Forum Ogrodnicze Oaza

Szafirek wrote:

JaKasiula wrote:


Taaak, i nawet w jednym będę, ale MYŚLĘ, że już z niego wykupiłam wszystko, co chciałam...

Mandorla wrote: i tym się różni od wsiowego, bo jest miejski, tak trzymać. Grządki zawsze możesz dorobić
Dziękuję:
Szafirku za słowa wsparcia, nie bywało tak, ale to chyba rzeczywiście w głowie siedzi, bo nigdy się nie zastanawiałam po co mi to, a ostatnio coraz częściej. Coś próbuję jednak robić, miałam też przymusową przerwę z powodu pogody, a kondycję ogródkową szybko się traci, zupełnie jakbym po zimie wyszła w pole. Wiem, że gdy przyjdzie wiosna będę żałować, że nie podjęłam się tego zadania, że mogłam się jednak wysilić, dlatego dziś też trochę ruszyłam, krótko bo krótko, zawsze coś. Ciepło było, w ręce mi nie było zimno, wiatr do gęby nie dmuchał, to kiedy babo będziesz to robić, jak śnieg zacznie padać
Ja Kasiuli za swojskie klimaty, miło popatrzeć na Twój ogród, b. mi się podoba
Bobce, że tu zagląda.

Wiem, że w kontekście, hmm..., ogólnosytuacyjnym, nie zabrzmi to może najlepiej, ale po raz pierwszy od dawna udało mi się w ten weekend naprawdę uspokoić i wyciszyć. Największy powód mojego niepokoju chwilowo zniknął, a ja skorzystałam z cudnej pogody i pełną piersią zaczerpnęłam optymizmu z cudnych, leśnych krajobrazów. Stanowczo nie jestem jesieniarą, ale tym ognistym klimatom nie sposób się oprzeć...

No pięknie!
A co to za purpurowe drzewo po prawej? Okoliczności przyrody wskazują na jakiś lasek, a en egzemplarz wygląda - z daleka - jak rasowy klon palmowy, taki atropurpureum.
W tym roku ta feeria barw bardzo późno, prawda? Gdzie te czasy, gdy na Wszystkich Świętych szło się na cmentarz po śniegu...
Ty pewnie nie pamiętasz, bo byłaś malutka, albo dopiero w planach - ale ja tak. I wcale nie tęsknię jakoś.

Piękna jesień pewnie ,ze mi się podoba ,wszystkie ogródki i ogrody ,tutaj chętnie oglądam
Miłego dnia życzę

Aniu, oko Cię nie zawiodło, to całkiem rasowy klon palmowy - zresztą ten w środku, zdaje się, też. Spacerowałam i po "prawdziwym" lesie, i po parku leśnym, stąd kolorowi przybysze na zdjęciach.
Oj, pamiętam paskudne pogody na 1 listopada; zaspy śnieżne, w których chodziło się jak w tunelu, też pamiętam (choć to już raczej w prawdziwie zimowych miesiącach), i szron na szybach... I cóż, mimo niewątpliwego romantyzmu tych obrazków też szczególnie nie tęsknię. No, może czasem za śniegiem, ale za mrozami to już zdecydowanie ani trochę!
Bogusiu, dziękuję Ja też lubię podglądać inne ogrody

Wreszcie zabrałam się dzisiaj za sadzenie cebulek; nie powiem, żeby to szybko szło , bo przy ostatnich wykopkach obiecałam sobie, że nihil novi sine doniczkas , więc teraz pracowicie zagrzebuję na rabatkach doniczki i dopiero do nich idą cebule. Trudno, ile zdążę, tyle tak posadzę, na wypadek sytuacji podbramkowych mam zdobyczne duże, druciane koszyki, i w razie czego reszta trafi do nich.
Jutro dostawa drzewek

Zajrzałam i aż sama nie wierzę - przespałam całą zimę, i jeszcze nawet spory kawał jesieni . Myślałby kto, że nic się ogrodowo nie działo.
Trudno, wkraczamy w nowy sezon. Już w końcu lutego pojawiły się... jeszcze nie kępki, ale jesteśmy na dobrej drodze!



Rosną sobie trochę tu, trochę tam - czyli właśnie tak, jak chciałam

A teraz już mają towarzystwo. Wpadłam na godzinkę w poniedziałek, korzystając ze stosunkowo niezłej pogody, i przywitały mnie kolorowe paluszki





Przyznam, że trochę się przeraziłam, bo kolejny desant już w drodze, i takie wielce obiecujące listeczki znajduję... właściwie wszędzie, a myślałam, że wiem, gdzie sadziłam...



Obiecuję sobie, że starannie wszystko pozaznaczam i jesienią zrobię już elegancki porządek, ale coś mi mówi, że nic z tego nie wyjdzie. Jak zawsze coś umknie, coś okaże się pilniejsze, coś się dokupi... i znowu będzie prowizorka

Zobaczcie, co jeszcze pięknie przezimowało pod śniegiem



A dymkę chyba za płytko posadziłam, bo prawie cała wylazła, aż wstyd pokazywać. Jakoś jej nie wyczuwam - w zeszłym roku siedziała stanowczo zbyt głęboko i nie przeżyła intensywnych opadów.

Przespalas zimę , jak niedźwiadek . Idzie wiosna, Ika się budzi
Piękne widoczki. Coś czuję, że w tym sezonie będzie się u Ciebie działo. Mam nadzieję, że będziesz się tym z nami dzielić.
O dalii pamiętam, ale wciąż zimno.

