Forum Ogrodnicze Oaza

Aniu , a czy bardzo grzeje , bo po pieskach nie widać upałów .A trzy beagle to już jest widok .Piękna architektura .

Beata

Łatka wrote:
Miałam na myśli te w żółte różyczki Ale kolejne prezentowane to już rewelacja , jako rasowy ogrodnik z pewnością nabyłaś owe

Ale skąd wytrzasnęłaś trzeciego futrzaka , tak szybko chyba się nie rozmnażają, chyba że klimat im tak służy

Z mapą w drugim oknie śledzę Waszą podróż, chłonąc widoki i wspominając co nieco...
Uprasza się o więcej zdjęć i radośniejszą minę
Zyczę Ci wiele wrażeń i czekam na ten cd co n.

Cd uwarunkowany jest, Nelu, możliwościami internetowymi, skromnymi jak rzadko.
Wiesiu, Beato, Dorotko - trzecia biglica należy do mojej przyjaciółki, z którą wspólnie podróżujemy, to Emma. Moje są te, wyglądające z łazienki mieszkanka mojej córki



W Umbrii - i może w całych Włoszech - moim ulubionym miasteczkiem jest Bevagna, nieznana szerzej turystom, a pełna romańskich i gotyckich budynków, jak choćby trzy romańskie kościoły na głównym placyku.





Nasza droga wiodła dalej na południe, ale slow, taka slow- turystyka.
kolejnym przystankiem były wulkaniczne okolice Aglianico di Vultura, wybrane oczywiście z powodu słynnego szczepu winnego aglianico. Nie brak tam również atrakcji architektonicznych. Wieczorem odwiedziliśmy jeszcze zamek w Melfi





Rzut beretem od Melfi - Venosa, sławna jako miejsce zamieszkania księcia Gesualdo da Venosa, kompozytora - madrygalisty, bardziej znanego jako morderca zony (podobno ja zamurował).



Zamek



Katedra św. Andrzeja



Kościołek św. Trójcy z X wieku




Samochodzik



Uliczne kwiatki



I sklepik donny Serafiny, gdzie kupiliśmy jej wspaniałe wyroby: oliwę, zioła, peccorino i wino, oczywiście


Cdn, jak zwykle

beatazg wrote:
Podobno we Wrocławiu jest cieplej, tu temperatura w granicach 30 stopni - dodatkowo wiatr od morza, kąpiele... Zresztą są dość odporne na ciepło, zwłaszcza cytrus, oczywiście

Od tygodnia jesteśmy na wybrzeżu Morza Jońskiego - jeśli Italia jest butem, to na tej części podeszwy, która przy chodzeniu nie dotyka ziemi. Większe duże miasto to Catanzaro. Cały czas oczywiście robimy i wycieczki - w naszym pobliżu jest takie cóś.
Twierdza królów aragońskich Le Castelle




Zachód słońca pod zamkiem



A to zdjęcie z wczorajszej wycieczki - widok na plażę, nie naszą - i chwała Bogu, bo przepełnioną - ale co za woda!

Dzięki za pokazanie pięknych miejsc.Szkoda,że to tak daleko ale mogłabym tam mieszkać.

Olu, chyba też mogłabym tu mieszkać - gdyby ZUS był łaskawszy dla emerytów

Beatrix, zdjęcie zrobiłam zoomujac w klifu w Tropei, z około 50 m wysokości. bez zoomu wygląda to tak:



Nasza plaża niby uboższa, nie tak sławna, ale za to pusta i spokojna

.

Tropea leży po drugiej stronie "buta", an Morzem Tyrreńskim i jest to Sopot w wydaniu włoskim, czyli mimo wszystko slow. Zwłaszcza po sezonie.



Podobno tu wymyślono trufle lodowe.



Ja tam wole wybrzeże Morza Jońskiego -mniej tłumów, więcej historycznych budowli. Naszym ulubionym miasteczkiem jest Gerace, założone przez Normanów. Jego uliczki wyglądają, jakby średniowiecze nie całkiem minęło, a normańska katedra powala na kolana.









Albo Stilo z bizantyńską świątynką La Cattolica




I ta wegetacja...



Żywopłot z ołownika - a ja drżę o moją niewielką doniczkę

Aniu, dzięki za wspaniałą relację w wycieczki do Włoch. Tej części, której kompletnie nie znam, tym bardziej więc dla mnie ciekawa jest Twoja relacja Wspaniałe budowle, piękne widoki! Jak Ci zazdroszczę! U nas cały czas upały, susza i piekielna duchota
Jutro ma coś popadać...Oby!
Pozdrawiam serdecznie Ciebie, M. i oczywiście futrzaki

Jakże Ci zazdroszczę!
W poprzednim wcieleniu na pewno żyłam na południu, bardzo mi klimaty tych miejsc odpowiadają...
Trzecia fotka od końca - to jest to co lubię najbardziej (poza moczeniem się w tych ciepłych wodach oczywiście). I jeszcze ciepłe wieczory też...
A podobno u nas za tydzień ma być 20 stopni - w nocy, a w dzień - 30!
jednak to nie to samo.
Serdecznie pozdrawiam.

