Forum Ogrodnicze Oaza

Hm Jagódko o jej to taki cenny nasz kotek .Oglądamy Bayern i Dynamo Kijów ależ piękna bramka Roberta i rozmawiamy hasłami co zrobić z koteczką, idzie zima a ona nas polubiła i my ją

Na dzień dobry dla kotki proponuję drontal dla kotów. W opakowaniu są 2 tabletki.

Na razie dzikusom zrobiłam spanie w koszu od kosiarki i w kontenerze do przewozu kotów, który dzięki kurierowi do tego celu się nie nadaje, bo przyszedł połamany i zaraz kot by z niego wypadł, jak byś tylko uniosła kontener do góry, ale stać może. Wymościłam w środku starym kocem i agrowłókniną, zwierzęta b. lubią agro, ona grzeje, sprawdziłyśmy z wnuczką któregoś chłodnego wieczoru. Z góry nakryłam, by przez otworki nie uciekało ciepło. Ustawiłam dwie donice drewniane w pewnej odległości, pomiędzy nie wstawiłam "domki" kocie, z góry położyłam kawałek płyty i na to wykładzinę, żeby się nie lało. Jak się zrobi zimniej, w wolną przestrzeń pomiędzy doniczkami i "domkami" powtykam kawałki styropianu. Domki zostały zaakceptowane i zasiedlone. Koty pilnują wejścia do domu i straszą odwiedzających, bo wyskakują gwałtownie jak ktoś przyjdzie. Już dwie osoby mówiły, że się wystraszyły, a domków dobrze nie widać, bo na razie stoi jeszcze przed domem w ich sąsiedztwie wielki rozmaryn w doniczce.

Edit; dla tych co myślą, że zołza jestem, bo kotów do domu nie wpuściłam, ja je stale wołam i zapraszam, ale one do domu nie wejdą, a jak się zdarzy i zamknę drzwi, to się rzucają na okna. No ja drzwi otwartych przez zimę mieć nie mogę, co innego latem.

Alu, Bogusiu - dr Sumińska, którą cenię, twierdzi, że kotów wolno żyjących ("dzikich") nie należy pakować do domu - one są jak inne, towarzyszące człowiekowi, ale nie udomowione (np. bocian biały).
Ewentualnie dokarmiać i zapewnić ochronę przez mrozem.
Ja tam się nie znam, powtarzam, podając źródło.
Czy ten Drontal da się wmieszać w karmę, nie wiem, warto spytać weta, nim się kupi. W dowolnym gabinecie. Na pewno lekarz weterynarii poradzi, co jeszcze można zrobić.

Bogusiu ja tabletki na odrobaczanie podałam z pasztetem. Dwa koty zjadły, dwa niestety nie, ale próbować warto, dobrze żeby zimą nie miały robaków, łatwiej będzie im przetrwać, bo nie będą karmić pasożytów. Ja dałam całą tabletę, a jakby podzielić na 4 części i próbować z tym pasztetem, albo z rybą bez ości, koty za rybą szaleją.

Super dziękuję Wam coś wykorzystamy ,o zapytam tez znajomego weterynarza jakies sugestie jeszcze .Rzeczywiscie ona przetrwała ubiegłą srogą zimę gdzieś tam na wsi .
Być może ktoś jeszcze tam mieszkający dba o nią .

Witam pięknie... pragnę się przywitać i pogratulować fajnego wątku.
Podczytuję od końca, więc jeśli mogę się na świeżo powymądrzać w sprawie kotki.
Nie wygląda mi na bezpańską... jest tłuściutka, lśniące futerko, brak poszarpanych uszu, widocznych wydrapań pyszczka.
Pokazanie zdjęcia miejscowemu weterynarzowi lub sąsiadom może pomóc w identyfikacji.
Należy założyć, że ma własny dom, a Was jedynie odwiedza. (moja sąsiadka przez parę lat wychowywała dorywczo jednego z moich kotów, który ją regularnie odwiedzał... miał u niej miski, legowisko, zabawki, pozwalał się pieścić... była bardzo zdziwiona gdy się sprawa wydała }
A niektóre placki po kretach może spróbuj wykorzystać sadząc tam rozplenice lub inne wiechcie... pozdrawiam

To prawda co pisze renons.
Koty to cwaniaki.
Mój Franio jak budowaliśmy piętro, był chałas i ciągły ruch poszedł do sąsiadki i tam zaczął pomieszkiwać. Do tej pory ma tam swoje legowisko, zabawki, miski.
Sąsiadka częst ze mną konsultuje czy dziś jadł albo jaką karmą go karmić.
Taki hrabia, chodzi gdzie chce.
Kot, który Cię odwiedza jest piękny.
Nie przypuszczam by miał dom.
Kot zawsze wybierze ciepły, spokojny kąt a nie budkę na dworze.

Witam nowego gościa Renons cieszę się ,że
podoba się Tobie wątek .
No i kotek w naszych rozważaniach .My też mieliśmy takie
przypuszczenia ,że ona przychodzi do nas w gości .
Mieliśmy takiego pieska ,przesiadywał u nas byliśmy
pewni ,że bezdomny a on miał dom po sąsiedzku
na co nie zwróciliśmy uwagi ,by ząb jakiś czas zobaczyć
sąsiadów na spacerze z nim he he .
Wiesz z plackami jest tak ,że póki co bardzo ta ziemia
mi się przydaje wprost rewelacja ,że mogę wszystkie ubytki
wyrównać ,ale nie da się coś na plackach posadzic bo ich jest
mnóstwo .To nasi sąsiedzi wyprosili
kreta to przyszedł do nas .Na wiosnę już ma obiecane ,że
też go wyprosimy na jakiś czas .

