Forum Ogrodnicze Oaza

Lucysiu - do rododendronów nie jest potrzebna "ręka", tylko odpowiednia ziemia, kwaśna i przepuszczalna - i najlepiej wilgotny, niezbyt ciepły klimat. Sadzone tą samą moją "ręką" w mieście - a w górach to niebo a ziemia. Jak widać na poniższym filmiku - te "górskie" rosną jak dzikie rośliny - pośród łąki, niespecjalnie pielęgnowane. A w miejskiej glinie, w powietrzu pełnym spalin - żebym na rzęsach stanęła, i tak efekt mikry.Tak więc "pójście w różaneczniki" to z mojej strony wybór łatwizny.



Taki festiwal trwa około sześciu tygodni - potem łąka wygląda - jak łąka; orliki, rumianki, dzwonki, naparstnice - i ciemnozielone krzewy.

Aniu cudowności posiadasz nie dziwię się Twojej rodkomanii

Aniu, niesamowite te zestawy różaneczników. Najbardziej podoba mi się, że są takie dzikie, nieugrzecznione, jak piszesz - żywioł. Jaka duża musi być Twoja działka, żeby to wszystko pomieścić. Piękny spektakl barw. Szkoda, że dłużej nie możesz nim oczu nacieszyć.

Dzień dobry Aniu rododendrony zawrót głowy , piękności można godzinami oglądać, jest cudownie . Okazałe krzewy i mnogość kolorów podziwiam Pozdrawiam

Nie sposób się nie zgodzić z przedmówczynią. Coś wspaniałego!!!

Już myślę gdzie je posadzić jak kupię rodki.
Znowu trzeba będzie cichaczem posadzić ,żeby małżonek nie widział , bo lamentuje że nie ma się gdzie ruszyć na podwórku, z czym oczywiście się nie zgadzam

Agusia, faceta wziąć na ostrą dietę, zaraz zrobi się bardziej zwrotny , na brak miejsca nie będzie narzekał - a i parę groszy na różaneczniki zostanie
Dziewczyny, dziękuję Wam zbiorczo za tyle komplementów, zaraz uniosę się w górę jak balonik, bo mi do głowy uderzy

By nie upodobnić się do któregoś z polityków, powtarzam sobie na dzień dobry i dobranoc: to zasługa natury, tam w Karkonoszach - moja minimalna. Jest w mojej okolicy nie jeden wspanialszy różanecznikowy ogród, choćby ten, do którego niedawno zabrała mnie Małgosia CHI, w Przesiece. Zapraszam serdecznie na zwiedzania, zawsze u mnie znajdzie się materac na podłodze i poduszka, by się przenocować - dobra kawa i coś na ząbek też.

Olgo -

Olu, trudno mi powiedzieć, jaką powierzchnię w tej chwili zajmują różaneczniki. Nie tak dużą - ogranicza mnie wąż i możliwość dostarczenia wody pod górę - nie mam żadnej dodatkowej pompy, kranówka z piwnicy. Działak ma 18a, z tęgo około 1/3 zajmuje podjazd, domek, malutki ogródeczek przy domku - a z pozostałej skarpy pewnie obsadziłam połowę. Czyli około 500-600 m. Już przesadzałam - i muszę jeszcze rozgęścić towarzystwo, muszę się spieszyć, bo takiego kolosa, jak Lachsgold czy wielka Nova Zembla nie ruszy i koparką.
Najgorsze, że jak jestem w tym okresie mieście, mam duże poczucie traty, nawet kontakty towarzyskie staram się ograniczać, zaproszenie na weekend wywołuje u mnie frustrację
Z kolei jak dłużej (w lecie) siedzę w górach, przegapiam życie miejskiego ogrodu, już nie mówiąc o tym, że zaniedbuję go.
Taka mam rozszczepioną, schizofreniczną po prostu osobowość.
Bo TU - lilie

