Forum Ogrodnicze Oaza

znam ten znacznik przy komciach )))

czasami sa lepsze niz artykuł wyżej )))

Dzisiaj nad ranem był lekki przymrozek. Jutro akcja zbierania winogron na sok i ew.ocet bo wino z nich jest średnie. Będzie kilkanaście kg.

ja dynie muszę ogarnąć, paprykę i kilka cukinii mi jeszcze zalega

wczoraj nastawiłem ocet z dzikiej róży

i dogrzebałem się, jak zbadać kwasowość octu

tu jest opisane - ale odczynniki na allegro trzeba nabyć, bo tu z 3x drożej (soda kaustyczna powinna być też w marketach budowlanych - chyba kret to czysta kaustyczna)
]
fermentzone.com/zestaw-do-miareczkowania-octu-p-80.html

tu na dobry początek weekendu

Zlikwidowałam dyniowisko.
Zebrałam sporo małych kompaktowych dyniek, olbrzymie zielone gruchy ( to chyba był ten Muscat marokański od Kasi) i 2 Trąby z Albengi.
A reszta dorodnych Trąb dynda po stronie sąsiada.
Nie było go bobym go pogoniła żeby zebrał przed mrozem.

Dzieńdoberek.
Dziś melancholijnie rozpocznie nam dzień Edmund Fetting.
Przypomniałam sobie jaką miał wspaniałą barwę głosu.
Śpiewał przecie piosenkę w 4 pancernych.



Wiecie, że był niezłym utracjuszem, lubił wypić i balować do rana.
A kiedy kompani leżeli skacowani on pojawiał się ogolony, wypachniony w białej koszuli i garniturze.
Oprócz tego był gejem, ku żałości kobiet którym się bardzo podobał.
W tym Agnieszki Osieckiej, to jej tekst wyśpiewuje w linkowanym utworze.

No to dalej melancholijnie i w temacie wojskowym.

Wybaczcie, ale mi się skojarzyło:


Aby nie było całkiem melancholijnie - jesienny kogut.

Aby było śmieszniej - leghorn - kolorowy.

Był przymrozek, na szczęście dalii nie ścięło. Za to widoki:

Tam jest wioseczka. Czasem kusi mnie, aby tam w taka mgłę pojechać, aby zobaczyć jak to jest. Ale zanim dojdę do samochodu, to mi przechodzi

Widok bajeczny, jakby to był puchar z deserem w leciutkiej piance.
A co do koguta to nie znam się na drobiu ale oglądałam bajki Disneya i tam Leghorn był biały w białych, puchatych skarpetkach.
Z brązowym kapturem i ogonem, o taki:

Kto jakie ma hobby, takie skojarzenia - cukiernik z deserem, leniwiec z pierzyną

Rzadko kiedy coś gdzieś komentuję ....ale dzisiaj ....piękny poranek tutaj

No to połączmy wszystko w jedna całość

Dzisiaj mi w głowie poezja.
Posłuchajmy noblisty.


Już się nie dziwię, że nie ma go w programach szkolnych.

Jak na poetę to zbyt dosłowny

Wczoraj byłam świadkiem pewnej sceny.
Dziecko dostało nie tę zabawkę, którą chciało.
Nie zrozumiałam dlaczego, pewnie chodziło o cenę.
Rzuciło pudełko na ziemię i dokładnie je zdeptało.
To co dostało nie miało dla niego żadnej wartości.
Chęć posiadania młode pokolenie wypija już chyba z mlekiem matki.
Obserwują dorosłych, rodziców.
Ci chcą mieć wszystko na wczoraj dom, samochód, wakacje na Malediwach i narty we Włoszech.
Pamiętacie nasze dzieciństwo?
Prezenty pod choinkę, komunijne?
Byliśmy szczęśliwi, że dostaliśmy cokolwiek.

Jak wszystko szybko się zmienia a szczególnie percepcja pojęcia szczęście, które teraz niektórym myli się ze słowem - posiadam.

A jaka była reakcja rodziców? Ile lat miało dziecko?

Kiedyś dawno temu trafiłem na stronę "wyrozumiali rodzice" czy jakoś tak, w każdym razie chodziło o tzw. "parenting". Te brednie, które nawzajem przekazywały sobie mamuśki jak należy wychowywać dzieci żeby nie miały stresów przechodziło ludzkie pojęcie.
" Jeżeli dziecko gra piłką o nowo pomalowaną ścianę już którąś godzinę a ty nie możesz znieść tego monotonnego hałasu i glowa ci pęka , to nie krzycz tylko zaproponuj np. wyjście na lody lub do kina. Wtedy w miłej atmosferze możesz wytłumaczyć dziecku, że źle robi." Takie to były rady.

"Przychodzi baba do lekarza a lekarz, również nie zaszczepiony".

"Przychodzi baba do przygłuchego lekarza.
Panie doktorze, mam kas(z)e(l), straciłam smak, oraz węch.
To ile pani ma tej kasy i w czym mogę pomóc?"

Ewcia, to był chłopczyk w przedziale 5-7 lat.
Rodzice zareagowali tak jakby już nieraz im się to przydarzyło.
Spokojnie, bez zdumienia.
Tato pozbierał resztki do siatki, mama wzięła rozwrzeszczane dziecko za rękę.
Co mówili? Nie zrozumiałam.
Zrozumiałam tylko imię - Attila.
Może stąd takie zachowanie?