Forum Ogrodnicze Oaza

Krzysiu - sama z siebie oczywiście nie jestem tak mądra; otóż w "naszej" wsi mieszka i pracuje przy pszczołach fantastyczny człowiek i fachowiec, ma pasiekę absolutnie ekologiczną, z unijnym certyfikatem eko. Pan Klemens jest totalnie nawiedzony pszczelarsko, potrafi opowiadać o swoich zwierzątkach tak zajmująco, że korzystam nawet ja, nie bardzo lubiąca miód jako taki, w dodatku uczulona potężnie na jak błonkoskrzydłych. Mój ślubny, amator wszelkich słodyczy, innego miodu już właściwie nie uznaje (no, prócz wierzbowego od Dorotki15 ).

U mnie dzisiaj ciasteczkowe szaleństwo.Piekłam pierniczki ,ciasteczka makowe i śmietankowe. Miałam czym szaleć.



Moje pierniczki
50 dkg mąki
20dkg cukru pudru
4łyżki miodu płynnego
15 dkg masła
1 jajko
1 łyżeczka sody
2 łyżki przyprawy korzennejdo piernika( u mnie Kotani)
Mąkę wymieszać z sodą ,wlać miód,dodać przyprawę,cukier ,masło i jajko.Zagnieść dokładnie ciasto aż będzie jednolite i gładkie.Rozwałkować na 3mmm,Wycinać ciasteczka.Piec ok.10 min w 180*C


Ciasteczka makowe są kruchutkie ,rozpływają się w ustach
25 dkg mąkipszennej
30 dkg mąki ziemniaczanej
20 dkg masła
20 dkg cukru pudru
5 żółtek
3 łyżki maku
mąkę zmieszać z cukrem i mąką ziemniaczaną,dodać żółtka oraz drobno pokrojone masło,dodać mak .Dokładnie zagnieść ciasto.Rozwałkować na grubość 1/2cm wykrawać ciasteczka .Piec ok.15 min w 180*C.Trzeba uważać bo ciasteczka łatwo się przypalają.




Śmietankowe CiasteczkaCiasto półfrancuskie pięknie się listkuje, a same ciastka -pycha
30 dkg mąki
25 dkg masła
5 łyżek gęstej śmietany
1 żółtko
Potrzeba jeszcze 1 białko i cukier gruby do posypania ciasteczek
Wszystkie składniki zagnieść.Rozwałkować na 4mmm placek i wykrawać ciasteczka .Smarować białkiem i posypać grubym cukrem.Ja zawsze posypuję cukrem perlistym.Ciasteczka układamy na blasze i pieczemyw 170*C do lekkiego zrumienienia.

Łatka wrote:

bo nie jadł wielokwiatu od Krzysia Ostatnio czytałam o miodzie faceliowym, który podobno jest bardzo popularny w Wielkopolsce .... nie próbowałam go co prawda, ale dla mnie wielokwiat, leśny i spadziowy to najlepsze skarby

Grażynko, czy mogę uśmiechnąć się o przepis na ciasteczka śmietankowe ?

Aniu przepis powyżej To te na ostatnim zdjęciu

Otóż, Aniu - z całym szacunkiem dla Krzysiowego miodu - ten jest właśnie wielokwiatowy, z naszych karkonoskich lasów i łąk. Pszczoły nie są nigdzie wywożone, dlatego miód nazywa się "Kwiaty wiosny" lub "Kwiaty lata"; wyjątkiem jest spadziowy właśnie, pozyskiwany w momencie masowego wystąpienia spadzi na drzewach wokół.
Już w ogóle nie trzeba wspominać, że roje nie są dokarmiane cukrem , pan Klemens zostawia im dostatecznie dużo miodu, by przeżyły zimę. Nie dostają też antybiotyków ani innych "chemikaliów". A ponieważ to otulina Karkonoskiego Parku Narodowego, do intensywnego rolnictwa daleko.
Wadą jest... ilość. W sobotę kupiliśmy po znajomości dwa z ostatnich kilku słoików. Rozszabrowali, rozszabrowali...

