Forum Ogrodnicze Oaza

Ja zrozumiałam, że do Bolesławca, Aniu?
Śliczne zdjęcia z wyprawy przywiozłaś, Ewo - z dużą przyjemnością obejrzałam.
Ten pierwszy ptaszek (czapla) to chyba zwieńczenie fontanny ?
Łabądki i kaczusie śliczne i jakże fotogeniczne!

Muszę i ja wybrać się na takie bezkrwawe łowy do parku

Ups, masz rację Anusiu , przepraszam
Bolesławiec!

Ewciu- nie sposób sie nie zatrzymać przy każdym ze zdjęć, pokazujesz tak piękne szczegóły, omszałe kamienie, rojniki i wszelkie inne drobiazgi- na tych "kamyczkach" stworzyłaś piękny świat!
Czy ja dobrze pamiętam, że to piaskowce? Nie kruszą się po tak wielu latach w ogrodzie- deszcz, śnieg..?

Patrząc na Twój ogród aż się chce mieć więcej cienistych zakątków. Z jednej strony cieszę się mając słońce, a z drugiej troszkę na razie brakuje cienia do wyczarowania takich kącików, jak u CIebie. Super to wszystko pokazujesz, że nawet w cieniu rabata może być kolorowa i niezwykle interesująca

Jak samopoczucie w ten dziwny pogodowo czas? Niektórych łapie chandra a też fizyczne przesilenie- mam nadzieję, że u Ciebie wszystko dobrze

Ukłucie z lewej strony ciala poczułem,chyba to wciaz te same łabądki
Nad stawem znajdowala sie nocna restauracja (budynek stoi do dzisiaj) o wymownej nazwie Meksyk i faktycznie nic tej nazwie nie mozna bylo zarzucic...
Na jednym ze zdjec widze,ze chyba skok na bank planujesz
Ale nic,termin wymiany oleju w Toyocie mam w poniedzialek a 31.01. "Komu w drogę temu czas" trampki

Tomek marzy o audiencji u Gagi (w niedziele wraca do wlascicielki)


Pozdrawiam Markus

Adasiowa
nie wiem, jakiego koloru mają być łabędzie nogi coś tam łabędzicy dolega ?

Aha ! miałam Cię się spytać czy mówi Ci coś nazwa "haupner" ??

Monika
fakt, u mnie piaskowiec, piaskowiec, piaskowiec. Nie jest to "szlachetny" kamień, Czesi piszą,że jeśli ktoś z niego buduje skalniak, to niech się wypisze z klubu "skalnikarów"
Nie ma w piaskowcu szczelin,pęknięć, otworów /ale można zrobić/ ...
to były wady, ale zalety - jest lekki, daje się obrabiać, czyli można zmniejszyć, obtłuc wystający róg, wyszczerbić krawędź.... te przeróbki po roku już nie będą się rzucać w oczy, zarasta mchem, co dodaje naturalności, i t d
nie kruszeje z czasem - zdarza się gdy trafi się odłamek "przestrzelony", tak to nazywają fachowcy, że ten rozsypuje się po pierwszej zimie w grudki piasku, ale to rzadko
Przez lata narzekałam na "patelnię", gorąc, pustynia a drzewa rosły, rosły i zaczęły dawać upragniony cień. Trudno /mi/ zrobić dobre zdjęcie : plamy słońca, bardzo ciemne miejsca,
w rzeczywistości te rejony prezentują się dużo lepiej.
Dzięki za zainteresowanie, parę ciepłych słów .... to dla mnie dużo znaczy
a o zdrowiu !!!!!! lepiej nie pisać - trzeba się cieszyć, że jeszcze żyję