Pierwsze martagony - Fairy Morning - trzeci sezon - 150 cm wysokosci





Pierwsze azjatki - maluchy Pixi



Baptysja - od lat tylko jeden pęd kwiatowy. Przesadziłam w bardziej słoneczne miejsce - czy to pomoże? Zawsze myślę o Marysi - baptysji, patrząc na nią



Jedyne irysy, jakie mnie zaszczycają o tej porze roku - cebulowe holendry





Moje bylinowe piwonie - nn







Coral Charm - deszczowe zdjęcie z wczorajszego wieczora



No i -











A, dokładam psy ogrodnika

Aniu, wszystkie fotki super, ale to ostatnie... aż by się chciało popieścić te pieski. Patrząc na te zdjęcia wczuwam się w atmosferę późnowiosennego, leniwego popołudnia. Ale się rozmarzyłam
Mój Hugonek na starość zrobił się nerwowy. Jak go głaskam, muszę być czujna, bo w każdej chwili może się zdenerwować, a potem udaje, że nie wie o co chodzi. Ale to jest kochany, dobry piesek.
Pozdrawiam Cię serdecznie, a pieski podrap ode mnie za uszkiem.

No Aniu, a kiedyś ktoś mi powiedział, że nie ma co focić i co pokazać litości dla moich oczu i portfela, toz ja chce mieć te wszystkie rodki co Ty Zapisałam Golden Torch, Cremy Chiffon, Orangine, Apple Blossom i Hage- CUDA!
Ale to musi cudnie wyglądać Sosnówka zyskała jeszcze jeden piękny rodkowy ogród. Ponoć japoński w Przesiece jest teraz w całej krasie- muszę się wybrać Pozdrawiam też łaciatych ogrodników

Aniu - widoczki rodkowe i azalkowe niesamowite,oglądałam kilkakrotnie i inne kwitnienia też obfite -cudne masz ogordy

Aniu cuda wianki
Na kawę w takim otoczeniu ja już jestem jedną nogą ... tylko szkoda, że to tak daleko
Najbardziej ze wszystkich kwiatów urzekły mnie dwa ostatnie Teraz wiem czemu tak lubisz pomarańcz na rabatach

Aniu, pięknie wyglądają twoje zarośla rodkowe

Kobitki, wszystkim Wam i każdej z osobna za tak miłe słowa. Wiadomo, ogrodnik cieszy się oglądając swoje kwiaty - cieszy się potrójne, gdy ogląda nie sam.
Żaneto - miło, że zaglądasz, zapraszam! Te moje "ogrody" to po prawdzie łąka i psi wybieg obsadzone po bokach kwiatkami i rododendronami, ale cieszę się, jeśli podobają się. Choć przez Ogród z dużej litery rozumiem zaplanowane założenie, z celowymi nasadzeniami ozdobnymi lub uprawami użytkowymi. Jak u wielu tu osób. A ja mam raczej chaotyczną kolekcję moich ulubionych roślin. Poupychanych często jedna na drugiej.
Bożenka trafnie to ujęła - zarośla
Dlatego też, Edytko, wzdragałam się przed prowadzeniem wątku. Ale przyznaję - i dzięki za nakłonienie mnie - chwalenie się moimi kwiatowymi dziećmi to duża przyjemność - jak to zwykle bywa, gdy komplementują naszą progeniturę.
Edyta - uważaj! Widzę poważne objawy rododendronozy, gorączka, rozbiegany wzrok, nerwowe szukanie w sieci... nie jest tak z Tobą? Substancje uzależniające, również te o pachnących kwiatach, potrafią sprawić, że wyciągniesz ostatni grosz z kieszeni i będziesz błagać dilera: nie sprzedawaj tamtej babie, MI. Mi ten krzaczek!
A serio, powiem Ci Edytko - widziałam Twoje azalie, to są naprawdę wierne i kochane rośliny, tolerancyjne, odporniejsze, barwniejsze, nie potrzebują tyle miejsca - w dodatku oszałamiająco pachną. Przynajmniej wielkokwiatowe. Chyba będę szła w tę stronę. Teraz szukam odmian o pełnych kwiatach - marzy mi się kilka.