Aniu
Liczę na to, że coś tam się zadzieje... Na razie dzisiaj zawiało na biało, ale odczarowuję aurę: przyniosłam paczkę od Królika, wysiałam groszek cukrowy na rozsadę i kopię w pudełku z nasionami w poszukiwaniu kolejnych inspiracji. Powinnam w weekend wybrać i wyłożyć do kiełkowania pomidory
Selery i kalarepy wyrzuciłam parę dni temu do szklarenki na balkon. Przykryłam grubo włókniną i aż boję się zaglądać...

Iko, to nie Ty pomieszałaś z cebulkami - na pewno jakieś zwierzaki porozwłóczyły.

Serio - u mnie znaczniki zimą fruwają po rabatach, mimo rzetelnego wbijania prawie na 3/4 długości - gawroniska mają w nich upodobanie.
Liczę, że w tym sezonie uraczysz nas większą ilością zdjęć i informacji o Twoich podopiecznych. Nie będę zaznaczać, na których zależy mi szczególnie

W ubiegłym roku miejsca sadzenia cebul lilii zaczęłam oznaczać kręgiem z kamieni, żeby wiosną łopatą nie dziabnąć, bo wiele razy mi się tak przytrafiało. Wczoraj trochę z małym próbowałam ogarnąć suche badyle i w pewnym momencie widzę, jak ten mój pomocnik pakuje pracowicie wszystkie kamienie do wiaderka, bo z trawnika kamienie zbieraliśmy, żeby kosiarki nie uszkodzić

Niestety żadna metoda ogarnięcia roślinnego chaosu nie daje efektu, trzeba się z tym pogodzić

Też mam zamiar dziś wysiewać pomidory. Zwlekam i zwlekam,bo zimno. Ale może to wyjdzie na dobre pomidorom, bo każdego roku za bardzo się spieszyłam z wysiewami

Dziewczyny, ja generalnie z chaosem roślinnym jestem pogodzona i nawet go lubię, ale niekoniecznie wtedy, gdy np. muszę posadzić drzewko, a akurat w wybranym na nie miejscu wyłazi dziarsko łan tulipanów To w dużej mierze moja wina, bo kupuję jak głupia, potem wsadzam "na chwilę", a co się dzieje z oznaczeniami to same wiecie najlepiej. Zawsze znikają w jakimś stopniu, ogród się broni!
Aniu-Łatko, ja też mam nadzieję, że uda mi się nieco więcej w tym sezonie udokumentować... I jak najbardziej wiem, że Ciebie nieszczególnie satysfakcjonują fotki fasoli czy pomidorów, ale wspomnę nieśmiało, że wysiałam chociażby kilka dalii, może raczą zakwitnąć? Mam też malutkie koleusy, żeniszki, astry, gazanie, bratki i takie drobne niespodzianki, które oby przeżyły. Krzaki niedługo zaczną kwitnienie... będzie co pokazać, mam nadzieję
Alinko-Hiacynto, tak to już jest z pomocnikami - mały czy duży, zawsze nabroi! Moja pomocnica teoretycznie już spora, a ostatnio zamiast mi pomóc wysiewać groszek udeptała kawałek ziemi na klepisko, bo chodziła w kółko gadając przez telefon. Groszkowi to w sumie wyszło na dobre, bo wrócił do domu, namoczyłam go porządnie i jest już wysiany na rozsadę, ale ja mam dodatkowy kawałek do kopania...
Aniu-Szafirku, też sądzę, że pomidory się ucieszą z takiego poślizgu - ba, zastanawiam się nawet, czy jednak nie przesunąć akcji o tydzień. W ubiegły roku siałam partiami w 1 połowie marca, a że wiosna przyszła późno, to bardzo się już męczyły.

Wysiałam wczoraj pomidorki

W zeszłym roku namoczyłam nasiona pomidorów na 24 godziny 2 kwietnia. W tym roku nie zamierzam prędzej wystartować, ale że dni bezpośrednio przed Wielkanocą są jakieś niekorzystne "kosmologicznie" (wszystkie kalendarze biodynamiczne tak piszą), to mogę w tym roku zrobić to dopiero w Wielkanoc lub w Poniedziałek Wielkanocny. Na wczesne mam 6 sztuk w doniczkach, pokazały kilka dni temu liścienie.

Chyba jednak też przełożę akcję "Pomidor" na Wielkanoc... Skoro już tak wychodzi, że święta w domu, to trzeba będzie trochę ciast porobić . A następny weekend wykorzystam na ogarnięcie grządek pod truskawki, bób i inne takie. Pierwsze truskawki już przyszły, siedzą w tych woreczkach i rosną, a na balkon strach wystawić. Znowu śniegiem zawiewa.

Zmobilizowałam się dziś i pognałam do LM po wiadra na dalie . Miałam wziąć 10, ale co tam, uznałam, że dotargam 15. To mniej więcej połowa tego, co planuję. Ziemi mało, ale już chyba przed świętami nie pójdę po nową... Niech się inni teraz nakupują.
Zabrakło mi tutek do bobu... Oczywiście butelki, które mogłabym poobcinać, parę dni temu wyniosłam hurtem do kontenera. Zawsze ten sam numer. Leży i zawadza, a jak tylko wyrzucisz - zaraz by się przydało.