Forum Ogrodnicze Oaza

To się nazywa wejście smoka tak poprawić
sobie samopoczucie to gratulacje .
Piękność i jaki dorodny super .Aniu tylko patrzeć i patrzeć ,
niech super rośnie
Czyżby jakiś market tak zaszalał? No no

My też wyszliśmy do ogrodu, ale niestety, wiatr chociaż już dużo słabszy, to jednak bardzo dokuczliwy. Nie pomogło nawet świecące słoneczko . Może w przyszłym tygodniu będzie cieplej
Mam twarde postanowienie, że już nic do ogrodu nie kupię, ale przy takim ciemierniku mogłabym zmięknąć

Aniu ciemiernik śliczny.
Przypomniałam sobie o moich w ogrodzie ... hm.. ciekawe czy planują kwitnąć . Dzisiaj przeszłam po ogrodzie , powtykałam cebule tulipanów z powrotem do ziemi - jakaś franca mi je wyciągnęła z ziemi Aniu , piszesz , że przycinasz jaśminowce. Czy mogę także je teraz przyciąć aby im nie zaszkodzić ? Chodzi mi o ciecie sanitarno-estetyczne .

Ha, dzięki, że nie pukacie się w czoło.
Ciemierniki - orientalne hybrydy - wczoraj wystawiono w okolicznym OBI, cztery różne odmiany. Wahałam się między Anna's Red (z wiadomych powodów ) a tym - ale bordowe mam podobne dwa, choć z trochę innej krzyżówki.
Na razie będzie stróżował u drzwi, a jak i wyjdą z ziemi cebulowe, pójdzie do gruntu, rzecz jasna.
Na razie nie mogę grzebać nigdzie, bo bym sobie mnóstwo zniszczyła z utajonych skarbów.

Janeczko - mimo prawie ośmiu dych uważam, że zakup nie jest przepłacony, donica 3 l i naprawdę okazała roślina, mnóstwo pąków na niewidocznych na zdjęciu pędach. Oceniam, że ma z 50 kwiatów, licząc całkowicie i lekko rozwinięte, a nie małe pączuszki.








Kasiu, moje jaśminowce traktuję dosyć brutalnie, jak ja ich nie przytnę, zrobi to "dobra" sąsiadka (podobno śmiecą na jej ogród ). Zresztą to takie zwyklaki, "gniotsa-nie łamiotsa", raczej nic im nie jest w stanie zaszkodzić.
Mam jeden gatunkowy, pełny - i jego tak bardzo nie tnę, ale i nie panoszy się aż tak.
Pewnie w tym roku te ostro cięte nie zakwitną, trudno. Jak nie masz takiej zołzy za płotem, to przytnij z umiarem, część pędów, a resztę - tylko końce, by ewentualnie ukształtować krzak.

Aniu przytnę wg . wskazówek .
W przyszłym tygodniu ma być cieplej więc planuję coś porobić w ogrodzie.Muszę wyjść bo jakiegoś lenia dostałam , że aż sama przed sobą się wstydzę.

Ciemiernik = śliczności

Śliczny ciemiernik.
No i zbliża nam się kolejna wiosna i jak co roku pierwsze jej oznaki będziemy obserwować u Ciebie

Aniu Szafirkowa, u innych też przecież coś drgnęło, a już zwłaszcza w "warzywniaku".
Jako że mam niewielkie, a raczej prawie żadne sukcesy w wysiewach, sezon rusza u mnie znacznie później, niż u takich, co na przykład od Nowego Roku produkują rozsady papryk czy czego tam.
Choć w tym roku niespodziewanie wzeszły mi w donicy ostróżki. Siewki anemiczne, kilka już zasłabło - ale może coś tam dojedzie do wiosny.
Tym niemniej...budzimy się.
Narcyzy - łopatka standardowa. wnętrze ma 15 cm.



Tulipany Bakera Lilac Wonder



Takich wyrywnych hiacyntów mnóstwo, naprawdę trzeba już uważać, gdzie się stawia stopę.



Śnieżyczki koło mojej Łaci - ale teraz kępy pojawiają się wszędzie, a dzisiejsze +12 pootwierało białe dzwoneczki.



Ciepło wyciągnęło też spod powierzchni ranniki. Jeden nawet pokazał kwiatek...



...a kilka się czai.



Piwonie drzewiaste mają pąki



...a kalina bodnantska w tym roku zamiast normalnie zakwitnąć, rozwija listki.



Oczar zaraz przekwitnie



Wawrzynek muszę ponownie mocno przyciąć - moźe wtedy da się sfotografować bardziej zwarty krzew.



Odrobina słońca starczyła, by otworzyć ciemierniki.







Ten - Ellen Picotee - nie zdążył.



No i - bohater dnia; malutki, bladziutki, zobaczyłam go tuż przed zmierzchem .



Teraz, o 6 wieczorem nadal jest 11 stopni.

