Forum Ogrodnicze Oaza

Iwonko, trochę Ci zazdroszczę tego Dalem, w Berlinie nie byłam - wstyd napisać - z 30 (?) lat, wybieram się tam, jak sójka za morze, przecież to blisko. A w ostatniej chwili zawsze mnie pociągnie jak jakiś magnes potężny, na Południe. Pierwszego września też mam nadzieję być...daleko.
Nie chwalący się, moje starsze hibiskusy bylinowe też mają ponad metr wysokości, oczywiście, w ogrodach botanicznych powala ilość i różnorodność, ale moje prywatne, dziś rozwinięte - przeznaczam dla Ciebie
Perfect Storm



My Valentine



z Calvinem Floodlight



Jeśli pączuszki są twardziutkie, nie żółkną - to w końcu się rozwiną, ostatnie kwiaty zeszłoroczne miałam w pierwszych dniach października. Tego lata też jeszcze nie wszystkie egzemplarze kwitną - czekam na Old Yella, Midnight Marvel i Cranberry Crush.

Elu, gdy lato się skończy i definitywnie trzeba będzie robić daliowe wykopki, obejrzę karpę Kawki z Mleczkiem - i jeśli się da, przepołowię ją, a część pojedzie na północny wschód, dobrze?
Dla Iwony były hibiskusy, dla Ciebie - jeszcze kilka dalii.
Prawdopodobnie Vuurvogel



Color Spectacle



Chyba Uchuu (w tym miejscu sadziłam tak podpisaną)



Co do kaktusów - nie przywiązuję do nich żadnej wagi, są to resztki kolekcji mojej starszej córki - sprzed co najmniej 15 lat (tyle nie mieszka z nami). Pokazuję, jak kwitną - w odnośnych wątkach, np. TU, ale - jak wiesz - bawi mnie tylko prezentowanie na bieżąco, tego , co kwitnie dziś, kilka godzin temu; a akurat jedynie ten puchatek ma pączki:



Wycofuję się z wszelkich parapetowców - prócz hippeastrów, bo jeszcze trudniej utrzymać przy życiu rośliny domowe,niż gruntowe - jeśli się je porzuca na tygodnie.
Ale na tarasie jeszcze sporo stoi, w tym mój ostatni "mroczny przedmiot pożądania"





I moja miłość od lat:





A w ogrodzie? Kwitną ponownie glicynie - nie tak spektakularnie, jak w maju, ale i tak je lubię:



Cyklamenki znad Plitvickich jezior



Dogrzebałam się ostatniej lilii - czy to może być Purple Prince?



Powojnik wielkokwiatowy "Blue Lights" - moje ulubione błękitne światełka



Oraz radość szczególna - róża Austina Munstead Woods, kupiona w stanie brutalnego zawoskowania, ledwie żywa - jakoś się chyba wygrzebała

.

Pozdrawiam kwietnie, zielnie i świątecznie

Pięknie kwitną wszystkie kwiaty a ten niebieściutki domowy urzeka.Uwielbiam glicynie,ale jakoś się nie dochowałam u siebie.
U mnie praktycznie 4 zakątki kwietne,reszta trawa,krzewy i drzewa.
Choć mąż ostatnio po rozmowie z bratem stwierdził,że dobrze że nie mamy kostki bo w takim drzewno-krzewnym zakątku z trawą to temp odczuwalna w upały dużo niższa jak na termometrze.Za to jak się wyjdzie na trawnik gdzie jest patelnia to człowiek się rozpływa.
Wiem że ty kochasz upały,ale u nas rodzinka się męczy powyżej 30 w słońcu.

