Forum Ogrodnicze Oaza

Haneczko, psisko na pewno będzie tematem zdjęć, bo rozmawiamy też o fotografiach w ruchu
Ale to pewnie za jakiś czas.
Skasowałaś? Skandal? Czyżbyś mnie op* na czym świat stoi?
Ewa, mam dokładnie tak, jak piszesz. Niejednokrotnie oddech grzęźnie mi w gardle, zatyka.
Myslisz, że to takie strzelcowe właśnie?

Nasz znak jest najbardziej wrażliwym na krzywdę, piękno, potrafimy walczyć o skrzywdzoną istotę nie zwracając uwagi na konsekwencje.....czasem postrzegaja ns niczym dziwaków, o co ten krzyk mówią....a nam trudno przejść obok obojętnie

Przyznaję, że szczególnie wnikliwie nie wczytuję się w horoskopy, ale opisy, takie rozsądniej napisane, wielu znaków czytałam.
U Strzelców powtarzała mi się pasja i walka o ideały... to, co napisałaś, bardzo wpisuje się w moje pojęcie o sobie samej. Tak, ten krzyk rzeczywiście w człowieku siedzi i to moim zdaniem wynika z umiejętności wczucia się w czyjąś sytuację, uczucia temu towarzyszące, pochylenie się nad czyjąś krzywdą, ale i szczęściem. Trudno o tym pisać sensownie, żeby jakoś patetycznie i nieskromnie nie zabrzmiało, ale to z pewnością nie jest sztuczne, a wynika z potrzeby wewnętrznej.

Niestety Aguś, muszę przyznać, że masz rację. Słownictwo było pod kontrolą (choć z trudem), ale dość jasno napisałam, co się stanie, jak dalej będziesz kumulować stres destrukcyjny. Dobrego i spokojnego wieczoru.

Aga, fajne te zadania z fotografii! Trzecia fota przemawia do mnie najbardziej, choć sama pewnie rozrzuciłabym te gruszki
Kolejne zadanie, plenerowe również bardzo ciekawe! Skoro już masz wdrażać zasady kompozycji to rozumiem, że teoria była? Mam straszne braki w tej materii, chętnie wysłucham dalszych relacji i obejrzę próby, świetnie Ci idzie!

Mam nadzieję, ze uda się zdiagnozować i wyleczyć problem. Pierwszy (najtrudniejszy ) krok masz za sobą, bo zdecydowałaś się na wizytę, brawo!
Trzymam kciuki zeby to nie było nic poważnego

Aaa, i nieśmiało witam wszystkich członków klubu Strzelców
Pozdrowionka

Aga, aż trudno uwierzyć, że do drugiej części tej ogrodowej opowieści trafiłem dopiero teraz. Skuszony informacją u Igora o "Agunidowych" eksperymentach z fotografią zajrzałem tu z ciekawości i jestem pełen podziwu dla twojej nowej, fotograficznej pasji.
Zdjęcie z ogrodu równie śliczne jak ogrodowe kompozycje.

Wszystkiego od razu nie da się nadrobić, starałem się zobaczyć jak najwięcej. W zimowe wieczory z przyjemnością wrócę do pominiętych kart.

Piszemy u siebie w jednym czasie..... dla mnie nie ma patosu w takich sytuacjach, jest po prostu potrzeba pomocy, wtedy i ja co tu gadać,czuję się dobrze....o ideałach marzę od dziecka ale to takie "donkichotowskie"......wyrwane z rzeczywistości.

Aguś dzięki za telefon, nawet nie wiesz, jaką radochę mi sprawiłaś. Naładowałam się pozytywnie. Ja też jestem z tych z oczami w mokrym miejscu, mój M , jak oglądaliśmy po raz drugi film w pewnym momencie podał mi chusteczkę, ja zdziwiona zapytałam po co mi ona, a on z niewinną minką-przecież zaraz będziesz się wzruszać.

Jako rozważna Waga nie wtrącę się w tę dysputę bo nie przekonuje mnie fakt, jakoby układ gwiazd miał wpływ na naszą osobowość
Agnieszko... zatokowo nienajgorzej, jednak zwykły ibuprofen też trochę pomaga, tylko nie trzeba z nim czekać do momentu, kiedy zaczyna się chodzić po ścianach
Holter - koniecznie, ja sama miałam to szczęście, że trafiałam na kardiologów pracujących w zabrzańskim Śląskim Centrum Chorób Serca, zatem mogłam tam pojechać i dać się okablować
Pamiętam, że byłam już w takim stanie, kiedy byłam skłonna uwierzyć, że to jakaś histeria i paranoja, a nie faktyczne schorzenie... początkowo trafiałam na lekarzy, którzy bagatelizowali problem: że to dolegliwości ciążowe (bo zaczęło się w 2-giej ciąży), że nerwowe...
Z lekką paniką zareagowałam na wyjście pani doktor z gabinetu po obejrzeniu moich wyników... czekałam na korytarzu...
Bo znów mi ktoś powie, że histeryczka... i powiem Ci, że wiadomość o ponad ośmiu tysiącach zaburzeń rytmu w trakcie dobowego monitoringu, jakoś mnie... uspokoiła choć, jak się okazało, do pełnej diagnozy droga była jeszcze kręta i wyboista

Ten weekend już na uczelni, czy masz czas na przyłożenie się do zadania domowego?

