Forum Ogrodnicze Oaza

No to jesteś dużą, samodzielną dziewczynką
I strasznie niecierpliwą. Daj spokój tej jabłonce i nie przesadzaj wszystkiego tyle razy (poza powojnikiem oczywiście), bo to umordujesz Wrzuć na luz i ciesz się z własnego domu, a przede wszystkim ogrodu

Jak to zleciało... i jesteś na swoim. Zazdroszczę tego urządzania się.
Wcale nie musisz robić wszystkiego na już! Właśnie teraz możesz sobie powolutku wszystko dopieszczać, już nigdzie nie musisz się spieszyć, jesteś u siebie
A że torby i kartony postoją tydzień dłużej? To i co z tego?

Czekam cierpliwie na foteczki

Marto- pszczołą mówisz.. To dobrze, bo zwiałam z ogródka jak się zorientowałam, ile tego lata po mleczach.. Mąż też mówi, że pszczoła, a ja na wszelki wypadek się boję
Twoja jabłonka rośnie bez przycinania- pokarz fotkę, plizzzzz
W domu musimy zrobić co trzeba, żeby spokojnie usiąść. Ogródek musi poczekać- mam nadzieję, że na majówkę pogoda dopisze!

Agnieszko- Mama w sanatorium, więc chyba tak łatwiej, niż stać w oknie i machać na odjaazd.. Żegnała mnie Siostra i jak zawsze to Ona jest bardziej łzawa.. tak tym razem to ja nie byłam dzielna.. No serducho rozdarte. Z jednej strony czekałam na to tyle lat.. a z drugiej jakoś tak przykro..
Mąz bardzo dzielnie pomaga..albo ja Jemu. Pracujemy równo, każdy na swoim "odcinku" i powoli widać koniec. Natomiast pies w domu z ciemnawą podłogą to strzał w stopę..

Aniu- tak daleko bym się nie posuwała, że samodzielną Na razie chcę do Mamy Mówiąc jednak serio, to już czas najwyższy być na swoim, a nawet nieco późno.. Damy sobie z Mężem radę. Wszyscy dają przecież. Myślałam o Tobie w trakcie przeprowadzki- ja sądziłąm, że mało rzeczy mamy, szybko wszystko pójdzie.. Przejeżdzaliśmy 2 razy a Mąż ledwo się prostuje- tak się nadźwigał.
Tak często roślin nie przesadzam- pięciorniki po raz pierwszy od 3 lat jednak faktycznie cierpliwość, to nie jest moja główna cecha

Agnieszko- rozpakowywanie się musi być na już, z Mężem inaczej się nie da.. Wszystko rozpakował i ułożył już wczoraj. Brakuje nam dużo, zwłaszcza szaf w zabudowie i to jest nieco uciążliwe.. Jednak co się dało schować, już znalazło swoje miejsce. Dziś od rana zajmowałam się kuchnią- jaka to frajda myśleć, gdzie będzie dobre miejsce na talerze, a gdzie na garnki.. Siedze sobie tu na forum, a Mąż "mopuje" podłogę, nad psem zbierają się czarne chmury..

Moja Royalty rośnie u mnie czwarty rok. Może mogłaby mieć ładniejszy pokrój, ale mnie się taka podoba . Fotka z dziś




Edit: znalazłam właśnie zdjęcie z 2012 roku, gdzie widać, że wcześniej w szkółce była mocno przycięta jednak

Nawet mi nie przypominaj przeprowadzki, bo po blisko 15 latach mieszkania na swoim, z dzieckiem - to była makabra. Już nigdzie się nie przeprowadzam

Przez dwa lata po ślubie mieszkaliśmy z moimi rodzicami ( czekając az teściowa pójdzie na emeryturę i zwolni mieszkanie )., a potem jak już wreszcie przenieśliśmy się na wyczekane"swoje", to całą pierwszą noc po przeprowadzce przepłakałam. Było mi tak strasznie nieswojo....
A co do Zaka - może go przefarbujecie ?
Trzeba było zawczasu zrobić jak moja koleżanka, która mając goldena, płytki do kuchni i salonu dobierała pod kolor jego sierści....

