Forum Ogrodnicze Oaza

U mnie też już dalie wykopane, porządek w ogródku zrobiony, tylko pietruszka została, ale będę ją na bieżąco zużywała , chyba że mąż mnie pogoni , jak będzie chciał orać. A właśnie apropos męża zniszczył mi dziś funkie i floksy

Łatka wrote:
Aaa, no widzisz, bo ja taka niekumata jestem. Albo gadatliwa, jak kto woli Na innych forach nie mam tej opcji i jakoś tak odruchowo zapominam

Hippeastra mnie nie kręcą, próbowałam, ale to jednak nie to. Owszem, miesiąc wspaniałego widowiska, ale potem pół roku hodujesz niebagatelnych rozmiarów szczypior. Który w dodatku nie chce zasnąć w odpowiednim momencie . Ale moja kumpela jest zakręcona, ma tych donic kilkaset i właśnie tak bezwzględnie je traktuje jesienią, obcinając co oporniejsze liście. Podobno tak trzeba, ale chyba też miałabym opory.

Szafirku, mam nadzieję, że tylko części nadziemne? Powinny odbić wiosną...

Aniu, kusisz tymi hibiskusami, bylinowe u mnie nie rosną, to może takie dadzą radę Widzę że Twoje nie są ogromne, ciekawe jak długo da się utrzymać takie nie za wielkie.
Jesień wyjątkowo długo daje się nacieszyć kolorami Kloniki też bardzo lubię.
Moje hippeastra poszły spać, ale niektóre wypuszczają nowe liście. Zostawię i zobaczymy, może i bez odpoczynku zakwitną

Aniu-Szafirku, czy z tymi grubiańsko potraktowanymi roślinami definitywnie do widzenia? Floksy są moim zdaniem nie do zabicia, odrosną nawet z rozkawałkowanej karpy. Co do funkii... nie wypowiadam się, mimo namów nie mam do nich przekonania.
Migdałku - kilkaset hippeastrów?
Zaproś szybciutko tę koleżankę do Oazy - niech pokaże swoje skarby Sezamu!
Dla mnie właśnie cykl wegetacji zwartnic jest pociągający, donice z "szczypiorem" lądują najpierw gdziekolwiek, w mało reprezentacyjnych miejscach, a jak tylko ustąpią mrozy - na dworze. I zbytnio się z nimi nie cackam.
A jakie w takim razie doniczki stoją na Twoich parapetach?
Gabrielu, jak już pisałam (i widziałam, że czytałeś) w Twoim wątku, hibiskusy wcale nie muszą być wielkie. Ten, który mam w tej chwili przed oczami, urósł w ciągu sezonu około 10 cm. Czyli metr za 10 lat, jeśli go nie zabiję do tego czasu. A dla mnie to już bardzo poważne ramy czasowe. Zresztą - z pewnością można je formować, jak to widziałam we włoskich ogrodach.
Iwonko, potwierdzisz powyższe?
"Narodowy" weekend spędziłam w górach - dziś dość pracowicie.
Przygnębiona stratami wśród młodych różaneczników zawiozłam (i wsadziłam, oczywiście) 7 nowych sadzonek. Z tym, że "zastępcę" znalazłam tylko dla utraconej latem azalii Homebush oraz rododendronu Haaga. Zamówiony Abendsonne (obecnie rosnący bardzo marnie się ma) w rozmowie telefonicznej z panią z firmy "Fioletowo" został mi odradzony - u nich też w złej formie. Zamiast tego dostałam Brasilię. Zobaczymy, jak będzie rosła. Generalnie najgorzej chyba zniosły suszę młodziaki z grupy hybryd wardii i krzyżówki R. brachycarpum . Czyli - trudne do dostania... Ale ja się tak łatwo nie poddam!
Przy okazji wyciągnęłam wąż i solidnie nawodniłam - przynajmniej maluchy i średniaki.
Stan tych, co rosną już kilka lat, nie jest najgorszy - nawet mają sporo pąków (czy pełnych? )



Widok z okna na lewo - na "przedszkole" z tyłu



i bardziej na prawo



Jeszcze trochę kolorowych listków na azaliach:









I słońce wędrujące za bukowym starodrzewem - już bardzo niziutko nad grzbietem wzgórza, na którym moja chatka; lada chwila przestanie w ogóle do mnie zaglądać - na długie ponad dwa miesiące...

Aniu, no właśnie liczę na floksy . Na wszelki wypadek miejsce , gdzie były (są?) zaznaczyłam , żeby nie zostały powtórnie zmasakrowane

Funkie i floksy dostałam od koleżanki i chciałam sprawdzić, czy się polubimy.

