Forum Ogrodnicze Oaza

Miałam pracować, ale jak tu pracować, kiedy na wprost oczu człowiek takie widoki ma...



To poniemiecka chyba jeszcze jabłonka. Zdjęcie nie oddaje tego, czym się pasą oczy moje...

Marto, sąsiedzi mają dwa razy większy ogród, niż ja. Jednakowoż piesek skoro świt wypuszczany jest za furtkę, żeby nie psuł estetyki ogrodu. W końcu firma sprzątająca ogród bywa tylko raz w miesiącu I tak się cieszę, że drugi pies (owczarek niemiecki) wyprowadzany jest na smyczy na mój sąsiedzki ugór. Choć wczoraj kosząc ów ugór bez kosza czułam się trochę jak saper na polu minowym- stąd chyba to moje dzisiejsze napięcie mięśni Na szczęście udało się wszystkie miny ominąć.

Jestem rannym ptaszkiem i często przyłapuję półśpiących jeszcze sąsiadów na dziwnych sprawkach. Na przykład sąsiad generał jest strasznym pedantem. Ogródek ma w stylu japońskim, ale z takimi misternymi ślaczkami rysowanymi grabiami w piasku i białym żwirku. Nie ma mowy oczywiście, żeby jego pies po tych ślaczkach latał. Lata za furtką. Ale nie tuż koło furtki. Sąsiad wynosi go na wszelki wypadek na rękach dwie posesje dalej, żeby psina się załatwiła. Gdy psina się załatwia sąsiad wnikliwie obserwuje niebo i nie zauważa, że pies na podjeździe sąsiadów zostawił niespodziankę. Sama miałam wielkiego psa w mieście i normalne dla mnie było, że idąc na spacer zabieram torebkę foliową i sprzątam, jak narobi.

Żeby skończyć z kupami- rododendrony zaczynają kwitnąć.

Azurkia- zeszłoroczny nabytek, nie powala na kolana. Do przesadzenia z reprezentacyjnej rabaty w przedogródku


Cunnigsheim White- już lepiej



Zapomniałam się pochwalić, że obsadziłam schodki. Żurawki jeszcze maluchy, więc efekt będziecie raczej podziwiać dopiero jesienią...



No i stwierdziłam że mam nową królową w ogrodzie- kalina angielska. Paaachnie!

Ubawiłaś mnie sąsiadem od misternych ślaczków
Swoją drogą podziwiam ludzi, którym się chce wyprowadzać psy za każdym razem, żeby tylko nie musieć sprzątać we własnym ogrodzie . Mój lata gdzie chce i robi przeważnie u siebie . A ja sprzątam i napycham w dziury nornicom

Schodki coraz ładniejsze

Moje też biegają po ogrodzie gdzie chcą i ile chcą, ale skubane nie lubią się w nim załatwiać Na szczęście u nas za płotem pola, pola, nieużytki i łąki, więc wielkiego problemu nie ma
Dagmarko, sąsiedzi to zawsze wdzięczny temat Mój też jest wielkim pedantem - ogród ma prawie cały wybrukowany, a w wolnych miejscach trawka i tuje Dzisiaj myślałam, że go zabiję, bo pół dnia ganiał z kosą spalinową, a jak się rozpędził to nawet zaczął kosić MOJE pokrzywy za płotem. Uświadomiłam go, że sobie nie życzę takich porządków (gnojówka!)

Moja sąsiadka się też nadziwić nie może, że ja taka szczęśliwa z pokrzyw za płotem jestem Jutro żniwa. Muszę narwać dla siebie i sąsiadów- staruszków. No i jeszcze na suszenie. Te majowe są najlepsze!