Ewo, dla mnie o patosie też nie ma mowy (przecież wiemy, co czujemy), ale napisałam to na wszelki wypadek, gdyby ktoś to w ten sposób chciał odebrać.
Chęć pomocy innemu, absolutnie. Właściwie - poza przyziemnymi marzeniami o własnej kwiaciarni czy malutkiej kawiarence - zawsze chciałam być weterynarzem... jednak prawdopodobnie, wiele nie udałoby mi się zdziałać dla dobra zwierząt, bo one szczególnie doprowadzają mnie do stanów mocno płaczliwych.
Romku, serdecznie zapraszam, jednocześnie bijąc się w piersi za zaległosci w Twoim wątku!
Musze je czym prędzej nadrobić, bo przecież jesień w Waszym ogrodzie jest szczególnie urzekająca.
Fotografia zawsze mnie pociągała, ale umiejętności równały się dość niskim wartościom... postanowiłam wziąć się z tym za bary!
Bedzie mi miło, jeśli zechcesz od czasu do czasu tu wpaść
Kasiu, dobry wieczór. Pamiętam, że i Ty jesteś Strzelcem - przecież mamy urodziny w tym samym dniu! (dobrze kojarzę?)
Z poziomu prowadzenia zajęć z fotografii jestem ogromnie zadowolona. Teoria teorią, technika techniką, ale ileż ten facet potrafi człowiekowi wrzucić inspiracji i pobudzić wyobraźnię - wprost niesamowite. Mam nadzieję, że wkrótce zacznę bardziej świadomie fotografować - na razie to wciąż próby.
Zdrowie psychiczne - temat rzeka. Nie wiem, jakie podłoże problemów jest u mnie, ale stres z pewnością ma tu swój udział.
Haniu, będę się poprawiać, dziękuję. Swoją drogą, szkoda, że skasowałaś ten wpis!

EDIT:

Gorzato, ja we wpływy gwiazd też akurat średnio wierzę, ale przypadek Strzelców jest dość wyrazisty - pewnie dlatego o nim piszemy. Nie żeby podbudowywać własne ego.
Miałaś duże szczęście do lekarzy, w takim razie. Ja też mam świetną panią kardiolog, ale chcę do niej pójść z konkretami, stąd tak mi zależy na komplecie badań. Rozumiem, że po lekach Twoje serce jest ujarzmione?
Weekend mam wolny od uczelni, ale w niedzielę jadę na odbiór prac, do biura...
Beti, co ja poradzę, że lubię z Tobą rozmawiać Miło było Cię usłyszeć!
Film i chusteczka? No ba...

Agnieszko... jakieś tam zawirowania się jeszcze zdarzają, zwłaszcza przy osłabieniu organizmu, ale to już betka
Czy ujarzmione? Ależ skąd... moje serce to jest muzyk, który zwiał z orkiestry...

I to miałam na końcu palców stukających w klawiaturę, dla mnie zwierzęta są pierwsze...wiem, wiem...oburzy to niektórych...mam na mysli tylko i wyłącznie fakt, że człowiek przemówi za sobą a zwierzę nie......

Aguniu Twój ogród nadal mnie zachwyca mimo zmiany otoczenia

PEPSI wrote:
ale kojarzyć się wcale źle nie musi, to tylko wstęp:

"Przyjmuję z szacunkiem i wdzięcznością dla moich Mistrzów nadany mi tytuł lekarza i w pełni świadomy związanych z nim obowiązków przyrzekam: obowiązki te sumiennie spełniać; służyć życiu i zdrowiu ludzkiemu...." itd.

Panie M.. nie ma już służby zdrowia, lekarzy i pacjentów Są świadczeniodawcy i świadczeniobiorcy, a to co dzieje się między nimi, to wykonywanie procedur

Agnieszko- dzień stojący na głowie, niestety.. Obiad z P zjedliśmy o 23 Tak to jest, jak się do domu po 21 ściąga..

Z przyjemnością i pełnym zrozumieniem czytam Twoje opinie i oceny siebie samej i otaczającej rzeczywistości. Zupełnie nie bije z nich patosem
Jesteś bardzo wrażliwą osobą, pełną ciepła i serdeczności- a że wrażliwcy czują i przeżywają bardziej, to i u Ciebie emocje szarpią duszą.
Dobrze, że masz odskocznię- ogród, fotografię. Zdaje się, że to Hania wspomniała, że trzeba mieć jakąś odskocznię od codzienności..

Współczuję niedzieli z wyjazdem do pracy- ech, nie ma lekko..
Pozdrawiam serdecznie!

Monika, nie denerwuj…. Jak o tym słucham, to mnie krew zalewa….

To może jakieś rozmówki branżowe, Asiu i Moniko?

Dzień dobry!

-1,5st rano, ale za to piękne słonce wstające razem z piątkiem, piąteczkiem, piątuniem
Oby dzień był dla nas wszystkich udany, uśmiechnięty, a dla tych, co w fabrykach wyrabiają 300% normy - szybki!

Jak się dziś czujecie?

Gorzato, Asiu, Moniko, PanieM - jest aż tak źle? O ja naiwna... byłam przekonana, że są jeszcze ludzie z powołaniem..., czy to już jedynie niechlubne dla branży wyjątki? Wierzę, że ci, którzy w położenie pacjenta potrafią się wczuć, zaangażować w nawet żmudne diagnozowanie, wykazać empatię, poruszyć najgłębsze zakamarki własnej wiedzy, ale też tej dostępnej, istnieją i każdy może takiego lekarza spotkać na swojej drodze.
Fionko, serdecznie witam!
Ewo, mam tak samo! Bezbronność zwierząt i ich los leży mi bardzo na sercu.
Gorzato, o, takie nieujarzmienie jest wręcz wskazane!
Moniko, sama wiesz, że staram się mieć te odskocznie od codzienności, zapełniacze czasu, wypełniacze pasji. Myślę, że to ważne, by nam w życiu towarzyszyły. Szkoda tylko, że czas jest na to wszystko ograniczony, a proporcje zaburzone.

Aha, i póki pamiętam: kto z Was coś wie na temat rośliny o wdzięcznym imieniu anaphalis, z astrowatych?