Dziś popełniłam piernik z piwem - zgodnie z podanym wyżej przepisem. Piernik "wyszedł", czyli mimo postępowego paraliżu umysłowego proporcje podałam mniej więcej dobrze. Z przepisu można korzystać.

Aniu
to powiedz jeszcze, co to znaczy mała butelka piwa. Jakaś szczególna?

To znaczy -0,3, nie półlitrówka

Odchodząc od tematu ciasta napiszę o tym, jak robię karpia w galarecie. Jest to smakołyk mojej brzydszej połowy ( średni amator ryb ) - i nie chwaląc się, wszystkich gości.
Karpie sprawiam, odcinam głowy, ogony, skóruję i filetuję, starając się zyskać jak najwięcej "czystego mięsa". Cebule, najlepiej te łagodne, białe, leciutko podsmażam, uważając, by się nie zrumieniły. Namaczam bułkę w mleku. Te trzy składniki mielę, doprawiam gałką muszkatową, pieprzem i imbirem w proszku, dodaję sporo jajek (na kilo mięsa ze trzy). Tę papkę kładę na gęstą lniana ścierkę, formując gruby walec.
Mam takie naczynie - cienkie i długie, z szwedzkiego marketu meblowego zresztą, do gotowania ryby na parze - jest idealne w tym celu. Wałek rybny w szmatce gotuję na wkładce do parowania - dość długo. Układam tak, by można było szmatkę rozchylić - i sprawdzić. Gotowa ryba jest spoista i biała.
W tym czasie z głów, ogonów i zwykłych warzyw gotuje galaretę Dodaję żelatyny na koniec, by nie ryzykować, że ryba "wypłynie" na wigilijny stół.
Gotowy rybny wałek studzę, kroję w plastry, dekoruje cytryną i ewentualnie piklami typu korniszonki, ostre papryczki. Zalewam galaretą.
Uwaga: wersja light. Oszczędzam sobie upierdliwego filetowania kupując gotowy filet z karpia. Wtedy tylko pozbywam się skóry. Galareta może być z wywaru warzywnego + żelatyna.
Celowo nie podaję proporcji - co roku robię "na oko". Jak jest hm, na bogato - to bułki daję malutko.
Spróbuję dokleić zdjęcia, ale dopiero w przeddzień wigilii. Potrawa musi być świeża, jak to ryba.

Święta się zbliżają więc dziele się z Wami przepisem na piernik bardzo szybki do wykonania. Mozna go nazwać "Piernik dla zapracowanych". Recepturę dostałam wiele lat temu od mamy mojej przyjaciółki pani Janiny.
1 szklanka cukru
1 szklanka mleka
25 dkg miodu
25 dkg masła lub margaryny
1 przyprawa do pierników - ja dodaję taką domową
Składniki zagotować i odstawić na 5 minut,
następnie wsypać 2 płaskie łyżeczki sody wymieszać i pozostawić na 10 minut,
po tym czasie dodać 4 szklanki mąki, 4 jajka - wymieszać można dodać bakalie.
Piec w dużej keksówce (14x40 mierzona od góry) przez godzinę

Napiszę jeszcze o ulubionym deserze wigilijnym, dojadanym całe święta, bo w wigilię bywa, że siły zawodzą
Potrawa ta przyszła do nas z domu mojej mamy, czyli z Zagłębia. Nosi różne nazwy - u nas nazywa się "łamaniec" i jest alternatywą dla wschodniopolskiej kutii.
Dzień lub dwa wcześniej robię bardzo cienkie blaty z ciasta kruchego, według tradycyjnego przepisu: mąka+ cukier + masło+żółtka. Jak się absolutnie nie chce zagnieść, dodaję łyżkę śmietany. Studzę, wałkuję jak najcieniej, piekę na papierze pergaminowym na złoto. Zdejmując nie należy przejmować się spękaniami, i tak musimy placki pokruszyć.
Teraz uwaga: robiąc drożdżowe strucle zostawiam sobie koło szklanki zmielonego maku (zaparzonego uprzednio, oczywiście). Dodaję dużo bakalii, jakie mam i lubię. Zawsze figi, morele, dowolne orzechy. Posiekane, ale nie zbyt drobno - lubię czuć "pod zębem". Mak i bakalie zalewam sporą ilością bardzo gorącego mleka zagotowanego z pesteczkami prawdziwej wanilii, osłodzonego szczodrze miodem ( można dodać i cukru, jak ktoś chce bardzo słodko). W ładnym, najlepiej przezroczystym naczyniu układam warstwami połamane ciasto i masę makową, ostatnią warstwą powinno być ciasto. Polewam pozostałym mleczkiem makowym. Można ozdobić bitą śmietaną - ale to już rozpusta .
Deser można przygotować dzień wcześniej - nawet lepiej, "przegryza się " w lodówce.