Beatko z Tobą tez się zgadzam ,masz doświadczenie
Ona rzeczywiscie potrafi pół dnia nie zaglądać do nas ,innym razem
biegnie za samochodem jak wjeżdżamy .
Jest dla nas zagadką ,musimy kogoś obok popytać ,wszak sąsiedzi wszystko wiedzą
my jednak zawsze najmniej .
Jest starsza pani na wsi którą uwielbiam ,ona wszystko wie .
Z nią odżywa pewne zdarzenie .
Na początku gdy tam kupiliśmy działkę i potrzebowaliśmy
pomocy ,zaproponowano mi pana no i przychodził
wykonywał zlecenia .Kiedyś w rozmowie poruszyłam temat
tej pani i mówię o niej mówię dłuższą chwilę
on słucha i nie komentuje by po jakby namyśle jak już skończyłam
rozpływać się nad jej zaletami przemówił ,to moja matula.
Takie były początki poznawania sąsiadów

Bogusiu bo świat , wbrew pozorom jest mały i należy uważać co się do kogo i o kim mówi.

Kasieńko to prawda .Potwierdziło się na przykładzie tej i nie tylko osoby ,
starszej pani .
Ona w lutym jak jeździłam po okolicy popatrzeć czy są jakieś działki
ubrała się i obeszła ze mną tę okolicę.
A wybrałam jej domek ponieważ był skromny i zapukałam. Sądziłam,źe zapewne
mieszka tam ktoś starszy wiekiem hm i tak było .
Kocham skromnych ludzi
Obiecałam wtedy ,że jak kupimy być może tutaj działkę to się spotkamy
na kawę i rzeczywiście się tak dzieje teraz
Bardzo się lubimy i chyba polubiłam z wzajemnością cześć jej rodziny
Bo w ludziach trzeba widzieć ich dobre cechy ,to zbliża nie dzieli .

Sezon jesienno-zimowy uważam za otwarty .

PTAKI nasi towarzysze

Zamieszkuje niemal całą Eurazję i północno-zachodnią Afrykę. W Europie areał na północy kończy się w okolicach koła podbiegunowego.
Gatunek częściowo osiadły; populacje z północy i wschodu podejmują czasami dalsze wędrówki na południowy zachód;
mogą wtedy tworzyć wielkie, choć często luźne stada, liczące kilkaset do tysiąca osobników.

W Polsce rozpowszechniony w całym kraju, liczny ptak lęgowy.
. W górach spotykana do wysokości 1400 m n.p.m. W kraju najczęściej widywana w grądach i borach z domieszką drzew liściastych,
a najrzadziej w górskich lasach regla górnego i rozległych monokulturowych borach.
Polskie populacje są w większości osiadłe, ale przez kraj przelatują sójki z krajów, gdzie warunki zmuszają je do migracji.
Obce osobniki z północnej i wschodniej Europy pojawiają się od marca do kwietnia i jesienią od września do października.
Szczególnie dużo pojawia się ich na Wybrzeżu, choć dolatują też do innych regionów kraju. W niektórych latach przeloty są tak liczne, że mają charakter inwazji.
W minionych dekadach notowano stada złożone nawet z tysiąca sójek.
Za Wikipedią

U nas tym razem w mieście za oknem

Piękne zdjęcie.
Tu w Karkonoszach są chmary sójek, żerują na bukach i dębach rosnących (jeszcze) przy wiejskiej drodze. Ale nigdy mi się nie udaje "ustrzelić" tych płochliwych pierzastych klejnocików.

Aniu bo tak jak piszesz są płochliwe i bardzo szybkie .
Na wsi rzadko udaje mi się zrobić im zdjęcie ,a teraz nawet to że zaraz za oknem
siedziała na drzewku i wcinała ziarenka ,to tak szybko skacze ze zdjęć z 10 zrobiłam i wszystkie nieostre .
I jeszcze to przetwarzanie pojawia się w aparacie i znów zapomniałam jak z tego wyjść

Bogusiu, najprostsza metoda (wg mojej córki-informatyczki) - jak się coś schrzani, kompletnie odetnij od prądu. Czyli - wyjmij baterię na moment. Powinno wrócić do ustawień podstawowych.

Na pobliskich drzewach jest kilka gniazd sójek i srok. Stali bywalcy ogrodu. Dwa gangi które tłuką się między sobą nieustannie.
Mam z nimi utrapienie, bo te cholery sadzą i zakopują żołędzie z pobliskiego dębu. Wykopują dziobem w ziemi dziurkę odrzucając mech, wkładają żołądź i z powrotem maskują. Po roku, dwóch taki dąbek zasadzony np. w hortensji lub rododendronie jest nie do wykopania.
U mnie nie płochliwe... drażnią się z kotami... prowokują je, siadając nisko na gałęziach... odnoszę wrażenie, że się z nimi droczą, bawią... idealnie naśladują miauczenie i płacz dziecka.
Mają zimą swoją stołówkę, a i tak próbują wybierać ziarno małym ptakom. Na wiosnę polują na nieloty.
Pięknie ubarwione.