Ekologicznie posunęliśmy się z dzieciakami do tego, że po raz pierwszy zrobiliśmy miód z mniszka lekarskiego. Dzisiaj próbnie otworzyliśmy słoiczek i dzieciaki w ryk, że mama wszystkie mlecze wykosiła, a miodku trzeba koniecznie więcej zrobić, bo pyszny jest! No to poczekamy, aż surowiec odrośnie lub się na rowerową wycieczkę wybierzemy i zrobimy jeszcze trochę. Moje dzieciaki całą zimę nie chorowały. Jedynym pocieszeniem w tym ciągłym chodzeniu do przedszkola i szkoły było łykanie syropu z czarnego bzu. Teraz mamy jeszcze mniszek dla urozmaicenia!

Dla zdrowotności także czosnek. Rośnie nieźle, oby tak dalej!

Dzielnie walczysz na glinianym froncie więc sypią się nagrody ze strony roślin
Stwarzasz śliczne zakątki

Pogrzmiało dzisiaj, ale zamiast deszczu było tylko lekkie kapu-kapu. Nie dało się jednak poleżeć pod kaliną. Przez martę-Markitę zaczęłam przeprowadzać śledztwo co do nazwy mojej kaliny i waham się między angielską, burkwoodii i wonną...


Kaliny latoś obrodziły. Hordowina też pięknie kwitnie, choć niestety bez zapachu



Towarzyszący burzy wiatr oberwał większość tulipanów Coś tam jednak jeszcze kwitnie




Zakwitła moja maleńka obiela Cudo!



W tym roku muszę ją zacząć zaplatać, żeby rosła na nóżce

Pod perukowcem się dzieje!



Niebieszczy się też himalajka. Czy wszystkie himalajki mają nowe przyrosty takie mizerniutkie?



Azalie japońskie w bloczkach startowych Już widzę, że kupowanie i zestawianie po kolorze na etykiecie, to nie najlepszy pomysł, jeśli się chce wreszcie przestać te rośliny targać z miejsca na miejsce Będę chyba mieć obok siebie wściekły róż, fiolet i pomarańcz...



Trzeba będzie do tego kolorowego towarzystwa trochę bieli dorzucić. Może tiarelle? Też zaczynają się rozkręcać

Na Twoim zdjęciu dokładnie widać, że kwiatostany są kuliste, a moje takie bardziej płaskie
Ale listki już podobne do złudzenia

Kalinę masz cudną,zachwyciłam się kalinami i mam już 7,3 dopiero posadzone ale koreańską mam już sporą i popisała się 6 kwiatkami a ten zapach jak wiatr niesie............Podoba mi sie miód z mniszka,przypomniałaś mi,że od 2 lat zabieram się do zrobienia,muszę znaleźć gdzieś daleko od szosy,to co mam w ogrodzie idzie do baniaczka dla roslinek.Powiedz jak robisz miodek?Syrop z czarnego bzu też pożądany

Niestety kalina jest już tylko wspomnieniem... Tyle się jej nawąchałam, ile przy plewieniu wokół krzaczka.

Ewo, przepis na miodek znalazłam gdzieś w necie, pierwszy lepszy z brzegu. Jako, że miodek pyszny, poszperałam i zamierzam lepiej to zrobić. No i więcej 500 kwiatków wysypujemy na gazetę, coby robaczki nam zwiały. Gotujemy w litrze wody 10 minut od zagotowania. Zostawiamy pod przykryciem na 12-24 godziny. Przecedzamy napar, dodajemy kilogram cukru, sok z 2 cytryn i gotujemy na malutkim ogniu ze 2 godziny, tak żeby płyn odparował, a miodek zyskał zadowalającą nas konsystencję. Przelewamy do wyparzonych słoików i gotowe.