Już po spacerze. Mąż cały w skowronkach, odnalazł się już, a mi dziiiwnie jakoś jest..
Rozmawialiśmy z sąsiadami, z którymi jesteśmy najbardziej zaprzyjaźnieni- sąsiadka mnie pocieszała, że my znamy sąsiadów i jest nam raźniej, bo jak ona się przeprowadzała kilka lat temu do swojego poprzedniego mieszkania, to nie znała nikogo i długo czuła się obco. My długo się budowaliśmy, więc dom znajomy i okolica też. Mebelki przyjechały z nami moje panieńskie- więc niby swojsko, a Mąż dziś stwierdził, że jak na mnie to całkiem prawie nie płakałam

Opanowaliśmy już bałagan, wszystko posprzątane, umyte i zdezynfekowane. Zostały jeszcze drobne rzeczy- np nadal nie mamy żyrandoli ani kinkietów, gniazda i włączniki tymczasowe- elektryk ma sprawdzić "swoje" ceny w hurtowni. Zaliczyliśmy już jakąś awarię pieca, na szczęście restart pomógł- zawsze uważałam, że nadmiar elektroniki nie jest dobry, a korbka niezawodna
Mąż opanował płytę indukcyjną i mikrofalówkę. Na kolejne dni piekarnik i zmywarka. Może uda nam się w najbliższych dniach zrobić ciepły posiłek, inny niż kawa na ciepło

Martuśka- pięknie dziękuję za fotki poglądowe Moja jabłonka też ma ślady cięcia. Szkoda, że tak się zgapiłam, jednak jest nadzieja dla niej- skoro mimo niepodcinania Twoja jabłonka wygląda całkiem gęsto. Dziś sąsiedzi chwalili to właśnie drzewko i dopytywali się o nie- planują posadzić takie samo.

Aniu- Przeprowadzka w małym dzieckiem musi być wielokrotnie bardziej trudna i męcząca- ja po wczorajszym maratonie jestem zmęczona i nie dziwię się, że Ty o swojej nie chcesz pamiętać

Asiu- dzięki za słowa otuchy! Więc to normalne, że człowiek najpierw się nie może doczekać, a później siedzi i płacze, że to już czas Na szczęście, z jednym wyjątkiem, sąsiedztwo mamy bardzo miłe. Jednak z sąsiadek, która przeprowadzi sie w 2015/2016r widząc, jak usuwałam agro z kawałka rabaty zagadnęła mnie, dlaczego zdejmuję dywany- wesoło mam To bardzo miła osoba, nigdy nie miała ogrodu ale bardzo się cieszy, że teraz będzie mieć. Co rusz przywozi jakieś krzaczki, drzewka, podlewa nawozi, zawsze mnie zagaduje i chwali, że buduję rabaty- bardzo się cieszy, że "robię jej widok" Miło jest mieć możliwość sympatycznie porozmawiać przez płot- a gdyby w ogóle nie było do kogo buzi otworzyć

Gdybym podłogę miała dobierać pod kolor psa, musiałaby być brudno biała i nieco ubłocona Już jakiś czas temu doszłam do wniosku, że ubrania powinnam mieć w kolorze jego sierści.

***
W drodze powrotniej ze spaceru w lesie- zza drzew widać nasze osiedle..

W lesie dzikie bratki, które wysiały sie i u mnie na działce- ale ten chwaścik może rosnąc, bo jest uroczy..

Bardzo lubię mech w tej fazie..

Dobrze, że zagadaliśmy się z sąsiadami przez płot.. W pewnej chwili widzimy, a drogą gminną podrózuje taka oto rodzina..
Na czele głowa rodziny..

Jak wiadomo- dobra zamężna powinna grzecznie chodzić krok ZA mężem.. Jak widać w świecie zwierząt panują podobne stereotypy

Dziecko nie było małe Ale czy Ty wiesz, ile rzeczy ma nastolatka???
Kacza rodzina cudna

Nastolatka mówisz.. z tego, co pamiętam- duuużo, w bałaganie i wszystko potrzebne Pamiętam też, że w pokoju nie ma bałaganu jako takiego, tylko artystyczny nieład, a jak sie poukłada na miejsce, to trudno znaleźć Na szczęście mi to przeszło..

Jak tu cicho.. w sensie, że na wsi.. Mieszkając niedaleko Okęcia- marzyłam o takiej ciszy.. W domu mało mebli, więc echo niesie chrapanie Zaka

We wtorek kosimy nasze chwastowisko, a że po deszczu się pięknie wszystko zieleni- to będziemy udawać, że mamy gęsty trawnik Planuję też zdejmować agro z kolejnych fragmentów- jak to określiła sąsiadka- usuwam dywany
Bardzo się cieszę, że ten tydzień tak krótki- do pracy idę tylko w poniedziałek i środę- może jak pogoda dopisze, to podłubię coś w ogródku- niestety pierwsza myśl, to usuwanie perzu z rabat- zanosi się na ubaw po pachy..