Aniu, dziękuję za hibcie są przepiękne, mam nadzieję, że mój też taki będzie, w Dalem porobię fotek, sam ogród botaniczny chyba nie ma zbyt wielu hibiskusów, z tego co pamiętam, za to hodowcy się prześcigają w odmianach i wielkościach. Ołowniki też lubię mam cztery - biały, jasno niebieski, ciemno niebieski i indyjski, niedawno nabyty, który powinien być różowy. Mam nadzieję, że hipeastrów się nie pozbędziesz, bo masz je cudne, ale z pozostałymi rozumiem Cię. U mnie wczoraj bez uprzedzenia wkroczyła ekipa do malowania domu, wyobraź sobie jaki był rwetes z odstawianiem donic, szkoda gadać, podwiązywaniem roślin, przycinaniem i wykopywaniem co niektórych, bo jak zobaczyłam, że depczą hosty i żurawki to je wykopałam, wczoraj umyli myjką ciśnieniową całą elewację 3 krotnie- wodą, chemią i znowu wodą, a w piątek zaczną malować. jeszcze do tego problemy z czepiającym się o wszystko sąsiadem

Po karkonoskim weekendzie wróciłam do miasta - i ogród wydaje mi się jakiś...przygaszony, jakby poddał się suszy, mimo hektolitrów wody. Mało co kwitnie. Choć niektórym taki klimat w to graj, pomijam takie oleandry czy cytrynę - nawet pomidory sobie nie krzywdują. Chodzi mi po głowie pomysł wątku "Rośliny odporne na suszę". Co myślicie - czy ma sens wspólne sporządzenie takiej listy bylin i innych ozdobnych, które czują się mimo suszy i wysokich temperatur jak w domu - a choćby dzielnie stawiają im czoła?
Na tej liście ostatnie chyba miejsce zajęłyby hortensje. Gdyby nie pomoc Dobrych Ludzi podczas moich wyjazdów - już bym miała suche patyki. A tak - Baby Blue wreszcie pokazuje, że jest błękitna



Dalie natomiast radzą sobie jako tako - pod warunkiem dostarczania pokaźnych ilości wody; kwitną szaleńczo.
Cafe au Lait



Wista (prawdopodobnie)



Uchuu



Bishop of Llandaff - gdybyż wszyscy hierarchowie mieli taka urodę!



Tę podejrzewam o bycie Manhattan Island



Bardzo dobrze idzie również hibiskusom bylinowym - jak są podlane, rzecz jasna; przesuszone zrzucają pąki.
My Valentine



Od czwartku ma padać - przynajmniej we Wrocławiu...

Hortensja Baby Blue cudny ma kolorek .
Aniu , co robiłaś ? że ta sztuka Ci się udała
Mi się nie udało w tym sezonie . Mam same różowiutkie ale nie narzekam acz szczyptę pretensji mam .
Kurcze , ale kuszę się tą dalią Cafe au Lait .
Patrzałam w ofercie u pana Lipienia ale nie ma jej , albo oferta moja z jego dostępnymi odmianami do kitu.
Aniu dziękuje że kawałek korzonka mogłabyś podesłać , chętnie przygarnę
a Ty popatrz na moje okazy . Która skradnie Twoje serducho to krzycz nie ma sprawy , poleci na południe jeszcze tej jesieni
Twoja Uchuu to na pewno ona . U mnie wyrosła na potężny krzaczor innymi słowy
ma krzepę dziewczyna . Cały czas kwitnie jedno rozkwita , inne przekwita
Po prostu prezentuje się pięknie
Bo np.dalia Vassio Meggos wyda kilka 3-4 super uczesanych kwiatostanów , z nimi stoi i nudą wieje
A przy Uchuu tak nie jest , tu coś się cały czas dzieje i takie dalie lubię
Dzisiaj wzięłam się za swoje hipeastra , powyciągałam z donic i leżą w garażu w celu dosuszenia.
Po jakimś czasie odrobaczę je chemią , bo nie daj Boże
jaki wełnowiec czy ziemiórek się uchowa
A cebul mam ok. 70 ale czy to dużo ?
zależy komu ? jednym dużo , drugim będzie mało ale mi to strasznie dużo
Już je widzę na parapetach
O mama mija ... zwariować można , na samą myśl
A jak twoje ?
Deszczyk był ? czy pławisz się w słoneczku jak Ja

Podziwiam Cię Aniu za wytrwałość dwa ogrody i do tego jeszcze takie dalie wyhodowałaś ja nie mam cierpliwości do wykopywania i ponownego sadzenia Kolory cudne...

