Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu przepiękna wiosna ,och jak super ,że możesz się nią cieszyć i nas obdzielać
Przepiękne energetyczne kolory ,duże ilości jednego gatunku to lubię.
Ja twierdzę ,że teraz po kolejnym powrocie zimy będzie już wiosny pełny wybuch .
Nawet rozsady wolniutko rosną z braku słońca .

I bez słońca jest pięknie, ale w słońcu nam by się lepiej żyło.
Nigdy pogoda nie dawała mi tak popalić. Nie wiem, czy to kwestia wieku? Czy większa świadomość siebie i swoich potrzeb? Dopiero teraz w pełni rozumiem Twoje wszystkie wcześniejsze tęsknoty za słońcem.
Nie chcę Ci tu marudzić ( a dziś bym mogła długo ), więc zostawiam pozdrowienia i znikam

Aniu szafirkowa, ja tak mam chyba całe życie, beznadziejnie niskie ciśnienie (dopiero teraz, na starość, minimalnie wyższe, czyli np.110/90), wiecznie lodowate stopy i dłonie...w dodatku brak słońca wywołuje u mnie potężny spadek nastroju, jeśli nie depresję.

Cieszmy się urokami wiosny, nawet tak zimnej.







Zimno najbardziej dokucza moim tak zwanym rozsadom. Raz, że bardzo późno się nimi zajęłam, z wiadomych powodów. Dwa, że teraz słabo im idzie, a i miejsca na rozsadzenie będzie mało.Zimowi lokatorzy parapetów nie mogą ich jeszcze opuścić, przynajmniej nie wszyscy.

Jak zawsze u mnie, jedno na drugim.
Lobelie i cztery kobee



Cynie, kosmos Diabolo i ha ha, pomidory



Cynie w pelargonii, w pozornie pustej doniczce niewyrywne ostróżki

Aniu dla pocieszenia napiszę Ci , że choć moje rozsady trochę większe są także nieustannie męczą się z powodu zimna i braku słońca .
Ja też zimna jak lód jestem , śpię nawet w skarpetkach a ciśnienie jak u nieboszczyka. Ale zawsze mówię , ze kto ma stopy zimne - serce ma gorące.
A na biało kwitnące to magnolia ?

Kasiu, na którym filmiku widzisz to drzewo?

Moje magnolie przyhamowały ostro w tym chłodzie, i dobrze. Tylko mała stellatka ma kilka rozwiniętych kwiatków.



Tu jeszcze jeden filmik, z szachownicą:

Dołączam do grona niskocisnieniowcow

I ja z Wami, i z tą kawką też

Dziewczyny, ekspres do wytwarzania porządnej kawy jest w każdym z moich miejsc urządzeniem niezbędnym.
Mam wciąż cichą nadzieję, że do lata sytuacja ustabilizuje się na tyle, że możliwe będą spotkania "w realu" i wspólne picie realnej kawki.
Błąka mi się po głowie myśl o jakimś spotkaniu w kilka osób w Karkonoszach, wypad do japońskiego ogrodu Siruwia, może do pałacowych parków w Kotlinie Jeleniogórskiej...to da się zorganizować, tylko się wszystkie zaszczepmy.

Nooo, co z tego, że się szczepię, jak tak daleko mam? Też ze mnie niskociśnieniowiec, ale kawy nie piję, za to fizycznie niebywale się obciążam każdego ranka
Ania, wiosna u Ciebie w zdrowiu widoczna, u mnie wszystkie krokusy nie zdążyły pokazać swojej urody, bo legły pod zimnym i mokrym śniegiem. Narcyzy ledwie co wystawiają noski. Wczoraj dopiero ostrzygłam wrzosy, a i tak mam obawy o ich kondycję. Zmarzłam przy tym okropnie.
Pozdrawiam, cieszę się Twoimi kwiatkami.

Daleko to jest pojęcie względne.
Jak byliśmy młodzi i mieliśmy małe dziecko, wyjeżdżaliśmy maluchem do Bystrzycy Kłodzkiej i podróż zajmowała nam pół dnia.
Wracając w marcu z Włoch zrobiliśmy - skutkiem naszego błędu - 1300 km jednym cięgiem. To nie było fajne, ale daliśmy radę, mimo że jesteśmy dwa razy starsi.

Mimo paskudnej do wczoraj pogody rozwijają się kolejne tulipany; zrobiłam im sesję w słoneczku. Scarlet Baby - końcówka pokazu:



Toronto



Toronto i z tyłu dokwitające Fashion



Fuer Elise





Purissima Flame - został mi jeden, stopniowo pokrywa się rumieńcem



Exotic Emperor





Orange Emperor



Purissima, startuje jako kremowa, potem kość słoniowa





Wszystko to botaniki.

I to jest prawdziwa piękna wiosna .
Tulipki przepiękne
Oby nie sprawdziła się prognoza o ochłodzeniu znowu .

Aniu, zachęciłaś mnie do botanicznych mam tylko dwa rodzaje ale zdobędę inne, bo faktycznie są niekłopotliwe, wspaniałe kwitnienie. Purissima mnie urzekł.