Dorociu, zębate kwiatuszki nie są pomarańczowe , obie tricolor, u Cytry czerń szczątkowo, ona rudzieńka jest po prostu , a Lutnia - w wczesnej młodości grzbiet aksamitnie czarny, w tej chwili zmienia się w to, co u beagle nazywa się "maść zajęcza" czyli przesiane, trójbarwne włosy. I hm, pierwsze siwe włoski nad oczami i na uszach.
Olu, Twój Hugonek niesłychanie wdzięczny, filigranowa psinka. Nie namawiaj mnie, bo zaraz w wątku będzie więcej zdjęć psów, niż kwiatów .
Obie bestie wymiziane, według rozkazu.

Zauważyłam, że wklejając zdjęcia z miejskiego ogrodu pominęłam moje powojniki - a teraz ich pora, przynajmniej tych wczesnych. Niedługo zdetronizowane zostaną przez lilie, kwiatowe królowe mojego serca.
Co to teraz kwitnie?

Nadal Lasurstern - ozdoba śmietnikowa



The President - jeden z trzech (tak, mam trzech prezydentów, co jeden ładniejszy )





Dr. Ruppel przy wejściu





Marcelina - bardzo fajna polska odmiana, świetnie się trzyma listkami



Cezanne - miniaturka tarasowa, ale kwiaty całkiem duże; tak go opadła mszyca, że musiałam ostro pryskać i pierwsze kwiatki zniszczyły się (widać taki płatek na dole zdjęcia) . Lecz dzielny maluch tym bujniej wyprodukował następne.



bylinowy NN - kupiony jako "bylinowy" z 15 lat temu, x razy przesadzany, x razy dzielony.



Innocent Glance - nad kamieniem mojej Łateńki; kwitnie jej niestrudzenie od połowy maja



Mrs. N. Thompson





Multiblue - jeden z najstarszych moich powojników; obrasta całą stara gruszę, zostawioną tylko w tym celu - by go wspierać.





Z boczku towarzyszy temu kolosowi mała Burma Star - cherła po przymusowym przesadzeniu ubiegłej wiosny



Birmańska Gwiazdka ma w rzeczywistości kolor najgłębszego fioletu - coś jak tusz do stempli na poczcie.

Jeszcze ze dwa lub trzy kwitną/zaczynają kwitnąć - lecz zdjęć nie ma na razie.
W tym roku walczę nie tyle z uwiądem (nadmanganian, błogosławiony niech będzie!), ile ze ślimakami. Kilka sztuk powojników zostało ogryzionych do gleby, miedzy innymi cudna Maria Curie, dopiero biedaczka odbija. Z niebieskimi granulkami muszę być arcyostrożna - psy! Kilka "uwiędniętych" w ubiegłym roku dopiero odbija - może zakwitną, może nie. Inne wciąż głównie rosną - np. Mrs.Cholmondalay, ulubienica moja - ma już ze trzy metry! I małe pączki - chyba kwiaty z drabiny będę fotografować. No a późne... będą późno.

Wow, ale pokaz Tych marta..coś tam nie mam .Kiedyś były ,może gdzieś jeszcze wyjdą
Aniu, rododendrony....nieprawda ,że wystarczy dobra ziemia.Trzeba je jeszcze czuć a one się odwdzięczają. Kiedyś pisałam,że forum drenuje kieszeń i nadal to podtrzymuję.Bo to jest tak,że jak coś u kogoś zobaczę to od razu chcę mieć i potem to przechodzi w niekontrolowany zakup Teraz jak przeglądam ogrody nakazuje sobie umiar i chyba jestem asertywna bo nic nie kupuję.Albo dorosłam.