U mnie zawsze kluski z makiem były.Może takie łamance w tym roku zrobię.
Dzięki

Pierniki Łatki zrobiły furorę.Przepyszne są.Córki dziś pomagały.A potem zjadały na wyścigi.

lucysia wrote: Potwierdzam.
Mocno wyrośnięte dziecię stwierdziło, że wreszcie dobre pierniczki upiekłam .
Moja mama zdziwiła się, że to mój wypiek, a nie kupny.
Choć muszę przyznać, że jak wyjmowałam michę z ciastem z lodówki, to zastanawiałam się, co z tego cementu wyjdzie i miałam chwilę niepewności- do momentu pierwszej upieczonej blaszki .
Piernik też zrobiłam. Ale czeka na swój czas .

Haniu, Lucysiu -
Bardzo miło mi czytać, choć zasługa nie moja - mam ten przepis od co najmniej 15 lat, od mojej serdecznej przyjaciółki.
Moje ciasto ("cement" ) jeszcze w lodówce, czekam na przyjazd córki. Ofiarowała się piec te ciasteczka - tylko jak się to skończy, czas pokaże
Dziewczyny, wiem, że Polacy prócz innych niezliczonych podziałów dzielą się na tych, co w wigilię jedzą barszcz i na tych, co jedzą grzybową. A Wy?
U mnie grzybowa, i to nietypowa chyba, bo z świeżych (a raczej mrożonych) grzybów. Tak robiła moja mama -choć ona w najlepszych latach mroziła na ten cel zielone gąski, których w karkonoskich lasach nie bywa.
Ja używam mieszanych grzybów, głównie borowików, ale też trochę kurek, trochę podgrzybków. Dorzucam je do wywaru z włoszczyzny ( ugotowaną używam do sałatki, klasycznej jarzynowej), dodaje też kilka ząbków czosnku (całych) i na koniec śmietanę i zieloną pietruszkę. Sporo pieprzu. Zasadniczo obywam się bez "wypełniacza" w zupie, jak damy dość grzybów, na talerzu jest dość gęsto - ale dobrym dodatkiem jest groszek ptysiowy.

U mnie barszcz z uszkami. Dziś z mamą produkowałyśmy uszka. Dawno temu były zawsze z grzybami leśnymi. Ale od czasu, gdy syn dowiedział się w szkole, że "ciało grzyba to plecha" odmówił jedzenia pleeeechy. Młodszy go poparł. Od tamtej pory przemycałyśmy pieczarki (smak mniej charakterystyczny)i tak zostało.
Ale do barszczu zawsze wrzucam trochę suszonych łebków borowików i podgrzybków .

Z dedykacją dla Marzenki - Mamena - za jej serce dla łaciatych - opowiem, jak robię "moje" strucle makowe.

Na ciasto: 10 dkg drożdży, 1 kg mąki (450), 15 dkg masła, półtorej szklanki mleka, trochę cukru (ciasto wyjdzie i całkiem bez, ilość zależy od tego, jak bardzo lubimy słodkie )4 jajka.

Na farsz: około 70 dkg maku, sparzonego (trzymam zalany wrzątkiem w piekarniku nastawionym na 60 stopni przez 2-3 godziny) i odcedzonego, trochę cukru (patrz wyżej), 3 łyżki miodu - lub więcej, jeśli nie damy cukru, 3 łyżki masła, białka z 3 jajek + jedno jajko całe, płatki migdałowe i rodzynki w ilości zależnej od gustu - ja daje dużo, bo lubię.