Jako że w prognozie sięgającej prawie do końca lutego żadnego poważnego zimna nie widać - bądźmy dobrej myśli.

Na razie "mój Niemiec" podtrzymuje prognozę typowego przedwiośnia, z temperaturami około +10, silnym wiatrem, na zmianę dniami bardziej słonecznymi lub deszczowymi, ale - bez mrozu. Nie mam nic przeciwko.
Wegetacja małymi kroczkami do przodu.
Przebiśniegi w natarciu.



Glandorfska hybryda Ice'nRoses Red; mam jeszcze Merlot, troszkę spóźniony, lecz w sumie niewiele inny



Double Ellen Picotee - moim zdaniem jeden z efektowniejszych ciemierników wschodnich.



Kupiony jako wątła sadzoneczka, w tym roku ma chyba z pięć pędów kwiatowych. Warto mieć ciemierniki.



Frilly Kitty - cudak, kwitnie porządnie pierwszy raz. Czekam, aż się całkiem rozwinie (czy to zrobi?).



Wreszcie ładne kwiaty białego





O ile ciemierniki i nawet przebiśniegi można uważać za kwiaty zimy, to krokusy - och, chyba nie.

Cream Beauty - Crocus chrysanthus; trudno je przyłapać w stanie rozwiniętym, bo tego słonka nadal nie za dużo.



Inna hybryda krokusa złotego - Fuscotinctus:



Dziś odkryłam, że wylazły też liliowo-żółte krokusy Siebera 'Firefly':



Mimo takiej sobie pogody pokręciłam się z godzinkę albo i półtorej po ogrodzie; pousuwałam stroisz przygniatający krokusy i pchające się masowo irysy żyłkowane; na razie nie wyrzucam gałązek, przydadzą się, by osłonić na przykład lilie, gdyby im odbiło i pchały się za szybko na wierzch. Przycięłam też powojniki, znaczy -te, które potrzebowały tego. Wsadziłam do gruntu (!)kupioną w amoku sadzonkę rudego dzielżanu - zobaczymy, czy coś z tego będzie.
Rozglądam się za bratkami na taras, ale "nima".

Łatka wrote: Aniu Łatko - mam pytanie - kiedy i w jaki sposób przycinasz swój wawrzynek? Ja mam w swoim ogrodzie parę krzewów (wszystkie są dziećmi jednego, pierwszego krzaczka, wieki temu zakupionego w sklepie ogrodniczym, gdy jeszcze daphne mezereum nie było jakimś dziwadłem) – wysiewają się same w zakamarkach ogrodu, więc zanim je zauważę i przesadzę, robią się wybujałe i wiotkie - nie mam pojęcia, kiedy je przyciąć - to nie jest zbyt popularny krzew ogrodowy, więc nie znalazłam wiarygodnych źródeł. A poza tym ma dosyć specyficzną budowę - mało rozgałęzień, liście na końcach łodyg, kwitnienie przed pojawieniem się liści... Sama nie wiem, jak z nim postępować - kocham tę roślinkę, ale lubiłabym, żeby miała nieco bardziej zwarty pokrój - czy to jest w ogóle wykonalne?

Anulko - z bólem serca wyznaję, że nie mam żadnej teoretycznej i fachowej wiedzy ogrodniczej, co najwyżej garść doświadczenia.
W większości sytuacji ogrodowych działam intuicyjnie i na zasadzie "tyle jestem w stanie zrobić".
Co do wawrzynka - pewnie ten, o którym mówi zacytowane zdanie, to rówieśnik Twojego egzemplarza, z podobnego źródła i o podobnych cechach (a, przypomniałam sobie, kupiony "na placyku" w doniczce wielkości dużego kubka jogurtu).
Nie cackam się z nim.
Cięłam go już ze dwa razy, w momencie, gdy kwiaty już nie są specjalną ozdobą, a listków jeszcze mało. Stanowczo go cięłam. Generalnie, sekator w mojej ręce zaczyna mieć własną wolę i zwykle kupka "pozyskanego surowca" jest sporo większa, niż to było w planie.
Ponieważ po pierwsze, mam podobnie jak Ty mnóstwo "kopii zapasowych", głównie wywiezionych w Karkonosze, a po drugie zakładam, że to gatunek radzący sobie w warunkach naturalnej konkurencji leśnej - nie zamartwiam się, że coś robię nie tak. Wawrzynek puszczony na żywioł zagrażał rosnącym tuż tuż liliom i innym moim ulubieńcom.
Tnij, nic mu nie będzie.

Ps. A tak w ogóle - poproszę o Twój wątek ogrodowy, już sobie ostrzę apetyt od jakiegoś czasu. Przedwiośnie to dobra pora na start.