Aniu, masz rację hibiskusy można formować poprzez cięcie, moje drzewa są ze szczepek przywiezionych z różnych stron świata i one mają spore przyrosty, dlatego należy je ciąć, natomiast kupowane w Obi czy innych marketach są traktowane skarlaczami i one nigdy nie osiągną dużych rozmiarów

Co słychać Aniu , nie zamarzłaś? Mam nadzieję, że wszystko zdążyłaś zabezpieczyć przed mrozem Niektórych zima zaskoczyła.
Twoje rododendrony wyglądają bardzo dobrze.
Małego hibiskusa pewnie sobie kupię

Gabriel wrote: Zawsze do usług, Gabrielu!
Z kuchennego parapetu:



I to nie ja zapadam w sen zimowy





Ale na usprawiedliwienie "psów ogrodnika" muszę przyznać, że dzisiejsza aura wyjątkowo podła, nie tyle mróz (lekko nad 0), co wiatr zimny i wciskający się pod kurtkę i szalik... psa nie wygoń.
Prawdziwy mróz był tylko kilka godzin nocnych, z niedzieli na poniedziałek - i rzeczywiście niedzielnym wieczorem w popłochu wtaszczyłam ostatnie ciężkie donice z tarasu, drzewko cytrynowe, które jakoś tak, psim swędem, przez lato mnie przerosło, oleander - tez poszedł z pół metra w górę... Wygrzebałam bulwy begonii (musiałam wyrzucić łodygi z kwiatami ), dwie tarasowe dalie... Przeniosłam "na zimowe leże" kosze z karpami dalii - z narzędziowego domku do winnej piwnicy mojego małżonka.
Wczoraj zgrabiłam jeszcze liście, ile mogłam (zebrało się znowu jakimś cudem 11 worów) i rozrzuciłam warstwę kory nad cebulowymi - czyli praktycznie wszędzie na rabatkach . Ile miałam, rozłożyłam na to stroisz - ale miałam o wiele za mało. Skutkiem różnych zaszłości nie mogę jechać w góry, gdzie obcinam gałązki z świerków powalonych wichurami...
Miejski ogród wygląda przesmutno...



Tyle dobrego, że dziś miałam arcymiłego Gościa, wcale nie wirtualną Merlin.
Dziękuję Ci, Marylko,za prezenty -i przede wszystkim, że zechciałaś spędzić u mnie chwilę!

Takie kolory są mi teraz potrzebne Niestety, chwilowo nie widziałem hibiskusów w sprzedaży.
Psy wiedzą co dobre, nie dziwię im się, chociaż kto by pomyślał że są takie spokojne .
Ogród może bez kolorów, ale ta zapączkowana magnolia daje nadzieję

Aniu, jesteś bardzo miłą, bezpośrednią i gościnną osobą z ogromnym zasobem wiedzy, nie tylko "ogrodniczej". Sunie są urocze i myślę, że z wzajemnością polubiłyśmy się. Pięknie kwitnące hibiskusy o tej porze roku dodawały spotkaniu wyjątkowości.

Gabriel wrote:
To prawda, Gabrielu - ale ileż to jeszcze czekać?

Co do hibiskusów - zwykle w sprzedaży pojawiają się późną wiosną. Jeśli jednak zadowoliłby Cię któryś z moich nieoznaczonych "kundelków". to spróbuję ukorzenić dla Ciebie gałązkę. Marnie mi to idzie - ale kto wie, może się uda?
W tej chwili one już przycichły, niektóre pączki niestety odpadają, otwierają się chyba ostatnie. i to jaśniej wybarwione, mniejsze - po prostu anemiczne.





Prawdziwa zimowa kwiatowa nadzieja jednak też już się wykluwa - na parapecie.





Marylko - cała przyjemność po mojej stronie, i to nie pusty frazes.
A to, że Lutnia polubiła Cię od pierwszego wejrzenia - oj, to mówi bardzo wiele.
Mam nadzieję, że kiedyś odwiedzisz mnie w którymkolwiek z ogrodów, gdy prezentują się jako tako, a nie w najsmutniejszym chyba okresie, gdy nosa nie wychyl.