No Aniu cudnie spędzasz czas..... myślałam, że znam Włochy, byłam 4 razy poznałam Wenecję, część Toscani,Triest, Rzym i Watykan, ale takich widoków nie widziałam, koniecznie muszę kiedyś uderzyć w te rejony pozdrawiam serdecznie

Dziękuję za wszystkie miłe słowa - już powoli wracamy. Ale jak zwykle - z przystankami.
Dziś nocujemy w Bari - straszna burza, woda na ulicach po osie aut - żal, bo stare centrum przeurocze. ale ponieważ mam dostęp do internetu, kilka wspomnień z Kalabrii.
Odkrycie sezonu - miasteczko Santa Severina i zamek aragoński o tej samej nazwie.









Jaśminy i bugenwille



I kalabryjski zachód



Reszta już chyba z Wrocławia - życzcie mi pustych autostrad.

Aniu pięknie spędziłaś urlop i fajnie, że choć trochę dane nam było w tym uczestniczyć.
Życzę szerokiej, bezpiecznej drogi

Pokłoń się naszej naszą królowej w Bari

Olu, w Bari byliśmy tylko kilka godzin, w bazylice była akurat msza, weszliśmy na moment, podmieniając się przy pilnowaniu psów.
Dziś śpimy na granic słoweńskiej, tylko kilka kwiatków.
Dla miłośników hibiskusów.









Portrecik bugenwilli



Granacik



Ten oleander podbił mnie śnieżną bielą



A to co???
Magdo H niezawodna?

Aniu , ten cytrynowy hibiskus przeuroczy .Czy tam nie ma chorób grzybowych i robali , bo wszystko takie ładne i zdrowe .Ja to wróciłabym z całą masą urwanych szczepek do ukorzenienia i pół samochodu kamieni Miałam nawet nasiona hibiskusa z Włoch ,ale wszystkie sadzonki zmarzły tej zimy . Ja też dziękuję za piękne zdjęcia i opisy

Beata

Znaczy coraz bliżej domu! No wiem, żal że się skończyło, ale my tu na Ciebie czekamy!
Szerokości!

beatazg wrote:
Beato, są robale, jak najbardziej. Zerwałam sobie gałązkę lauru - do kuchni. I co się okazało? Oblepiona tarcznika mi była. W ogrodzie!
Hibiskusów moc, nie zawsze, a raczej tylko czasem miałam aparat i możliwość sportretowania. Mnie najbardziej podoba się odmiana o pełnych kwiatach w kolorze dojrzałej dyni. Pyszota!
Jestem już w domu - i padam na nos, cały dzień odgruzowywania, szczególnie podsuszonego ogrodu.
Teraz wspomnienia...
W drodze powrotnej zboczyliśmy z prostej trasy (a kiedy tak nie robimy?), przejechaliśmy przez pustać Basilicaty, najbardziej "dzikiej" z włoskich prowincji. Takie widoki:
Oleandry sa popularnym "rozdzielaczem" pasów autostrady



a to już strada provinciale



Na pastwiskach placki żółtych krokusów





i takie cósie. Pustynniki???




Naszym celem jest Matera - miasto wykute w wulkanicznych tufach, wpisane na listę światowego dziedzictwa. W Materze kręcono sceny plenerowe do "Ostatniego kuszenia Chrystusa" Mela Gibsona. Czyż nie wygląda tu jak w Jerozolimie przed dwoma tysiącami lat?












Pranzo w knajpeczce, skromne, ale bardzo dobre: orchiette (makaron w kształcie uszek) z sosez bazyliowym i pomidorkami, posypany tartym serem peccorino.



Dalej w stronę Bari, już w Apulii, stoi jeden z najsłynniejszych zamków Europy - Castello del Monte. Pochodzi z połowy XIII wieku, zbudowany z inicjatywy Fryderyka II Hohenstauffa, jest bardzo tajemniczą budowlą. Nie wiadomo, do czego właściwie służył. Jest "matematyka zaklęta w kamień". Ma kształt ośmiokąta, do boków przylegają również ośmiokątne wieże. Na jego temat istnieje wiele teorii, również ezoterycznych. W każdym razie robi wrażenie.





Na modelu wygląda to tak:



Castello del Monte dzieli od Bari około 30 km - a w naszym wypadku również potężny front niżowy, z oberwaniem chmury. Na zwiedzanie została godzina następnego ranka. A godzinę można śmiało spędzić zarówno w bazylice świętego Mikołaja, jak i w katedrze.
Mikołaj jest patronem Bari, również patronem żeglarzy, kupców,lichwiarzy i panien na wydaniu. Podobno żył w Anatolii (w tureckiej Mirze oglądaliśmy zamknięty pod szklana kopułą kościółek, gdzie pono miał być biskupem). Tam był pochowany - ale przypłynęli kupcy z Bari i ukradli jego szkielet . Biednym Anatolijczykom zostało jedno żebro. Zaś dla reszty kości wybudowano wspaniałą bazylikę.





A to katedra św. Sabina, zdetronizowanego patrona Bari




Mimo niedzieli - handelek. W końcu to miasto zbójeckich kupców



Na pożegnanie - owocki.




Do następnej wyprawy z psami przez Europę!

Łatka wrote: Ogromnie przypomina mi bignonię capensis Oczywiście odmiany mogą się miedzy sobą nieco różnić