Łatko, dzięki za rady - dotychczas się z moim wawrzynkiem cackałam, ale pewnie niepotrzebnie. Bardzo lubię jego kwiaty i ich zapach wczesną wiosną - jeszcze zanim zakwitną hiacynty - wawrzynek pachnie jak kwiaciarnia, albo i dwie
Co do wątku dot. mojego ogrodu - muszę ogarnąć wszechobecne psie kupy, zalegające na rabatach (tak, Bies wyprowadzany jest na długie spacery parę razy dziennie, ale i tak lubi nam gdzieś zasiać niespodziankę), oraz bajzel w postaci zbieranych na wszelki wypadek palet, który mi funduje szanowny mauż. Niby przedwiośnie to dobry moment na start, ale jednocześnie mój ogród wygląda o tej porze roku mało efektownie...

Oj tam...psich kup tak bardzo nie widać, jak się na nie nie "zumuje".
Nie ma przepisu odnoszącego się do obowiązku pokazywania każdego zakątka, a mały hm, lokalny bajzelek jest bodajże udziałem każdego ogrodnika - prawdziwego, a nie takiego, co ma ogród tylko na pokaz.
Co do "wonnego" tematu - ponieważ nie mogę używać żadnego nawozu organicznego z powodu specyficznych predylekcji dietetycznych moich suk, od lat wykorzystuję przynajmniej to, co one zostawiają na rabatkach - łopatka i pod róże lub piwonie. Szczęśliwie własnymi odchodami nie są zainteresowane.
Doszło do tego, że nawet mi żal, jak się hm, uiszczą na spacerze.
Chętnie poznałabym Biesa, choćby wirtualnie.
Natura czy wygląd biesi?

Łatka wrote:
Aniu, ja jestem bardziej kwiatowa niż warzywna i bardziej mnie kręcą pierwsze kwitnięcia kwiatów niż wysiewy, więc nadal twierdzę, że Twój ogród jest wiosennym pionierem.
Ale mam zaległości na forum. Ostatnio zaglądam na szybko w pracy w przerwie między obowiązkami, bez zalogowania i ciągle coś mi umyka.

Łatka wrote:
Ha, ha, robimy to samo - szczególnie w miejscach, gdzie nie chcę, żeby kopał wilcze doły
Łatka wrote:
Tak dostał na imię w hodowli, i tak już zostało, bo do niego pasowało - jak był młody, to był diablem wcielonym, a teraz jest już emerytowanym
Mówisz - masz:

Piękny. Czyżby wilczak?

Co do kopania dołów, to był grzech młodości Lutni i można było krocząc o zmierzchu trawnikiem nogę zwichnąć, jeśli nie złamać.
Chętnie bym pozwoliła jej znowu kopać doły, gdyby to jej przedłużyło życie.
Moja ukochana Łacia umarła niewiele przed skończeniem 10 lat, a Lutnia ma 9 i pół...

Tak, Bies jest wilczakiem. Trochę się już ustatkował (zaraz mu stuknie 12 lat), ale nadal miewa kiełbie we łbie.
Myślałam, że mniejsze psy żyją dłużej, i że to dotyczy również beagli... szkoda, że tak wcześnie odchodzą
Piękne psy (te ich umalowane oczy!) - ale słyszałam, że straszne z nich łakomczuchy

Teoretycznie tak jest - w opisie rasy średnia życia to 12 lat, ale znam kilka istotnie starszych beagle.
Poza wszystkim, Lutnia kwalifikuje się ewentualnie jako "pies średni", całe jej dorosłe życie walczę o utrzymanie wagi w granicach 18 kg.
Do "straszne łakomczuchy" można śmiało dopisać takie miłe cechy, jak: uciekacze, złodzieje, na tropie dotknięte głuchotą. Prócz tego - niestety, linieją 12 miesięcy w roku, cały czas intensywnie, a wiosną i jesienią katastrofalnie (można wyskubywać kępy podszerstka).
To wszystko sprawia, że bardzo się rozczaruje ktoś, kto oczekuje pluszaczka (och, jakże mylny ich wygląd). Albo wpatrzonego w człowieka wykonawcy poleceń. Owszem, beagle zrobi (prawie) wszystko - ale tylko gdy mu się to opłaca.

Skutek taki, że dużo bezdomnych, porzuconych beagle, a kiedyś, gdy rasa była szczytowo modna, było jeszcze więcej.

Zresztą, podobnie jak ludzie, co jeden to inny charakter(ek). Lutnia jest piekielnie inteligentna, ale samowolna, nad życie przedkłada tropienie zwierza (może być i kot). A jak ktoś jej się nie spodoba, może go chapnąć
Cytra jest "inteligentna inaczej", znaczy - ma zainstalowany w móżdżku jeden program, "zdobyć żarcie". Najlepiej na włam. Przy tym typowo łagodna, i jak na beagle mocno zorientowana na człowieka, nie ucieka, co jest cudem przyrody.

Beagle towarzyszą mi - również w wszelkich podróżach - od ponad 17 lat. Cóż, miłość jak wiadomo jest ślepa.