Forum Ogrodnicze Oaza

Wreszcie się doczekałaś ekstra .
Żółta to Graham Thomas.

Czas róż

Paul's Scarlet





Rose de Resht



Comte de Chambord



Princess Alexandra of Kent





Rosenstadt Freising

Piękne
Ja tylko marzę o takich...
Moja próbuje przetrwać

MARRY wrote:
Marysiu zobacz proszę ,na stronie 10
czy moja żółta (według Ciebie) to Graham Thomas ?

Dziękuję

Dwa bardzo ciepłe i słoneczne dni skutkowały przekwitnięciem i osypaniem się sporej części kwiatów; zwłaszcza ciemne niestety zostały przypieczone. Reszta - zemdlała bez dwudniowego podlewania. Wczorajsze litry wody wylanej z węża i dzisiejszy deszcz trochę róże orzeźwiły. Tym niemniej - w przerwie między falami opadów udało mi się wyciąć mnóstwo krótkopędów, wyłamać niezbyt ozdobne już kwiaty z klastrów jeszcze dobrze rokujących. Nie chcecie wiedzieć, jak wyglądają moje ręce.

Batsheba - zaczęła późno, teraz w super kondycji











Chippendale, ten, który miałam za martwy





Teasing Georgia - och, ten ma szanse na Mistera Sezonu; wyrósł z wątłego krzaczka na dryblasa o dziesiątkach kwiatów







Ponieważ podporę - kikut martwej jabłoni - dzieli z Alchymistem, ich kwiaty mieszają się, póki Alchemik nie przekwitnie definitywnie



Jako "ten trzeci" wisi na pniu (i obu różach) Błękitny Anioł.



A to mój Graham Thomas. Na razie nie kwitnie zbyt obficie - cóż, ma tylko jedną "nóżkę", od której odchodzą boczne pędy. Mam nadzieję, że po pierwszym kwitnieniu wypuści jakiś zdrowy , młody pęd.







Świetnie kwitnie też Benjamin Britten



Natomiast Charlotte na razie niezbyt się rozrosła, ale też jest młodsza.

Nie wiem, dlaczego, ale jest tak, że róże, które rosną i kwitną bez wielkiego zainteresowania z mojej strony, mniej mnie zajmują, niż te krnąbrne, latami marudzące... Teraz postanowiłam te niesprawiedliwość trochę wynagrodzić.
Aloha, rozpięta na płocie, nie aż tak pomarańczowa, jak pragnęłam









Antike 89, jedna z najstarszych w ogrodzie, omyłkowo kupiona jako Kronenburg





Rozrosła się tak, że muszę dla niej zorganizować solidną, zakotwioną podporę, bo długie "bicze" gna się pod ciężarem dość dużych kwiatów.



Elfe - kroi się na następnego "potwora"; najlepsze kwitnienie, odkąd ją mam.











A to przeciwieństwo powyższych - Summer Song; chucham, dmucham...ostatni kwiat na razie, co gorsza, krzaczek bynajmniej nie imponujący.

O kurczę ale krzaczory

U mnie chyba nigdy takie nie będą
Aniu, jak ty to robisz, że Ci tak rosną...

Faktycznie! U Ani to prawdziwe rozarium . A jak tam ręce tudzież inne części ciała? Krew się nie leje?
Teraz mam tylko 4 krzaki a i tak łapska - a po wczorajszym podwiązywaniu szyja i ramiona - udekorowane mam śladami po ich koluchach
A najbardziej ostre i zaczepne kolce ma właśnie ta najokazalsza - 'Rosarium Uetersen'

U nas bardzo skromnie i ostrożnie ,
od maja kanadyjka Theres Bugnet i pierwszy kwiat Alba Maxima.

Bea612 wrote:
Bea, to tak jak w anegdotce o wspaniałych angielskich trawnikach - po prostu podlewasz, kosisz, podlewasz, kosisz...i tak przez 100 lat.
No, różom koszenia raczej nie funduję, podlewam, nawożę, podlewam, nawożę...i czekam, powiedzmy lat 10. Tobie też urosną - nie wiadomo kiedy.

Poza tym, jak napisałam wyżej, tylko niektóre zmieniają się w wielkie potwory okryte kwiatami. Niekoniecznie te, które bym najchętniej w tym kształcie widziała...
Na odmianę - karzełki, które absolutnie postanowiły ćwiczyć moją cierpliwość.

Easy Does It - ta ma powiedzmy prawo być niższa od szałwii, dopiero drugi sezon.





Ta po prawej to austinka, Tranquillity, też drugi rok, niewiele urosła, ale choć przyzwoicie kwitnie.



Następny "niziołek", Pat Austin, w stylu Lady of Shalot, ale gdzie jej do pełnej wigoru lady, trzeci sezon i może 30 cm wzrostu.



Niestety, bardziej podatna na przypalenie





Christopher Marlowe - w fazie przekwitania brudny róż, ale wcześniej kwiaty uroczo dwubarwne; cóż z tego, trzeci sezon i wzrost pigmejski; chowa się w młodej lawendzie.