Elu, tak jak obiecałam - o ile tylko karpa da się rozsądnie podzielić, część jest Twoja.
Z hortensjami działam na ślepo w swojej niewiedzy - i czasem się trafia -ślepej kurze ziarnko.

Jaka pogoda w Polsce nie bardzo wiem, jestem hm, za morzem. I owszem, pławię się w słońcu.

Edyto, to nie ja wybrałam sobie dwa ogrody, raczej one wybrały sobie mnie. Staram się mieć jak najmniej uciążliwej, mozolnej pracy - bo i nie młodnieję, niestety
Mam uporczywą nadzieję, że oba ogrody przeżyją mą nieobecność, jak co roku.

Do mojego powrotu w większe szerokości geograficzne zapraszam ponownie do wątku "podróże z psami".

Jestem!
Co w górach - jeszcze nie wiem, w każdym razie wrocławski ogród jakoś żyje. Duża w tym zasługa Dobrych Ludzi, którzy już to za drobną opłatą, już to z czystej i prastarej przyjaźni poili moje rośliny wodą - bo podobno było tu nieomal sródziemnomorsko.
W tej chwili podpieram się nosem - pominę kilka pralek prania i inne drobne rozkosze powrotu, pojony ogród zmienił się w mni-dżunglę, pełną wisteriowych i milinowych lian, kolosalnych, przerastających mnie krzewów pomidorów i dwumetrowych dalii - a wszystko nieco pochylone, o ile nie leżące na ziemi i złamane własnym ciężarem.
Uzdatnienie do użytku samego tarasu zajęło mi półtorej godziny.
Ale najgorsze za mną, zrobiłam nawet kilka zdjęć.





Jedyny kwiatek donicowej Diamantiny - którą kupiłam zeszłej jesieni w stanie agonalnym.



Ten - NN, sadziłam w tym miejscy z pięć, jakiś znowu odbił po uwiądzie.



Marcelina - jesienne kwiatki są istotnie mniejsze, niż w maju.



Spartacus przy tarasie



....i również podpisany jako Spartacus - ale czy nim jest? A jeśli tak, to który?



To samo z Cafe au Lait - myślę, że to jest prawdziwa kawka z mleczkiem



Ale i to z woreczka podpisanego Cafe au Lait - a w sieci są zdjęcia obu odcieni



Ta jest dla mnie cudna - Vuurvogel (ognisty ptak)





A ta - też śliczna, ale nazwy nie mogę dopasować



Nazwę tej muszę odszukać - ma gigantyczne talerzowate kwiaty



Uchuu



...i piękny biskup



Jutro czeka mnie absolutnie konieczne koszenie trawnika i przegląd rabatek na obecność chwastów, szczególnie wrednej, rozpełzającej się koniczynki .
Bo to chyba ostatni letni dzień będzie...

Aniu, super, że wszystko tak ładnie przetrwało, mam nadzieję,że naładowałaś akumulatory oraz, że wzbogaciłaś się o ciekawe egzemplarze roślinne

Iwonko, jak Ci pisałam na PW (minęłyśmy się wiadomościami), nie bardzo z tymi roślinkami, bo a) nie było nadmiaru miejsca w samochodzie napełnionym przez mojego męża winem , b) w trakcie powolnej podróży nawet to, co zdawało sie ukorzeniać, oddało ducha - temperatury na zewnątrz raczej ponad 30 stopni, a bagażnik przecież bez klimatyzacji.
Co mnie zaskoczyło pozytywnie po powrocie, to "rasowe" pelargonie, które całe lato nie rwały się ani do kwitnięcia, ani nawet do rozkrzewiania. I teraz, u schyłku sezonu - bach!
Australian Pink Rosebud



Scarlet Rambler



Appleblossom Rosebud



Orange Bud (na zdjęciu szkółki była co prawda o wiele bardziej "orange" )



Dziś uszarpałam się z trawnikiem - nie dość, że nikt go przez miesiąc nie kosił, to wygiął mi się nóż kosiarki, skutkiem czego bardziej szarpała, niż cięła trawę. Wygląda to, jak po wizycie pijanego fryzjera...
A przed chwilą w ciemnościach uwiązywałam co cenniejsze dalie - właśnie z wichrem i deszczem naciągnęła jesień...