U mnie warzywnik zapchany na maksa. Powysadzałam rozsady porów, pomidorów i selera. Selerek z własnej rozsady udał mi się w tym roku, co mówię nie chwaląc się wcale



Rozsadę kukurydzy cukrowej będę musiała upchać gdzieś na moich przepastnych rabatach, bo w warzywniku się nie zmieści

Wczoraj udało mi się wreszcie zakończyć porządki po zimie- ostatni bastion suchych liści został zdobyty. I dobrze, bo była to pokaźna kupa pod dębem ukrywajaca miliony siewek dębowych już dość dobrze ukorzenionych Jeszcze z tydzień i musiałabym tam robić przecinkę siekierą! Roślinność szaleje. O mało co nie przegapiłabym kwitnienia ulubionego powojnika! Muszę przesadzić go na bardziej eksponowane stanowisko! Alba Plena



O ile kwiecień jest u mnie biały, to maj jest różowy... Pierwsze kwitnienie azalii japońskiej Babuschka i rododendrona jakuszimańskiego




Rozkręca się głóg jednoszyjkowy Pauls Scarlet



Piwonia majowa tuż tuż



A to mój dziesiejszy nabytek (wykorzystanie przerwy śniadaniowej na nudnej konferecji na wypad do szkółki przy ogrodzie botanicznym- dziwnie czułam się tam w garniturze)- bodziszek łąkowy Midnight Ritter



Zdobyłam jeszcze dwa tojady i reszty konferencji już nie pamietam, bo głónie myślałam, gdzie je upchnę...

dzieki za przepis,a ten bodziszek lubię bo ślicznie się prezentuje na rabacie,mam 2 nie wiem tylko dlaczego jeden pięknie przyrasta a drugi zastanawia się
kukurydzę sadź w blokach,wtedy dobrze zapyla sie i jest duża słodziutka,mniam,mniam...

Zazdroszczę Ci tej jabłonki, takie stare są najpiękniejsze. Te nowomodnie cięte w sadach to już nie to
Donoszę, że szałwia się przyjęła

Dagmarko, powiem Ci, że wyjątkowo różnorodność kolorystyczna w przypadku azalii jakoś nie razi
I chyba nie tylko mnie, bo obserwując kwitnące krzewy czy to w Wojsławicach, czy w Ogrodzie Botanicznym widać, że nikt nie przejmował się dopasowywaniem kolorów. I właśnie taka azaliowa 'cygańska spódnica' (jak trafnie określiła to zjawisko nasz forumkowa Dorotka) ślicznie wygląda!

Dalu- cygańska spódnica to kierunek w którym zdecydowanie podążam W pełnym rozkwicie jakoś te barwy się komponują. Nawet kolejne kontrasty mi się marzą! Zdecydowanie muszę wprowadzić azalie wielkokwiatowe i ich ogniste pomarańcze! Na razie cieszę się pierwszym kwitnieniem zeszłorocznych nabytków. Teraz rozszalały się białe: Schneewitchen, Panda i Schneeperle



Jedyna japonka, która z niewiadomych powodów usycha to Rokoko. Muszę chyba zajrzeć, czy jej coś od spodu nie podgryza

Marysiu- cieszę się, że się przyjęła. Moje podlane w zeszłym tygodniu gnojówką zaczynają przybierać niepokojące rozmiary Twoje zawilce dzielnie kwitną i bardzo mnie cieszą.

Kwitnie cała masa moich ulubieńców



Chaber górski- chcę więcej!


Kielichowiec wonny- skromne 5 kwiatów, a jak cieszy



Krasawica Moskwy- wreszcie pokazuje całą swoją krasę. Jedna gałązka w wazonie napełnia zapachem cały dom!



Zaczynają spektakl irysy. Niestety moje ulubione białe stały się ofiarą ślimorów. Pomrowy pogardziły posadzonymi w pobliżu hostami i prawie mi je zeżarły! Osłabione zaczynają chorować- podgniwają kłącza Nie wiem, czy już je jakoś ratować, czy poczekać z miesiąc aż przekwitną...



