Forum Ogrodnicze Oaza

Kiedyś kupiłam sadzonki żywokostu i z niego robię to co wszyscy nazywają niefortunnie gnojówką tzn 14-21 dni fermentacji 1 kg na 10 l wody, po fermentacji należy rozcieńczać 1 do 5;
Jola zachwalała gnojówkę z pokrzyw że w tamtym roku róże stanęły na nogi - ta jest do kupienia w sklepach ogrodniczych.

Wasze róże -miód na serce. Moje - ech...
Biedne, zdeformowane, w rozmiarze XS-S...
Uchowało się kilka żywych pąków Alchemika



To samo Aloha; ona prócz tego wypuszcza z nagiętych starszych "biczy" dość porządne, czerwone krótkopędy, z których może będzie pożytek. Póki co użarła mnie potężnie nie w rękę nawet, tylko w czubek głowy - wyprostowałam się nieopatrznie pod takim nagiętym.



Pąki są tak ciemne, jakby należały do całkiem innej odmiany.



Moja Crown Princess Margaretha - biedactwo...



Trochę zdobi ją Blue Cotillon.



Zdjęcia w zapadającym zmierzchu, dlatego takie przeniebieszczone.
Znośny kwiatek ma Olivia Rose



Autumn Sunset, ten pąk był schowany za liśćmi



Dwa żywe pąki zachowała też dzielna nad wyraz Żona Poety



Martwię się prócz wszystkiego dwiema posadzonymi krótko przed mrozem, czyli miesiąc temu. Niby żyją, ale ani drgną.

Pojedyncze jeszcze .
Ale za ok 2 tygodnie hm musi być spektakl mały .
Moja Aloha rośnie wolniutko ,ale ma jeden pąk już.

Rozumiem, Dziewczyny, że ogarnięte jesteście uzasadnionym żalem, a nawet złością na bezpardonowy mróz kwietniowy.
Moich kilka krzaków - widocznie trochę późniejszych odmian - ma trochę pączków maleńkich.

Ale pocieszcie swoje oczy takim wysypem, który funduje mi w tym sezonie 'Ghislaine de Feligonde'
Za chwileczkę rozrastający się bardzo szybko krzew - parolatek - będzie oblepiony tymi malutkimi kwiatkami.
19.05.

Piękne zapowiedzi, Aniu.
U mnie odrobinę podobna w charakterze austinka, The Lady of the Lake - trochę kwiaty zniekształcone, cóż, lepsze od żadnych.



Nadal na niektórych różach żeruje mszyca, dziś wieczorem profilaktycznie opryskałam "2 w 1".

U mnie bardzo wiele kwiatów jest zniekształconych, to te co się tak wyrywały z pąkami a potem oberwały w kwietniu od przymrozków do tego pojawiają się choroby. Mam obawy czy to aby nie mączniak rzekomy dlatego dziś profilaktycznie użyłam Proplant 722 SL. Najbardziej podejrzanie wyglądają Amadeus i niedaleko rosnąca Rosanna. Bardzo dużo liści zżółkło na Rosarium Uetersen, nie wiem czy to susza czy coś się znowu zaczyna. Hm, hodowanie róż bez chemii to mit, bo jak mozna walczyć ekologicznie z takim np. mączniakiem rzekomym?

Ja w ubiegłym roku przestałam pryskać chemią około lipca, bo miałam zawsze pod ręką jakiś ekologiczny preparat do warzyw, to i różom się dostawało. I wiecie co, jeszcze nigdy nie miałam tak schorowanych róż jesienią, jak w tamtym sezonie. Teraz sobie ekologia na warzywka, a róże mocna chemia. I koniec eksperymentów w tym temacie.

U mnie kwitnienia na razie po jednym kwiatku, chociaż pąków sporo.
'Rhapsody in Blue'


'Westerland'


'Gebruder Grimm'


I wielkie oczekiwanie na 'Lady of Shalott'

Trochę wstyd mi, że nie znam nazw odmian własnych róż czy innych krzewów ozdobnych. Od pewnego czasu bardziej przywiązuje do tego uwagę odkąd przeglądam forum.
Uwielbiam ich zapach, ale różowe są zbyt intensywne.