Markus
cud, że tak dobrze pamiętasz swoje strony, nawet wiesz, że tam jest bank, widać go ?
dobrze, że zakuło nie należy o zapominać o macierzy
- mam nadzieję że nie masz w planie zapoznać Tomka z Gagą, ona wszystkich kocha, ale......
innych suk n i e , krew się lała z jednej i z drugiej
a tamta to golden retriwer czyli bardzo zrównoważona rasa, a właściciel myślał, że przy pierwszym psie już się na psich zwyczajach zna i nie chciał mnie słuchać

zrobiłam jeszcze zbliżenie]
tego rudzielca stawowego - wspaniały, ciepły kolor

Ewuś

Z nogami jest wszystko w porządku W Polsce możemy spotkać dwie odmiany łabędzia niemego: zwyczajną o szarych, cielistych nóżkach i tzw. "polską", o nogach znacznie ciemniejszych. Ta sama kolorystyka dotyczy dzioba. Pisklęta odmiany polskiej rodzą się białe, a nie szare, czyli nie są "brzydkimi kaczątkami " w potocznym rozumieniu tego słowa
Nazwę "hauptner" znam doskonale ... 15 lat temu zaczynałam przygodę z psim fryzjerstwem właśnie z ręczną maszynką tej firmy. Doskonała jakość i wytrzymałość, jednak strzyżenie np. sznaucera olbrzyma ręcznie to już wyczyn Trwało to cały dzień, a nazajutrz cała dłoń i przedramię nadawały się na złom.

Kochana, jeszcze tylko jedna prośba odnośnie kosodrzewiny .... powolutku przymierzam się do kupna kosówki, prosiłabym jednak o podpowiedź odmiany: wolno rosnącej i o docelowo niedużych rozmiarach.

Pozdrawiam serdeczni, dla Gagusi

Serwus Aniu !
nadal mam, po 30 stu latach dwie maszynki haupnera : małą i dużą. W tamtych czasach, choć były
już elektryczne strzygło się tymi ręcznymi - a kupowało się je w Peweksie /były drogie/
strzygłam tylko pudle - mała maszynka do stópek i pysia a duża - a mniej przydatna bo tylko podgardle - grzbiet tylko przez grzebień, żeby nie był goły.
Sprawdziłam w Google i zdziwiłam się bardzo - nadal są w ofercie !
Strzygłam pudle przez 15 lat we Wrocławiu - w latach siedemdziesiątych, 80-tych były bardzo modne , było ich bardzo dużo. Kalendarz zapełniony na rok , brak czasu na spotkania wyjazdy-
tym bardziej że to była epoka przedkomórkowa, więc nie było jak odwołać wizyty.
I takie to były młode czasy... a od 7 do 15 biuro a potem w domu pudle od 16 ,czasem do 23 ciej!! No i gdy się wyrwałam na wieś, wszystko się zmieniło.
O maszynkach wspomniałam z myślą, że może Tobie się by przydały ..

Sosny karłowate : mam parę np.Humpy, Mugi, Mops i coś tam jeszcze, fakt bardzo wolną rosną
-w Googlach wpisz pinus /można karłowate/ i sprawdzaj Z-ek Szkółkarzy Polskich, tam mają
rzetelny, zwięzły opis

piszę sobie, piszę, rzut okiem na okno - łał, siedzi sobie od stołówki ptasiej 2 m, potwór
aparat obok, zdążyłam 2 razy pstryknąć, jak się ruszyłam powolutku by podejść bliżej...
nie zdzierżył
krogulec to chyba nie jest ?

Ewuniu
Jak najbardziej krogulec.
Sprawdziłam także nasz oazowy wątek pod kątem karłowatych kosówek i znalazłam kilka, które bardzo mnie urzekły. Powolutku będę gromadzić informacje i opisy, a ostateczną decyzję pozwolę sobie skonsultować z Tobą
Te stare maszynki ręczne mam do tej pory, jednak już jako zabytek; na co dzień używam elektrycznej, o dużej mocy i wytrzymałym silniku; w końcu musi sprostać moim, a właściwie klientów, wymaganiom. Są także psiska, których sierść wypracowuję ręcznie ( trymuję ) za pomocą palców i trymerów.
Jednak skoro trafiłam na Fachową Siłę w zakresie pudli ... bardzo lubię tę rasę i ze smutkiem stwierdzam, ze gwałtownie się wykrusza Ewuniu, poproszę ( u mnie albo na PW ) o zdjęcia przygotowywanych przez Ciebie pudelków - teraz bardzo ciężko o profesjonalny wzorzec - w wolnej chwili rzecz jasna.
Pozdrawiam, trzymaj się cieplutko i zdrowo

