Forum Ogrodnicze Oaza

Jak zwał tak zwał dobermany to w genach mają i pewnie za to je kochamy . Mój w pysku przynosił mi jeże na schody i oznajmiał głośnym szczekaniem, że właśnie ma zdobycz, ale jak wykopał mi rodka ( tylko dlatego, że wcześniej obsikał go sąsiedzki kot ) i wyniósł na kompostownik to minę miał niewiniątka

Nie tylko Dobermany tak mają.Mój bokser zawziecie "formował" wszelkie drzewka i krzewy i jak był zadowolony ,że "pomaga".Berniolek tylko zawzięcie przekopuje swój teren ,w inne rejonach dzialki wie ,że nie wolno.

Dorciu, widzę, że berberysów masz już całkiem sporo, miskanty ładnie by przy nich wyglądały ten czerowny też spokoju mi nie daje, jakby co, to wiesz gdzie jest

Mirko mówię Ci, kawusia w takim kubeczku to inaczej smakuje , a jeszcze jak się z kubeczkiem kawy do ogrodu wyjdzie i obok różanki przysiądzie - to już po prostu pełnia szczęścia .

Martusia z tymi liliami musisz mi pomóc - chciałabym zamówić w lilipolu - dasz hasło w odpowiednim momencie?
I proszę kubeczek uwolnić z kartonika .

Gosiu faktycznie "przygoda" z gwoździem wesoła nie była . Szukałam nawet fotki - bo mieliśmy rtg tego gwoździa - ale mąż je tak wtrynił, że nie ma . Piorunek miał wtedy 9 tygodni. Odebraliśmy go z hodowli, a trzy dni później trafił na tydzień do kliniki . Oprócz gwoździa miał jeszcze drzazgi drewniane . Na szczęście wszystko skończyło się szczęśliwie, a ciała obce wywędrowały naturalnie . Nawet nie wiesz jak można się cieszyć z psiej kupy .

Magda z nożem latał ? Alez te psiaki potrafią dostarczyć wrażeń . Pamiętam z psiego forum historię zeżartej skórzanej rękawiczki - to też był niezły numer .

Marta zaraz zaraz - czy Ty myślisz, że ja pójdę w zbieractwo? no dobra kolekcjonerstwo? Oj to już się boję kolejnego wypadu do Was . Maj to kiepski dla mnie miesiąc na wypady, ale taki czerwiec - zwłaszcza, że na początku czerwca jednego synusia na zieloną szkołę wysyłam . Mamy czas - będziemy kombinować .

Edytko już zaraz wszystko o "tej" róży opowiem - bo już mogę

Iwonka nie wiem ile berberysów mają na stronie, ale żebyś Ty widziała te kolory na miejscu . A jeszcze w Joli okularach - mówię Ci coś pięknego . Zakup Nataszy zawdzięczam Joli i Marcie. Pewnie sama bym w tym tłumie na nią nie wpadła. A u nas na razie jest nieosiągalna - więc tym bardziej się cieszą .

Jolu, "przepadła" ta jedna - jedyna - ale nie bezpowrotnie przepadła, więc już jestem wyluzowana . Kopczyki zasugerowała mi Marta - a teraz to już sama nie wiem .

Wiesiu, ale patrz jaki spostrzegawczy pies - zapamiętał, że jak Pani coś wyrwie to na kompost wynosi . Ach te nasze psiaki, ciągle nas czymś zaskakują . Nasz drugi bernuś - Aris - kradł nam ciacha z tarasowego stołu. Brał w pysk talerz z napoleonkami, stawiał go na ziemi, ciastka znikały, a talerz był cały . Nigdy nie widzieliśmy jak to robi, ale talerz wymyty był na błysk .

Ula no berberysów już się nazbierało . One mi jednak pisane . Najstarsze krzewy u mnie w ogrodzie to właśnie berberysy . A miskanta, to jeszcze sobie kupimy .

---

Ponieważ doszła już do mnie paczka z Floibundy, mogę Wam opowiedzieć historię zeżartej róży . Z wycieczki na Lubelszczyznę przywiozłam dwa worki róż. Miałam trzy, ale jeden po drodze zostawiłam u Edytki. W tych workach, które przyjechały ze mną do domu było 19 róż dla mnie, 3 róże dla Romki i jedna róża 'Souvenir Du Docteur Jamain' dla Gosi. Chyba nie łatwo się już teraz domyśleć, że tą jedną jedyną - wybranką Piorunka została róża Gosi . Teraz to ja się z tego śmieję, ale jak masakra z różą wyszła na jaw i jak ja się zorientowałam, że to Ta róża . Floribunda nie ma jej w sprzedaży. Pan Tomek wygrzebywał ostatnie sztuki dla dziewczyn. Więc możecie sobie wyobrazić jak mnie nerw zatelepał, jak się okazało, że ta moja łajza zniszczyła właśnie tą .
W akcie rozpaczy zadzwoniłam do Marty. Marta kazała dzwonić do Floribundy. Pan Tomek okazał się nieoceniony i uratował mnie z tej krępującej sytuacji.
Sami powiedzcie - czy Gosia by uwierzyła, gdybym jej powiedziała, że właśnie jej różę - spośród w sumie 24 wybrał Piorunek - ja bym na jej miejscu nie uwierzyła .
Jak w nerwowym szale szukałam tej róży rozmawiałam przez telefon z Romką, a potem próbując ratować sytuację dzwoniłam do Marty. Dziewczyny pary z ust nie puściły . Wiem, że Romka jeszcze wczoraj Gosi ściemniała, że to nie o Gosi różę chodziło . Romcia dzięki - kłamstwo na pewno będzie Ci odpuszczone - biorę je na siebie .