W błękitach też dziewięciosiły

Dzisiaj święto- więc daję sobie luz i cieszę się ładną i ogrodem pogodą leniuchując na trawniku. A wypoczywać mam po czym. Wczoraj niespodziewanie zostałam obdarowana ... przyczepką końskiego obornika. Szybko musieliśmy go jakoś zagospodarować. Dobrze, że kompostownik jeden był pusty, więc prawie wszystko tam wlazło. I oto mam taki pachnący zakatek: góra świeżej kupy do kompostowania na jesień, a w wiadrach gnojówki od wyboru do koloru: z pokrzywy, mlecza i rabarbaru



Część obornika poszła od razu na przygotowywaną rabatę hostową. Udało mi się mianowicie odperzyć kolejny kawałek cienistej rabaty (tak z 1,5 metra na 3m). Bój był okrutny, bo glińsko tam fatalne. W sumie to dobrze. Od tygodnia mamy upały, a tam ziemia wilgotna. Hosty lubią to miejsce, więc jesienią można już będzie polować na jakieś fajne odmiany Oto i owoc mojej pracy.



Czarny worek pokazuje moje perfidne metody- najpierw zdezorientować wroga pozbawieniem swiatła, potem osłabić pozbawiając jedzonka i wody, na koniec wykopać. Potem jeszcze raz wykopać i jeszcze raz... trochę to trwa, ale jak się nie chce magicznego środka na R, to się widłami trzeba namachać... Tak zagospodarowałam wydarty perzowi w zeszłym roku kawałek skarpy



Moja tawuła japońska Rauttea chyba się regresuje Ciapatych gałązek coraz mniej. Chyba te regresyjne muszę wyciąć, choć podczas kwitnienia fajnie to wygląda...

Wytnij koniecznie bo zostaną same zielone,a jak rosną pomidorki w Twoim wysokim ph?Podziwiam Twój zapał do perzu ale mozna z nim wygrać,wiem to z doświadczenia.Za 2,3 lata kielichowiec będzie wielki i obsypany kwieciem,lubi wysokie ph.U mnie rośnie na resztkach gruzowiska.Do czego wykorzystujesz gnojówkę z rabarbaru?

Pozwoliłam sobie skopiować fragment z wątku Gosi: forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/3...t=18&start=108#98529
Gosia wrote: Dodam tylko,że oprócz łodyg do gnojówki dodajemy także liście rabarbaru.

Dzięki Roma! Rabarbarem zakwaszać właśnie zamierzam. Pierwszy raz robię taką gnojówkę i zaskoczyło mnie, że ona tak powoli się robi. Pokrzywy nastawione tego samego dnia przerobiły się na cacy, a rabarbar ledwo co się rozłożył... Gnojówki stoją i śmierdzą, bo susza u nas okrutna i nie ma co podlewać nawozem

Ewa, moje pomidory jakoś sobie radzą. Nie są to okazy jak u Pomodoro, ale na nasze potrzeby wystarczają. Jeszcze mam spory zapas przecierów w spiżarce. Zawsze dostają sporą porcję końskiego obornika na start. Dzisiaj nastawię wywar ze skrzypu, bo ruszył wszędzie z kopyta i trzeba go jakoś zagospodarować. Pomidorki już od tygodnia w gruncie, można je już chyba skrzypem podlać... Najstraszniejsze jest to, że chyba na cały lipiec i sierpień będę musiała jechać do pracy do Niemiec i moje pomidorki i inne pieszczochy zostaną bez opieki Wiem o tym od tygodnia i jakoś nie mogę sobie dalej wyobrazić, jak to będzie. Rozstanie z dziećmi i chłopem łatwiej mi sobie wyobrazić

Nic, na razie cieszę się tym, co mam... Pierwszy kwiat róży rugosy Moje Hammarberg zdążył już przekwitnąć, ale zaraz buchną następne



No i zaniebieszczyło mi się... Lny mam wszędzie. Ewidentnie lubią zasadową glinę










Powojnik Multi Blue jak zwykle najpierwszy.





Piwonia majowa też się rozkręca. A że zimno i nie ma jak podziwiać jej w ogrodzie, to trafiła do wazonu

Daguś, piekny ten twój powojnik. Wspaniale prezentuje się przy jasnej scianie.
Nad rugosami się zastanawiam. Mam kawałek do zagospodarowania na bardzo kiepskiej glebie. Może dałyby tam sobioe radę