Forum Ogrodnicze Oaza

Wszystkim, którzy tu zaglądają, przesyłamy życzenia dobrych, spokojnych, zdrowych świąt Bożego narodzenia. Niech choć te kilka dni będzie wytchnieniem od szaleństwa, jakie zgotowuje nam rzeczywistość w ostatnich czasach, a miłość i życzliwość pozwolą odetchnąć od całego zła.
Tego dla Was chcemy.
Ogrodniczka i psy.

Ogrodniczki brak

Aniu jak się masz zdrowotnie ?juz dobrze ?
Poproszę o energetyczne kolorki z pięknego ogrodu .
My odliczamy dni do wiosny
Za koszeniem tęskno ,za cebulowymi licznie posadzonymi
w doniczkach za ciepłem i słońcem przede wszystkim .
Spokojnego tygodnia życzę .

Bogusiu, Janko, dziękuję za dobre myśli.
Janeczko, ogrodniczka robi zdjęcie, jak zawsze.
W ogrodzie kolorków nie dali, żadnych, nawet białego, bo od rana bure błoto i ślizgawica.
Mnie akurat za koszeniem średnio tęskno, zwłaszcza, że wcześniej muszę napowietrzyć trawnik, ręcznie rzecz jasna, a to jest, hm, zwykle moja pokutna praca wielkopostna, że tak powiem. I idzie co roku gorzej, mimo wydatnego zmniejszenia powierzchni trawy.
Nie mogąc zaoferować nic ciekawego z ogrodu, zostawiam choć szaleńczo pachnącą mandarynkę - to tylko kawałeczek, całe drzeweczko (jakieś 60-70 cm) ma dziesiątki kwiatków.

Podziwiając takie widoki zawsze nieodmiennie żałuję, że nie mamy jeszcze technologii przesyłania zapachu!
Między innymi pod wpływem Twoich zdjęć zdecydowałam się jesienią na zakup cytronu; na razie jest malutki, ale kwiatków będę wypatrywać z wielką niecierpliwością.
Głaski i tulaski dla psic Ogrodniczki, a dla Ogrodniczki serdeczne uściski!

I co, Iko, cytron kwitł? To Ręka Buddy?
U mnie cytryna nadal "cyka" po jednym kwiatuszku - ale zawiązki opadają, za mało światła i za zimno.
Za to cytryny zawiązane latem pięknie dojrzewają.

Przyszła odwilż i zapowiada się, że się rozsiądzie w miejskim ogrodzie przynajmniej ze dwa tygodnie.
Wzięłam aparat i poszłam sprawdzić, co pokazało się, gdy stopniał śnieg.
światło ponure i skraplająca się na wszystkim wilgoć, ale cóż, taki mamy klimat podobno.
Wawrzynek ostro ruszył - jak zwykle, nie sposób zrobić wyraźnego ujęcia z całym krzewem



To samo z oczarem.
Płatki 'Diane' są takie szkarłatne tylko w momencie, gdy pąki zaczynają pękać, potem zrobią się brązowawe. No, niech będzie. że cynobrowe.





Jaśmin czeka na choćby trochę słońca.



A ciemierniki rozwijają się nawet w deszczu. Ellen Picotee



Merlot



Przebiśniegi mają między listkami białe pączki - na razie osłonięte taką jakby błonką...



A cyklameny dyskowate to takie maleństwa, że trzeba prawie się położyć, by je sfotografować.



Na pewno nie są to jedyna straty, ale że to akurat widzę, wkurza mnie najbardziej. Podłe krukowate robią sobie wiosenną sałatkę z kiełkujących krokusów i irysów.



Przyniosłam ze spaceru następne naręcze daglezjowych gałęzi i póki co nakryłam...Prócz tego czarne gady wyciągają wszystkie znaczniki, których nie wepchnęłam głęboko w glebę. Te o kształcie paska da się, te tabliczkowate - gorzej,
Znowu będzie zgaduj-zgadula.

Bardzo mi tęskno za jakimkolwiek kwiatuszkiem, jak widać. Dobrze, że mam choć te.

Aniu, u Ciebie to już prawie wiosna
Miło popatrzeć na budzącą się przyrodę.