Grzesiu, piękne krzaczory, bardzo mocne. Oczywiście nazwy nie są aż tak istotne, jak ktoś ma kilka sztuk (powtarzam się, ale ponownie zacytuję starego Szekspira, wkładającego w usta Julii słynne "Czym jest nazwa? To, co zwiemy różą, pod inną nazwą równie by pachniało. "), przy kilkudziesięciu warto wiedzieć, jakie już mamy, a pamięć zawodzi.
Zresztą niektóre róże mają dość szczególne wymagania, na przykład odnośnie przycinania czy słabszą mrozoodporność. Ja "dojrzałam do róż" dobrze po pięćdziesiątce, i od dwóch doszłam do chyba trzycyfrowej ilości, sumując oba ogrody. Wszystko przed Tobą, Grzegorzu!
A serio, cieszy nowy uczestnik wątku.
Są tu znawcy (nie ja!), więc jeśli wstawisz powiększone zdjęcia kwiatów, pewno ktoś Twoje róże zidentyfikuje.

Po kwietniowej katastrofie coraz większe szanse na normalne kwiaty kolejnych róż, Aloha w czołówce; pąk w intensywnym karmazynowym kolorze



Obok chyba najładniejsza faza



I ostatnie stadium:



Desdemona, na razie jeden z dwóch pąków, musiałam niziutko przyciąć większość krzaczka.



Obok inna austinka, Teasing Georgia, wysoka, ale pąk uchował się tuż przy ziemi.



I radość moich oczu i nosa, Constance Spry, jedyny kwiatek, który nie zmarzł, być może ten kwiatek, który dane mi będzie wąchać w tym roku - chyba że coś zakwitnie na wsi.

Grzesiu - dorodne krzaczyska Ta pierwsza pachnąca może być historyczną różą, jakąś gallicą, czy powtarza kwitnienie ?

Sezon w pełni:
Gipsy Boy - wycięłam sporo starych pędów wiosną (prawidłowo powinnam po kwitnieniu, ale nie można się do nich dostać gdy są liście) i kwiatów mniej, rozproszone, teraz czeka mnie pędów powiązanie bo się rozeszły na boki.



Alba Maxima - rozrosła się i będzie cięta do połowy.



Reine des Violettes w tym roku ładnie zakwitła, chociaż fioletu nie pokazała. Widać jak sobie nie radzę z podporą wiotkich pędów.


Quatre Saisons Blanc Mousseuses moja pupilka mchowa:



Versicolor zaczyna, lubią ją mszyce, nic nie ucierpiała w zimę.




I jeszcze raz Colnelia, rozkręciła się.

Szkoda, że nie można zaciągnąć się zapachem pokazywanymi przez Was różami. U mnie ta różowa co w tym roku natworzyła pąków jak nigdy do tej pory, czuć na odległość czasami, intensywny zapach. Nie jestem w 100% pewny, ale chyba powtarza kwitnienie, bo dość długo kwitnie, próbowałem kiedyś ustalić według podpowiedzi google i faktycznie mi informowało o galijskiej odmianie. Nie pamiętam skąd znalazła się u nas w ogrodzie, bo Tata ją tu posadził dawno temu, chyba z 15 lat może mieć, albo więcej, ciagle nie zawodzi kwitnieniem.

Co do róż pnących żółtej i czerwonej, nie jestem w pełni zadowolony z miejsca przygotowanego pod nie, ponieważ ta osłona którą widzicie na zdjęciu uniemożliwa pełne kwitnienie, zamierają gdy natrafiają na przeszkodę. Chciałem się trochę odsunąć z różami od tej ścianki i dać im osobną pergolę, ale nie ode mnie wtedy należała decyzja. Mogłem też pędy róż nakierować bardziej pod skosem w pobliżu podstawy, bo tak widziałem m.in. u Grzegorza Hyżego, ze powoduje to większą skłonność kwitnienia.
W tym roku z powodu długiego okresu suszy nie ma czarnej plamistości na liściach rózy, chyba, że PW które raz stosowałem coś zapobiegło infekcji. Wkrótce czekają u mnie deszcze i róże będą już mniej atrakcyjne

Pełnia kwitnienia, trzeba korzystać z podziwiania póki deszczu nie ma .






A jeszcze czekają pąki widoczne w rogu prawym na zdjęciu.

Grzesiu, Marysiu, fajne te Wasze róże. Kiedyś, 20 lat temu z okładem, umyśliłam sobie mieć właśnie coś podobnego w górach.
Wtedy oczywiście nie wiedziałam o różach dokładnie nic (no, może znałam ze trzy odmiany i że są "pnące", "pienne" i "normalne" ), ale tego typu kiście dość drobnych kwiatków jakoś mi pasowały do wiejskiej sielanki.
A potem zupełnie przypadkowo kupiłam Constance Spry (jako "róża angielska" ) - i wsiąkłam.
Cóż, w tym roku na normalne kwiaty angielek jeszcze poczekam, co najmniej dwa tygodnie, choć w ostatnich dniach wiele znaków podnosi mnie na duchu.
Jest też codziennie kilka nowych kwiatuszków. Na Olivii nawet dwa.