Aniu Ty to masz zapał do pracy
Jeszcze emocje z podróży nie opadły a Ty już na swoim ogrodowym etacie.

Rasowe pelargonie przepiękne. zachorowałam ... w przyszłym roku w lesie musza takie być
Przechowujesz je przez zimę?

U mnie skrętniki górskie cały sezon siedziały gołe czyli tylko liście
a teraz powitały jesień przepięknymi niebieskimi kwiatami.

Aniu,pelargonie masz piękne,ale trzeba podlewać aby tak wyglądały.Ja symbolicznie chociaż jedną chciałam mieć i udało się, bo wspałam hydrożel i mogłam 2 tygodnie nie podlewać.

Aniu, pelaśki cuuuuuuuuuudo nigdy takich nie widziałam, czy one są pełne? Szkoda,że mało roślinnego materiału udało Ci się przywieźć

Dziewczyny, mnie te pelargonie też się podobają, zwłaszcza jak kwitną
Mam nadzieję je przechować - i nie płacić słono w przyszłym roku za niewielkie sadzonki.
Gosiu, moim zdaniem pelargonie wcale nie potrzebują aż tyle wody, w końcu pochodzą z obszaru, gdzie w lecie gorąco i sucho. To nie hortensje ; miedzy innymi dlatego są moim tarasowym wyborem od lat. Bardziej żarłoczne, niż chętne do wypitki, ze tak powiem. Ale z pomysł z hydrożelem dziękuję, pewnie skorzystam w przyszłym roku na wsi, gdzie mam na tarasie malutkie, wiszące doniczki - te faktycznie wysychają migiem.

Dorotko, ja jestem osobą z usposobienia wybitnie leniwą, zapał do pracy - to nie ja. Po prostu tak nie lubię robić pewnych rzeczy, że staram się zepchnąć je "z głowy" jak najprędzej.
A tak na poważnie - w mieszkaniu jeszcze mam nieposprzątane, lecz rośliny to przecież żywe stworzenia, jak im nie pomóc, gdy leżą, łamią się - lub głodują...
Pół soboty i dziś do popołudnia spędziliśmy w górach, tam właściwie niewiele (prócz wsadzenia kolejnych 30 hiacyntów) mogłam zrobić, co miało umrzeć - już odeszło, w tym moja urodzinowa magnolia - definitywnie, prócz tego trzy młode rh (dwa dawno patrzyły na księżą oborę, że tak powiem, ale Haaga - drugi raz klęska); azalie częściowo poradziły sobie z mączniakiem, zresztą niebawem stracą liście. Niestety, chyba się pożegnam z jedną bardzo starą - ale też cherlała od dłuższego czasu. No cóż...
Tak naprawdę cudny tylko Elf mój na tarasowej podporze







I ostatnie "gronko" kwiatów Amadeusza

Aniu, oglądam zdjęcia z całego sezonu i muszę napisać, że piękne i duże są Twoje różaneczniki (Blutopia zapisana do zakupienia )
Jednak niezaprzeczalnie jesteś liliową królową. Tyle odmian, na dodatek sprawiają wrażenie, że rosną bez większych problemów.
Mnie najbardziej zachwyciły hibiskusy. Uwielbiam wszystko co ma duże kwiaty, niestety one nie chcą u mnie zimować.
Następnego chyba posadzę w donicy i będę chował na zimę Tymczasem muszę zadowolić się daliami.
Podziwiam, że panujesz nad dwoma ogrodami. Ja mam problem z jednym, bo jest na odległość. A podejście mam podobne, chociaż nie zawsze się chce, roślin nie mogę zostawić w potrzebie.
Pelargonie piękne, ciekawe, mam nadzieję, że te pełne też się dobrze przechowają.