Najgorsze są książki. Przewoziliśmy je sami, systematycznie, a potem jak pan z formy przeprowadzkowej weszli do domu i zobaczyli, ile ich jest stwierdził : "Co k... ma Pani bibliotekę? Jeszcze nigdy tyle książek nie widziałem" Trudność była dodatkowo taka, że w chwili, gdy musieliśmy opuścić mieszkanie i de facto przeprowadzić nie mieliśmy schodów na piętro, bo stolarz się spóźnił Ale nie zmąciło nam to radości z nowego domu
Mój eM ostatnio stwierdził: "Tak mało kupiłaś?". Żałowałam, że nie wzięłam więcej niż 80litrowy worek ziemi i 2 Million Bells Chłopina się uczy

Aniu- my mamy o tyle dobrze, że sporo rzeczy mogliśmy zostawić u Mamy i będziemy sukcesywnie zwozić, równolegle organizując na wszystko miejsce. Książki zabrał Mąż-i to jedynie zawodowe.. Czytadła zostały w domu i czekają, aż dorobimy się półek

Januszu- wzruszyłam się i bardzo, bardzo dziękuję za powitalnego kwiatuszka na "nowe mieszkanie" . Kiedyś na forum budowlanym przeczytałam, że po przeprowadzce ktoś opisał "czuję się jak na koloniach- chwilę pomieszkam i wracam do domu".. Na razie jest nieco oschle- nie mamy jeszcze rolet, echo po domu się niesie.. Powoli jednak -mam nadzieję- oswoimy przestrzeń.. Dopiero dziś wieczorem z przyjemnością mogliśmy usiąść i się rozejrzeć na posprzątane pomieszczenia- pierwszy kurz opanowany, internet śmiga zaskakująco dobrze, jak na przesyłany radiowo.. Obawiałam się o to, jednak spotkała mnie miła niespodzianka- działa szybciej, niż neostrada, a nadajnik jest na dachu domu, oddalonego od nas max 100m- jest łączność ze światem, ogródek pod nosem, cała wiosna i lato przed nami- niech no tylko jeszcze mięśnie przestaną mnie boleć

Monika ja też mam psa (i to dużego!) w mieszkaniu, jakoś nie mam sumienia jej wyeksmitować na stałe na podwórko, jest z nami jak domownik. Najpierw musiałam zmienić dywan, jasny limonkowy ( ) na czarno-szary, potem latałam ze szczotką i myjką co pół godziny a teraz po prostu przyjęłam fakt, że jak jest pies to jest sierść i ślady łap.
Do sierści na dywanie mam gumową szczotkę, taką jak u fryzjerów i super zbiera kłaki z długowłosego dywanu, lepiej niż odkurzacz.
Cieszę się, że już jesteś na swoim.

Iwonko- witam słonecznie!!
Psiaka masz dużego, to fakt.. Mąż bardzo chciał mieć owczarka, ale od soboty tak się zaprzyjaźnił w odkurzaczem i mopem, że chyba zweryfikuje plany w kierunku akwarium U Mamy podłoga była jasna- jesionowa, więc aż tak nie było widać. Za to u nas- oj widać wszystko!
Sąsiedzi sugerowali, że ich psina do domu tylko na zimne noce jest wpuszczana (suszka sznaucerka miniaturowa) i proponowali, że powinnam postawić budę, pies szybko się przyzwyczai.. Aha- chciałabym zobaczyć minę Zaka, jak go do budy przeprowadzam, jak on nie chce spać w salonie bo płacze i popiskuje- pcha się do sypialni. Nie wyobrażam sobie, żeby tak przywiązana psina mieszkała w budzie- przecież to psiak, ktry musi być z człowiekiem. A że sierści ma sporo- to wiadomo było.. Wczoraj podcięłam mu sierść na łapkach- ma teraz śliczne gołe poduszeczki ze skróconą sierścią między nimi, więc łatwiej łapki się myje. U nas nie ma kostki, więc z opanowaniem piachu mamy kłopot- może fryzjerstwo nieco ograniczy problem.. Dziś wreszcie znalazłam szczotkę, więc i ten problem nieco się zmniejszy. Na szczęście nigdzie nie planujemy dywanów, więc sprzątanie jest nieco łatwiejsze. Psina jest kochana, zreszta to ja się upierałam, żeby mieć psa- no to mam..