Ania Adasiowa
co mogłam to zrobiłam, ale niewiele można po tylu latach - w sprawie pudli
wpis jest w Wspomnień czar - jako dotyczy tylko pieska
było tam trochę na ten temat rok temu, a dziś spróbowałam rozwinąć temat
- oczywiście musiałam coś sknocić - brak dla kogo ten wpis

Dostojny i piękny ten krogulec , nigdy nie udało mi się upolować żadnego drapieżnika , czujne są

Ewuniu
Spokojnie Wszystko znalazłam i szóstym zmysłem domyśliłam się , że wpis o pudelku jest przeznaczony dla mnie.
Typ fryzurki, jaką nosił Twój książę, potocznie nazywamy "na szczeniaczka" ( ? ) lub klasyczną. Zdecydowanie wolę tę drugą nazwę, a wymyślnych strzyżeń nigdy nie stosuję. Pies to nie modelka ani lalka.
Pięknego miałaś przyjaciela ... dziękuję

Ja również nigdy nie spotkałam się tak blisko z drapieżnym ptakiem... piękny ten krogulec.
No i gratuluję refleksu . Chyba ciągle, Ewo, masz pod ręką gotowy do 'strzału' aparat?

Ewo miałam wątpliwą przyjemność spotkać tego jegomościa; krogulec siedział sobie na sośnie zupełnie nieruchomo. Dosypywałam ziarenek do karmnika, nagle przeleciał, a właściwie dmuchnął mi nad głową, ale nie złapał żadnego ptaszka. Drugi raz widziałam go przez okno; na moich oczach upolował dzwońca z 'mojej' stołówki. Wiem, że takie są prawa natury, doceniam jego piękno i umiejętności, ale i tak przykro.
Dobrego wieczoru i zdrowia Ewuniu, mam nadzieję, że ta ciężka pogoda nie pogłębia Twoich dolegliwości

Z dawnych lat pamiętam sylwetkę jastrzębi, jak to na wsi, polowały na pisklęta, dawno jednak nie widziałam nic drapieżnego. Czasami jadąc do rodziców coś pojawi się nad lasem, moi synowie nigdy nie zdążą zerknąć kiedy im pokazuję, ale...
Jakiś czas temu, przebywałam w pokoju z oknem wychodzącym na dzisiejsze hostowisko, usłyszałam dziwny dźwięk i coś jakby spadło pod świerk. Ostrożnie wyjrzałam przez firanę, a tam siedziało ptaszysko z głową przekręconą w bok i łypało na mnie jednym okiem. W szponach trzymało zdobycz, prawdopodobnie szpak padł ofiarą, kolor mi pasował, zlewał się ze ściółką pod świerkiem, nie mogłam wypatrzyć szczegółów. Czekałam kiedy odfrunie, ale tak sprytnie odwróciło się i dostojnie pomachało skrzydłami, że nie zauważyłam co upolowało.

Rzuciłam się do komputera sprawdzić jaki to gość odwiedził ogród i prawdopodobnie była to pustułka, tego charakterystycznego "kijkij" nie da się zapomnieć

Witam serdecznie, weszłam na pierwszą stronę Twojego wątku, myślę sobie " fajny babeczka park pokazuje, ciekawe, gdzie to?" No to już wiem. Chyba już nic nie muszę więcej pisać, już wiesz, jakie wrażenie zrobił na mnie Twój park . Przepięknie masz, wszystko takie naturalne, nieudziwnione, niepasowane, jakby samo tak chciało, gratuluję, ekstra kamulce przytargałaś, no i masz oko, pozdrawiam gorąco.

dalszy ciąg : jeszcze trochę nie pokazywanych zdjęć z 2014 r
to i owo

Ewogrod wrote:
Zaintrygowało mnie to srebrno listkowe cudo , co to takiego?