Gabrielu, jak zawsze, Twoje komplementy silnie łechcą moja próżność, choć wiem, że wiele w nich kurtuazji.
Masz rację, lilie zajmują wśród moich kwiatów miejsce szczególne - lecz żeby tak rosły bez problemów... oj, chciałabym! Po prostu - co "wypadnie", to zastępuję nowymi cebulami, bo bez lilii świat byłby dla mnie o ileż smutniejszy!Gabriel wrote: No to jest nas, Gabrielu, dwoje - a jeszcze najlepiej, by te kwiaty szaleńczo pachniały, prawda? I tu wychodzi przewaga azalii, zwłaszcza typu Knapp-Hill, albo mieszańców pontyjskiej, nad rododendronami zimozielonymi, które przy całym przepychu barw zapachu są pozbawione.To, że mam spore egzemplarze i jednych, i drugich, to zasługa warunków naturalnych, bo przecież nie mojej (sporadycznej) opieki.
Co do hibiskusów bagiennych, są moją namiętnością całkiem nową, chyba będzie teraz czwarta zima. Z posadzonych 5/ 6/ straciłam jeden, nie wiem, dlaczego. Zabezpieczam kopczykiem torfu - i jeszcze na to warstwa kory. Myślę, ze bardziej niż mróz wykańcza je susza w okresie, gdy powinny wyleźć spod ziemi.
Gabriel wrote: Moja górska łąka pewnie jeszcze dalej - 120 km, dlatego ograniczam się do roślin, którym starcza moja dorywcza obecność.
A do "panowania" to mi bardzo daleko
Dziś sadziłam cebule wiosennych kwiatów, częściowo celem uzupełnienia "odeszłych", częściowo - bo nie umiem się oprzeć pokusie kupowania więcej i więcej . Ryłam w ziemi ponad trzy godziny - i oczywiście nie dałam rady wszystkiemu, do ciemności dopracowałam się tylko pęcherza na dłoni od trzonka łopatki, mimo solidnych rękawic. Jutro - kontynuacja, póki ziemia dobra, nie za mokra, ale i nie twarda skorupa. Cebule gromadziłam od sierpnia, troszkę przywiozłam z Włoch (niewiele), większość - z aktualnej oferty Lidla. Niedrogie i akceptowalnej jakości.
Ogród powoli wygasa, gdyby nie dalie, byłoby smutno...

Aniu, witaj w klubie sadzących cebule , ja już 3 dni sadzę, też głównie z lidla, a jeszcze chyba z 2 dni przede mną Masz rację gdyby nie dalie byłoby już smutno

Iwonko, myślę, że finiszujesz z cebulowymi, ja wsadziłam dziś jeszcze około 30 hiacyntów - bo obrzeża rabat z przedogródka poszły "nieco do przodu"
I to ma być koniec - do wiosny. No, chyba, że trafi się nadzwyczajna okazja
Jak rozmawiałyśmy w Twoim wątku, mój taras jeszcze nie opustoszał - mam nadzieję, że jeszcze przynajmniej z tydzień, albo i 10 dni nie będzie istotnych spadków temperatury; na razie nic nie wygląda na zmarznięte, a prócz hibiskusów stoi tam spora cytryna, ołowniki - nie mówiąc o oleandrze czy pomidorach.





Hibiskusy wyglądają tak





Pewnie u mnie nieco cieplej jednak, bo u Ciebie "ciągnie od wody" , a w dodatku taras jest od południowo-wschodniej strony, jakieś 2,20 m nad poziomem gruntu.
Również na tarasie - we wnęce okiennej - stoją hippeastra, te uparte, sześć czy siedem donic. Wyglądają tak:





W ogrodzie też jeszcze raczej wczesna jesień, niż pustki...



















Hortensje, jeśli nie uschły im kwiaty z braku wody, przebarwiają się czerwono



...a stara serrata umyśliła sobie kwitnąć kilkoma baldaszkami - więc chyba nie ciachnął jej przymrozek?



Z różami marnie; właściwie tylko Red Leonardo, za którym nie przepadam, przeżywa drugą młodość - z listkami wolnymi od CP i kilkoma kwiatami





Lustige ma jeden pączek...



...a Lady of Shalot dwa - za to z karmazynowym rumieńcem



Pąki - i to żywe - ma hibiskus bagienny Sultry Kiss - ale czy one mają szanse...



Właśnie parę godzin temu dość mocno zmieniła się pogoda - chmurno, wieje - ale noc ma być cieplejsza.