Forum Ogrodnicze Oaza

Nadganiam zaległości - zdjęcia z przed pięciu dni, kiedy słoneczna pogoda pozwoliła na moment odetchnąć kwiatom targanym deszczami.

Różowe. Pokaz daje niezawodny duet: Pomponella i Alden Biesen - drugie kwitnienie, od kilku dni pada, a one jak gdyby nigdy nic, rozweselają ogród.





New Dawn, drugie kwitnienie rozciągnięte i słabsze.


Martin Frobisher sadzona wiosna teraz ma już 1.5 metra wysokości, kwitnie nieprzerwanie, kwiaty wrażliwe na deszcz. Ale między deszczami zdąży ucieszyć.


Żółte. Tu króluje Pilgrim.



Buff Beauty.


Charles Austin.


Czerwone - pnąca Dortmund i okrywowa Matador

Marysiu, dałaś po oczach, u Ciebie istne szaleństwo jeszcze!
Wróciła do miasta i zastałam takie kwiatki:

Olivia Rose





Golden Showers - ma szanse zakwitnąć cała wiecha, na razie pierwszy "zwiastun"



Lustige

Marry co Ty im robisz, że o tej porze mają tyle kwiatów.

Nie powiem, u mnie cały czas coś różanego kwitnie, z naciskiem na coś. To są raczej pojedyncze kwiatki, a jeśli kilka to rozrzucone po krzewie. Wielkiego wow nie robią, ot trochę sentymentalnej zadumy nad przemijaniem lata.

'La Perla'



'Memoire'



A przy okazji jesiennych prac i przeprowadzek, wygospodarowałam jedno miejsce na różę w pobliżu 'Westerlanda' i 'Alchymista'. Siłą rzeczy więc, będzie to coś w odcieniach herbaty. Raczej niewysoka rabatówka (bo będzie z przodu), najlepiej kwitnąca non stop, a już koniecznie teraz i obficie, czyli coś późno kwitnącego. Po to żeby wypełniło tęsknotę za kwiatami przy łysym o tej porze 'Alchymiście'. A swoją drogą ten "grzybiarz" w tym roku tylko dołem wyłysiał, a góra cała przyzwoicie ulistniona.
Pomysły mile widziane.

Herbaciane i obficie (falami) kwitnące - nasuwa mi się Lady of Shalot oczywiście. U mnie jest wysoka, lecz przecież można ciąć niżej. Pąki ma nadal.
Albo ewentualnie Easy Does It, na razie mnie nie kwitnie zbyt nachalnie, lecz mam dopiero półtora sezonu. Ma jakieś 40 cm.
Też trochę porządkowałam i zostałam nagrodzona takim widokiem:



To schowany (za pomidorem, który wyleciał) pąk Sorayi, róża nie odbudowała się zbytnio, lecz co ważne - żyje.

U mnie Lady of Shalott też na okrągło kwitnie. I Amadeus.

Jolu Pilgrim i Pomponella kwitną dwa razy ale bardzo obficie, obie wysokie 1.5 metra, mimo ostrego cięcia. Bursztynowa Hansestadt Rostok kwitnie b. ładnie i nie jest wysoka, teraz kwitnie ale nie zrobiłam fotki.
Zdjęcie z czerwca.

O "szalotce" nawet myślałam, jednak za wysoka, jak i wszystkie inne ponad metrowe. Bo u mnie te metrowe raczej wyskakują na półtora.
HR też mi wpadła w oko i katalogowo byłaby OK. Jednak na którymś filmiku pan Hyży wspominał, że ona rośnie wyżej i to raczej u niej norma.
Jeszcze podoba mi się '
Coral Lions Rose'. Ktoś uprawia?
A wzrostowo to jeszcze myślałam o 'Goldelse'

A tu przykłady, jak róże kpią sobie z założeń co do ich wzrostu
'Novalis', katalogowe 80 cm - u mnie 1,6 metra



'Souvenir de Baden-Baden', z założenia metrowy, dzisiaj u mnie pozuje z pąkami na wysokości 1,5 metra.

No nie wiem - ja mam dwie austinki mikro-mikro, albo ja im się nie podobam, albo takie niskie babeczki są, bo z szkółki bardzo dobrej. To Dame Judi Dench i Pat Austin, obie morelowo-pomarańczowe, PA bardziej jarzeniówka.
Podaję linki do oryginalnej strony firmy Austin, bo moimi zdjęciami średnio mogę się pochwalić - a może po prostu coś nie tak robię, Austin podaje normatywną wysokość między 3 a 4 stopy. U mnie raczej między 30 a 40 centymetrów

Przychodzi mi jeszcze do głowy francuz, Emilien Giuillot, opisywany jako "pożar w ogrodzie"; podobno też dorasta do metra. Na zdjęciach tak piękny, że mimo wdrażanego programu oszczędności budżetowych zamówiłam go do pary z utraconym chyba ostatecznie Otellem.

