Forum Ogrodnicze Oaza

O, widzisz, to tym lepiej, dziękuję
Ja czasem stosuję wodę do starszych nasion, nadmanganian głównie do cebul/kłączy, których ewentualnego gnicia się obawiam.

Kalafior Romanesco wziął się w garść i też zaczął pokazywać kiełki. Oba rodzaje zielonych łebków poszły już do kuwetki. Miałam wysiać do multiplatów, ale przypomniałam sobie, co pisał Przemek - że pikowana rozsada potrzebuje więcej czasu, a że Alicja słusznie mnie zrugała za pośpiech, to może chociaż trochę naprawię, co sknociłam.
Pokazały się cebulki, pory i dalie. Jutro jadę do obi, sprawdzić, co słychać. W zeszłym tygodniu mieli sporo zmęczonych, ale nieprzecenionych ciemierników - kto wie, kto wie...

Jak to się dzieje, że czas tak ucieka...? Dopiero był luty, a tu zaraz maj... U mnie tradycyjnie wszystko w lesie, ale mówi się trudno. Na razie chciałabym wszystkim życzyć spokojnych, radosnych, ciepłych...

Wzajemnie Ika

Skończył się wreszcie...
Co to był za koszmarny rok. Jak już wspomniałam na którymś wątku, zajmowałam się głównie polerowaniem pater ("myślisz, że jest źle? no to pa tera!") i nawet nie mam odwagi mieć nadziei, że w tym roku będzie inaczej; wciąż mam w głowie przestrogę profesora Alastora Moody'ego - stała czujność!
Nic to. Na razie mamy inne problemy. Patrząc na sprawę ogrodniczo, ogarniamy podlewanie , formowanie/przycinanie i prace nad strukturą gleby . To ostatnie zwłaszcza stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo tegorocznych wysiewów i wymusza budowanie ogrodzeń. No, nie nudzę się, ale szczęśliwie pomocniczka ogrodnika sporo posypia, dzięki czemu mogę np. regularniej zaglądać na forum.
Zostawiam zeszłoroczną fotkę; niewiele ich zrobiłam, ale coś tam dało się wybrać. Pomna ostatniej dyskusji, pozwoliłam sobie na prościutkie zabezpieczenie - a co tam



Uściski dla wszystkich, którym zechce się zajrzeć

Ika oj działasz dzielnie
A co podlewacie? Bo jakoś nie zrozumiałam .
Trzeba mieć nadzieję ,że rok będzie spokojniejszy
i lżejszy .
Każdy ma jakoś z tyłu głowy ,by tylko nie było problemów .
I tego Tobie życzę .

Eee... podlewamy głównie podłogę, szczęśliwie już tylko w przedpokoju i coraz częściej tam, gdzie trzeba, czyli robimy na podkład
"Przycinamy" wszystko, co podleci pod zęby, no i niestety ziemia w doniczkach i skrzynkach budzi niezdrową fascynację, zwłaszcza kiedy pachnie wilgocią.
Dziękuję, Bogusiu!

O ile się nie mylę, rodzina Iki się powiększyła. O szaloną sunię, w dobrą stronę myślę?
Twoja, Iko, wymarzona wilczasta?
Tak czy owak - wszelkiej psiej radości i jak naj, naj, najdłuższego wspólnego życia.

A może jednak pokażesz - choć jedną łapkę, jeśli hodowca nie życzy sobie zamieszczania zdjęć w internecie?

Ika mój po dwóch miesiącach pouczeń opanował się i teraz rośliny są mu obojętne. A dziamgał wszystko jak leci. Worki z ziemią też sąsiedzi na działce dali mu przezwisko: Memlak. Bardzo wtedy pasowało.

Zmądrzeje to to szybko. Tylko słodkie zdjęcia zostaną.
Podpisuje się pod apelem o fotkę.

Muszę zobaczyć, czy jakaś fotka się nadaje do publikacji . Czarna czorcica lubi spać koło mojego biurka, a tam jest ciemno, za to jak nie śpi, to zdjęcia... hmm... nieostre wychodzą
Aniu - dziękuję za życzenia Oby jak naj, naj... Weszła w rodzinę jak brakujący kawałek puzzla i mimo, że leje i grzebie w doniczkach, żadne z nas już sobie nie wyobraża, że mogłoby jej nie być.
Jaedda - oby zmądrzało! A zdjęć muszę więcej porobić, bo rośnie i zmienia się to-to w oczach, dosłownie!

