Forum Ogrodnicze Oaza

Dalu, byłam w obu wymienionych przez Ciebie miejscach u musze powiedzieć,że własnie jesienią sa najpiekniejsze!Szkoda,że Twoje fotki znikąa w wątku ogrodowym, byłby z nich niezły wąteczek w 'Podrozach'.Może sie zdecydujesz na ten wpis?
Listopad u Ciebie ładny, kolorowy,oby pogoda dopisywała nam jak najdłużej. Jak przygotowujesz swoje Rh do zimy? Czy nasączasz glebę pod nimi przed mrozami, czy zdajesz się na naturalną wilgoć?

Obcowanie z górami daje duzo człowiekowi,od razu obok zachwytu dla przyrody jest pokora......i wiemy juz gdzie nasze miejsce w szeregu,jakie to potrzebne. Kształt,forma tych skał natomiast daje mnóstwo pola do popisu dla wyobraźni,piekne.

Cudowne są te skalne miasta, to jest coś, co się zapamiętuje na długo, ale jeszcze trochę zdjęć by nie zaszkodziło, by pamięci trochę pomóc
Można byłoby te skałki trochę różnorodniej obsadzić, byłoby jeszcze ładniej! Takie kulki różne, duże hosty i paprocie w szczelinach, oj wpuścić tam nas, ogrodników!
Hm... W kontekście wycieczki z wiaderkiem do kretowisk... To chyba powinnam się cieszyć, że mam na miejscu?

Jeszcze nie byłam w skalnym mieście, choć od nas to tylko niecałe 130 km. Może w przyszłym roku uda mi się namówić mojego M na nie. Ale ty masz posprzątany ten ogród aż zazdrość bierze - u mnie wszędzie panoszą się opadłe liście.

Iwonko, naprawdę warto! Jeżeli jeszcze trafi się na taka piękna pogodę jak my, to widoki zapierają dech w piersiach A wycieczka do Czech to jeszcze w pakiecie - gulasz z knedlikami, piwko i Lentilki

Martusiu, paproci w szczelinach to tam nie brakuje Kulek nie zauważyłam, ale iglaki - i owszem, bardzo ich dużo!
Ja też mam na miejscu w ogrodzie sporo kretowisk, ale nie są one takie dorodne jak te łąkowe

Ewo, masz rację, widoki w Skalnym Mieście są niesamowite, a człowiek wydaje się taki niepozorny wobec potęgi Natury...

Polu, jak znajdę chwilkę czasu, zrobię wpis w wątku podróżowym
Parę dni temu chowaliśmy do domku ogrodnika mebelki, fontannę, beczki, systemy podlewające. Skorzystałam więc z okazji, że beczki były pełne deszczówki i podlałam wszystkie zimozielone - Rh, laurowiśnie, pierisy, kamelię. Mam nadzieję, że zimą będzie wystarczająco dużo wilgoci, bo teraz już nie będę miała możliwości, żeby je podlewać...

Siberko, u nas listopadowego słońca nie brakuje. Nawet dzisiaj, chociaż dzień wstał mglisty i wilgotny, po południu pokazało się słoneczko. A jak ono świeci świat wygląda inaczej...
Ja już w zasadzie nie ogródkuję, chociaż jeszcze w ostatni piątek kupiłam i posadziłam kalinę sztywnolistną. Zachwyciły mnie jej piękne, zimozielone listki i skusiłam się na mały krzaczek. Chyba ukorzeni się do mrozów?
Szczeliniec też jest fajny, zresztą my bardzo lubimy Kudowę i jej okolice i staramy się chociaż raz w roku tam wyskoczyć.

Dorotko, mam nadzieję, że z zatokami już lepiej A w ten Twój zaniedbany ogród coś nie bardzo wierzę

Gosiu, chyba jednak nikt nie wygląda dystyngowanie w starych spodniach od dresu, z plastikowymi wiaderkami w jednej ręce, a łopatą w drugiej

Łukaszu, u nas do dzisiaj na niektórych drzewach utrzymują się liście Na przykład na brzozach...Ale ja już sprzątanie ogrodu zakończyłam i od tej pory liście w ogrodzie maja chronić delikatne rośliny i rozkładać się, tworząc warstwę próchnicy. Tak sobie wmówiłam i tego się trzymam