Robię rozczyn z drożdży, odrobiny mleka, łyżki cukru i pół szklanki mąki; żeby lepiej rósł, wstawiam do lekko ciepłego piekarnika.
W tym czasie walczę z makiem ; to najbardziej pracochłonna część. Jeśli kto ma, powinien zmielić przez sitko do maku. Ja nie mam - mielę więc 3 razy, za ostatnim dodając około szklanki cukru.
Sprzątam kuchnię z wszechobecnego maku
Ubijam pianę na sztywno, na koniec mieszam ją z całym jajkiem. Zmielony mak podgrzewam ostrożnie w sporym garze z dodatkiem masła miodu i masy jajecznej, na koniec dorzucając bakalie. Trzeba cały czas mieszać łopatką - masa ma złośliwą tendencje do przypalania się. Gdy mak jest bardzo mocno ciepły (prawie parzy)- zdejmuję z fajerki.
Rozczyn już na pewno kipi - rozpuszczam w rondelku masło, a żeby nie było gorące, wlewam do niego resztę mleka. Ubijam jajka z cukrem, dodaję obie rzeczy do rozczynu na przemian z mąką. Wyrabiam ręką, aż się odkleja od dłoni. Jeśli ciasto nie ma konsystencji serka homogenizowanego, dodaje mąki lub mleka. Wstawiam jeszcze na trochę do ciepłego, by ponownie wyrosło.
Teraz dzielę ciasto na cztery i wałkuje dość cienko, starając się nadać kształt prostokąta. Na każdym placku rozprowadzam dość grubo mak. Finalnie owijam go w papier do pieczenia, zostawiając około 1- 1,5 cm przestrzeni na wyrośnięcie. Piekę "na czuja" (180-200 stopni), aż niebiański zapach sprowokuje mnie do skontrolowania patyczkiem, czy to już.
Makowce można oczywiście polukrować - ale ja tego nie robię.

Ja śledzie robię w pomidorach. Może jest za późno, ale na Sylwestra będą. Wychodzą super. Można z nich zrobić pastę na kanapki.

Śledzie w pomidorach.
6-7 matiasów wymoczonych z nadmiaru soli
2 średnie cebule
słoiczek przecieru pomidorowego
listek i ziele

Cebulę zeszklić na oleju z listkiem i zielem, na patelni dodać przecier i chwilę gotować. Śledzie pokroić. Układać warstwami. Najpierw sos cebulowo-pomidorowy, potem śledzie. Ryba musi być dokładnie pokryta sosem. Zostawiam około 5 dni do zamarynowania.

Dziś robiłam pasztet - ze dwa razy w roku; moja rodzina lubi - ja nie za bardzo, wszystko, co z wątrobą lekko mnie odrzuca.
W tym roku zrobiłam wyjątkowo mało - nie cierpię, jak mi jedzenie zostaje. Dałam:
-około 70 dkg cielęciny bez kości - takiej gorszej (łata, karczek cielęcy)
- ponad pół kilo wątróbek indyczych (idealna byłaby wątroba cielęca, ale jej nie dostałam)
-też ponad pół kilo boczku, nie bardzo tłustego
- średni seler, duża pietruszka, duża marchewka
-dwie małe bułki
- 6 jajek
- sól, pieprz, gałka muszkatowa, imbir w proszku

Całe mięso oraz warzywa zalewam taką ilością wody, by się nie przypalało, gotuję dość długo na minimalnym ogniu, aż mięso będzie się rozchodzić w palcach. Przestudzone mielę 3 razy, wraz z warzywami. Do sosu w garnku wrzucam bułki i przy ostatnim mieleniu również je przepuszczam przez maszynkę. Dodaję jajka i przyprawy, bardzo dokładnie wyrabiam ręką. Wkładam do podłużnych foremek zostawiając trochę miejsca - pasztet podnosi się. Piekę w 200 stopniach.



Na dno foremki można dać paski wędzonego boczku - albo słoninkę.
Do masy mięsnej można dodać urozmaicające smak dodatki - na przykład orzechy włoskie (jak damy duże kawałki, ładnie wyglądają w plastrach), kapary - a nawet papryczki typu piri piri.