Iko, koniecznie! One błyskawicznie dorastają, o wiele szybciej, niż ludzkie dzieci. Pewno teraz wydaje się to przesadą, ale jak już są mocno starsze, tęskni się do tych szczenięcych wybryków. Tak mam z Lutnią, która jeszcze tylko na gorącym tropie wykazuje dawną aktywność. Bo Cytra to mentalnie nigdy nie wyrośnie z drugiej klasy podstawówki, taka typowa "truskawkowa blondynka", nie urażając nikogo .

Hej Ika!
Też się cieszę, że poprzedni rok się skończył. Życzę nam, aby ten był dużo lepszy i spokojniejszy
Też bym chciała piesia zobaczyć i pisz częściej

Hej! Oj tak, oby był spokojniejszy...



Jadę do domu! Trochę stresu jest, i jeszcze ten transporter jakiś ciasny kupili, futro się ledwie zmieściło!

Ale czekoladka
Może być z Tobą w pracy?

Jaki uroczy pyszczek

Dziękuję, Dziewczyny!
Aniu, na razie mamy przy niej dyżury w domu, dopiero co dostała trzecią dawkę szczepień, więc jeszcze jest na kwarantannie, spaceruje tylko na ręku. Ale jak najbardziej planuję ją zabierać, niech no tylko opanuje to lanie . W domu robi w przedpokoju, nawet jeśli nie trafi na matę, to mam tam terakotę, a w pracy jednak wykładzinę Co do zasady psica ma być chodząca i jeżdżąca gdzie się da. Choroby lokomocyjnej nie ma na bank

Ta ostatnia wiadomość arcyważna, jedyne pytanie, jakie zadałam pierwszej właścicielce Cytry, brzmiało: czy nie ma choroby lokomocyjnej? Bo to fizjologia i dość trudno z nią walczyć. A my, wiesz, nomadzi.
Teraz jeżdżenie z psem jest coraz łatwiejsze (choć trochę kosztuje, nie da się ukryć, ale można znaleźć i oferty "animali gratuito"). W Polsce nawet coraz lepiej, zwłaszcza jak porównuję doświadczenia od 2004 roku, gdy to nie można było wejść z sierściuchem prawie nigdzie.
Co do sikania...dziewczynkę trzeba nauczyć robić to na polecenie, jak jesteś zainteresowana, napiszę Ci na PW, co i jak. Lutnia, wybitnie inteligentna, załapała w jeden dzień, z Cytrą...cóż, życie nie jest pasmem sukcesów. Radzę przystąpić do nauki w weekend, jak tylko minie kwarantanna.
Ma pewno 8-9 tygodni? Jak ją wołacie?
Wybacz wścibstwo, lecz rozumiesz, szczekacze wywołują u mnie strzał endorfin.

Zaraz tam wścibstwo, miłe zainteresowanie po prostu
Staram się ją uczyć na hasło, ale pewnie któraś z nas mało zdolna . Uważam, że i tak jest nieźle, bo w swoim rodzinnym domu biegała po ogródku i robiła, gdzie chciała, a tu warunki jednak diametralnie inne. Po obudzeniu i przed spaniem prowadzę ją na matę i robi ładnie, w ciągu dnia różnie to bywa, zwłaszcza jak ją coś rozproszy.
Oj tak, choroby lokomocyjnej bałam się bardzo, a sprawdzona na nią nie była - pierwszy raz w życiu jechała samochodem, jak byliśmy odwożeni na dworzec, więc ryzyko było... No, ale uff!
Masz rację, coraz łatwiej o miejsca przyjazne psiakom; akurat (szczęśliwy przypadek!) tam, gdzie zatrzymujemy się dość regularnie, psy są mile widziane, i bez dopłat.
Ma już praktycznie 3 miesiące, widzisz, stara a głupia (o tym sikaniu myślę)