Dzisiaj dzień był dosyć chłodny i wilgotny. Do tego rano na okolicznych górach osiadła gęsta mgła...A my po krótkim spacerze z pieskami, pojechaliśmy do Wrocławia zwiedzać Cmentarz Żydowski. Mieszkałam we Wrocławiu kilkadziesiąt lat i jakoś nigdy nie miałam okazji tam trafić. Aż do dzisiaj - po Cmentarzu oprowadził na jego wieloletni dyrektor, więc naprawdę dużo skorzystaliśmy.
Mimo że okrutnie zmarzłam, byłam zauroczona atmosferą tego miejsca...Właśnie o tej porze na Cmentarzu jest pięknie, a bezlistne drzewa, wszechobecny tam bluszcz porastający pomniki i nagrobki, paprocie i mahonie potęgują nastój refleksji i zadumy...
Tego świata już nie ma...Cmentarz Żydowski to kawał przedwojennej historii Wrocławia. Powstał w połowie XIX wieku, a ostatni pochówek odbył się tam w 1942 roku. Z jego dawnej świetności niewiele już zostało, a do dzisiejszej dewastacji przyczyniła się i II Wojna, i Niemcy, i Rosjanie, i Polacy. Co się dało zostało wykradzione, zniszczone, rozwalone. Przepiękne pomniki, kunsztownie zdobione płyty nagrobne, wspaniałe grobowce najbogatszych żydowskich rodzin przedwojennego Wrocławia, jeśli się zachowały, to fragmentarycznie. Co można było zniszczyć, zniszczono, co ukraść - ukradziono.
Kilka fotek z tego magicznego miejsca:

Byłem, widziałem, nie zapomnę Jest dokładnie tak jak opisałaś

Grzesiu, zgadzam się - bardzo ciekawe miejsce, taka enklawa w środku miasta. Na pewno warte zwiedzenia!

Pogoda cały czas jest mało listopadowa, zwłaszcza jeśli chodzi o temperaturę. U nas wczoraj było piękne słońce i 12 stopni, a dzisiaj znowu około 10, chociaż chmury zasnuły niebo i zrobiło się wilgotno. Ale deszcze się przyda przed zimą wielu roślinom Podobno w przyszłym tygodniu ma się zdecydowanie ochłodzić...Ja jestem przygotowana - ziemia kompostowa czeka w wiaderkach, kora - w worach, jest jeszcze kilka metrów agrowłókniny dla kamelii i figowca
W ogrodzie nie jest jeszcze całkiem smutno i jak na tę porę roku - sporo zieleni i nawet kolorów.
















...i nadal kwitną jednoroczne w skrzynkach i donicach, a ta lobelia jest wyjątkowa - kwitnie nieprzerwanie od maja

Czy to Twój cedr ma takie igiełki jak modrzew? Nigdy nie widziałam takiego drzewa z bliska, skoro wciąż jest zielony, to chyba zimozielony ? Jestem cedrowym laikiem i trochę ta fotka mnie zbałamuciła

Marto, cedr ma ślicznie ułożone niebiesko-srebrne igiełki i jest jak najbardziej zimozielony, tzn. jak większość iglastych nie gubi igieł na zimę
Mój to już wielkie drzewo; trudno mi je sfotografować, tym bardziej, że obok niego rośnie wielka sosna czarna i brzoza:

Rzeczywiście u Ciebie Dalu jeszcze sporo zieleni i kolorów , nie to co u mnie - szaro i buro . Tylko trawa nadal zielona, ale i ona zaczyna powoli żółknąć .

Ciężkie czasy przed nami... długie zimowe wieczory i odliczanie dni do wiosny .

I oczywiście te pączki na skimii pięknie przezimują i wiosną zakwitną, tak? Jak zwykle?
Oj, Dalu, ten Twój cedr... Ja nawet nie powinnam o cedrach myśleć, u mnie jak się mroźny wiatr rozpędzi... to go nie oszczędzi... Choć widziałam w Lublinie całkiem spory egzemplarz...Nie wiem, jaki... A Twój, Dalu, to jaki?