Kasiu kochana, wiosnę to ja sobie jednak wyobrażam troszkę inaczej .
Ale masz rację, "zimowe" gatunki budzą się - i w nas budzi to otuchę. Po to je uporczywie sadzę.
Przyznaj, jak w ogrodzie burza wegetacji, wszyscy kwitną na raz, to wygląda wspaniale, ale serce tak nie pika, jak przy tych naj, najpierwszych oznakach, że nie zawsze będzie ciemno i zimno.
Maluczko, maluczko, dołączy kalina bodnantska, pierwsze, botaniczne krokusy...
Endorfiny same się produkują na taki widok, prawda?

Masz rację Aniu, poziom endorfin na taki widok rośnie.
Gdyby tak jeszcze słoneczko wreszcie zza tych paskudnych chmur wyszło, byłoby jeszcze piękniej.
Dopiero w weekend zajrzę na działkę, może i u mnie jakaś roślinka powoli się budzi.

Endorfiny wydzielają się również przy takich widoczkach; siedzę przy okropnej pogodzie i gapię się w okno.

Aniu jest na co się gapić
Za dzięcioła oddam kaczkę pieczoną z jabłkami i pomarańczowym
sosem
My dzisiaj byliśmy na działeczce ,ale dzięcioły
słychać ,ale u nas ich niet.
Dzisiaj sójki ze mną się bawiły ,latały nad głową
krzyczały nie dały się fotografować.

Łatko, zazdroszczę Ci tego kowalika!

U nas ci kowalików dostatek, zarówno w Karkonoszach, jak i w "moim" wrocławskim parku.
Myślałabym, że do karmnika przylatuje jeden i ten sam - ale dziś widziałam ze trzy na raz, jeden jadł, inne biegały po pniu modrzewia koło grilla.
Mogę wydzierżawić.

Jeden 30-letni modrzew mam w ogrodzie (drugi usechł parę lat temu), więc możliwe, że kowalikowi byłoby u nas dobrze, ale do Warszawy trochę daleko...

U nas kowaliki się trafiają, ale ten dzięcioł
Aurora, naprawdę do Ciebie nie zaglądają? Taki las tuż obok? To skąd do nas dolatują?

Dzięcioła mam, nawet osiedlił się u mnie w ogrodzie. Ale kowalików jeszcze nie widziałam. W zimie są u mnie ww dużych ilościach m.in. różne sikory, szczygły, dzwońce, mazurki i wróble (one są zresztą cały rok), rudziki - raz widziałam raniuszka... Pod koniec zimy pojawiają się kosy i szpaki. Sójek, grzywaczy, sierpówek nie liczę, bo przylatują na okrągło. W lecie jest tego jeszcze więcej - m. in. kwiczoły i mniejsze drapieżne. Ostatniego lata pojawiły się nawet jeżyki, chociaż nie ma w okolicy odpowiednio wysokich miejsc do ich gniazdowania... Ale kowaliki oglądam tylko na zdjęciach - nawet łażąc po Kampinosie na nie nie trafiłam. Chyba są za małe, żebym je dojrzała

Z kowalików, to ja znam osobiście tylko kolegę ze studiów teraz już profesora
Chyba zacznę czatować w ogrodowych krzaczorach, bo takich pierzastych nie widuję...
Muszę iść spać, bo mnie chyba głupawka bierze

Melduję, że pierwszy raz w tym roku coś tam popchnęłam do przodu z (przed)wiosennych robót. Przez ponad godzinę przycięłam trzy krzaczory jaśminowcowe i dwie wielkie gałęzie kaliny koralowej, które leżały na dachu domku narzędziowego.
Bo też dzień był wprost wymarzony, cudne słońce i temperatura +8 w cieniu, a w słońcu z pewnością dużo więcej.
Niektórym to ciepło chyba miesza rozum...





Usunęłam ze schodów wejściowych zimową dekorację, która straciła hm, walory ozdobne, bo kupiłam takie cudo:



To Glady's Glance, hybrydowy ciemiernik; tani nie był, ale nie żałuję. Od razu lepiej się czuję.