Aniu, chyba u tego samego sprzedawcy kupowałyśmy hipcie

Bardzo dziękuję za propozycję, porozmawiamy o tym wiosną, chociaż mam nadzieję że coś u siebie upoluję
Piękne odmiany hipków, trzymam kciuki za zgodność

Wszystkim Gościom moich ogrodów - wszystkim Przyjaciołom z Oazy, i tym tylko wirtualnym, i tym bardziej tym, których miałam szczęście i zaszczyt poznać osobiście życzę, by przy wigilijnym stole towarzyszyło im ciepło i radość w sercach a pierwsza gwiazdka była tą Gwiazdą Nadziei, która niesie pokój ludziom dobrej woli.
Psy ogrodnika podpinają się pod życzenia.



Nam ta wigilia przyniosła już prezent - w postaci śniegu "na całej połaci"





Wesołych świąt!

Aniu, odrobiłam wszystkie zaległości od lata w Twoich ogrodach:)
Ty to jednak jesteś agentka
Tu niby nie znam się, sadzę co mi się podoba i jakoś rośnie człowiek myśli wpadnę, popatrzę i co? i wpada po uszy! Zalewa go gama wszystkich odmian i kolorów rododendronów i azalii i myśli sobie , ok każdy w czymś lubuje, ale za chwilę zostaje zakopany w tulipanach, narcyzach i innych cebulach i co? I znowu sobie tłumaczy, no tak, ta tęsknota za kolorami na wiosnę po szarej zimie, a potem to już tylko gorzej: miliony odmian powojników, róż, lilii, hibków, i wszelkiego innego kwiecia. Na koniec dobijasz daliami i niespotykanej urody pelargoniami i człek już pogrzebany. I żeby to chociaż było coś z marketu czy kupione i jakieś babuleńki, a tu nie, zna się kobieta na wszystkich odmianach, tak że zamilknąć mi już tylko pozostaje bo sprowadzasz ze swoimi ogrodami, ich rozmaitością, odmianami ludzia do parteru
Tak że moja kochana Łatko, tak trzymaj, bo jak u innych suchoty czy koniec sezonu, zawsze może wpaść do Ciebie bo tu na pewno coś kwitnie czym można nacieszyć oczy

Sprowokowana przez ogromnie pochlebiający mi, nie do końca jednak pokrywający się z rzeczywistością wpis Ilonki wyciągam mój wątek z dołka - i zaczynam rok 2019.
Zima jaka jest - każdy widzi, zwłaszcza w moim krańcu Polski do niedawna nie było w ogóle mrozów, dopiero trzecia dekada stycznia przyniosła istotniejsze oziębienie.
Cebulowe, zwłaszcza te wczesnowiosenne - a wśród nich w pierwszym rzędzie sadzone jesienią - pchają się na świat za wszelką cenę. Boję się, że będzie to cena ich życia, bo jak chwyci mróz rzędu kilkunastu stopni przy notorycznym braku śniegu- już po nich. Gdzie mogłam, pokładłam iglaste gałązki, w sumie będzie kilkanaście wielkich worów do wyrzucenia wiosną. Lecz to wszystko półśrodki.
Niektóre powojniki wypuszczają z katów liściowych sporawe młode pędy
W ostatni weekend będąc w górach dokonałam "lustracji" różaneczników.
Jest tak sobie.
Przedszkole:









Średniaki maja sporo pąków - ale sprawdziłam, niektóre są miękkie (puste) - skutek letniej suszy.
Te akurat OK, Purple Splendour:





Mimo ataku mączniaka poradziła sobie większość azalii, nawet te z grupy Knapp Hill



Starszaki mają oczywiście wszystko w nosie, byle susza im nie podskoczy, mróz tym bardziej nie - liczę na spektakularne widoki w maju:

Blutopia:



Wyłażą "dzikie" ciemierniki - to w porządku, śnieg i mróz to ich żywioł.



Krokusy - też pół biedy



Ale przy wejściu do (miejskiego) domu mam narcyzy Ziva z listkami 10 cm
Na razie podnoszę sobie nastrój kolejnymi kwitnieniami na parapetach, co ja bym zrobiła bez tych radosnych hippeastrowych kolorów?







Bardzo, bardzo czekam nie tyle na ciepło - co na choć odrobinę słońca - to jeden z bardziej ponurych styczniów, jakie pamiętam.

Sporo tych małych rodków, jak urosną będzie różanecznikowy las Na moje oko zimują dobrze, niestety na skutki lata już nic nie poradzimy.
Mimo tego, też czekam na ciepełko i słońce, chociaż dla zimozielonych ponura i deszczowa zima jest dobra.
Moje cebulowe niczym nie okryte. Też już rosną, ale mam cichą nadzieję , że powtórki z zeszłego roku nie będzie, a luty nie wymrozi.
Przepiękne hippeastra