I róża specjalnej troski - Dame Judy Dench. Też trzeci rok, jeden wątły pęd długości 20 cm, za to kwiaty śliczne.



Prócz tego żółciutki Charles Darwin, niewiele większy, w tej chwili z jednym pączkiem, no, miał dwa kwiatki.

Dodam, że wszystkie róże mają takie same warunki glebowe, są identycznie zasilane, ba, te marne nawet większymi dawkami, pilnuję, by nie padały ofiarą chorób...no niewdzięcznice, i tyle. A ja nie mam serca się z nimi rozstać.

Jako że nie mam dużego ogrodu to miałam tylko 11 cudownych róż, ale podziemne potwory podgryzły korzenie. Zostały się tylko 3 róże.
Narazie kwitnie tylko Rhapsody in Blue na zupełnie oddzielnej rabacie koło garażu. Przynajmniej zęby potworów jej tu nie dosięgną

Jako były górnik, zastanawiam się, kogo masz na myśli?

Dobre!

_________

Dzisiaj zrobiłam rozpoznanie mojej drugiej nestorki, która pozostała po czasach świetności róż
Nie "niziołek" tylko gidea (reg. pozn. = wysoka,chuda, koścista kobieta - 'Parade' pnąca, kiedyś w gronie miss

Tyle z niej zostało...







Już kilka lat ją reanimuję i niestety słabo to wychodzi - opryski i papu już niewiele pomagają... Ale żal mi ją wyrzucić... tyle wspomnień
Ostatnią próbę podejmę jesienią - zetnę całą niziutko. Albo pomoże, albo trudno, trzeba będzie się rozstać

Amlos wrote:
Może spróbuj też ukorzenić z pędów . Mirzan może Ci podpowiedzieć, jak to zrobić. Otrzymasz młodą zdrową roślinę na własnym korzeniu. Powinna dobrze rosnąć.

U mnie już kilka zaczęło kwitnienie, ale ze zdjęciami czekam na wybuch kwiecia , bo co tam będę dawkować po jednym kwiatku.

Tymczasem kwieciem i obłędnym zapachem wybucha już dłuższy czas 'Rhapsody in Blue'

Jolu, ależ portrety nawet pojedynczych kwiatów są nadzwyczajne, nie leń się i zrób nam przyjemność!

Przyznam się, że odnotowuję tutaj, kiedy zaczynają kwitnąć poszczególne odmiany, by mieć w następnych sezonach punkt odniesienia.

Kochani, mam ponownie wielką prośbę: jeśli macie nowe róże, albo zgoła sami dopiero zaczynacie pisać w tym wątku - sprawdzajcie, czy Wasze odmiany są w forumowym wykazie. Jeśli nie - proszę, proszę o założenie wątku, z swoimi zdjęciami rzecz jasna.

W zimowe wieczory staram się spis uaktualniać, ale liczę na współpracę rosomanów, no i dokumentację fotograficzną.

Dokładam jeszcze dzisiejsze słoneczne zdjęcia Jude the Obscure - mistera mojej rabatki







Świeże kwiaty są bananowe, potem troszkę jaśnieją



Idealne kuki lodów morelowych



Młodziutki pąk

Prześliczna ta 'Raphsody...' tej barwy wśród róż nigdy nie miałam.

Dzięki za radę, Jolu, myślałam o tym, ale widzę zaczątki czarnej plamistości- opryskiwałam 2 razy... Niestety akurat gdy wracałam do domu zaczęło lać
W ubiegłym sezonie już latem była na wpół goła
To też m.in. skutki ogrodu na odległość; nie można wykorzystać sprzyjających opryskom chwil pogody. A i nie codziennie można tam być

Jak patrzę na Wasze róże, to aż wstyd pokazywać swoje niedobitki. U mnie ilość róż determinują: wietrzny ogród, gryzonie i moja odporność na okaleczenia (niektóre tylko drapią, ale są i potwory, które boleśnie ranią )
To lecimy z aktualnościami:
'New Dawn', jedna z najstarszych, trudna miłość - posadzone dwa egzemplarze wzdłuż przejścia - okropnie się czepia człowieka. Co podwiążę, ona i tak się czepia, złośnica, ale kocham te jej niewinne różowe kwiatki



'Amadeus', absolutny ulubieniec dostał miejscówkę najbliżej domu i ciągle o nim zapominam przy zabiegach różanych . Nie rozumiem tego zupełnie.



'La Perla', to jeszcze nie apogeum jej urody, ale kocham ją zawsze i za wszystko



'Mary Rose', sympatyczna, aczkolwiek problemowa, czyli też trudna miłość


...i co tej cholerze znowu dolega? Chucham i dmucham, a tu jakaś chloroza starszych liści. Niedobór magnezu, czy choroba? Wszak róże karmię najlepiej ze wszystkich roślin.

Polećcie różę pnąca w pomarańczowym kolorze