Cieplejsze powietrze coś tam ruszyło. Komu to podobała się Wedding Piano? Jeszcze kwitnie.



Bathsheba w porannej rosie (nie "z kapką u nosa" )



The Lady of the Lake - troszkę obżarta przez pomrowa



Ha, doczekałam kwitnienia Chippendale - tylko mój upór trzyma tę różę na rabacie. Ależ ma kolor - przynajmniej w takim stadium!





Nawiasem, od dwóch lat nie jest wyższa, niż do kolan.

Nietypowy, bladziutki kwiatek The Wegdwood Rose - ale widać, jakie ma karbowane płateczki



I jeszcze raz Teasing Georgia; na razie nie ma dalszych pąków, ale to róża sezonu niewątpliwie, zrobiła ogromny postęp, mnóstwo kwiatów (jak na moje półcieniste warunki), wieeelki krzaczor. Zastanawiam się, jak z nią postąpić na wiosnę... Jakieś rady?

Boję się tych angielek, że chimeryczne są i nieprzewidywalne bardziej od innych róż. A ja już za stara na eksperymenty.
Ostatecznie pstawiłam na solidne, jak mi się wydaje, niemieckie dziewoje (a właściwie na parkę). Do koszyka wpadły: 'Goldelse' i 'Gebruder Grimm'. Nie mogłam się zdecydować, czy w kierunku żółci, czy czerwieni ma być ta herbata. I wyszło, że ogród da się rozciągnąć na dwie sztuki. Mam nadzieję, że ta "niemiecka solidność" to nie będzie coś jak krasnal w ogrodzie.

Jolu, Gebruder Grimm rośnie na mojej rabatce przed blokiem. Niestety kwiaty tak się podobają ludziom, że ciągle ścinają.

ewakatarzyna wrote:
W moim przypadku "niestety" to duży plus.

Dobrze, że dzisiaj przygotowałam miejscówkę na te dwie róże, bo już w poniedziałek ruszą do mnie.
Dla Braci wykopałam tawulca pogiętego. Rósł tam może trzeci rok, ale bardzo spodobała mu się miejscówka i zaczął iść jak burza. I to był ten właśnie moment na eksmisję gadziny, bo jeszcze trochę i byłby kłopot z tym dominantem. Mam go w gorszym cienistym miejscu, gdzie rośnie grzecznie, a w ciepłym, słonecznym byłby potworem.
Miejscówka jest na końcu przedogródka, gdzie rzadko zaglądam, mimo że jest to widoczne miejsce z progu domu. Po prostu nie ciągnęło mnie tam, bo nie było na czym oka zawiesić. Z wyjątkiem okresu kwitnienia 'Alchymista'. Teraz, gdy taka żarówa jak 'Gebruder Grimm' będzie tam brylować, to pewnie zmienię trasę spacerologii ogrodowej.
Aaa, jeszcze sobie 'Heidi Klum' zamówiłam do donicy. Będzie to więc róża mobilna. Skusił mnie zapach i oczywiście barwa. Nie przeraziła średnia zdrowotność. Skoro z 'Alchymistem' jakoś tam układam współpracę, to taka niewysoka dama nie powinna sprawić więcej kłopotów.
No i cieszę się jak dziecko i nóżkami przebieram.

To raczej moje ostatnie w tym roku, pojedyncze kwiaty róż:

King's Ransom - bardzo urodziwy, luźno zbudowany kwiat, przyjemnie pachnący



I niezawodna Rumba

Te ostatnie cieszą tak samo bardzo, jak te pierwsze, prawda? Jak wszystko kwitnie, trochę obojętniejemy, a występy solistów zawsze przykuwają uwagę.
Wedding Piano - wczorajszy kwiat nieco się rozchylił.



Ale może jeszcze pojawią się jakieś pąki. Moje róże mają ich trochę. A w sąsiednich ogrodach, bardziej słonecznych, kwitną na całego. W zeszłym roku niektóre nie poddawały się do grudnia.

'Souvenir de Baden-Baden', latem nie popisywał się, za to teraz ma sporo pąków. Niestety jesienna pogoda im nie służy, mają plamy, niektóre nie rozwijają się, a tylko pojedyncze pokazują piękny kwiat.


Tegoroczne debiuty to dopiero obietnica przyszłych kwitnień, ale i te nieliczne kwiatki cieszą.
'Aphrodite'


'Knirps'

A z moich czterech róż-niedobitków, dzisiaj tylko dwie pokazują swe ostatnie kwiaty:

pnąca 'Parade'

10.10.


i 'Ghislaine de Feligonde'

Pnąca 'Hella', w tym roku nie było ściany kwiatów, a teraz to już całkiem skromnie. Za to ślicznie pachnie i żeby to poczuć nie trzeba wsadzać nosa w kwiatostan. Latem śnieżnobiała z żółtym środkiem, jesienią muśnięta bladym różem.