na tematy kulinarne... zdzierżę! Tylko pisz!

Podoba mi się ten przepis, choć w kuchni jestem leworęczna i leniwa w dodatku..... , to spróbuję....kiedyś tam po świętach, mam dość kuchni w tym roku.

Ewa... ja mam na pewno dość kuch na dziś ale farsz do kulebiaczków gotowy.
Keks też, a i bakaliowiec przed chwilą wyszedł z piekarnika... coś go za mocno złapało górą, ale zjemy!

Gorzatko u Ciebie już ciasta
I to jakie ładne. Ja za wypieki zabieram się dopiero jutro.
Jak pomyślę, że po powrocie z pracy czeka mnie tyle roboty, to już mi sie nie chce

A mi się właśnie zachciało chcieć
Ale jutro na szczęście jestem juz ostatni dzien w pracy, wiec moge potem rzucić się w wir gotowania i pieczenia. Byleby tylko wszystkie produkty mieć w domu, no i wino, czerwone:-) bo uwielbiam gotować popijając...

Gosiu, choinkę zrobiłam , to znaczy zbudowałam z gałęzi .
Teraz właśnie przymierzam kolory i dekoracje.
I tak , jak zawsze byłam przeciwna kolorystycznym ograniczeniom
choinkowym, tak teraz spróbuję czegoś innego.
Nasza choinka co roku była obwieszona wszystkim, dzieci ją ubierały , ale jak w tym roku Michalina sama zaproponowała , ze może wybierzemy jakiś kolor, to chyba juz czas na troszkę "elegancji"

Dziekuje za przepis.
Jutro przyjeżdża moja córka studentka, to zamiejscowe studiowanie ma swój urok , bo powroty do domu tak cieszą...
Przynajmniej mnie:-)
Mam tyle do napisania i o gwarze dla Asi ( ja z rejonu gwary ochweśnickiej ) i o Łodzi dla Aguniady ( właśnie dzięki mojej studentce na to miasto patrzę inaczej), ale to wszystko chyba w święta .
Od jutra przygotowania mocno przyspieszą, więc zabieram sie za realizację mojej "rozpiski" robót.

Dorotko... my też jeszcze tylko jutro do pracy, dzieci już w domu... zatem popołudnie szykuje się kuchennie... i czwartkowy poranek... potem jeszcze potrzebny będzie czas, żeby zrobić się na (u)bóstwo
Chcieć... nawet mi się chce, ale świadoma swoich niedostatków nie porywam się na nic, co mogłoby mnie przerosnąć...
No i rozkładam robotę... bo nogi od stania przy garach wchodzą do... punktu wyjścia

Magda... ciekawa jestem, jaki wariant wybierzecie...
A i na opowieści wszelakie czekam... mało Cię...
Sama jakoś ostatnio się rozgadałam... ale monolog nie jest na dłuższą metę miły

Dziękuję bardzo za życzenia...a ten pan wpasował się na mojej choince

Jest takie powiedzenie: jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach...
Wprawdzie jestem niewierząca, ale skłonna jestem się zgodzić co do pewnej prawdy ukrytej w tym zdaniu...
Miały być miłe i spokojne Święta... wyszło - jak wyszło... tata M jest w szpitalu...
Nie jest ciekawie... choć sama diagnoza nie jest porażająca na szczęście...
Trzeba będzie przeorganizować najbliższe tygodnie... i dojeżdżać tam regularnie, bo nikogo na miejscu nie ma... na szczęście to tylko ok. 40 km...
Takie życie...
Odetchnę trochę po bieganinie okołoszpitalnej... i wracam do garów...

Tak bywa niestety i to wcale nie rzadko, Gorzato... dobre wiadomości są takie, że diagnoza nie zwala z nóg - życzę teściowi szybkiego powrotu do zdrowia, a Wam, siły... Trzymajcie się tam!

Na pocieszenie pokażę Ci stroik, który zrobiłam specjalnie dla niego

Gosiu, ja też cieszę się z serdeczenego Rudolfa , dzień pełen wrażeń i pracowity za mną. Dopiero teraz mam chwilę, aby podziękować, za urocze życzenia
Niestety, zdrowie czasami zawodzi, u nas też część rodziny z kłopotami...
Trzymajmy się... jakoś

Gorzaciu, dobrze, że w tych złych wieściach jest jednak odrobina optymizmu.. U nas święta też szarpane.. Mama P niedawno była w szpitalu, nieciekawie się czuje, więc P jedzie sam w odwiedziny, a ja nie zwalam się na głowę bo rozumiem, że podejmowanie "gości"w piżamie to średnia atrakcja..

3majcie się jakoś..i mimo niesprzyjającym okolicznościom zyczę, aby świąteczny czas był radosny

Wszystkim odwiedzającym ten wątek życzę na nadchodzące, świąteczne dni spokoju, zdrowia i radości...