***
Oswajamy przestrzeń...
Jest balustrada- do poprawki, bo nie podoba mi się jak jest pomalowana.. ale fason w miare ok

Ubraliśmy okno w sypialni. Nie mamy jeszcze kinkietów. Mam stojak drewniany na doniczkę- jeszcze nie mam kwiatka do niej, ale widziałabym tu coś strzelistego. Może skrzydłokwiat-podobno dobry do sypialni, bo "uzdrawia" powietrze..

Przywiozłam od Mamy bez (lilak- ale dla mnie to zawsze będzie bez.. )- pięknie pachnie. Stolik po Babci- niektórzy pamiętają zapewne, że sama odnawiałam. Nie wyszło zbyt dobrze- nie jestem zadowolona z efektu, bo nie umiem nałożyć lakieru tak, żeby powierzchnia była gładka. Nie mamy jednak innego stołu, żeby zjeśc obiad- więc takie mini odnawiane musi trochę posłużyć..

Dziś mamy wolny dzień, planujemy nadal trochę porządków w domu, ale też drobne prace w ogródku. Musimy skosić chwasty i udawać, że mamy trawnik.. i przesadzić powojnik, bo brama się nie otwiera- tak go błyskotliwie posadziłam . Ogólnie dzień będzie miły, bo skończy się montażem części rolet w salonie- może echo w domu się trochę zmniejszy i wizualnie będzie przytulniej.

Pozdrawiam i "do poczytania"

Siedząc przy stole w wykuszu będzie fajny widok. Jak podrosną malutkie Jałowce Spartan, rosnące z tyłu za klonem Crimson Sentry, to powinna być ściana zieleni. Trochę sobie poczekamy na ten zielony mur- chociaż czytałam, że spartany dośc szybko rosną

To co nas czeka.. Oczywiście to nie jest zakładany trawnik i zachwaszczony.. To chwasty, przeplatane chwastami kwitnącymi. Jedyny plus- z daleka zielone, a pies nie brudzi sobie łapek błotem.. Może kiedyś powstanie ładna powierzchnia zielona.. Na razie jest tak..

coś na osłodę

Pozdrawiam i zmykamy do pracy ogródkowej

Monika, teraz to już tylko z górki będzie . Poprzeprowadzkowy nastrój w normie, minie . Stolik całkiem, całkiem Ci wyszedł, bardzo ładny. Zak poznaje teren . Na przykładzie powojnika widzisz, co nagle to po diable , nie śpiesz się z ogrodem. Pomieszkasz, pooglądasz go z różnych miejsc, okien.. . Wiem, wiem Ty masz już zaplanowane wszystko .

Balustradę mamy niezwykle podobną



A psinka typu Zak raczej do budy się nie nadaje Mam podłogę w kolorze wenge. Głupio zrobiłam decydując sie na taką ciemną, ale po prostu zweryfikowałam poziom wymaganej higieny i tyle

Hej Moniu

zazdroszczę Ci tej przestrzeni w domu, chciałabym mieć już dom w takim stanie..i mogłabym jeść jak japońce na podłodze a spać na materacu..ale świadomość że mogę w każdej chwili wyjść na ogród i nie mieć obok lub nad sobą uciążliwych sąsiadów.. bezcenne..

Moniu sznaucer miniatura też się nie nadaje do budy sąsiedzi są niepoważni..
kiedyś też planuję mieć dużego psa lub psa, który bez problemu odnajdzie się na dworze.. duży kojec, buda dobrze ocieplona i oprócz kojca zapewnione spacery..

mówisz że te jałowce szybko rosną..musze poczytać potrzebuję też coś posadzić by się odgrodzić od reszty..

Ludzie są niepoważni - po co im pies, skoro trzymają go w budzie i nie wpuszczają do domu !
Ja bym tę sąsiadkę też zamknęła w budzie, niech zobaczy jak to fajnie... Rozumiem, że można na zewnątrz trzymać rasy, które lepiej czują się na dworze, ale mała sznaucerka ? Może jeszcze yorka albo shih tzu do budy zapędzi ...
Zak ma szczęście, że ma kochanych właścicieli, dla których ważny jest przyjaciel, a nie nieskazitelny stan podłogi....
Śliczny domek !