Same cudeńka U nas jeszcze clematisy nie kwitną, nadmanganian i ja zastosowałam, większy problem mam z kretem, który upodobał sobie kopanie tuneli pod nimi

Wiesz co, Olu, trochę masz rację, lecz w odniesieniu do mnie nie do końca - na forum zaglądam dokładnie dwa lata - a moje rododendrony mają sporo więcej, przynajmniej te duże; bo przedszkolaki faktycznie, można powiedzieć "dzieci forum". Ktoś mi napisał o biedronkowej ofercie. Że były niedrogie - a dobrego producenta - kupiłam więcej - i nie wyszło taniej w sumie . Ale nie żałuję, rygorystyczniej niż koszta ogranicza mnie ukształtowanie terenu, niedługo skończy się bal.
Doroto - jak to - nie kwitną? Chyba masz późne, czy co? Ja uważam, że w tym roku moje maja spory poślizg, normalnie zabierają się do roboty na początku, najdalej w połowie maja - wielkokwiatowe wczesne.
Moja pycha została ukarana, bo dziś musiałam ekspresowo ucinać dwa egzemplarze przy samej ziemi - uwiąd ! W tym jeden Ernst Markham, nie cały, może coś z niego ocaleje - bo miał dziesiątki pąków.
Zaraz dołożyłam nadmanganianu - ale miałam tylko na dnie buteleczki; jutro kierunek - apteka.
Te na szczęście wyglądają zdrowo

Westerplatte



Vyvyan Pennell - pierwsze kwiatki (3), powinna się rozkręcić.



Marcelina raz jeszcze



więcej Innocent Glance



i jeszcze dwie gwiazdy z Birmy



Oraz niebieskie różności







Ostróżki (tu Jupiter Blue), Olu-Aszko, znacznie mniejsze, niż u Ciebie - a i tak cieszę się z nich, jakby mi kto w kieszeń napluł





Kontrastowo maczki kalifornijskie (eszolcje) - najwierniejsze samosiejki, rozmnażają się same od ponad 15 lat





To samo naparstnice - przywiozłam dwie czy trzy z gór, w 2002 roku.





Olu, lilie martagon to między innymi nasza jedyna rodzima lilia złotogłów, ta różowa. Mam zaszczyt sąsiadować z jej naturalnym stanowiskiem w Karkonoszach - i zupełnie mnie te lilijki zwojowały. Jak pojawiły sie odmiany grodowe, padło mi na głowę całkiem. Te cebule (Fairy Morning) przywiozłam z Edynburga, kupione w sklepie przy ogrodzie botanicznym - i wykłócone z mężem; musiał wywalić jakieś swoje papierzyska, by walizka spełniała wymagania wagowe.







Czyż to nie sam wdzięk, te turbanki?
A na tarasie niespodzianka; wsadzone do donicy z dogorywającym laurem, niechętnie rosły - ale dziś otworzyły się.




Niestety, nie pachną, jak to azjatki.
Te za to pachną ślicznie.
Na dobranoc Alchymist



i Soraya

Kolorowo, aż głowa boli, ale serce się cieszy. U mnie ubogo, ale jeżeli coś sobie upatrzysz, to proszę bardzo, jestem wdzięczna za dzwonka.

Dorka wrote:
No tak, to nie jest dizajnerski ogród, styl nieco jarmarczny - i w dodatku wcale nie zamierzony. Tak to wygląda, gdy ktoś zachłannie gromadzi obiekty pożądania. Jak smok złoto, jak Cyganka korale
Ale dla mnie właśnie ma być jak najbardziej kolorowo - szarości się namiałam przez pierwsze 40 lat życia. I najlepiej jeszcze pachnąco. A z kolorów - najlepiej niebieski







A zapachów - mocne, lecz świeże, "zielone"















A ponieważ niestety nie ma niebieskich psów - kolor drugiego wyboru to pomarańczowy





(Choc nie - wróć: nie ma naprawdę niebieskich psów, ale są beagle "blue", takie szarawo- rudo -białe; a kiedyś były "blue motted", białe w czarne jakby kropeczki - ale wymarły).
Przepraszam za kynologiczną dygresje na ogrodowym Forum.