Martusiu, taką mam nadzieję, bo skimia jeszcze nigdy mnie nie zawiodła Zawsze kwitnie bardzo obficie; kwiatki niepozorne, ale zapach cudowny!
Tak było w maju:






A cedr chyba rzeczywiście we wschodniej Polsce nie miałby szans. Nawet tu, na Dolnym Śląsku jest ich niewiele, zwłaszcza takich wielkich i wiekowych egzemplarzy jak mój. Jego imię to Cedr Atlaski Glauca. U mnie ma to szczęście, że został posadzony w przedogródku, przed domem, który chroni go przed zimnymi wiatrami. On i dwa inne drzewa - brzoza i sosna. Choć nie jestem przesadną wielbicielką iglaków, to jego majestatyczny pokrój i śliczne igiełki niezmiennie mnie zachwycają:




Dorotko, dzisiaj prawie cały dzień leje, więc chwilowo ogród oglądam tylko przez okienko. No i póki nie zaczną się przygotowania świąteczne mam nieco więcej czasu...Chociaż nie wiem, czy to dobrze, bo za dużo czytam, oglądam, buszuję po sklepach internetowych...i różne pomysły przychodzą mi do głowy Wszystko bym zmieniała, nic mi się nie podoba
Ale, póki co, kila wczorajszych fotek z ogrodu:

Ta ślicznotka już chyba nie rozchyli płatków



Hortensje ogrodowe ani myślą iść spać



...a amanogawa nadal czaruje pięknie wybarwionymi listkami

Ech, cieplarniane warunki... U mnie hortensje straciły liście już ponad miesiąc temu. A skimia może występować co najwyżej jako roślina domowa... Mówi się trudno i żyje się dalej... w strefie 6 B

i 5b

Jak na dziś, to 5b mocno przereklamowane

Dalu, rozmyślam ostatnio nad zakupem maltańczyka. Czy możesz podzielić się swoimi doświadczeniami jak sprawuje się w ogrodzie? Czytałam, że to kanapowiec, ale nie wiem czy należy się liczyć ze stratami w ogródku ?

Z biciem serca przeglądałam te piękne fotki .U mnie Skimia padła 2 lata temu po tej okropnej zimie .Niestety już się na nią nie zdecydowałam, a szkoda ,bo to piękna zimozielona roślinka .Dębolistna ślicznie się przebarwiła .Czytam Dalu ,że i do zimy jesteś przygotowana ,żeby w razie czego zabezpieczyć roślinki .Ja również mam naszykowane wszystko i tylko czekam na groźniejsze powiewy mrozu .Na razie nich się hartują

Jadziu, zima przyszła do nas niespodziewanie i tym razem zaskoczyła ogrodniczkę
Wczoraj nagle spadł mokry śnieg, a na noc zapowiadali spory mróz. Biegałam więc po ogrodzie z rozwianym włosem i kopczykowałam najukochańsze róże, nowo kupioną kalinę sztywnolistną, ale przede wszystkim - kamelię i figowca. Oczywiście, alarm był przedwczesny, niepotrzebnie spanikowałam, bo w nocy był tylko lekki przymrozek, a rośliny powinny się jeszcze hartować!
Zimozielone rośliny to mój konik, mam ich całkiem sporo, a ostatnio do kolekcji dołączyła śliczna kamelia Przykro mi, że u Ciebie skimia nie dała rady, ale Ty masz wiele innych, pięknych roślin...
Dla Ciebie jedna z moich najstarszych zimozielonych w ogrodzie - kilkunastoletnia laurowiśnia:



Edytko, maltańczyk to wspaniała rasa, ale dosyć wymagająca i z pewnością nie dla wszystkich. To rzeczywiście piesek kanapowy, bardzo delikatny, ale bardzo przyzwyczajający się do opiekuna i bardzo źle znoszący samotność. Oprócz tego, jego wspaniały, jedwabisty włos wymaga wielu zabiegów - codziennego czesania, częstych kąpieli i wizyt u fryzjera. To tak w telegraficznym skrócie. A w ogrodzie jest absolutnie nieszkodliwy - chodzi tylko po ścieżkach, a jest taki malutki, że nawet jak zdarzy mu się przebiec przez rabatkę, to prędzej kwiatek zrobi jemu krzywdę niż on kwiatkowi Jeśli interesuje Cię więcej detali - służę (PW).




Izo, Siberko, ostatnimi laty wszystko w pogodzie się pokićkało i to moje 7a też jest problematyczne Przykład pierwszy z brzegu - tegoroczna wiosna! Kiedy n.p. na Lubelszczyźnie królowała już na całego, u nas było zimno i paskudnie, a wegetacja była baaardzo opóźniona; zima 2011/2012 dała popalić wielu roślinom w moim ogrodzie
Na przykład ta piękna, kwitnąca aukuba, to już tylko wspomnienie




...tego figowca, od wiosny już w gruncie, czeka nie lada wyzwanie - zima!




...ale glicynia po paru latach oszczędnego kwitnienia tej wiosny dała czadu!