Gdybym nie miała botanicznych (tak naprawdę - hybryd z genami różnych botanicznych gatunków)mój kwietniowy ogród byłby o wiele bardziej szary, niż jest - mimo fatalnego kwietnia:













Jak widać, z magnolii w pełni rozkwitu tylko mała stellata Rosea, pośrednie potrzebują dnia ciepła.



Mam "wietrzny" ogród, egzemplarze rosnące w lepszych lokacjach są we Wrocławiu takie:

Dwa domy dalej



koło mojego ulubionego sklepu

Przepięknie
Lubię te bardziej ogólne zdjęcia z Twojego ogrodu. Bardzo mi się podoba spora ilość kwiatów, ich dorodność i rozmieszczenie na rabatkach
W dodatku widać, że dotychczasowa pogoda wcale im nie przeszkodziła. Może są opóźnione, ale za to dłużej możemy je oglądać. Magnolie też dają radę i cieszą oczy Żeby tylko noce były cieplejsze...
Ja nie będę mieć w tym roku żadnych rozsad, nie było warunków. Zresztą do pracy w ogrodzie też niespecjalnie, ani do podziwiania, chyba że przez okno jak u Ciebie.

Wreszcie zobaczyłam rabaty pięknych kwiatów
Miałam kiedyś poprosić o takie foteczki ,ale nie miałam odwagi
Aniu dzięki Tobie idę od jesieni w tulipki botaniczne w więcej różnych odmian .
Ja tulipanów nie wykopuję nigdy ,to pracy nie bedzie nadmiaru.

Bobka wrote:
No ładnie, wychodzę na wyjątkową zołzę forumową. Boją się mnie

Mówisz - masz:







a nawet - co się z ogrodu wymknęło za płot:



Tak serio, to forum ma jakikolwiek pożytek (w sensie zwrotu kosztów utrzymania) wyłącznie z zdjęć podpisanych nazwami roślin. Korzystam "za darmochę", dlatego się staram. To przynajmniej mogę robić.

Botaniczne tulipany to tacy ubodzy krewni hybryd wysokich, ale jacy mili!
Violacea - Tulipa humilis



Tulipa clusiana Cynthia



Ale i wysokie już w blokach startowych.
Apricot Impression



Pierwszy z liliokształtnych - Lasting Love



Zakwitły irysy bucharskie



całe kępy szachownicy kostkowanej



późniejsze szafirki - Latifolium



Za moment - psie zęby



Nad ranem temperatura ma spaść minimalnie pod zero. O zmierzchu latałam w kapciach i nakrywałam pudłami hortensje. A z mognoliami co będzie...nie wiadomo.
Heavenly Scent





Genie





Pąki Yellow River na szczęście w większości w "futerkach"



To samo z młodą Elisabeth.

Może choć część ocaleje.

Doczekałam się zdjęć poglądowych i nawet jest "walący" się płot (zasieki przeciw beaglowe). Bardzo mi się u Ciebie podoba. Czy kolor Genie określiłabyś mianem ciemnego burgunda?
P.S. dla mnie możesz być zołza, ale teksty masz niezołzowate, dobrze gdy trzeba czuć respekt przed kimś, to dyscyplinuje. Czemu w kapciach, psiska pożarły obuwie?

Alu, jakoś podskórnie wyczuwam "braterstwo dusz", że pojadę Anią z Zielonego Wzgórza.
Co prawda nie mam w sobie genów śląskich (niestety), po kądzieli czyli to ponoć ważniejsze RNA z Zagłębia, a to - wiem - dalece nie to samo.
A urodziłam się we Wrocławiu jako mix, czyli brutalniej kundel, tak zwanej ludności napływowej.

Co do koloru Genie - burgundy są bardziej świetliste, powiedziałabym: negro amaro widziane pod słońce, albo mocna ćwikła dobrze przegryziona.
Wiem, co piszę, mam w domu maniaka (nie ćwikły bynajmniej).
Drzewko dostane od maniaka - w sześćdziesiąte urodziny, czyli znowu parę lat minęło.
Tu zdjęcie części rośliny w słoneczny ranek:



Co do "zasieków"...właściwie były potrzebne, gdy suki były młode. Niestety, już nie są, Lutnia po operacji obu kolan absolutnie nie przypomina dawnego pershinga. Nie rozbieram ich trochę z lenistwa, trochę z braku koncepcji, co z tym zrobić - a głównie dlatego, że przerosły gałązki kloników, azalii itepe. I tak... chylą się.

W odróżnieniu od sąsiadów z ulicy nie mam ogrodu żurnalowego. Też i dlatego uważam zdjęcia "po całości" za średnio ciekawe.Ale proszę - te dedykuję Tobie, Alu.
Nieruchomość 600m zusammen do kupy.
Od tylnego płotu



Trochę w przód - pół kostkowego bliźniaka po teściach, rok budowy 1965, 90 m wiecznego remontu



Spod tarasu widok w odwrotną stronę





Małgosia CHI będąc u mnie zdziwiła się, że tylko taki kawałeczek. No jasne, ona ma kawał Gór Izerskich. Ale w centrum Wrocławia to i tak pokaźna nieruchomość, oczywiście ziemia dużo więcej warta, niż budynek.

A w kapciach, bo zapomniałam o hortensjach, robiło się ciemno...a nie mam czterech sztuk.