Crown Princess Margaretha ma obiecujący pąk



i trzy starsze kwiatki.



A niska, krępa Kordesówna Mango mnóstwo żarówiastych pączuszków.





Rokuje też The Lady of the Lake; pomijając pączki, wypuszcza od dołu czerwoniutkie pędy, co mnie raduje bodaj nie bardziej od kwitnienia.
To zdjęcie jest zresztą historyczne.



Jakieś dwie chwile później, pień martwej gruszy, widoczny w tle, po prostu runął! Ciągnąc za sobą pnącą różę, trzy powojniki i lecąc na lilie&co rosnące za jego plecami.
Uważam, że wykazałam się nadzwyczajną przytomnością, jak na starszą panią, łapiąc go jedną ręką (w drugiej miałam aparat), uwalniając rośliny z podwiązań, a następnie wywlekając ważące z pół tony pnisko na trawnik.
Nie mam poważnych obrażeń.
Zaczyna normalnie kwitnąć Golden Showers.



i tu mam pytanie, co zrobić z bardzo starym "pniem", który zamierzałam wyciąć po pierwszym kwitnieniu, a on niespodzianie...



Wyciąć jednak wszystko? Odciąć tylko najstarszą, zdrewniałą część? Ociąć wszystko do "oczka"?

Aniu dobrze ,że Tobie nic się nie stało .
Na przyszłość ,gdyby, to uciekaj niczego nie ratuj
Twoje zdrowie jest najważniejsze .
Osobiście bym nic nie robiła przy tej róży ,
poczekała bym na rozwój sytuacji .
Ciąć ,wycinać zawsze zdążysz .
Wypuści pędy i wtedy okaże się ,gdzie ciąć etc .
To moje spostrzeżenie i rozważania

Bogusiu, przecież bym dostała załamania nerwowego, jakby mi jeszcze ten pień jak taran zdemolował rabatę.
Co tam trochę podrapań
Pień na szczęście był na tyle spróchniały, że znacznie lżejszy jednak od świeżego drewna. Grusza obumarła kilka lat temu, definitywnie, bo tę chorobę objawiającą się czarnymi plamami na liściach miała od kiedy "nastałam". Sadzona z pięć dekad temu, albo lepiej.

Co do Golden Showers, właśnie miałam w planie ją odmłodzić, o ile to możliwe - bo od korzeni (?) podstawy (?) odbiły dwa młode pędy.

Też bym chyba uciekała . Wydaje mi się, że taka by była pierwsza, intuicyjna reakcja organizmu. Aniu, podziwiam i też się cieszę, że jesteś cała .

Podrzucam przepis na roztwór na mszyce. Będę go wypróbowywać.

Oj Aniu Aniu Co by Ci przyszło z nienagannej rabaty gdybyś teraz leżała zagipsowana? Nie warto, naprawdę. Wiem że to był odruch ale jednak.
U Was już kwitnienia na całego, u mnie dopiero się zbierają, jedynie madame Isaac P. w kwiatach i Golden Gate ale za to obie pachną za sześć







Kwiatki jak na taką suszę nawet nie najmniejsze. Golden Gate, ślicznie pachnie





Powolutku zbiera się Laguna, ona też w parnym powietrzu dzisiaj mocno pachniała:





Kształtu teraz to ona nijakiego nie ma odkąd Bati jej "pomagał" ale kwiatów na górze będzie dużo.



Dobrze kwitnie Polka, straszna z niej śmieciuszka





I to mnie szczerze dziwi że przy takiej suszy kwiaty są naprawdę spore:









W pełni kwitnienia rugosa:



Zaczyna Mary Rose:





I Comte de Chambord:



Luiza zaszalała z pąkami



I pierwsze kwiatki:



Dużo pąków ma Barock:



Nieźle ścinane wiosną do ziemi Artemis i Lichtkonigin Lucia:





Tak samo Capricia Renaissance, warto było ciąć chociaż się tego trochę bałam bo nie wiedziałam jak zareagują.

Na zaprzyjaźnionej rabatce przed blokiem róża na pniu. Nie znam odmiany