Gosiu, róża na Ciebie czeka - jest cała, zdrowa i bezpieczna . Poprzednia nie wygląda za dobrze , ale Pan Tomek i Marta kazali zadoniczkować i podobno coś z niej może będzie .

A oto autor całego zamieszania


Prawda, że niewiniątko .

dorciaj wrote:

To na pewno nie on,JEST NIEWINNY - jestem tego pewien(ma taki sam wzrok i minę jak nasz Chester).

Miałaś jeszcze dla lepszego zobrazowania swojego stresa zrobić zdjęcie tej róży, potraktowanej przez Piorunka . Sama jestem ciekawa co z niej zostało i czy się pozbiera

Paweł gdybym go nie przyłapała na gorącym uczynku, z krzakiem w paszczy , to też w jego winę bym nie uwierzyła .

Marta, fotki całego zmaltretowanego krzaka nie mam, bo od razu - zgodnie z Twoją radą - zadoniczkowałam. Ale zrobiłam fotkę tego co wystaje z ziemi .

Proszę bardzo
Róża po spotkaniu z Piorunkiem

Dla porównania tak powinna wyglądać


Różnica jest minimalna - może by się Gosia nie kapnęła .

Dorciu, ja myślę, że Ty nie zrozumiałaś jego intencji. On chciał pomóc - widać to wyraźnie w jego oczach

No,no,no....
Jakby piorun w nią strzelił

Ależ się uśmiałam do łez

Dorcia-już nie żyjesz Mina Pioruna-bezcenna
Mimo,że znałam tę historię już wcześniej po przeczytaniu zdrowo się uśmiałam

Dorcia a jakies pąki przetrwały w tej roży? Nie widzę bom ślepawa
To się Piorun rozeznał w zakupach Mądra psina i taka niewinna
A Gosia myślę by się nie pogniewała nazbyt Ja tam Dorotce ... chyba ... napisałam, że zapomniałam no SKS Pani cóż począć
Moje krzaki też już w ziemi pochwalić się muszę.

Ja bym uwierzyła! Bo to jest zgodne z prawami Murphy'ego! A ja w nie wierzę!
Nie wiedziałam, że psy potrafią robić takie miny jak kot ze Shreka!
No wszystko się dobrze skończyło! A na wiosnę będziesz miała dzięki Piorunkowi pięknie rozkrzewioną różę!
To nic, że nieplanowaną! Kop dla niej dołek!
Dorcia, ja wciąż wierzę, ze w jakieś zbieractwo/kolekcjonerstwo pójdziesz, nawet już poszłaś... W kilka na dobry początek Nie wierzę, że można czerpać radość i satysfakcję z koszenia! Czy można?

Rety ale Ci kłopotu narobiłam, gdybym wiedziała, że tyle będziesz miała przez nią nerwów w życiu bym Cię o przywiezienie jej nie poprosiła. Aż mi teraz głupio.
A co do uwierzenia w historię to uwierzyłabym bez najmniejszego problemu. 2013 rok nie znajdzie się w tych które po latach będę z rozrzewnieniem wspominać. W ciągu jednego miesiąca odszedł na zawsze od nas nasz ukochany Max, ten którego z takim poświęceniem pomagano nam szukać, kiedy został skradziony. Po znalezieniu nacieszyliśmy się jego obecnością zaledwie pół roku. Tydzień po jego stracie dwa kolejne pieski uległy wypadkowi samochodowemu. Jeden bez większych obrażeń, drugi- operacja i bardzo długie leczenie. Na szczęście dziś ostatni zastrzyk. Także w obliczu wszystkich dotychczasowych nieszczęść nic już mnie nie zaskoczyłoby.

Wracając do róży pączek widzę i biorę obie, nawet nie marzyłam o dwóch krzaczkach, jak mi Marta powiedziała, że trudno będzie o jedną bo już nie ma jej w sprzedaży. Właściwie to powinnam Piorunowi podziękować, bo dzięki niemu będę miała dwie i do tego róże a historią. Już się nie mogę doczekać.

Gosiu
Piorunkowej róży nie oddam . Ona ma wydobrzeć i swoim kwitnieniem zrekompensować mi nerwa .

Kłopotu to mi narobił Piorun Gosiu - a nie Ty . A tak z drugiej strony, wiesz ile osób się uśmiało dzięki tej historii .

magdala wrote: oj,tak,,oj tak

Dorotko wiem, że stres miałaś niemały, więc pewnie nie wypada, ale sama setnie się uśmiałam czytając dziś całą historię. Do tej pory tylko z przecieków wiedziałam, że masz problem z różą, nie miałam jednak czasu by zajrzeć na forum. A co do róży do będę dziś ostro pertraktować.

Gosiu, pertraktować nie warto - ja z tych stanowczych . To będzie najdroższa róża w mojej kolekcji .